Ga naar hoofdinhoud

Folklore

Voor het eerst in lange tijd was ik weer eens op de plek waar ik vroeger zo graag vertoefde: een Centrale Keuring. Het was een weerzien in weemoed. Wordt dat wat ooit hoogtepunt was nu folklore?

Met de rijen van destijds langs het keuringsterrein in Ommen in het geheugen, schrok ik op de CK in Geesteren van de publieke opkomst. Eén ding is zeker: aan de organisatie lag het niet. De keuring kende een strak verloop en aan het eind werden de fokkers van prestatiemerries heel leuk in het zonnetje gezet. Maar toen die allemaal met een bloemetje in de hand op de foto gingen, bleef er weinig publiek meer over.

Het mooie van de keuring was altijd dat je je er direct met anderen kon meten. Wie had zijn merrie er het best voor staan? Baby-olie, rammeldoosje, alles voor een optimale presentatie. En dan dat juryoordeel waar je het zo hartgrondig mee oneens kon zijn.

Nu halen we onze schouders op over ingesnoerde voorbenen en schoften die nét iets langer door kunnen lopen. Nu kijken we meewarig naar de laatste exterieurfanaat die heilig blijft volhouden dat je die steile schouder terugziet in beweging.

Juist daar op die internationale springwedstrijd in Geesteren kon de afstand tussen de exterieurkeuring en het gebruik in de praktijk niet groter zijn. Op terrein B maalden ze echt niet om een mooie lange croupe of om ras en uitstraling.

Ik mis het enorm, de gezelligheid van de Centrale Keuring. De witte zomerpetten, de picknickmanden, de zitstokken, de beduimelde catalogus vol kliederige aantekeningen. We moeten nadenken over de vraag hoe de keuring zich opnieuw uit zou kunnen vinden.

Exterieur is namelijk nog steeds belangrijk. Voor de duurzaamheid (correct fundament) en voor de rijdbaarheid (positie van de voorhand, lengte en vorm van de hals, hoofd-hals-verbinding). Ook beweging blijft een fundamentele voorspeller van sportieve kwaliteit en rijdbaarheid. Bovendien zou bij de waardering van jonge merries hun fokwaarde ook een rol kunnen spelen.

Het KWPN heeft altijd vooraan gestaan bij het ontwikkelen van vooruitstrevend fokbeleid. Andere stamboeken kopiëren inmiddels delen van de KWPN-selectie. Na al die rationele verbeteringen en wetenschappelijke vooruitgang, zou het grootste stamboek ter wereld eens moeten gaan nadenken over de manier waarop de fokkers hun eigen keuringen beleven. Het touwtje waar hun merries dan aan lopen vormt namelijk een draad, een levenslijn met het stamboek. Daar kan wel wat nieuw leven in worden geblazen.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])
Deze opinie verscheen woensdag 1 juli 2015 in De Paardenkrant

9 reacties op “Folklore

  • YLR

    Volgorde van belangrijkheid op dit moment volgens YLR:

    1☆ Sportprestatie = eer, aanzien, geld.

    2. Gezondheid= sport, betrekkelijk veilige investering.

    3. Predikaat behaald op keuring = enkel nog mooi mee genomen voor veulens en merries. Alleen voor hengsten nog van belang voor goedkeuring.

    Er wordt voor de sport gefokt, niet voor een keuringsresultaat. Voorheen was dat voor mijn gevoel andersom.

  • Stella Roomans

    Beste meneer Rosie, de heren met witte petten en wandel/zitstokken sterven langzaam uit, dat is nu eenmaal de realiteit. En als kleine, onbekende / nieuwe fokker met slechts één merrie, die vanwege haar wat al te basis-exterieur geen ster is geworden, heb ik ervaren hoe ondankbaar het is om met je veulen naar een keuring te gaan. De eerste keer liet ons veulen zich niet zien, omdat we er niet hard genoeg met het rammeldoosje achteraan liepen (hij loopt nu Grand Prix), de tweede keer keken de heren van de jury vooral in hun boekjes, zich afvragend of ze de naam van de vader van het veulen ergens van moesten kennen (Rheingau). Ik was er toen wel klaar mee, met het gaan naar de keuringen. En dan het gebrek aan publieke belangstelling, dat kan ik me ook nog voorstellen. Het publiek kijkt, maar krijgt niets mee van wat de jury vindt, want dat schijnt niet openbaar te mogen worden, althans dat was toen zo. Geen wonder dat het zichzelf uitselecteert: fokkers en publiek haken af want ze hebben niet het gevoel dat ze er iets wijzer van worden.
    Mijn suggestie, die ik al eerder aan het KWPN heb gedaan: blind jureren, misschien zelfs de paarden laten voorbrengen door professionele voorbrengers. Daarnaast: de heren van de jury een microfoontje opspelden zodat het publiek ook kan horen wat de jury ervan vindt en om de zaak op te leuken: laat het publiek meejureren en wie “gelijk” heeft, krijgt een leuke attentie.
    Ik ben benieuwd wat u van het idee vindt en of het ooit door het KWPN zal worden overwogen.

  • Martina

    Ik ben het helemaal eens met YLR, want zo gaat het tegenwoordig.
    En ik ben het eens met de Hr. Rosie, maar net wat hij zegt : weerzien in weemoed.
    Maar heeft diezelfde Hr. Rosie niet enige weken geleden een collum geschreven over het ouderwetse, niet meer van deze tijd zijnde “gedoe” van die oude hengsten boeren en merrie houders van vroeger, iets wat nu “gewoon niet meer kon” ?? Want hij maakte zich toch zo,n zorgen of de “moderne” fokker wel met de huidige ICT apparatuur om kon gaan ?? Meer dan of deze welverstand had van paarden ?? Omdat deze anders “geld liet liggen ” ??

  • Andre van Hooft

    Ben het hier helemaal mee eens. Beleving,ergens naar toe werken, emotie, correctheid

  • i

    Helemaal eens met Stella. Keuringen zijn bijna nog onbegrijpelijker dan dressuur. Bij dressuur denk je dan volgende keer beter, bij een keuring kan dat maar 1x per jaar. Blind jureren zonder namen bekend te maken van ouders en fokkers/eigenaren zou al een heel ander beeld geven. Er wordt nu gekeken wie de eigenaar is en als dat iemand is met veel naamsbekendheid, dan zal het paard wel goed zijn… zo lijkt het tenminste wel. Persoonlijk hecht ik dus helemaal geen waarde aan keuringsresultaten.

  • Dirk Willem Rosie

    Beste Stella, het is inderdaad niet moeilijk om paarden op een keuring in een bepaalde volgorde te plaatsen. De kwaliteit van de jurering staat of valt met de motivering. Waarom nou juist deze plaatsing? Dat moet een jurylid uitleggen. Aan deze communicatieve vaardigheden wordt véél te weinig aandacht besteed, bij andere stamboeken nog minder dan bij het KWPN.
    Ik ben nooit voorstander geweest van het blind keuren. We moeten met z’n allen (de juryleden incluis) blijven leren over de manier waarop hengsten en merrielijnen vererven. En als er sprake is van vooroordeel, dan moet dat worden aangepakt, niet afgedekt.
    @Martina: naar welke column verwijs je?

  • Carola van Galen

    Inderdaad jammer, vroeger waren we de dag van te voren druk met wassen, poetsen, vriendinnen werden ingezet om te vlechten en zelfs de buurman kreeg een trailer achter de auto om een koppeltje mee te nemen. Spanning, tijdschema, o-jee-halster kapot, laatste stofjes eraf, en de ring in… Vreugde en teleurstelling werden gedeeld met de andere fokkers, en daarna even lekker bijpraten. ’s Avonds het spul met de krullen nog in de manen weer op de wei, de hele club met een biertje achter de BBQ, en de volgende dag een overspannen wasmachine. Vorige week op de keuring in het Rheinland geweest, zonder paarden, er was bijna niemand en het hele programma was in 4 uurtjes klaar, terwijl dat voorheen echt de hele dag duurde. Maar ja… Ook wij zijn grijze pluizebollen geworden!

  • i

    @DWR je kunt blijven leren over de vererving, want achteraf kan gewoon gepubliceerd worden wat de afstamming is van een paard. Dit zou gewoon op de site van het stamboek en in het blad van het stamboek opgenomen kunnen worden.

  • Auke Dijkstra

    Rosie geeft het precies goed weer. Ik was onlangs op een Ck, en als je kijkt naar de hoeveelheid mensen langs de ring. Dan zijn dat de inzenders. Daarnaast is de spanning er niet meer bij de 3 jarige, en oudere merries voor het eerst opgenomen. De punten zijn al gegeven bij de stamboekopname, en plaatsing op de Ck gebeurd voor 99 procent op basis van de gegeven punten. Je weet dus al hoe er geplaatst wordt. Denk dat een keuring niet meer van deze tijd is, en dat het op termijn alleen nog stamboekopnamedagen worden. Het is niet meer van deze tijd, zoals met zoveel zaken, en tja, de tijdgeest regeert.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.