Ga naar hoofdinhoud

Miljoenendans

Zon, zee, strand en springsport!
Eric van der Vleuten liep maandagavond weer eens in zijn rijbroek door manege De Molenheide. Zoon Maikel had eigenlijk een hengst moeten rijden op de hengstenshow van de Dutch Stallion Corporation, maar om nou alleen daarvoor heen en weer te vliegen van Miami naar Schijndel en dan weer naar Mexico...

Eric had de zon van Miami Beach nog in z’n gezicht toen hij vertelde van het pittige parcours dat daar zaterdagavond voor de Global Champions Tour stond opgesteld. “Laatst zag ik nog een filmpje voorbijkomen van een wedstrijd van 25 jaar geleden”, zei Eric. “Lompe hindernissen die er allemaal als triple bars uitzagen, simpele lijnen en eigenlijk steeds dezelfde namen vooraan.”

Van der Vleuten moest aan dat oude filmpje denken toen hij het parcours op het strand van Miami liep. “Alles heel delicaat en licht, 1,60 hoog en lastig… Ik dacht: nou! Maar daar floten er toch zeventien foutloos overheen!”
Niet alleen werden er 25 jaar geleden geen springwedstrijden op het strand van Miami en in de haven van Monte Carlo verreden, het was ook ondenkbaar dat uitstekende ruiters uit Qatar en Columbia zich zouden mengen onder de gevestigde orde uit Noord-West Europa en de Verenigde Staten. Toen kon je op de startlijst van een Grote Prijs ongeveer tien combinaties tippen als mogelijke winnaar, nu kan ik er hoogstens tien aanwijzen die ik op voorhand kansloos acht.

Nou en óf de springsport ongelooflijk is veranderd. Tegenwoordig komen springruiters in teamverband tegen elkaar uit, in teamkleding, met hun naam op hun jasje, onder het geschal van hun eigen teamsong, het lijkt net voetbal. De eigenaar van zo’n team betaalt voor dit lolletje per seizoen twee miljoen euro aan Jan Tops, de man die de springsport letterlijk heeft verrijkt.

De FEI reageerde als Hansje Brinker, die de polder redde door zijn vinger in een gat in de dijk te steken. De paardensportbond zag al die euro’s de verkeerde kant uit vloeien, terwijl zij zelf zo’n mooie Furusiyya-landencompetitie organiseert. En verbood haar officials voor Jan Tops op te komen draven. Parcoursbouwer Rob Jansen tart deze ban en ontwerpt dit jaar alle omlopen van de Global Champions League. Chapeau Rob!

De loopgraven van de oorlog tussen Lausanne en Valkenswaard bevinden zich op Belgisch grondgebied, waar enkele rechtszaken lopen met uiteindelijk als inzet de competentie om wedstrijden naar eigen goeddunken te organiseren. Tegen de FEI kan ik alleen maar zeggen: laat de euro’s vloeien. En leid strenge stewards op om de miljoenendans van Jan Tops met argusogen te volgen.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.