Ga naar hoofdinhoud

Column Jacquelien van Tartwijk: Ereronde

Opinie
ereronde
Marlies van Baalen tijdens haar ereronde op het NK Dressuur in Ermelo Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl
Wat is er nu mooier dan dat je paard of pony tijdens een huldiging een kampioenslint om krijgt en je dan de ereronde mag rijden. Het woord zegt het al: een ronde om de eer in ontvangst te nemen van het publiek. Een geweldig gevoel, een onvergetelijk moment en fantastisch voor de trotse familie en meegereisde vrienden. Tevens voor de fotografen het ultieme moment om de unieke plaatjes te schieten.

En dan komt het bericht dat de ereronde op de KNHS-kampioenschappen wordt afgeschaft. De eerste reactie is: jammer, dat is toch het meest bijzondere moment. Maar toch, ik kan me er wel iets bij voorstellen. Veiligheid staat voorop en er hebben zich in die ererondes al heel wat spectaculaire, maar vooral ook best angstige momenten voorgedaan als een paard of pony – of zelfs meerdere – op hol sloegen.

Parade

Tja ik heb de tijd nog meegemaakt dat we wel vijf kilometer te paard naar de ponyclub of rijvereniging reden langs de weg. Reed een auto in onze ogen te hard dan gingen we midden op de weg stappen en dan stopte die wel. Dat kan nu echt niet meer, dus ga je met de trailer of vrachtwagen naar de les, wel zo veilig. En dan had je de parade waar menig ongelukje gebeurde. Op een gegeven moment werd het afgeschaft, maar op de Hippiade kwamen alle deelnemers wel samen in een parade. Dat leidde helemaal tot grote chaos en werd dus ook afgeschaft.

Niet gewend

En nu is de ereronde aan de beurt. Ook de prijsuitreikingen op de gewone wedstrijden zijn vrijwel allemaal in de tent of kantine, zelfs op kring- en regiokampioenschappen. Waarom dan wel ineens weer te paard op de nationale kampioenschappen? Paarden en pony’s zijn dat niet meer gewend.

Ongelukken

Ik heb me zeer verbaasd over het feit dat er een petitie kon worden getekend voor het behoud van die ereronde op de kampioenschappen. Ik vraag me echt af: wie zijn deze ruim 2.000 mensen die deze petitie tekenen en waarom oordelen ze zo over dingen die hen misschien niet eens zelf aangaan. Ze willen de kampioenen de ereronde niet ontnemen, maar wát als die kampioen zelf geen ereronde wil rijden en als er ongelukken van komen?

Robotpaardjes

Afschaffen van de ereronde jammer, maar onvoorstelbaar is het zeker niet. Mogelijk kunnen we ook eens wat creatief denken. Er moet toch iets leuks te bedenken zijn als alternatief om voor de kampioenen en reserves een leuke ereronde te creëren die ook onvergetelijk, maar wel veilig is. Bijvoorbeeld een doorgewinterde aanspanning waarin ze rondgereden worden of – wie weet – robotpaardjes in de toekomst.

Jacquelien van Tartwijk, redacteur
[email protected]

14 reacties op “Column Jacquelien van Tartwijk: Ereronde

  • Sjoukje

    Zoals ik het bij de petitie las, willen de mensen die hem zijn gestart. Juist dat de amazone/ruiter zelf kan kiezen of hij/zij een ereronde rijd. Of voor de ereronde de baan gaat verlaten. Wat in mijn ogen een mooiere oplossing is, dan de ereronde helemaal te doen laten verdwijnen.

  • Sjaak Hoedjes

    Helder

  • Frans Berings

    Als ik de foto boven dit artikel bekijk, zie ik een ereronde van een combinatie met een blije amazone die haar paard volledig onder controle heeft.
    Gehoorzaamheid is een van de doelen van de dressuur. Als kampioen moet dat toch voor elkaar zijn?

