Ga naar hoofdinhoud

Technisch of spectaculair?

DressuurHet technisch goed gaande paard of het spectaculair bewegende paard? De één komt met veel voorbeengewapper en afdruk de baan uit, de ander moet het hebben van het constante, zuivere beeld. Kiezen tussen deze twee is niet gemakkelijk en er zijn op alle niveaus al veel discussies over gevoerd.

Tegenwoordig ga ik met een heel leuk springgefokt paard op concours. Hij is gebouwd als springpaard en heeft ook het gangwerk van een springpaard. Niet zozeer spectaculair, wel heel functioneel en klokzuiver. Met mijn eigen merrie, die geveld werd door blessures, rijd ik alleen nog een beetje in het bos. Haar heb ik tot en met het Z1 gereden. Zij is gefokt als dressuurpaard en heeft ook de gangen van een dressuurpaard. Ze is lang gelijnd en beweegt met ruime passen. Technisch mankeerde er nog wel eens wat aan onderweg in een proef. Zo kwam ik vaker niet dan wel met een optimaal gevoel de ring uit. Toch heeft ze bijna altijd in de prijzen gelopen en heb ik menigmaal uit de mond van een jurylid gehoord: ‘Wees maar zuinig op dat paard, meisje’. Heel leuk natuurlijk om te horen en ik was en ben ook zo trots als een pauw op haar.

Toch verdient ‘mijn’ springpaardje zeker zoveel waardering. Hij moet er namelijk meer moeite voor doen. Ik kan me nog goed herinneren dat ik een paar jaar geleden bij een bekende dressuurtrainer was. Over het werven van stagiaires was hij heel duidelijk. Hij wilde alleen maar stagiaires die minstens vier of vijf keer kwamen vragen om een stageplek. “Die hebben doorzettingsvermogen en daar ben ik naar op zoek”, zei de trainer. “Iemand met talent hoeft er geen moeite voor te doen. Als het moment komt dat er wel inzet wordt gevraagd, geeft zo iemand niet thuis. Daar heb ik weinig aan”, was zijn mening.

Mijn springpaard heeft een fantastisch karakter en is superfijn te rijden. Hij laat zich altijd goed bewerken en is technisch voor elkaar. Ik rij hem nu in het L en misschien is hij technisch wel beter voor elkaar dan mijn merrie destijds in het L. Met haar kon ik winnen, zonder dat ik een fijn gevoel had.

Met het springpaard kom ik bijna altijd met een goed gevoel de ring uit, maar echt winnen is met hem een stuk lastiger. Terwijl hij al een tien verdient op het onderdeel instelling. Hoewel het springpaard zuiver in alle drie de gangen is, komt het vaak voor dat hij met zessen afgeserveerd wordt in de stap, draf en galop. Niet iedereen kan over één kam worden gescheerd en gelukkig zitten er ook juryleden tussen die hem wel waarderen op wat hij laat zien; een technisch goede proef. Het blijft jammer dat sommige juryleden bij voorbaat al genoeg gezien hebben.

Een paar jaar geleden werden de nieuwe dressuurproeven ingevoerd. Alles zou anders worden, want het technische gedeelte moest de boventoon gaan voeren. Zo zijn de proeven ook opgebouwd. Een proef rijden op concours is tenslotte geen Pavo Cup. Ik heb me niet echt vaak afgevraagd of de opzet ook daadwerkelijk werkte. Nu loop ik er echter tegenaan en stoort het me dat het zo gaat zoals het gaat. Paardrijden is mijn hobby en m’n springpaard geeft me veel plezier. Omdat hij zo ongecompliceerd is –niet dat mijn merrie zo gecompliceerd was – ga ik heel relaxed op concours.

Misschien heeft hij niet het laatste aan dressuurvermogen in huis, maar dat maakt mijn plezier er niet minder om. Ik waardeer hem zoals hij is en vind het jammer dat de kwaliteiten in zijn correctheid niet altijd gewaardeerd worden.

