Ga naar hoofdinhoud

Moeten getruukte afstanden verboden worden?

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Dirk Demeersman, Willem Greve, Dominique Greeve

In de Grote Prijs van Saut Hermes en in de tweede finalewedstrijd om de Wereldbeker in Omaha zaten keuzeafstanden op drie of vier galopsprongen. Voor de paarden is dit unfair en in Parijs leidde het tot nare beelden. In Omaha maakte een waterbak onder de oxer in het lijntje op drie grote galopsprongen de zaak nog lastiger. Moeten we niet een eind maken aan keuzeafstanden die de paarden voor té grote problemen stellen. Zullen we de getruukte afstand op drie of vier galopsprongen niet gewoon verbieden?


Van: Dirk 

Dirk Demeersman, springruiter. Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl

Ik vond het ook niet helemaal fair. De voorlaatste oxer na de dubbelsprong had ook een korte afstand, en was optisch ook een heel moeilijke sprong. Als liefhebber van de sport doet het pijn om naar dat soort fouten te kijken. Anderzijds is het voor een parcoursbouwer momenteel ook moeilijk om te bouwen door de kwaliteit aan paarden en ruiters. Ik heb ook begrip voor de parcoursbouwer. Als de parcoursbouwer voor een iets te mooie en makkelijke afstand kiest, rijden er twintig combinaties foutloos en dat wil hij niet. Drie galopsprongen is oké, alleen moet dat wel een lijn zijn met een juiste afstand. Zodat er een klein beetje speling bij is. Aan de andere kant heb ik ook weleens parcoursen gezien waarbij ik me afvroeg of dat wel goed kwam. En dan vliegen die paarden erover alsof er niets staat. Dus je hoeft het niet te verbieden. Het hangt ook maar net af van het type paard waar je opzit. Als je paard een grote galoppas heeft en terug in tempo moet, kun je van die toestanden krijgen dat er palen in het rond vliegen. En dat is het laatste wat je wilt zien. Een parcoursbouwer is dan vaak de gebeten hond. Maar als zo’n afstand niet fair is, hoort hij dat wel eerlijk toe te geven. Ik ben zeker tegen getruukte afstanden. Daarbij hoort een jurylid ook zijn verantwoordelijkheid te nemen. Dikwijls is er te weinig samenwerking tussen de parcoursbouwer en het jurylid.


Van: Willem 

Willem Greve, springruiter. Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl

Nee. Voor de parcoursbouwers is het elke week erg moeilijk om te proberen om een scheiding te krijgen tussen al die topruiters met toppaarden. Dit wordt steeds moeilijker voor hen omdat het niveau zo extreem hoog is. Als er te veel foutloze combinaties zijn, is dat ook niet mooi voor de barrage want dan krijg je een racepartij. In Parijs had Frank Rothenberger het net te moeilijk gemaakt, de oxer met zwarte sloot was op een normale afstand ook al een joker geweest. Hij weet zelf ook wel dat hij zich in Parijs heeft gegaloppeerd met die lijntjes, die moeilijke oxer en moeilijke afstand. Het is jammer, maar dat is gebeurd. De Wereldbekerfinale is niet voor niets de WereldbekerFINALE. Als je ziet om welke topcombinaties het daar gaat. Met alle respect, in dit geval hadden de mindere combinaties daar moeite mee en zijn ze via een andere league binnengekomen. En op die leagues is het niveau niet zo hoog als in Europa of aan de oostkust van de VS. Natuurlijk zijn dit soort beelden niet mooi om te zien, maar je hoeft de getruukte afstand op drie of vier galopsprongen niet te verbieden. Als je je paard goed aan de hulpen hebt staan en je rijdt op dat niveau, is het onzin om dat te verbieden. Je moet je paard gewoon goed voor elkaar hebben.


Van: Dominique 

Dominique Greeve, springamazone. Foto: Paardenkrant

Verbieden vind ik een groot woord. Maar een afstand hoort wel fair te blijven naar de paarden toe. Ze moeten dat wel kunnen volbrengen. De kwaliteit van de paarden en ruiters wordt steeds beter. Daardoor worden de parcoursen steeds moeilijker en wordt het allemaal veel technischer. Je moet heel veel controle hebben over je paard. Als het niet loopt, kan het wel eens misgaan. Maar als het hele parcours moeilijk is, maak je de sport unfair. De paarden moeten wel de mogelijkheid krijgen. Het ligt er maar net aan welke oxers ze neerzetten en hoe de lijnen ervoor en erna zijn. Dus het heeft ook te maken met het verloop van het parcours. Als je uit een heel moeilijke lijn komt, wordt de lijn erna ook weer moeilijker. Volgens mij hoef je een lijn van drie of vier galopsprongen niet te verbieden. Maar misschien dat er wel rekening gehouden kan worden met de manier waarop het neergezet wordt.

 

 

Klik hier om een reactie achter te laten

Deze Info@ verscheen woensdag 5 april in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.

 

 


Poll

Getruukte afstanden uit parcoursen schrappenLees meer »

Laden ... Laden ...