Ga naar hoofdinhoud

Whoop whoop

Opinie
Sommige van mijn beste vrienden rijden dressuur. Laat dat de eerste zin van dit stukje zijn. Na zo’n ontboezeming kunt u wel raden wat er volgt. Niks lelijks hoor. Op de eerste plaats: verbazing. Het zijn gewoon heel andere mensen, dressuurruiters.

Zo hebben zij alleen ‘knappe’ paarden. Misschien zijn er ook wel lelijke dressuurpaarden, maar daar kraait men dan niet over op Facebook. In de loop van het weekend stroomt mijn tijdlijn werkelijk over van de ‘wows’ en van mededelingen als: ‘Bam, mijn knappie did it again!’

Klikbommen

Nou moet ik dressuurmensen één ding nageven: ze lezen. Dat kun je van eventers en springruiters niet zeggen. ‘Benjamin Maljaars terug bij Van Olst’, ‘Christa Larmoyeur heeft een fantastische dag’, ‘Valegro is altijd in voor wat leuks’, het waren afgelopen week stuk voor stuk klikbommen op Horses.nl. Dat Zenith in Treffen voor het eerst in lange tijd dubbel nul over een dikke proef sprong, is waarschijnlijk aan hun aandacht ontsnapt.

Gewassen en ingevlochten

Omdat dressuurmensen zoveel lezen, zijn wij als redactie van Paardenkrant-Horses.nl meer over dressuur gaan schrijven. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Laatst meldden we helemaal niets over een ZZ-Zwaar-rubriek (voor de springliefhebbers: dat is een soort 1.35 m). Dat hebben we geweten. Of we ons niet realiseerden dat de deelnemers aan deze rubriek hun paarden óók hadden gewassen en ingevlochten!

Finland

Toen de jongens van Rob Ehrens als laatsten eindigden in de landenwedstrijd van La Baule schreven we daar geen vrolijk stukje over. Het was niet best, daar konden wij niet ineens een glanzende gebeurtenis van maken. Vervolgens eindigde het Nederlandse dressuurteam in Aalborg op de één na laatste plaats. Ook toen deden we gewoon ons werk. We meldden onder meer dat zelfs Finland ons nog voor was gebleven.

‘Niet denderend’

Toegegeven: we schreven dat de drie scores van ruim 67 procent in de Grand Prix ‘niet denderend’ waren, maar onder druk van de publieke dressuuropinie voegden we hier aan toe dat het Nederlandse kwartet had gereden voor wat het waard was en dat enkele teamleden zelfs wat hoger hadden gescoord dan gebruikelijk.

Enorme reis

Deze verslaggeving kwam ons op felle kritiek te staan. Of we ons niet hadden gerealiseerd dat deze deelnemers niet de beroemdsten van het veld waren en dus met een achterstand (!!) aan de wedstrijd waren begonnen. En ze hadden dan toch maar die enorme reis naar Noord-Denemarken gemaakt om de nationale driekleur te verdedigen.

Kritiek

De redactie van Paardenkrant-Horses.nl staat open voor kritiek. Maar als het gaat om de dressuursport en haar trouwe lezers, zou ik toch willen zeggen: ‘Whoop whoop knapperds, verman jezelf!’

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur

[email protected]

10 reacties op “Whoop whoop

  • Adri Zekveld.

    Super!!!!!!!!!!!!!! Super!!!!!!!!!!
    Heerlijk toch, dat enthousiasme, dat is echt besmettelijk. Uiteraard zonder kritiek op de media. Ik zou zeggen, de springjongens en meisjes kunnen daar toch ook wat van leren?

  • Johan Wilmink

    Weet je gelijk waarom we kippeneieren eten en bijvoorbeeld niet de eitjes van een eend. Zodra een kip een ei gelegd heeft begint ze gelijk te kakelen!!

  • Irene

    Dressuurruiters moeten zich op social media al goed neerzetten, kan punten schelen. Hoe lovender de andere media, hoe beter de punten in de volgende proef. Springruiters zijn van het nuchtere soorten voor hun is een balk een balk, daarom hoeven ze zichzelf of hun paard niet op te hemelen op social media.

  • Marjan

    Hahahahahahaha!!!

  • marcel dufour

    Dressuurruiters komen van Mars, springruiters van Venus.

  • Renee

    Ha Marcel!
    Zou het niet eerder nèt andersom zijn….

  • Adri Zekveld.

    Johan Wilmink, een kip kakelt als ze een ei heeft gelegd, terecht toch? Een haan kraait zich driemaal een slag in de rondte en presteert niks. Mars versus Venus..

  • Joop

    Herkenbaar!
    Als een dressuurruiter klaar is met de dressuurproef valt men het paard om de hals alsof ze een nieuw wereldrecord hebben gereden. De bondscoach, paardeigenaren, ouders en teamruiters vallen dan meteen elkaar huilend van blijdschap in de armen. Wat een vertoning. Als voorbeeld: ik zie nog een kreupele Totilas uit de ring komen en kijk naar de reacties van bovengenoemd gezelschap. Je begrijpt meteen wat ik bedoel.

    Wanneer een springruiter een foutloos rondje heeft gereden dan gaat er bij de ruiter misschien een handje de lucht in en de bondscoach en andere teamruiters kijken blij en feliciteren elkaar bescheiden.

    Dat is het grote verschil tussen het dressuurvolk en het springvolk.
    Het is bij de dressuur één grote poppekast.

  • Desiree

    flauw om expressie of enthousiasme gelijk poppekast te noemen. Waarom mogen mensen niet blij zijn?

  • Han Coolen

    Rosie wrote:
    Kritiek

    De redactie van Paardenkrant-Horses.nl staat open voor kritiek. Maar als het gaat om de dressuursport en haar trouwe lezers, zou ik toch willen zeggen: ‘Whoop whoop knapperds, verman jezelf!’————–”
    ————— Han Coolen…Ze zitten toch al zo vaak tegen “fake-nieuws” aan 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.