Melanie Brevink, redacteur
Deze column verscheen vrijdag 23 juli 2010 in De Paardenkrant.

15 reacties op “Technisch of spectaculair?

  • YES eindelijk praten we eens over plezier, liefde & waardering voor het paard!!!!
    In plaats van alles op bloedlijnen, spectakel of geldwaardes te gooien.
    Met dank voor dit schrijven

  • Gerjan Braamse

    Ik kan mij zelf hier helemaal in vinden heb de zelfde ervaring het gevoel en het beeld zijn twee aparte dingen groeten Gertjan

  • S. van Dam

    Ik vind het een goed verhaal en ben het helemaal met haar eens. Niet iedereen heeft het geld om een “topper” te kopen. Het moet meer gewaardeerd worden dat een paard netjes en paardvriendelijk is afgericht. Wens haar heel veel succes en gelukkig is zij wel erg blij met haar paard.

  • linda

    En dit is nu wat er tegenwoordig aan schort in de sport.
    Veel show in de ring en een hoop trek en pluk werk.
    Wat is een topper? Een paard wat een correcte proef laat zien of een paard wat op het puntje van ontploffen staat en daarbij misschien wel een show in de ring geeft.
    Vaak wordt je al beoordeeld op de eerste uitgestrekte draf. Is die niet wow dan zijn ze al klaar met je. Je kent het wel van die protocollen waar bij alles sta….moet meer.

  • Paardenliefhebber

    Zo zit dus de wedstrijdsport in elkaar. Een hele verbetering is het geworden. Not!!
    Juryleden hebben er geen ballen verstand van!
    Men jureert tegenwoordig als een keuringsmeester. Super basis gangen met spektakel en je bent binnen. Waar je vroeger beoordeeld werd op je technische rijden kijkt men niet meer naar. Tuurlijk niet!! Dat is veel te moeilijk. Alleen maar wat kijken naar de super bewegingen van een paard is toch veel makkelijker. En geef dan maar de achten en negens weg. De rest laten we wel zitten. Alleen een handvol juryleden kijken nog naar het rijden. Maar die worden al gauw verguist. Zo zit het in elkaar. En dat moeten we nog maar even zo accepteren. Want zolang het A kader daar zelfs zo goed op scoort, dan zal er niets veranderen.
    Muisje

  • tja

    Heel herkenbaar. Ik rij ook met een springgefokt paard dressuur. Dit paard is behoorlijk op de voorhand gebouwd. En ‘dressuuruitstraling’ mist dit paard ook. En ook hier de ervaring dat het netjes en correct uitvoeren van oefeningen niet altijd gewaardeerd wordt, omdat de Xfactor mist.

  • E

    Herkenbaar…maar er zit ook een kanttekening aan want je kan de gangen van een paard ook heel erg verbeteren alleen vereist dat weer meer rijkunst van de ruiter.Je “simpele” draf van je springpaard kun je zo bewerken dat ie verzamelder gaat draven en daardoor ruimer en meer imponerend word.Galop kun je zo trainen dat je paard meer afdruk krijgt en daardoor ruimere galopsprongen maakt.Maar dan moet je je paard wel echt trainen en rijden en ja dat kost meer rijkunst dan bij een paard die het allemaal van nature al heeft.Maar het kan wel weet ik uit eigen ervaring en dan kun je ook met je “simpele” springpaard winnen.