  • Ria

    Helemaal eens Fasns Berings! Gehoorzaamheid en vertrouwen dat is waar het om draait! Mevr. V Tartwijk insinueert dat de ondertekenaars van de petitie geen direct betrokkenen zijn m.i. juist wel daarom zijn zij/wij de petitie gestart. De opmerking als zouden we nu niet meer over de weg naar de vereniging gaan en vroeger wel is geen vergelijk de maatschappij is immers veranderd en sommige zaken zijn gewoon niet meer mogelijk maar een ereronde afschaffen op aandringen van een groepje broekenpoepers is gewoon belachelijk(uitzonderingen daar gelaten). Het gebeurt altijd in een afgezette ruimte en hoeveel ongelukken zijn er in al die jaren in al die duizenden ererondes gebeurd? De omroeper wat minder enthousiast en de muziek wat zachter zou wellicht al een stuk schelen straks moet het publiek achter glas gaan plaatsnemen omdat onze paarden zouden kunnen schrikken als er iemand hoest of opstaat.

  • Adri

    De schrijfster beschrijft een niet te ontkennen trend. Veel paarden raken meer en eerder gestrest. Geen ere-ronde is geen oplossing om die trend te doorbreken.
    Start met huldigingen zonder muziek, geen opzwepend geluid via de luidsprekers en desnoods ere-rondes in stap! Ook dat is paarden opleiden.

  • Peter

    Stop inderdaad met dat overdreven en ophitsende geschreeuw van een speaker, de belachelijke harde muziek daarbij, en bij gelegenheden de storende lichtshow.
    Dit zijn om te beginnen elementen die niet thuishoren bij een paardenevenement.
    Wel bij een circus.
    Waar dan weer de bedenking kan worden gemaakt dat die oude africhters hun paarden zó klaar hadden dat die weinig gaven om hun omgeving.
    Wanneer je een paard niet kan opleiden zodat hij een ereronde in een normaal decor aankan, kan je best een andere hobby zoeken. Of een ander paard, want die gaat het toch nooit worden met zulk een mentaliteit.
    Of overwegen zoals de schrijfster die graag creatief wenst te zijn, neem de proef thuis in de bak op, stuur de beelden in, en je hoeft zelfs met je paard de verplaatsing niet meer te maken. Wat zou dát veilig zijn.
    Als zelfs een Tristan Tucker het maken van een ereronde in een wagen achter een tractor promoot, hoe ver zijn we dan aan het gaan? Ik dacht dat het die man zijn business was paarden gewend te maken aan die stresstoestanden.
    Maar begin inderdaad eens zoals de vorige reacties voorstellen: hou op met lawaai te maken wanneer dit niet nodig is. Een dressuurwedstrijd is geen disco.

  • Bertine

    Een ereronde is misschien leuk voor de ruiter of amazone, maar het paard vindt het vaak maar zo-zo. Het publiek is vaak druk bezig met naar huis gaan, koffie halen, snel even naar het toilet, en veroorzaakt een hoop geroezemoes op de tribune. Bij kampioenschappen is dit iets beter, maar bij andere wedstrijden wordt je niet vrolijk van de ereronde. Overigens ging ik vroeger ook over de weg naar de rijvereniging: 3 km langs de rijksweg, het spoor en ook nog vlak langs het slachthuis. Vaak bijna verongelukt. De paarden waren toen nl. net zo ‘heet’ als nu.

  • Frans Berings

    Zo maar een kampioenshuldiging, opgenomen door clipmyhorse hadden op z’n minst de grooms met de paarden bij mogen zijn, zou goede training zijn voor later, omdat b.v. Indoor Brabant of Jumping Amsterdam toch altijd een mooie show van de prijsuitreiking willen maken voor het betalend publiek!
    https://www.clipmyhorse.tv/nl_NL/ondemand/event/2906/competition/44901/knhs-indoorkampioenschappen/nederlandse-loterij-prijs-kur-zz-zwaar-kur?start_at=2160081

  • Hanneke Hegeman

    Ik mis nog een reactie van sponsors die bekers, bloemen, dekens en andere prachtige prijzen schenken ter promotie van hun bedrijf. Ik mis de reactie van de media zoals tv- en digitale zenders. Ik mis de reactie van ouders die genieten van de glunderende snoetjes van hun ponyruitertjes die als geen ander juist genieten van de ereronde.

  • Peter

    Ik ben blij dat mijn kinderen een hele andere sport bedrijven, waar over dit soort dingen niet gesproken wordt, waar geen paarden eerst gelongeerd worden. Ook worden er geen paarden aan een touw bij de ring gebracht.
    Het koudbloed gehalte is bij de springpaarden ook niet zo hoog.
    Ik denk dat het schrik gehalte bij dressuurruiters de overhand heeft.
    Misschien moeten we bixiproeven invoeren voor de dressuurruiters.

