Ga naar hoofdinhoud

Paardengekken

Robbie Sanderson en Sönke Rothenberger met Cosmo Foto: Jacques Toffi / www.arnd.nl
Er zijn mensen die denken dat de rijkunst uit Duitsland komt. En dat Duitsers om die reden beter kunnen paardrijden. Zij hebben immers de klassieke rijkunst uitgevonden, nergens is het water zuiverder dan aan de bron.

Ik moet de gelovigen van de klassieke rijtheologie teleurstellen. De rijkunst komt niet uit Duitsland. Maar uit Frankrijk. En een beetje uit Portugal. En daarvoor uit Italië, Constantinopel en het klassieke Griekenland. En de leermeesters van Xenophon zullen wel in Mesopotamië zijn geweest. Zo redenerend strijden straks in Rio de Iraki’s, Syriërs en Grieken om goud, zilver en brons.

Nee, het olympische dressuurgoud is al verzegd. Dat gaat normaal gesproken inderdaad naar Duitsland. Dressuur is helaas zo’n voorspelbare sport, dat we dat nu al weten. Maar de Duitsers winnen die medaille straks niet omdat ze beter kunnen paardrijden, noch omdat ze de rijkunst zouden hebben uitgevonden. Ze kunnen heel goed paardrijden (zoals de Britten, de Denen, de Zweden, de Nederlanders en in toenemende mate ook de Belgen) én ze hebben op dit moment de beschikking over bizar goede paarden. Waarvan er vier tot de buiten-categorie behoren.

Duitsland heeft wel degelijk enorm bijgedragen aan de ontwikkeling van de rijkunst. Tüchtig als ze zijn, stopten de Duitsers het paardrijden een eeuw geleden in een reglement. En braaf als ze zijn, gedragen velen zich er ook naar. Dat levert in de opleiding van jonge paarden winst op. Maar in de wedstrijdsport zie ik weinig verschil met andere landen.

Mooi voorbeeld is Sönke Rothenberger. Als Cosmo heel blijft, wordt hij straks wereldkampioen. Wat kan die jongen rijden! Niet omdat hij Duitser is (met voetbal hoopt hij altijd dat Oranje wint, zijn ouders reden ooit in het Nederlandse team!), maar omdat hij van zijn ouders een geweldige opleiding en alle kansen kreeg. En een poosje in Nederland bij Anky van Grunsven in de leer ging.

Duitsland wint straks goud omdat de familie Arns-Krogmann fanatieke fokkers zijn die geen afstand wilden doen van Weihegold. Omdat Dorothée Schneider een goeie vriendin heeft die de vierjarige Showtime kocht en daarna dopjes in haar oren deed als er geld werd geboden. Omdat de familie Rothenberger-Gordijn als het moest met Cosmo aan de hand naar Rio zou wandelen om daar mee te kunnen doen.

Gepassioneerde paardenmensen heb je overal. Op het EK in Windsor (met z’n wereldrecords voor Adelinde en Edward) dacht FN-voorzitter Rantzau nog dat Nederland er patent op had. De tijd gaf hem ongelijk. Op dit moment hebben zijn eigen Duitse paardengekken de overhand.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])
Deze column verscheen donderdag 9 juni 2016 in De Paardenkrant. Geen abonnee van De Paardenkrant? Sluit dan hier een (online) abonnement af.

7 reacties op “Paardengekken

  • Han Coolen

    “En een poosje in Nederland bij Anky van Grunsven in de leer ging”
    —————–
    Helemaal niet, maar omdat het een zoon is van Sven die vroeger Weyden aan de hand alle oefeningen liet doen…mit fingerspitzengefühl !! En dan vallen van een appelboom geen peren !!