  • A Wiebing

    Melanie, Ik Bart Wiebing met ruim 20 jaar jurie ervaring wil hier wel op reageren. Het technisch gaan van een paard en het zuiver gaan van een paard is heel belangrijk.Het spectaculair er bij gaan, is mee genomen als het maar spanning vrij is.Hoe vaak zien we niet dat een paard in een gang tact onzuiver is b.v lings of rechts verder in stapt of draaft of heel erg uitzwaait van voor of achter heel wijd is, daar door onregelmatig is. Als het nauw een dressuur of een spring gefokt paard is bij mij onbelangrijk.Het technich rijden van een proef is natuurlijk het belangrijkste In aanleuning of aan de teugel met de juiste afbuiging in de nek en niet in de hals zo als we het veel tevaak zien en dan vaak achter het bid. met de neus op de borst.Dan de overgangen en de juiste stelling en de lengte buiging bij figuren. Als hier veel meer aandacht aan besteed zou worden,durf ik rustig te stellen dat per combinatie dit zeker 10 plus punten scheelt per proef. Hoe vaak moeten we vermelden verkeerd gestelt of tegen de hand.Het begint natuurlijk al met de houding en de zit.Kijk die foto die bij jouw bericht staat,als je dan bedenkt dat de hak knie lichaam schouder in een lijn moet zijn voor recht opzitten en de juiste hulpen te kunnen geven met de kuit. De hand houding is vaak niet goed te vaak met hefboom werking, te vaak terug werken en denken.En zo zijn er nog veel meer technisch onder delen , waar veel aan te verbeteren is. Het geven van zessen op de gangen moet ik je heel laars gelijk in geven. Dit wordt over het algemeen te gemakkelijk er neer gezet.Als een paard in welke gang dan ook de ruimte geeft en de zuiverheid verdient het dier ook het zijver wat hier bij hoort, als dit een vijf is of een acht, daar heb ik dus geen enkele moeite mee.Ten slotte nog dit, we zijn allen bezig met een sport waar het dier paard ons heel veel plezier kan geven, en we van elkaar kunnen leren in harmonie, laten we dit zo houden.

  • Laura Ginsel

    Melanie, ik heb meer dsan 20 jaar ervaring met jureren (z) en heb de kwaliteit van de paarden zien verbeteren, helaas zijn er meer goede paarden dan goede ruiters…. Zelf start ik een zelf gefokte merrie in de ZZlicht, afstamming: moeder tuigpaard vader rijpaard…Ook die moeder (met 1/8 Hackneybloed) startte ik ZZlicht, die liep als 6 jarige al in de Z 1 dressuur, is nu 18 en gaat in Amerika nog de Prix st. George in, waarmee ik maar wil zeggen dat als je je paard rijtechnisch voor elkaar hebt dat ook door de jury wordt gezien, dan mogen de gangen misschien met zesjes worden beloont, maar als je de oefeningen uitvoert zoals ze moeten, dus met stelling en buiging, gedragenheid etc, dan komen die zevens en misschien een keer een 8 ook wel! Plus: de figuren zijn oefeningen om je paard sterker te maken en meer op de achterhand te krijgen, dan wordt de draf ook beter, meer uit de schouder. Ik zelf zie liever een combinatie van een eenvoudig paard waar goed op wordt gereden dan een superdier met een ruiter erop die niet weet waar hij mee bezig is, helaas zijn die combinaties vaak in de meerderheid….

    veel succes!
    Laura

  • M. van Dam

    Waar ik voor zou willen pleiten is dat de goede proeven met talentvolle paarden en ruiters ook duidelijk naar boven worden gepunt! Je wilt toch graag spreiding hebben in de punten en als je een kwaliteitsvolle proef al zuinig punt, blijft er niet veel over voor de combinaties die daaronder komen.

    Zelf start ik nu een paard met een hele flinke scheut Gronings/klassiek bloed in het Z, en heb mijn doelen en verwachtingen afgestemd op de kwaliteiten die wij als combinatie hebben, en ook missen. Je kunt van een jury niet verlangen dat er ‘milder’ gepunt wordt omdat een simpeler (om het zo maar te noemen) paard er harder voor moet werken. Daar kiezen wij zelf voor door met zo’n paard op dat niveau te willen rijden. Ik heb er dan ook totaal geen problemen mee om een x aantal procent achter een talentvolle combinatie te staan, maar dan moet het niet zo zijn dat een bovengemiddelde proef krap in de 60% scoort.

