Ga naar hoofdinhoud

Mislukte missie

Secret (v. Sezuan) bij het opstellen voor de jury - Foto: Rick Helmink
Of ik vooral pittig wilde zijn. En kritisch. Mijn reputatie was me ook in Duitsland al vooruit gesneld. Daags na de Bundeschampionate mocht ik nóg een keer naar Warendorf, ditmaal voor het jaarlijkse FN-seminar.

Het opgegeven thema was zo weids dat ik ze allemaal wel te grazen kon nemen, fokkers, ruiters én juryleden. Ik begon gelijk maar vooraan te schoffelen. Had namelijk daags tevoren voor het eerst van mijn leven kennis gemaakt met de Youtube-held Secret. Op heimelijke wijze goedgekeurd door een zichzelf NIET respecterend stamboek, op heimelijke wijze (zonder publiek, ‘s ochtends om zes uur) gekwalificeerd voor de BuCha, wat moesten de juryleden anders doen dan topcijfers geven voor dit spectaculaire gefladder der benen?

Versleten opa

Alleen, toen deze driejarige hengst stilstond zag ik een oud, gepensioneerd, voormalig Grand Prix-paard, hangend in zijn weke koten. Zo, dus deze versleten opa wordt volgend jaar voor de eerste keer vader, dacht ik. Maar dan 600-voudig. 700 sukkels lieten zich het afgelopen jaar door 20 seconden video verleiden en daar rollen volgend jaar dan 600 paarden uit die een paar jaar later met een ernstig verhoogd blessurerisico aan hun dressuurcarrière beginnen.

Verstand van hun vrachtwagen

Dat bracht mij als vanzelf bij dressuur-rijdende ruiters, die niet eens paarden met een slecht fundament nodig hebben om toch al goede klanten van de dierenarts te worden. Dat begrijp ik althans als ik met dierenartsen praat. Eén van hen sprak ooit, aan het eind van een evenement, de voor mij onvergetelijke woorden: ‘Zo, daar gaan de ruiters in hun vrachtwagens. Om die te mogen besturen, hebben zij cursussen moeten volgen en examen moeten doen. Ze weten alles van hun vrachtwagen. Maar weten ze ook iets over hun paarden?’

Hester versus Ellerman

Om Christof Hess, de man die mij als spreker had uitgenodigd, niet teleur te stellen, moesten de juryleden er natuurlijk ook aan geloven. Ik liet – direct achter elkaar – de strompelende ‘uitgestrekte’ draf van Carl Hester met Nip Tuck en de prima uitgevoerde laatste A-C-lijn van Dina Ellerman uit Estland zien. Beide stukken video waren van het EK in Gothenburg. De één van een beroemdheid, de ander van een onbekende amazone uit de hippische wingewesten. “Ze kregen allebei een ruime 6”, verried ik de reden waarom ik deze stukjes video had laten zien.

Ghislain Fouarge

Na afloop zei Ghislain Fouarge lachend dat hij wel meer vuurwerk van me had verwacht. En dat er naast goede ook slechte juryleden zijn. Een collega-jurylid zei: ‘Wat goed dat je dit aan de kaak stelt!’

Tja, daar stond ik dan met m’n goede gedrag. Mislukt in mijn missie om juryleden op de kast te krijgen.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur

[email protected]

Reageren? Dat kan hier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.