‘Waarom houd je nog observatiewedstrijden, als je voor het EK een ruiter selecteert die lager heeft gescoord dan een ander?’, las ik op Facebook. Minder fraai was de suggestie op de soms behoorlijk asociale media dat Diederik van Silfhout nu natuurlijk mee mag omdat z’n vader bondscoach van de jeugd is. ‘Die coaches komen elkaar elke dag tegen, die ritselen dat gewoon onderling’. Zo goedkoop als dit verwijt zijn de aanbiedingen van de Lidl niet.
Telraam
Toen Hans Horn bondscoach werd, leerde ik dat een team voor een kampioenschap selecteren geen kwestie is van optellen en aftrekken. Horn keek verder dan zijn neus lang is, namelijk naar het moment waarop het team moest pieken. Niet voor niets heet een observatiewedstrijd zo, als het een kwalificatiewedstrijd was geweest had het Facebookvolk zijn telraam ter hand mogen nemen.
Privaat traject
Bondscoaches weten meer dan bijvoorbeeld journalisten. Er komt veel informatie uit het begeleidingsteam van de kaderruiters en hun paarden. Dat hang je als KNHS niet aan de grote klok. Ik ben misschien geen goede journalist, maar als zich geen misstanden voordoen, ben ik helemaal niet geïnteresseerd in het private traject tussen bondscoach, ruiter en eigenaar. Ik ga ervan uit dat de bondscoach z’n werk goed heeft gedaan en respecteer zijn keuze.
Comeback-kid
Met Diederik van Silfhout kiest bondscoach Rien van der Schaft voor een ijzersterke wedstrijdruiter, een ongelooflijke comeback-kid na de verkoop van Arlando. In no time toverde vakman Diederik het probleempaard Four Seasons om tot een betrouwbare factor in het Nederlandse team. De stap van Four Seasons schijnt thuis een stuk beter te zijn dan op concours, maar het EK wordt helaas niet thuis verreden.
Geen track record
Apache zou een minder zekere factor zijn geweest. Maar de vraag is of de vierde combinatie dit keer zekerheid moet bieden. Met Voice, Johnson en Cennin in de gelederen kunnen ze in Göteborg wel een kanon afsteken. Four Seasons heeft, zeker internationaal, nog geen track record met fraaie percentages achter in de 70, zo’n soort score had eyecatcher Apache op z’n beste dag wel kunnen neerzetten.
Strijdlust
Tot hier de bespiegelingen van de buitenkant. Uiteindelijk maakt het niet uit. Als we de titel van Wim Ernes maar met verve en strijdlust verdedigen.
Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur