"Onderzoek toont aan dat het menselijk brein niet in staat is de taken te verwerken die wij van juryleden verwachten", aldus sportpsychologe Inga Wolframm. Dinsdag gaf zij tijdens het Global Dressage Forum in Hooge Mierde uitleg over de noodzaak van een eenvoudigere en meer objectieve jureringmethode. "De hersenen van juryleden grijpen terug op oude informatie, waardoor het onmogelijk is helemaal objectief te oordelen."
Uit onderzoek blijkt dat er een aantal factoren zijn die de mening van mensen beïnvloeden. De VSPN-geaccrediteerde sportpsychologe Wolframm zegt dat het menselijk brein automatisch vooroordelen vormt op basis van onder meer verhalen van derden of eerdere ervaringen. Doordat juryleden genoodzaakt zijn in korte tijd een grote hoeveelheid informatie te verwerken, is het nog moeilijker een objectieve mening te vormen. Wolframm legt uit: “Juryleden willen het graag goed doen en staan daardoor onder grote sociale druk. Uit studies is gebleken dat het nemen van goede beslissingen moeilijker is in een stressvolle sitatie.”
Invloed ‘shortcut’
Juryleden moeten gedurende een proef veel onderdelen tegelijkertijd beoordelen. “Juryleden beschikken over een uitgebreide handleiding om oefeningen te beoordelen. Als je alleen al kijkt naar de uitleg over het ideale contact tussen ruiterhand en paardenmond, blijkt dat juryleden teveel taken hebben.” De menselijke hersenen grijpen om toch in korte tijd tot een beslissing te komen terug naar onbewust gevormde vooroordelen. “Zo’n ‘shortcut’ zorgt ervoor dat een deel van de objectiviteit verloren gaat.”
Bij sporten als het ijsdansen en het turnen zijn de afgelopen jaren aanpassingen gemaakt waardoor zo’n 80 procent van de beoordeling feitelijk is en ongeveer 20 procent opinie van het jurylid. Wolframm pleit voor soortgelijke aanpassingen in de beoordeling van dressuurproeven. “De beoordeling moet systematischer en eenvoudiger zodat de hersenen niet op bekende informatie kunnen terugvallen.”
Kijkgedrag
Als voorbeeld noemt ze het verdelen van taken tussen verschillende juryleden en het op andere wijze beoordelen van getoonde oefeningen. “Begin bijvoorbeeld op tien punten en trek bij een grote afwijking drie punten af. Bij een minder grote afwijking ligt het aantal aftrekpunten lager.” Op deze wijze worden de hersenen volgens Wolframm gedwongen te oordelen over wat op dat moment wordt waargenomen, wat de objectiviteit ten goede komt. Mogelijk heeft ook het kijkgedrag van juryleden invloed op de beoordeling van een proef. “Misschien moet voor juryleden ook helderder worden waar ze precies naar moeten kijken om de proef zo objectief mogelijk te kunnen beoordelen.”
Taak FEI
De sportpsychologe vertelt dat ze positieve reacties kreeg op haar uitleg tijdens het Global Dressage Forum. “Het is natuurlijk een beetje bedreigend voor juryleden als je stelt dat ze bevooroordeeld jureren, maar ze stonden er erg open voor.” Ze denkt dat het een taak voor de FEI is om samen met ruiters, trainers en juryleden tot een objectievere methode te komen. Het afgelopen jaar voerde de FEI al verschillende testen uit om de jureringmethode in de dressuur te veranderen. Zo is onder meer gewerkt met een nieuwe takenverdeling, een jurycontrolepanel en het toekennen van halve punten. Wolframm hoopt dat de FEI in de toekomstplannen van de dressuurjurering ook deze kennis over de objectieve vermogens van het menselijk brein meeneemt. “Ik zou ook zeker een bijdrage willen leveren.”
Bron: Horses.nl – Claudia van Bree
© Horses.nl, overname niet toegestaan. Op dit artikel rust copyright .
