Ga naar hoofdinhoud

Een Rolex of een Swatch

Charlotte Dujardin met Valegro (links) en Carl Hester met Uthopia
Charlotte Dujardin met Valegro (links) en Carl Hester met Uthopia
De ene na de andere wijsheid rolt uit de mond van Jan Greve als hij op dreef is. Laatst zei de paardenarts annex hengstenhouder: ‘Hoe langer je kok bent, des te minder pannen en potten gebruik je’.

Greve had het toen over zijn eigen, steeds leger geworden veterinaire magazijn, waar vroeger veel meer geneesmiddelen en technische trucjes in lagen dan nu. Blessures ontstaan steeds weer op dezelfde manier en de genezing ervan gaat anno 2012 echt niet anders dan dertig jaar geleden. En vervolgens vertelde Jan een heel verhaal hoe je blessures kunt voorkomen. Want daar heb je veel meer aan. (Lees De Kettingbrief in De Paardenkrant van vrijdag 7 december).

Een poosje daarvoor sprak ik Greve op een Duitse hengstenkeuring. Jan zei: ‘Als je een cadeautje krijgt, is de verpakking maar een seconde of tien, twintig belangrijk. Dan gooi je het papiertje weg en gaat het alleen maar om de inhoud. Wat zit er ín dat pakje? Een Rolex of een Swatch?’

Het ging dus over de rol van het exterieur. Neem nou de E-pony Itot du Chateau. Die wint eerst zijn tweede miljoen in de Global Champions Tour om vervolgens in Genève zowel op de vrijdagavond (de Rolex Top Ten) als de zondagmiddag (Grote Prijs) vernietigend uit te halen. Het KWPN en al zijn dienaren blijven onverstoorbaar spreken over ‘het gewenste springpaardenmodel’, ik zeg: Jan Greve heeft gelijk. Zolang de extreme fysieke tegenpolen Quick Star en Carthago samen in de top van de WBFSH-hengstenlijst kunnen vertoeven, herhaal ik: Jan Greve heeft gelijk.

Lange tijd dacht ik dat het met dressuurpaarden en hun fokkerij iets anders gesteld was. Ik schreef vroeger zelf ronkende zinnen over langbenige, naar boven gebouwde paarden. Maar toen hadden Valegro en Uthopia hun medailles nog niet gewonnen. En wilde ik de kortbenigheid van Contango en Ferro het liefst meteen weer wegfokken. Nu begrijp ik dat je de ongelijke voorvoeten die voortvloeien uit langbenigheid weg moet fokken.

Het punt voor exterieur op het KWPN-protocol voor de beoordeling van jonge dressuurpaarden moet dus maar eens verdwijnen. In de Pavo Cup en in de hengstencompetitie krijgen we het elke keer weer te horen, die willekeurige greep uit de grabbelton van wat juryleden maar mooi of lelijk vinden. De oorspronkelijke bedoeling van dit onderdeel was om jonge dressuurpaarden die functioneel gebouwd zijn te bevoordelen, maar de interpretatie van het begrip ‘functioneel’ ligt inmiddels grotendeels in scherven. Laat het maar bij stap, draf, galop, gedragenheid, souplesse. Dat geeft al discussie genoeg.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])
Deze column verscheen dinsdag 11 december in De Paardenkrant.

8 reacties op “Een Rolex of een Swatch

  • Hanneke Hegeman

    Ik ben geen echte fokker te noemen, ookal heb ik uit mijn gp-merrie via embryotransplantatie 2 x een merrie-veulen gefokt. De grandprix moeder zelf was best hoogbenig gebouwd, maar werd geen ster omdat ze ongelijke voorvoeten had! De 2 niet hoogbenige veulens (volle zusters en inmiddels 11 jaar) zijn niet hoogbenig, zelfs iets aan de klassieke kant. Wel veel bloed en kracht in de beweging met een superachterbeen. De ene is sport, keur en heeft 3 keer een veulen gehad. Ze loopt met haar huidige eigenaar in de sport op Z2-niveau. Deze merrie is in Drenthe opgegroeid en daar gekeurd. De andere is in het Brabantse land opgegroeid. Hier was ze (net als haar moeder destijds in Drenthe) niet goed genoeg voor ster. Het is wel een kanon van een merrie met een trit….. We trainen haar door om net als haar moeder, vader en beide grootvaders in de grand prix te komen.
    Wat is de kern van mijn verhaal: functionaliteit en correctheid in combinatie met gezondheid zijn belangrijker dan uiterlijk. Het is prima dat het KPN ook dit laatste meeneemt in haar fokdoelen, maar het mag nooit een einddoel worden. Ik ken te veel hoogbenige, prachtige paarden, die met het achterbeen de van nature verheven voorhand niet goed kunnen volgen. Ze lopen dan wel berg op, maar niet met een correct ruggebruik. Dit soort paarden zal het nooit op het hoogste niveau volhouden (een uitzondering daargelaten). Dat kan nooit de bedoeling van ons (overigens prima) stamboek zijn!

