Ga naar hoofdinhoud

Paardenluisteraar ontluisterd

Australische onderzoekers stellen vraagtekens bij de populaire trainingsmethode van Monty Roberts. Roberts werd bekend om zijn humane methode, waarbij de mens via lichaamstaal met zijn dier communiceert. In Nederland kwam hierover zijn boek ‘De man die naar paarden luistert’ uit.

De onderzoekers beweren dat zijn methode helemaal niet zo humaan is, maar gebaseerd op angst. De techniek van Roberts is om het paard door middel van geluid en lichaamsbeweging door de bak te laten bewegen. Door via deze non-verbale communicatie de opstand van het paard te ondervangen, zal deze langzaam toenadering zoeken tot de trainer.

Onderzoeksleider Cath Henshall legt uit hoe ze in testen de trainer hebben vervangen door een op afstand bestuurbare auto. Het effect op het paard was hetzelfde. “De paarden reageren identiek op niet-menselijke stimuli. Dit weerlegt dat onze mogelijkheid om de lichaamstaal van paarden te kopiëren een essentieel component is van deze techniek.” De onderzoekers zijn van mening dat de resultaten van de training voortkomen uit een methode van ‘druk-ontspanning’ en niet door de communicatie via paardentaal. “Simpel gesteld, druk-ontspanning werkt omdat de paarden de druk onprettig vinden en het wegnemen van de druk dus als beloning ervaren”, zegt Henshall. “Het paard denkt dat de druk is verdwenen door datgene wat hij vlak daarvoor deed. Dit gedrag zal het paard herhalen om voor zichzelf veiligheid te creëren.”

Conclusie van de onderzoekers is dat het paard in de methode van Roberts niet uit vrije wil kiest om toenadering tot zijn trainer te zoeken, maar om te ontsnappen aan de dreigende situatie. 17 juli presenteren ze hun bevindingen op de ‘Equitation Science Conference’ in Edinburgh.

Bron: Horsetalk

22 reacties op “Paardenluisteraar ontluisterd

  • Esy

    zit wat in…

  • Albert Voorn

    Het is heel lang geleden dat ik het boek van de Heer Roberts heb gelezen maar van wat ik er mij van kan herinneren ging het om een oudere merrie die de jonge paarden in de kudde onder controle hield door ze eerst op afstand van de kudde te houden en ze er daarna weer in toe te laten, heeft dat met angst te maken of met respect? Is het niet zo dat in de omgang met paarden wij hetzelfde doen, meestal straf of druk hoe dat je het ook noemen wilt en daarna beloning? Door het lezen van het boek van de Heer Roberts en het bekijken van zijn eerste video’s heb ik veel geleerd en heeft het mij veel geholpen in de omgang van de paarden en het veel makkelijker gemaakt. Wat tegen de Heer Roberts werkt en ook tegen zijn collega’s is dat ze het te commercieel hebben gemaakt en daar hebben een hoop mensen problemen mee omdat het wat van de geloofwaardigheid wegneemt, vandaar heb ik het zelf gehouden bij het boek en de eerste video, daarna hoeft het voor mij ook niet meer. Moet echter uitdrukkelijk vermeld worden dat de Heer Roberts wat betreft de behandeling van paarden naar mijn mening niets dan goeds heeft gebracht.

    Albert Voorn.

  • Doreen Proos

    Beste Albert Voorn, Ik heb veel respect voor jou als springruiter en paardenkenner. Toch wil ik heel graag een keer bij jou langs komen om voor te doen dat paarden toch heel anders benaderd kunnen worden. En dat het dan beter wordt voor zowel jou als voor je paard. Ik maak gaarne binnenkort een afspraak. Met vriendelijke groet, Doreen Proos.

  • Nienke Marah

    Beste allemaal……….,

    Bestaat niet iedere communicatie uit “druk en ontspanning”.
    Kijk maar naar hoe een haan een kip tot zijn haren wil hebben. Hoe een duif (of andere vogel) een vrouwtje het hof maakt. Hoe een hond gromt om jou op afstand te houden. Regelmatig zie ik in de lucht kraaien de buizerts uit de buurt van hun nesten verjagen. Hoe de baas zijn/haar medewerkers stimuleert door bijvoorbeeld opslag, tot betere prestatie’s. Allemaal communicatie door “druk en ontspanning”.
    Dieren kunnen dat, het is immers hun lijfbehoud. Wij mensen kunnen in dat opzicht nog veel van de dieren leren. De kunst is echter wel om in te schatten hoeveel druk er uitgeoefend moet worden om ontspanning te “krijgen”.
    Mijn kippenkuikens piepen, hebben trek in hun zaadjes, voeren de druk op, ik ga ze zaadjes geven, ontspanning bij beide partijen.
    Horen paarden ook niet tot deze dierenwereld?