  • MJ Kochx

    Eens met de reacties die ingaan op het opvoeren van het geluid, de belichting waardoor de paarden (en ruiters/amazones) overprikkeld raken. Maak als ruiters/amazones afspraken over de gang waarin je de ereronde doet, naast of achter elkaar, en heb het erover met de wedstrijdleiding / speaker. Deze laatste moet ook in staat zijn om de boodschap over te brengen naar het publiek als de opwinding te groot dreigt te worden. Je zou kunnen verwachten dat men daar begrip voor toont, want we zijn toch allemaal paardenliefhebbers en wat is nu leuker om de COMBINATIE nogmaals in de ring te zien?

  • Lin

    Ben het helemaal met Peter eens. De gemiddelde springruiter heeft een stuk meer lef en is een stuk relaxter dan de dressuurruiter. Waarom lachen ze met springen om een bokkensprong en raken zoveel dressuurruiters dan in de stress? En kom idd niet aan met dat dressuurpaarden bloedkikkers zijn. Dat zijn veel springpaarden namelijk ook.
    Tot slot het argument dat veel paarden ererondes niet leuk vinden… ik vraag me af hoeveel van dat soort paarden een dressuurwedstrijd (met een rukkende, plukkende en chagrijnige ruiter) nou eigenlijk echt leuk vinden…

  • Hans M.

    @Hanneke Hegeman
    Hier dan een reactie van een (ex)sponsor…
    Een sponsor probeert door zijn of haar donatie (in welke vorm dan ook) een bijdrage aan de (paarden)sport te leveren in ruil voor (positieve) naamsbekendheid. Ik ga er van uit dat de sponsoren dit doen uit liefde voor de sport die zijn sponsoren. Voor ons als sponsor van diverse paardensportevenementen was altijd belangrijk dat alles ten goede kwam van de organisator van het evenement (zonder organisatoren geen wedstrijden), de deelnemende ruiters (zonder ruiters geen evenement) en de toeschouwers (net zo belangrijk als ruiters). Allen dienen tevreden te zijn met het evenement: van begin tot eind. Naast sponsor waren we ook nog enthousiast ouder van een dochter die hartstochtelijk reed. Natuurlijk wilden we ‘het blije snoetje’ van haar zien als alle eer op haar gericht was, maar we trainden thuis wel voor dit soort zaken en hadden er alle begrip voor als er door de speaker gevraagd werd ‘zachtjes’ te applaudisseren en de muziek van de ereronde achterwege bleef als een ander daar last van zou hebben. We zagen ook paarden schrikken als ze een lintje omgehangen werden en als dat teveel stress opleverde, werd het achterwege gelaten…. In overleg.

    Kortom, daar zit, wat ons betreft de oplossing: alles in overleg, waardoor er voorzorgmaatregelen zijn genomen om stressvolle situaties zoveel mogelijk te vermijden. Ik ben zelf getuige geweest van een ernstig moment in de Brabanthallen, waarbij een toeschouwer toch een foto (met flits) nam tijdens de WB wedstrijd en Anky’s paard zo schrok dat de gehele Kür volledig de mist in ging, terwijl hiervoor toch ook duidelijke ‘regels’ voor zijn en zelfs verzocht worden door speakers. Wat ik wil zeggen: niet alles is te voorkomen, denk ik, maar als alles in overleg gaat, tot en met het beleefd weigeren van een ereronde door de ruiter, zijn we allemaal happy en hoeven we niets ‘opgelegd’ te krijgen zoals mevrouw Tartwijk opperde, daarmee een (terechte) ballon oplatende zodat dit eens besproken dient te worden.

    Als de organisatoren zorgen dat sponsoren voldoende in het licht worden gezet, is een ereronde wel of niet laten doorgaan, niet-bepalend voor een sponsor om zijn of haar geld te fourneren (is onze mening).

  • Hanneke Hegeman

    Dag Hans M., dank u wel voor dit duidelijke standpunt. Het is fijn te lezen dat u voorstander bent van ‘goed overleg’. Zo zou dat ook moeten. En uiteraard: veiligheid staat voorop en niet alles is te voorkomen. Paardensport brengt nu eenmaal meer risico’s met zich mee dan bijvoorbeeld tennis. Dat ‘beleefde weigeren’ van u, is een prima idee. Ik zou zeggen: laten we die mogelijkheid invoeren en de ereronde in ere laten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.