Ga naar hoofdinhoud

Column Dirk Willem Rosie: De titel van Wim

Opinie
De eerste keer CHIO Rotterdam: Emmelie Scholtens en Apache Foto: Shannon Brinkman / www.arnd.nl
Velen verwachtten Apache en Emmelie Scholtens in het team voor de Europese kampioenschappen. Niet alleen omdat de uitslagen in Rotterdam en Ermelo bij elkaar opgeteld in hun voordeel waren, maar ook omdat de hengst van Ad Valk de laatste tijd een duidelijke progressie had doorgemaakt. Van een brullende dekhengst maakte Emmelie een sportpaard, een imponerende verschijning in de ring.

‘Waarom houd je nog observatiewedstrijden, als je voor het EK een ruiter selecteert die lager heeft gescoord dan een ander?’, las ik op Facebook. Minder fraai was de suggestie op de soms behoorlijk asociale media dat Diederik van Silfhout nu natuurlijk mee mag omdat z’n vader bondscoach van de jeugd is. ‘Die coaches komen elkaar elke dag tegen, die ritselen dat gewoon onderling’. Zo goedkoop als dit verwijt zijn de aanbiedingen van de Lidl niet.

Telraam

Toen Hans Horn bondscoach werd, leerde ik dat een team voor een kampioenschap selecteren geen kwestie is van optellen en aftrekken. Horn keek verder dan zijn neus lang is, namelijk naar het moment waarop het team moest pieken. Niet voor niets heet een observatiewedstrijd zo, als het een kwalificatiewedstrijd was geweest had het Facebookvolk zijn telraam ter hand mogen nemen.

Privaat traject

Bondscoaches weten meer dan bijvoorbeeld journalisten. Er komt veel informatie uit het begeleidingsteam van de kaderruiters en hun paarden. Dat hang je als KNHS niet aan de grote klok. Ik ben misschien geen goede journalist, maar als zich geen misstanden voordoen, ben ik helemaal niet geïnteresseerd in het private traject tussen bondscoach, ruiter en eigenaar. Ik ga ervan uit dat de bondscoach z’n werk goed heeft gedaan en respecteer zijn keuze.

Comeback-kid

Met Diederik van Silfhout kiest bondscoach Rien van der Schaft voor een ijzersterke wedstrijdruiter, een ongelooflijke comeback-kid na de verkoop van Arlando. In no time toverde vakman Diederik het probleempaard Four Seasons om tot een betrouwbare factor in het Nederlandse team. De stap van Four Seasons schijnt thuis een stuk beter te zijn dan op concours, maar het EK wordt helaas niet thuis verreden.

Geen track record

Apache zou een minder zekere factor zijn geweest. Maar de vraag is of de vierde combinatie dit keer zekerheid moet bieden. Met Voice, Johnson en Cennin in de gelederen kunnen ze in Göteborg wel een kanon afsteken. Four Seasons heeft, zeker internationaal, nog geen track record met fraaie percentages achter in de 70, zo’n soort score had eyecatcher Apache op z’n beste dag wel kunnen neerzetten.

Strijdlust

Tot hier de bespiegelingen van de buitenkant. Uiteindelijk maakt het niet uit. Als we de titel van Wim Ernes maar met verve en strijdlust verdedigen.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur

[email protected]

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.