Ga naar hoofdinhoud

Leren van elkaar

Foto: Melanie Brevink-van Dijk
De Centrale Keuringen zitten erop en geconcludeerd kan worden dat het organisatorisch vaak beter kan. Er wordt geklaagd over te weinig publieke belangstelling, maar dat het publiek gaat lopen kan ik me voorstellen. Zelfs een grote provincie als Noord-Brabant moest het dit jaar met een beperkt aantal bezoekers doen en dat lag echt niet alleen aan het weer. Anderzijds doen de regio’s elk jaar ontzettend hun best om weer een goed programma te brengen.

En laten we eerlijk zijn: je kunt het natuurlijk nooit voor iedereen goed doen. Maar keuringsmensen krijgen maar weinig mee van de overige rubrieken op zo’n dag, er wordt overwegend een saai programma geboden. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de planning van de CK’s. Wat te denken van vijf keuringen in één week, met zelfs meerdere op één dag. Onmogelijk om ze allemaal te bezoeken voor de echte liefhebbers. Dat kan met goed overleg toch veel beter!

De eerste reacties op de Pavo Cup-nieuwe-stijl zijn zeer positief, maar van een presentatie van de geselecteerden aan de ‘keuringsmensen’ is weinig over. Op slechts enkele CK’s was er zo’n presentatie voorafgaand aan de prijsuitreiking. Van de selectie bij de springpaarden krijgt het keuringspubliek helemaal weinig mee; die zijn of laat na de keuringen of voorafgaand. In Limburg was er daarentegen wél ruimte om de springpaarden te volgen in de finale van de Hendrix Cup. Daarvoor werd de keuring zelfs even stilgelegd. Eindelijk sport en fokkerij gezamenlijk in één doelstelling.

Kleine keuringen lijken kampioen op het gebied van tijdrekken te zijn, zoals Vrouwenpolder en Emmeloord. Ergernis wekte de CK van Gelderland met een onlogisch ingedeeld programma, waarbij bijvoorbeeld de finale van de veulens in een bijring gehouden werd zonder enige spanning. Dat heeft Overijssel inmiddels beter in de vingers, al krijgen – ondanks de locatie op het terrein van het CSI Twente – de fokkers en sportmensen weinig van elkaar mee. Bijzonder blijft de presentatie een paar dagen later van de kampioenen op het hoofdterrein tussen de springrubrieken. Respect voor de improvisatie van Noord-Holland en Noord-Brabant bij de slechte weersomstandigheden. Zij konden gelukkig gebruik maken van de binnenmanege bij hun keuringsaccommodatie.

Het is wel aardig dat regio’s hun eigen kenmerken hebben, met provinciale fokkers van het jaar en de huldigingen van fokkers van prestatiemerries. Toch denk ik dat regio’s veel van elkaar kunnen leren als ze dat willen en daarvoor open staan. Het is wel tijd voor een aantrekkelijker en gevarieerder programma op de CK’s. En wie weet is het slim om ook eens aan samenwerking te denken.

Jacquelien van Tartwijk, redacteur
Deze opinie verscheen woensdga 5 augustus 2015 in De Paardenkrant. 

3 reacties op “Leren van elkaar

  • alie

    Het is ook niet leuk meer om naar de keuring te gaan of mee te doen. Het geven van punten voor exterieur en het vrij bewegen en springen is dikwijls niet meer te volgen. Je kan in grote lijnen zien van welke fokker-hengstenboer de paarden zijn. Zekers getrixed en dat wordt beloond met hoge punten voor het in dit geval vrijspringen. Wat een poppenkast is de keuring aan het worden zeg. Heb je een Cantos die zeer zeker geen 70 punten waard was voor exterieur maar hoge punten scoort voor het springen die krijgt daarbij de 70 punten exterieur gewoon cadeau. Word er op de CK gezegd dat ze ook nog in twee weken in haar voordeel veranderd was. Wat een dikke bullshit. Op de SK kreeg een merrietrainer een groot compliment dat hij zijn merrie zo natuurlijk had voorgebracht betekent dus voor mij het bewijs dat de keuringsmeesters weten dat er ook diverse merries onnatuurlijk worden voorgebracht. En dan de stermerries voor de keur niet te vergeten. Men maakt merries keur die ongelijke voeten, hazehakken etc. hebben. Volgens mij is dit een van de redenen dat mensen niet meer komen of veranderen van stamboek. Het hele ster en keur maken van een merrie heeft helemaal geen toegevoegde waarde meer. Predikaten als sport en prestatie zijn veel belangrijker. Voor ons is in elk geval de sport zeer waardevol om wat over je fokmerrie te zeggen daar kan ster en keur niet tegen op.

  • alie

    Ook geen wonder dat er weinig publiek meer komt. De hele merriekeuringen is een dikke poppenkast waarbij het woord trixen gewoon gedoogd word van bekende fokkers-hengstenhouders. Dat ligt er gewoon duidelijk op dat alle paarden van 1 eigenaar op dezelfde manier springen. Dat maakt voor mij en ws ook voor vele anderen het KWPN ongeloofwaardig in het uitdelen van predikaten en punten. Was er een exterieurmatig gezien zeer gewone merrie van Cantos die hele hoge punten kreeg voor het springen maar zeer zeker de 70 punten voor het exterieur niet verdiend had maar dit toch kreeg. Van deze merrie werd dan ook nog op de CK gezegd dat ze in die twee weken zo positief veranderd was. Nou dat is toch dikke bullshit. Als een jurylid dit dan verteld dan kan ik mij voorstellen dat mensen, ook wij, van stamboek gaan veranderen. En dan is dit nog maar 1 voorbeeld. Neem nu de stermerries voor de keur. Voor mijn ogen worden er stermerries keur die uiterlijke bemerkingen hebben zoals hazenhak, ongelijke voorvoeten, reebeen etc. Waarom doen we nog mee aan die poppenkast. Voor ons als fokker is de merrie die het in de sport heel goed doet en dan sport word en prestatie op haar nakomelingen veel en veel belangrijker.

  • jw

    Alie,

    Helemaal mee eens.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.