  • Patricia Ahlström

    Chauvinisme kan leuk zijn. Bij voetbalwedstrijden. Dat geeft zo’n heerlijk uitzinnige sfeer. Je maakt jezelf een actief deel van het spel. Winnen? Verliezen? Voor diegene die aan de kant staat is dit een prachtige gelegenheid om ‘erbij’ te horen.
    Maar in de paardensport vindt ik het geen plek hebben.
    Ik zou niet weten wie aanspraak doet op een Duitse waarheid, dat de rijkunst zijn origine heeft bij onze buren. Volgens mij weinig kenners. We weten (bijna) allemaal dat Xenophon geen Duitser was en dat Pluvinel’s moedertaal Frans was – om maar een paar voorbeelden te noemen.
    Hulde, echter, aan de universele passie voor paarden, voor beslissingen die niet genomen worden voor kortzichtig financieel gewin, ook in de aanloop van grote internationale kampioenschappen. En juist die liefde voor de sport, vindt ik, eerlijk gezegd, vaker terug in landen die van oudsher een lange traditie hebben van paardensport zoals Duitsland, Zweden en de Ver. Koningkijk. Of ben ik nu ‘anti-chauvinistisch’?
    In Nederland is handel een zeer belangrijke drijfveer. Dat zit in de genen. En als je geen sponsor hebt of rijk bent geworden in andere takken van ‘sport’, is dit de enige mogelijkheid om verder te komen. Dit is een van de succesformules van hippisch Nederland geweest. Maar juist omdat de motor MOET draaien, schept dat een vreselijke prestatiedruk (als je niet gezien wordt, als je niet bovenaan torent, dan kun je het schudden) en ook al hebben wij fantastische paarden en geweldige ruiters is het paard hierdoor vaker dan elders de slachtoffer van (er zijn prachtige uitzonderingen, uiteraard!).
    Als ik moet kiezen tussen Sönke Rothenberger met Cosmo, die in Spanje eerder dit jaar 77+% haalde in de GP Special (prachtig gereden!!) en b.v. de winnende Nederlandse combinatie in Roosendaal jl die bijna 78% haalde in de aanloop van Rio, ja, dan kies ik zonder enige twijfel voor Sönke (ook al had hij Turkse ouders gehad). Ik wil mij niet laten op jutten naar mate Brazilië dichterbij komt.
    Laat ons stoppen met aantijgingen dat Duitsers aanspraak maken rijkunstige wijsheid in pacht te hebben. Dat leidt nergens en is niet constructief. Wijheid, kennis en ervaring is een universeel goed. Echte paardenliefhebbers hebben geen nationale vlag. Die genieten en bewonderen in eerste instantie de rijkunst en het respect voor het paard dat tentoongesteld wordt.
    Laat a.u.b. nationalistische ondertonen weg. We moeten niet populistisch doen en politiek proberen te bedrijven. Als er een verliezer zou kunnen vallen in een dergelijk opgefokt scenario, is het zondermeer het paard! En daar moeten wij voor waken.

  • Antonio

    Gelukkig is deze stelling maar een mening, zonder gedegen onderbouwing, anders zou men deze onzin nog gaan geloven. Misschien zijn de Duitsers geen betere ruiters, ze beschikken wel over véél méér kennis, bovendien zorgt hun gedegenheid over het algemeen voor zuiverheid en heeft een uitzondering daargelaten geen onzuivere ROLLKÜR trucage in hun “zadelkamer”…. Niet voor niets hebben de echte toppers de kennis gehaald in Duitsland, tot vandaag de dag.

  • Tineke

    Beste Meneer Rosie, ik heb best wel respect voor U, maar zelfs na meerdere keren lezen van Uw stuk blijven er vraagtekens bij mij hangen…….
    Wat wilt U nu eigenlijk met Uw betoog zeggen? Want ik snap iets niet…….
    Ieder land/ ruiters hebben soms beschikking over enorme top paarden. Maar begrijp ik U nu goed dat U het de Duiters verwijt deze paarden in hun bezit te houden of verwijt U hun dat ze een perfecte combinatie bij elkaar houden?…..Misschien lees ik Uw stuk helemaal verkeerd hoor, maar ik lees een zeer cynische ondertoon die naar mijn mening niet bij een goede “verliezer” hoort……

  • Dirk Willem Rosie

    Beste Tineke,
    Dit keer betoog ik helemaal niks. Ik constateer dat de rijkunst een lange traditie heeft. Dat ze zich van land tot land door de geschiedenis slingerde waarna ze zich op allerlei plaatsen op de wereld (ik was Amerika nog vergeten) vestigde. En ik stel vast dat Duitsland op dit moment de beste paardeneigenaren heeft. ‘Paardengekken’ die niet alleen bereid zijn om hun bezit niet te verzilveren, maar die ook hun oog op de juiste paarden hebben laten vallen.

  • Tineke.

    Dank U voor Uw antwoord. Ik ben blij dat ik het id verkeerd geïnterpreteerd heb!

  • eddy crul

    Al loopt de leugen(dressuur) nog zo snel de waarheid achterhaalt hem wel.Wat er ook bedoeld wordt met het artikel “Paardengekken” (Je kan volgens mij maar lezen wat er geschreven staat) ,het is geen toeval dat Duitsland met de beste paarden en combinaties voor de dag komt.Hoe een zesjarige moet lopen ? Kijk maar eens naar Fasine. Kijk ook maar eens hoe de paarden van Ingrid Klimke zijn opgeleid.Kijk inderdaad maar eens naar Sönke Rothenberger en nog vele andere Duitse combinaties.Duitsland is het land dat het meeste trouw gebleven is aan het skala en aan hoe er moet gereden worden en hoe een oefening moet worden uitgevoerd.Ik denk dat het moment van de waarheid dichter bij aan het komen is. En Duitsland heeft daar met voorsprong de leiding in genomen. Nu nog afwachten hoe de Jury daar zal mee omgaan. Ze hebben nu de kans om de puntjes op de i te zetten en de dressuur op het enige rechte juiste pad te krijgen. Hopelijk doen ze dat ook. Wel ben ik het eens met de mooie reactie van Patricia Ahlström,maar zonder chauvinistisch ,populistisch of nationalistisch te doen kunnen we deze realiteit toch niet onder de mat vegen. vr gr EC

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.