    Veel plezier met iedere vorm van communicatie zowel in de dieren- als in de mensenwereld!

    Nienke Marah.

  • Maaike

    …zie iets leuks ontstaan! óf Albert schopt Doreen van zn werf af omdat ie het een irritant mens vind met ‘r hocuspocus gedoe, óf er komt een mooie samenwerking uit. Benieuwd wanneer en waar we het nieuws mogen aanschouwen! 😀 LOL

  • Anne Van Sintruyen

    Spijtig,dat altijd wijzen met de vinger naar iemand anders.
    Aan elke methode of persoon is er wel iets aan te merken.
    Ik vind de man een voorbeeld voor de maatschappij,en hij heeft vele boeken geschreven.
    Als alle kinderen worden opgevoed zoals zijn techniek het voorschrijft,zou er veel minder miserie bestaan in de wereld.En wat betreft zijn werken met paarden,niks mis mee hoor !!
    Anne Van Sintruyen.

  • Martijn de Zoete

    Om de trainingsmethodes van Roberts nu meteen te koppelen aan een trainingsmethode gebaseerd op angst, vind ik te ver gaan. Het hele leven staat in het teken van bereiken en vermijden. Eten doen we om de angst van honger te ontlopen. Huizen bouwen we om de angst om dakloos te zijn te ontlopen. En werken doen we om de angst om geen geld te hebben te vermijden…. Zo lust ik er nog 1000…..
    Ook om gedrag van mensen te veranderen is druk geven om te veranderen en ontspanning geven na de verandering een (door mij) veel gebruikte methode. Is dat gebaseerd op angst? Iedere verandering geeft weerstand of angst. Bij mens en dier! Om een bepaald doel te bereiken moet je door die weerstand heen. Het alternatief is immers stilstand, dus achteruitgang.
    Het humane aan de methode van Roberts is dat het niet met fysieke druk gebeurd. De fysieke integriteit van het paard komt niet in het geding. Daarmee is zijn methode een stuk humaner dan andere.

  • Daphne

    Heel interessant, maar hier zijn jaren geleden al complete discussies over gevoerd in Amerika.
    Google kan je er een hoop over vertellen.
    Gaat ook voornamelijk om het feit dat een paard gaat doen wat jij wilt omdat de gevolgen voor hem anders naar zijn, in plaats van dat het paard gaat doen wat jij wilt omdat je ‘m veiligheid schenkt.

  • met@

    De band tussen mens en dier is er één van wel of geen vertrouwen en goede en slechte ervaringen.Het gedomestiseerde paard is altijd onderdanig aan de mens want die kan hem vangen,uithongeren, opsluiten en heeft gereedschap om in te zetten. Het paard heeft louter en alleen zijn lichaamskracht als wapen!
    In de vrije natuur zal een paard vermoedelijk ver van de mens wegblijven,tenzij er geen eten meer te vinden is…
    Dat een paard sterk,nobel,onderdanig,vergevingsgezind,mooi,trouw,geduldig en werkwillig is ,maakt hem al zolang als wij bestaan tot een van onze allerbeste partners uit de dierenwereld,door hen hebben wij een bestaan op kunnen bouwen,oorlogen gewonnen,land bewerkt,kunnen reizen over grote afstanden enz enz.Zonder de mens kan een paard in de wildernis overleven,andersom wordt alweer heel wat moeilijker.
    Paarden zijn echt niet dom,ik vermoed dat het paard uiteindelijk het “op afstand bestuurbare autotje” zal vermorselen met zijn voorbenen ,het met de tanden zal pakken en met een grote zwaai over het hek zal gooien,maar zover zal te test wel niet gaan…
    Vertrouwen,belonen en vooral eten zijn de belangrijkste zaken die betrekking hebben op de band tussen mens en dier.
    De relatie dier/dier daarintegen is er een van respect, instinct en gevoel,zoals het altijd bedoeld is en heeft moeten zijn..Wij mensen moeten dat keer op keer opnieuw uitvinden…we hebben het afgeleerd ,dom eigenlijk zijn wij!

  • Guy (Montjay F)