    Zoals er vanuit het ‘nieuwe jureren’ bepleit wordt, de 6 niet meer als uitgangspunt zien maar de 10. Sinterklazen is iets anders dan duidelijk goed en minder goed onderscheiden in de punten en dit ook te durven. Een grote middenmoot blijft er altijd bestaan, laten we de toppers daar boven uit punten in plaats van de toppers als referentie te gebruiken voor de 60% grens.

    Daarnaast denk ik dat het ook niet onbelangrijk is dat er kritisch gekeken wordt naar de eigen kwaliteiten en dat de verwachtingen daarop afgestemd worden. In sommige combinaties moet je nou eenmaal je meedere erkennen, en dan vind ik dat je moet genieten van de mooie sport die je dan ziet!

  • smirre

    Het is id jammer dat sommige jury’s alleen voor het plaatje en spectakel gaan en het is waar dat een technisch goed gereden proef het belangrijkste is (zou moeten zijn), maar DAARNA vind ik het volkomen terecht dat een paard wat qua beweging meer in huis heeft dan een ander ook hoger gewaardeerd zal worden, alleen al door de cijfers voor de gangen, maar ook omdat een paard wat bijvoorbeeld op de voorhand gebouwd is, en daardoor ook zo loopt (id wel door training te verbeteren, maar moeilijker), natuurlijk nooit de kwaliteit van de oefening kan laten zien als een paard wat mooi gedragen en gesloten “met de achterhand eronder” loopt.

    Stel dat het kwaliteitsvolle paard 6 onderdelen gelopen heeft, technisch gelijkwaardig aan het minder kwaliteitsvolle paard, maar dus met meer soeplesse, gedragenheid enz enz, heeft ie dus, terecht, op 6 onderdelen een hoger cijfer en kan er op onderdeel 7 een fout gemaakt worden, terwijl hij qua punten dan nog steeds bovenaan staat. Dat is toch logisch!!
    Dat is een wedstrijd, de beste wint.

    Ja, de gene met het meeste geld wint dan misschien (trouwens niet alleen door het “duurste”paard, maar ook door de beste begeleiding en het beste stalmanagment..)
    maar dat is met alles zo in het leven, degene met het meeste geld heeft ook de mooiste auto, so be it!
    Dat is de sport, dat is het leven, als je daar niet tegenkan, moet je misschien niet aan wedstrijden meedoen.

    Bij ons op stal is er ook wel eens een discussie; een ruiter met een paard wat van nature geen middendraf kan (en wat door deze ruiter ook niet verbeterd kan worden) is altijd kwaad dat ze weer een 5 of een 6 heeft gekregen voor die middendraf “terwijl hij nou eenmaal niet meer kan, maar voor zijn doen wel het uiterste heeft laten zien en een ander die het vanzelf doet, wel een hoger punt krijgt. Dan zou ik dus nooit meer kunnen krijgen als een 6, dat is niet eerlijk”
    Hoezo niet eerlijk?
    Waar moet je dan op gaan punten, op degene die het meest zijn best doet?
    Sowieso vrij moeilijk te beoordelen..
    Voor zo’n paard moet je id als ruiter heel veel waardering hebben, maar als jury kan je alleen maar kijken naar wat je op dat moment ziet.

    Wil ik er nog even bijvermelden dat ik dus zelf géén ruiter ben met een hoop geld en hele goede paarden.
    Als ik dus met mijn paardje start en ik rij een goede, foutloze proef en mijn vriendin (qua ruiter hetzelfde niveau als ik) met een echt heel goed paard rijd ook een technisch gelijkwaardige goede proef, maar zij wint, op de beweging, de kwaliteiten van haar paard, vind ik dat terecht. Natuurlijk baal ik dan wel eens van het feit dat ik niet zo’n paard kan kopen, maar het blijft terecht.

