Ga naar hoofdinhoud

Vierkante kilometer

Tristan Tucker Foto Lonneke Ruesink
We zijn ontzettend goed geworden met paarden. Dressuurruiters breken wereldrecords, parcoursbouwers vragen zich af wat ze nu weer moeten verzinnen om er geen twintig in de barrage te krijgen. Op de vierkante centimeter kunnen we tegenwoordig bijna alles met paarden. Alleen, die paarden zelf willen graag dat we alles met hen doen op de vierkante kilometer.

Twee leerzame momenten brachten mij ertoe om dit eens op te schrijven. Het eerste zal ik nooit vergeten. Op het Global Dressage Forum zag ik Tristan Tucker appuyeren terwijl een medewerker strak aan zijn zijde mee-appuyeerde. Tristan zat op een jong paard, de medewerker draafde op eigen benen. Met in zijn handen een ritmisch meeronkende…. kettingzaag! Even later verscheen er een Academy Bartels-vullende dragline, zo één met een gigantische grijper die in de lage stand moet staan om de spanten te sparen. Daar galoppeerde Tristan omheen en onderdoor alsof het de normaalste zaak was.

En dat wás het ook. Naar de overtuiging van Tristans paard. Tucker had dit paard in de training bijgebracht dat draglines en kettingzagen heel normale dingen zijn. In dezelfde tijd had hij ook nog kans gezien om hem een keurig appuyement bij te brengen. Mocht u denken dat deze Australische dressuurruiter annex paardentrainer zijn circus met een koudbloed opvoerde: niets daarvan! En hij had Katja Gevers en de ooit zeer kijkerige Thriller meegenomen om te bewijzen dat je je paard niet alleen voor de prijsuitreiking met vlaggen en muziek kunt trainen, maar voor álles waarvan jij wilt dat je paard het normaal vindt. Blauwe zeilen, een op-en-neer hoppende Richard Davison; Thriller vond het prima.

Het tweede leerzame moment werd mij door Tineke Bartels aangereikt. Ze vertelt aanstaande vrijdag in de Kettingbrief over haar vakantie in Egypte, waar ze talloze Brooke Hospital-achtige paarden over de meest vreselijke rotsen zag klauteren zonder één pas kreupel te worden. Zoals Tristan Tucker mij duidelijk maakte dat wij anno 2012 het paard mentaal tot kasplantje laten verworden, zo waarschuwde Tineke voor de potentieel funeste fysieke gevolgen van een alleen op Agterberg-bodems doorgebracht paardenleven.

Op de przewalski’s na hebben alle in het wild voorkomende paarden gedomesticeerde voorouders. Daar moeten we de conclusie uit trekken dat ook de paarden in onze stallen honderd procent het product van Moeder Natuur zijn. En daarmee ongeschikt voor een leven dat zich beperkt tot de glad aangeharkte piste. De ultieme, vijf minuten durende prestatie op de vierkante centimeter die we van hen vragen is prima, maar dat kan alleen in combinatie met een leven op de vierkante kilometer.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])
Deze column verscheen dinsdag 27 november in De Paardenkrant.

4 reacties op “Vierkante kilometer

  • Karel de Lange

    Het doet mij deugt dat ook Rosie nu onder de aandacht brengt dat het paard geen product is van onze bio-industrie maar van de steppe en savanne. Chapeau.

    Overigens geldt het Kaspische paard ook nog als wildpaard van niet gedomesticeerde voorouders. De roots van de Arabische paarden en de huidige warmbloeds gaan allemaal terug naar deze paarden.

    http://www.caspianhorses.org/history.asp

  • H.van den Berg

    Paarden en bioindustrie???

    Ik weet niet waar dat vandaan komt,maar dat slaat nergens op,we zijn voor ons zelf zeker vergeten dat onze verre voorvaderen ook niet van 9 tot 5 op een kantoor stoel binnen zaten,maar op jacht moesten en in grotten leefden,we hebben nu dan voor ons zelf en onze dieren wel andere levensdoelen gesteld maar daar komt ook de welstand bij kijken die er zowel voor de mens als voor een dier dik op vooruit is gegaan alleen al op het medische vlak,het lijkt erop dat de dieren maar terug moeten naar de natuur en de mens op elkaar gepakt moet wonen en zich de pestpokken mag jagen om alles in goede banen te laten verlopen,tegenwoordig slaan we in alles door,en zeker wat betreft ons koude kleine kikkerlandje wat langzaam dicht groeit met asfalt en beton,ga dat maar eens oplossen die mogelijkheid is er voor ons en voor de dieren al heel lang niet meer.
    Je hoeft niet als een blind paard door het leven te gaan maar doordraaien is funest voor niet alleen onszelf maar zeker voor de paarden,dan kunnen er nog meer naar de slager!!!!!!!bezint eer ge begint.

  • mj kochx

    Helemaal mee eens, hoor Tineke eigenlijk elke keer dat ik daar ben op trainingsweek wel tegen iemand zeggen ‘hoe hard kun je’ en dan komt er iets meer tempo uit, waarna diegene toch aangemoedigd wordt om de galoppeerbaan ’s te verkennen (eerst in stap en draf en aan het eind van de week gaan de meesten dan in een aardig tempo door de bocht). Ik maak altijd graag gebruik van de mogelijkheid.
    Ben ook blij met Adelinde die laat zien dat haar paarden veelzijdig getraind worden en zou ook nog ’s naar de oude videos/dvds van Klimke willen verwijzen die al zijn paarden vooral ook buiten de dressuurbaan trainde over cavaletti’s etc.
    Ahlerich stond toch echt niet bekend als makkelijk maar je ziet hem met Klimke in het zadel toch ook in New York op Madison Square stappen zonder dat er een groom met een lijn aan te pas komt …
    Specialisatie OK, maar houd jezelf en je paard niet in een gouden kooitje.
    Beter geld uitgeven aan lessen en lekker buiten rijden dan aan 30 verschillende dekjes en allerlei bling-bling

  • Barbara Lancel

    Huh, is dit een nieuwe opinie? Als iedereen nou eens, voordat hij/zij op een paard gaat zitten, een boek gaat lezen over “het paard” en op maneges de eerste lessen besteed worden aan “het paard” waarbij natuurlijk niet voorbij kan worden gegaan aan het feit dat paarden er al heeeeel lang zijn en niet in een box en in de bak, dan, ja misschien dan, gaan mensen een beetje begrip krijgen voor het wezen paard en zijn ze dankbaarder dat zij op de rug van dit geweldige zoogdier mogen zitten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.