    Raar toch dat mensen hier gaan reageren alsof zij nu de enigen zijn die de waarheid in pacht hebben. Pracht voorbeeld hiervan is Doreen. De reactie van Albert is normaal, acceptabel te noemen en houdt rekening met alle aspecten die in de relatie tussen mens en paard kunnen voorkomen. GEEN enkel negatief woord over zowel Roberts als over andere trainingsmethodes. Alleen zegt hij ZIJN conclusies daaruit getrokken te hebben en ik meen te mogen stellen dat er heeeeel veel die conclusies delen.
    Aan de andere kant, een zekere Doreen, die meent dat zij ALLEEN weet hoe ze met paarden moet omgaan, want ze gaat zelfs een uitdaging niet uit de weg. OF beter gezegd, wat een omhooggevallen, eigenwijze houding.
    NIEMAND heeft DE trainingsmethode in pacht. NIEMAND kan zeggen dat hij ALLE paarden kan dit of dat laten doen. NIEMAND heeft DE kennis om gelijk welke onhebbigheid (wat wij dan zo noemen) van een paard kan afleren. En dat heeft zelfs Monty Roberts nooit beweert, maar wel zogenaamde onderzoekers die waarschijnlijk het verschil niet kennen tussen een dressuurpaard of een westernpaard, of misschien zelfs een ezel en een zebra, maar hier toch in hun “onderzoek” doodleuk gaan zeggen dat met autotjes spelen hetzelfde is als paardentrainen.

  • Jack

    Wat ontzettende jammer dat de knop ‘klacht over deze reactie’ niet meer bestaat sinds de nieuwe uitstraling van deze website. Anders had ik er namelijk zeker op gedrukt bij de reactie van Guy. Ik adviseer deze heer dan ook veel zoete voeding en drank te nuttigen. Wie weet compenseert dat het zuur….

  • Nicole Lampe

    Het is denk ik zo dat Dhr. Roberts zelf behoorlijk weet wat hij doet, en ondanks dat ik ook hem wel eens missers zie maken kan hij er op inspelen. Door zijn principe te beschrijven zijn er velen die denken dat ze weten ‘hoe het moet’ en daar zijn veel paarden de dupe van. Dan wordt het opjagen en zal zo goed als ieder paard vluchten omdat het dier hoopt dat de agressor stopt. Sommige paarden sluiten zich totaal af en lopen rondjes als een kermispaard (vroeger in de carrousel waren er ook echte paarden)
    Er is geen oudere merrie die een ander paard laat nadenken, dieren denken niet. Kinderen stuur je naar hun kamer, om na te denken. In de wereld van het paard werken paarden doorlopend met elkaar samen, vaak in kleine signalen, en dat is wat ik Dhr. Roberts zie doen, hij weet waar hij mee bezig is en speelt in op wat er gebeurt. Draag dat maar eens over.
    Commercie betekent te vaak je geweten (humaniteit) een beetje links laten liggen, en dat is niet altijd in het belang van het dier. Dan gaan mensen hun grenzen verleggen, terwijl we allemaal weten dat een paard zeer gevoelig is en dat je voorzichtig moet zijn om het paard bang, boos of in paniek te maken. Paarden hebben emoties, gevoelens en daar is vaak wat te weinig aandacht voor. Daar is kennis voor nodig, en vooral ervaring met paarden. Commercie en paarden zou in het belang van het dier moeten zijn, en niet in het belang van de portemonnee.
    Vandaar dat ik denk dat de professional (ervaren paardenmensen) dit principe inderdaad begrijpt, en er ook iets mee kan maar er zijn veel meer niet professionals die aan de slag gaan met een paard, en dan gaat het mis. In het boekje staat…. maar dit paard…
    Je ziet het vaker dat degene die iets presenteert precies weet wat wel en wat niet kan, maar de kopieën die weten te vaak niet wat ze doen en waarom ze iets doen.
    Paarden bestaan nog steeds omdat wij ze fokken, en een paard wat zich kan aanpassen in onze wereld is het doel en moet dat blijven. Onze dieren helpen zich aan te passen in/aan onze wereld.
    Nicole Lampe
    Paardentango

  • meneer

    Ik sta met mijn oren te klapperen. Ik kan me voorstellen dat meneer voorn graag met U wordt aangesproken. niet alleen gezien zijn status in de paardenwereld maar het staat u ook gewoon netter mevrouw Proos.
    Wat is het toch waardevol dat prominenten als meneer voorn zijn visie wil geven op forum als deze. Maar wat is het jammer dat er mensen zo fout reageren. Is er niemand die dit forum beheerd? en zulke mensen kan weren?

  • V.r. kertesz

    De kunst is met een paard te samenwerken en elkaar te begrijpen. Roberts is tot een bepaalde punt iets vriendelijker als de rest… ja physiologisch. Maar niet psychologisch. Men kan een paard zonder druk en straf opvoeden en leding geven en met een paard samenwerken. Waar de druk en straf inzet daar hoort de kunst op. Monty Roberts heeft wel iets in beweging gezet maar hun methode is echt zo niet zo vriendelijk. Misschien maar behalve van Roberts ook Pulvinel, Gueriniere en Xenophon lezen zou goed zijn.. Het zijn steds nog ideen van de la Broue in gebruik of methoden van mensen die Baucher niet echt kunnen lezen…..