    Maar wat nou weer de grap is, hele goede
    paarden zijn vaak niet heel makkelijk, (voor een beter paard is gek genoeg vaak een betere ruiter nodig!)
    Ik heb het als ruiter makkelijker dan zij.
    Daardoor win ik dus ook wel eens van haar, dan heeft zij haar handen zo vol aan haar paard (het is geen lastpak, maar de afstemming moet veel precieser, zoals bij de meeste kwaliteitsvolle paarden), en ik tuf zo door mijn proef, bij wijze van spreken…

  • Yet & Ut

    Heb plezier in het rijden; het bezig zijn met je paard of deze nu dressuur- spring- of tuigpaard gefokt is. En voor juryleden geldt, heb plezier in het jureren. Ik doe er als wedstrijddeelnemer alles aan om zo goed mogelijk voor de dag tekomen, waardeer dat! Dat hoeft niet direct met hoge punten, maar een waarderende blik of een glimlach doet al heel veel!
    Waar ik mij voornamelijk over verbaas is het feit, dat mensen paarden in een bepaald hokje willen plaatsen. Dit geldt voor enkele juryleden, maar ook voor mede-deelnemers aan de wedstrijd, als voor vele omstanders. Ik heb al heel wat blikken en opmerkingen moeten incasseren, omdat ik met mijn tuigpaardtype in de dressuur- en springring verschijn. Oké, hij is rijtechnisch nog niet helemaal voor elkaar en ja, dat ligt voor een groot deel aan mijn kunnen, maar we werken hard, samen! De euforie is dan ook groot als we een prijsje binnen weten te halen, met zowel het springen als in de dressuur. Dat is pas echt genieten!!!

  • suus

    Ben het volledig met Smirre eens!!!
    zelf heb ik meerdere paarden, tot een paar jaar geleden reed ik ook met mijn ‘spring’gefokte merrie z dressuur en dan komt het inderdaad op het correct en foutloos rijden, maar dat komt omdat ik ook geen onderdelen voor een 8 liet zien waardoor ik maar weinig kon compenseren in zo’n proef. Inmiddels heb ik alleen nog maar dressuurpaarden, waaronder 1 ontzettend goede 4 jarige met een geweldige uitstraling. Iedereen is jaloers op dit paard, maar je wilt niet weten hoe brutaal en gemeen hij is in de dagelijkse omgang en met rijden, maar daar kijkt niemand naar. Met hem is het zo dat ik een proef rij voor 220 punten in het L1 (als hij loopt) of een proef voor 165 punten

    mensen moeten eens leren om zich niet altijd met een ander te vergelijken! Het is toch logisch dat een paard die een oefening technisch beter laat zien een hoger cijfer verdient!! daar train je toch voor, om het paard technisch te verbeteren? anders hoef je ook niet al die lessen te volgen.

  • Femme Jolie

    De oneindige discussie onder dit artikel mist raar genoeg het belangrijkste element:

    Hoeveel juryleden zijn in staat een inschatting te maken van de rijtechnische kwaliteit. Gezien de geregeld grote verschillen bij de inzet van 2 of meer jury` s bij een proef mag je daar gefundeerd vraagtekens bij zetten.

  • hendri

    hoi ja klopt wel ja. ik heb ook altijd paarden gehad die veel meer konden lopen. maar vaak nog niet klaar voor klassen waar ik in rijden. en dan rij je altijd bijna in de punten en het paard liep vaak in 7 stukken maar hij kon wat meer lopen. nu heb ik een paard die wat minder kan lopen maar wel beter gereden is maar het is of een 5 of een 6. ze willen gewoon paarden zien als die van edward, anky enz. maar ik rij gewoon landelijk het is er niet beter op geworden. maar we gaan gewoon door. ze moeten punten wat ze zien en niet alleen naar een super voor been kijken en het achter been loopt 10 meter verder op niet aan elkaar gereden. maar rijden wel hoge punten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.