  • mj kochx

    Jaren geleden is er in de Hoefslag al ’s een exterieurvergelijking gemaakt van de toenmalige topdressuurpaarden (o.a. Gigolo en Bonfire) en daar kwam toen al uit dat de meesten volgens de gangbare opvattingen lang (lees ruim rechthoeksmodel), niet hoogbenig en ‘wat klassiek (lees recht)’ in het kruis waren. Ik denk dat dit nog steeds voor een aardig aantal toppers opgaat … Ook Toto is niet echt hoogbenig, laat staan Uthopia en Valegro. De enige die wel aan de ‘moderne’ eisen voldoet is Parzival maar die heeft gelukkig daarbij ook nog een lange hals zodat ie wel op een normale manier kan grazen.
    Daar schort het tegenwoordig nogal ’s aan, de combi halslengte / voorbeenlengte, waardoor de graasvoetjes ontstaan.
    Laat de kwalificatie ‘functioneel gebouwd’ vooral onderbouwd worden door ‘functioneel bewegen’ en we zijn er.

  • H. Paerels

    En hoe lang roept Karel de Lange dit al niet …?

  • A. Sukhraj

    Die ouwe Karel de Lange is zo gek nog niet….

  • jip wanders

    Hebben jullie nou nog niet door dat er maar een paard is,die de Nederlandse top heeft gemaakt zo als hij nu is. En dat is Amor geweest opgehaald door Blankendaal in N-H.Geen makkelijke voor sommige mensen levensgevaarlijke hengst (lag aan de mensen)hij liet zich niet ten onrechte straffen ,dan strafte hij terug.een tik ten onrechte tegen zijn hoofd,en hij was een half jaar kopschuw.Je was dan een half uur bezig het hoofdstel om te doen (je zag hem dan lachen)Ik heb er twee gehad een Griffier niet eens bekend bij het kwpn en een eros.
    Super paarden met een moeilijk maar eerlijk karakter,maar had je ze voor je gewonnen dan gingen ze ook voor je door het vuur.Jammer dat de merries niet geregistreed zijn ,want menig top dressuur paard had een moeder met Amor bloed .Maar ja het hengsten boek zal wel een idee van mannen zijn JAMMER

  • Folkert Frans

    @Paerels
    Uw reactie deel ik volledig. Dat Rosie nu op zijn schreden terugkomt en publiek het boetekleed aantrekt, siert hem en daarvoor verdient hij terecht een pluim. Wat ik nu echter ook van u verwacht, is een evengrote publieke promotie waarin u het publiek breed laat kennismaken deze visie. Ere wie ere toekomt. Daar hebben de paardenliefhebbers ook recht op.
    http://www.easpstamboek.nl/files/Totilas.pdf

  • Annebeth Velema

    Tja, hoe lang wordt dit wel niet geroepen door velen. Ook ik heb mij veelvuldig gemengd in discussies op bokt.nl over het “lange” voorbeen. Ook voor mij was dit een onmogelijk iets. Sterker nog, 20 jaar geleden leerde Cor Loeffen mij tijdens de les exterieurleer, dat dit puur optisch bedrog was, helaas stelde hij zijn mening ook bij in de jaren. Het siert je Dirk Willem, dat je na al die jaren en je boek dat je nu eindelijk ook ziet dat het niet in dat lange voorbeen zit. Maar na een selectie van jaren bij het KWPN, het lange voorbeen, het afhangende croupje en dat enge halsje, hoe wil je dat gaan terugdraaien. Zelf ben ik jaren geleden al gaan zoeken naar goed bewegende springpaarden om te gebruiken voor de dressuur, want ik kan en wil niet achter het huidige model staan van het huidige kwpn. Mijn partner heeft mij 3 jaar geleden vriendelijk verzocht om nooit meer een keuring op te zoeken, omdat mijn humeur nadien, rustig ons hele weekend kon verpesten.

    Fijne gebruikspaarden, alle toppers van nu, komen uit de vroegere selectie van fijne rijpaarden. Laten we daar alsjeblieft naar terug gaan. Lange voorbenen…………..weg dermee, afgedraaide kontjes………..weg ermee en dat extreem kromme achterbeen………….ook weg ermee ( en dat zeg ik, met nog steeds een enorm zwak voor Jazz nakomelingen)

    Het verhaal bij het NRPS van Emerson is heel triest, maar kom mensen, een rondje over een galoppeerbaan, als ze daar al gestoord van worden, hoe moet dat dan ooit met een amateur op hun rug.

    Ik pleit voor alle dressuurpaarden, dressuurruiters enz verplicht 2 x per week het bos in. Voor regelmatig een parcourtje springen van 80 cm en vooral veel meer lol met je knol.

  • H. Paerels

    @Folkert Frans,

    Geen zorgen, die “promotie” draait al jaren op volle toeren.
    Ik sluit me daarnaast ook graag aan bij Annebeth Velema.
    Ben blij dat men eindelijk het licht gaat zien en Karel de Lange niet langer een roepende in de woestijn is en men andere keuzes durft te gaan maken op fokgebied, alhoewel dat gelukkig al lang gaande is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.