  • Guy (Montjay F)

    Aan de heren Jack en Met@. Ik heb me krom gelachen met jullie reactie waarmee jullie maar 1 zaak bewijzen en dat is dat jullie NIET lezen. OF zijn jullie fake profielen van Doreen Proos misschien. OF mensen die denken WEL de waarheid in pacht te hebben. Jullie reacties zijn echt een mens en paardenliefhebber onwaardig. Ga zelf maar eens kijken naar jullie links en leer van het leven te genieten en andersdenkenden te aanvaarden. Julie houding ruikt naar het begin van de omschrijving voor racisme. 😀

  • met@

    HEREN?? U moest eens weten 😀

  • Jack, Den Haag

    Monsieur Guy speelt opeens de geslagen hond… En wat er toch bewezen dient te worden met al die woorden in hoofdletters is mij een raadsel. Wat ik nu geschreven heb zal wel weer rieken naar het begin van racisme in zijn ogen, maar dat is een logica die kant noch wal raakt.

  • Alvera

    Pfff…het niveau van de reacties op Bokt is tegenwoordig echt hoger dan de reacties die op Horses.nl gegeven worden!!!

  • met@

    Het is een gave en een talent als je op een diervriendelijke manier ,zonder geweld een democratisch leiderschap (geven nemen en ontvangen) over een paard kunt verkrijgen. Het is maar aan weinigen daadwerkelijk gegeven.
    Ook is het didactisch gezien zeer moeilijk om zo’n gave op anderen over te brengen.Mensen als Klaus Hempfling,Pat Parelli,Nevzorov,Monty Roberts,Steinbrecht enz enz hebben zich er een heel leven in verdiept en zijn tot bepaalde conclusies gekomen en zijn bevestigd in die manier van benaderen.
    Van hen allen heb ik alle boeken en dvd’s,maar dat betekend geenszins dat ik ooit zover zal komen qua niveau . Van Pat Parelli heb ik via een trainer “the seven games” geleerd (en het werkt heel goed voor de band en je leiderschap bij gronwerk en in de omgang buiten het rijden om),je leert dat onmogelijk alleen uit een boek of via en dvd ,je moet het ervaren en verdienen en leren begrijpen waarom.
    Klaus hempling bv. houdt er een hele speciale filosofie opna,een levenswijze,prachtig (soms wazig) om te lezen en schitterend om naar te kijken,maar weinigen doen het hem na.
    Wat je leert is respect te hebben voor het dier en dat JIJ je aanpast bij het gedrag van het dier en er opin speelt,waardoor hij jou gaat zien als iemand waarvoor hij niets te vrezen heeft.En aangezien vriendelijkheid ,zachtheid,begrip en beloning behoren bij welzijn zal het dier voor je open gaan staan en zich afhankelijk opstellen ,maar uiteindelijk weet hij altijd dat aan het eind van de sessie een beloning staat in de vorm van rust en een smakelijke maaltijd of vrijheid in het land.
    Dat commersie bestaat hangt af (staat of valt) van de afnemers.
    Trouwens ,ik denk dat de paardenmensen met een gave eerder gepushed worden tot commersiele activiteiten dan dat ze er nou zo graag mee te koop lopen!Het zijn vaak integere personen die door hun manier van doen opvallen.
    (Zeker geen personen die met een T-shirt rondlopen met de tekst “I love Totilas” ;-))
    http://www.youtube.com/watch?v=NVdkHyocpF0

    Amen

  • M

    Met@, Jack en Guy, please, zoek een hobby… Ben er bijna van overtuigd dat jullie zelf nooit op een paard zitten en onder het kopje ‘de beste schippers staan aan wal’ vallen… Aan de zijkant van de ring kan ik het ook zoooo goed vertellen, maar het zelf (goed) doen is wel even wat anders…

  • stella

    Ik ben blij met de reactie van Albert Voorn, vooral de laatste zin: de methode Roberts heeft veel goeds gebracht, althans voor de paarden van de mensen die bereid zijn zijn methode te gebruiken. Verder begrijp ik de discussie niet: Roberts zou evengoed gebruik maken van druk en daarom niet van lichaamstaal? Volgens mij maakt de Join-up methode door middel van lichaamstaal, die paarden begrijpen, gebruik van druk en het wegnemen van druk (net als andere methodes). Het fijne is alleen dat het middel dus lichaamstaal is, en geen fysieke “overheersing”. Ik ben een vrij klein mevrouwtje, niet meer zo onverveerd als vroeger, en heb nogal grote paarden. Als ik mij aan het paard aanpas, Meta, dan lopen ze over mij heen, als ik fysiek ruzie met ze ga maken, ben ik bang dat ik eraf val, dus daar pas ik voor. Door Monty Roberts kan ik op een veilige manier mijn paarden het benodigde respect en vertrouwen bijbrengen, waardoor ik veilig en plezierig kan rijden. Daar ben ik hem uitermate dankbaar voor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.