Het lijkt mij allereerst zaak dat men eens precies laat zien hoe de ideale FEI-oefening er uit hoort te zien. De beoordelingen zijn nu nog te veel gebaseerd op de bekendheid van de ruiter en de huidige modetrend en niet op de voorgeschreven FEI uitvoering. Het achter de loodlijn lopen en de nek niet als hoogste punt tijdens de gehele GP proeven vieren nog steeds hoogtij.
geachte heer folkert uit haaksbergen hopelijk lezen veel juryleden uw simpel omschrijving want hoe moeilijk kan het toch zijn om een harmonish dansend en over veel lossigheid en souplesse tevreden paard wars van iedere dwang te onderscheiden tussen al die andere slavenarbeiders
Zou de titel niet beter zijn:”Brein juryleden kan de taken niet aan?”
Er is een FEI-handboek voor de dressuur waar precies in staat omschreven, voor alle oefeningen, hoe het er uit moet zien en wat voor cijfer waar bij hoort. Een aantal juryleden, waaronder Mariette Withages en Volker Moritz, is daar jarenlang mee bezig geweest.
Dat handboek bestaat nu een aantal jaren, maar de bekendheid ervan, onder ruiters en onder lagere juryleden, is mijns inziens niet groot.
Wat Marjan Tulp en Folkert Frans zeggen daar sluit ik me helemaal bij aan. En Tolan, dat zal je in de praktijk nog vies tegen vallen, want er is namelijk ook een ander vervellend iets in de dressuursport dat heet vriendjes politiek ! Afgelopen weekend had ik als jurylid van de 2ep. een zeer onregelmatig bew. paard in de ring die ik eruit heb gestuurd. Bij de 1e jury kreeg hij toch nog 177 p. in de MI. Er is nog een lange weg te gaan hier in, maar daar moeten we wel eerlijk bij zijn.
er is zeker een meer objectief systeem mogelijk. ik werk al vele jaren met iets dusdanig.
maak een tabel van de negen punten waaraan het goed gaande paard moet voldoen. dat vind je terug bij het begin van de cursus initiator. dit is een iets meer uitgebreide vorm van het duitse scala.; hieraan wordt een punten waarde toegekend van 1 tot 9 in overeenkomst met de negen onderdelen. dit is een zeer objectieve handleiding om je basispunt te bepalen waarvoor de betreffende ruiter rijdt, daar trek je dan kleinere of grote fouten af. kleinere fouten zijn toevallige foutjes, bv niet juist aan de letter. grotere fouten zijn meer van technisch aard en de aftrek is dan in verhouding van de technische beperking.
fouten tegen de eerste groep van drie zijn grote fouten :
gehoorzaamheid,
onspanning
regelmaat.
de volgende groep van drie zijn:
nageeflijkheid,
impuls en
aanleuning.
de laatste :
rechtgericht,
en voor de hogere proeven
-verzameling en oprichting.
moest iedereen zulke handleiding gebruiken, en de kennis bezitten van wat ze betekenen, dan zouden er veel minder juryverschillen zijn!
omdat het basispunt heel objectief bepaald kan worden. de subjectieve factor wordt zo tot een minimum herleid. het is vooral de discipline om die tabel te volgen, en daarbij natuurlijk voldoende basiskennis over de uit te voeren oefeningen en bewegingen. enz..
Yvonne
De ontwikkeling van EQMusync, een hard & software systeem wat tijdens de freestyle een Horse Data en Music Data analyse maakt is hier alvast een antwoord op en biedt de juryleden een objectieve zekerheid en handreiking. Daardoor vervallen een aantal onderdelen die de jury nu wel moet beoordelen en wat gedurende 6 minuten aantoonbaar onmogelijk is.
Alleen al de tempi verschillen tussen de combinatie paard/ruiter en de muziek worden niet als zodanig herkend; dat blijkt telkens bij onze presentaties. In meer dan 95% van de huidige freestyle produkties mankeerd het daar dan ook aan; synchronisatie en correlatie zijn hierbij de sleutelwoorden. Ook het herkennen van een juiste maatsoort bij iedere gang (in een freestyle komen al 15 verschillende soorten gangen voor, de talloze tempi wisselingen zijn ‘a vue’ niet meetbaar ) en de muziekale transitions gaan voorbij aan de (muziekale) kennis van de juryleden. Dat is ze op zich niet kwalijk te nemen; wel het feit dat het nog onvoldoende onderkend wordt al komt daar gelukkig steeds meer verandering in.
Vanaf volgende week is de EQM reader van de recente ‘Sevilla’ IDOC presentatie te vinden op de website: http://www.eqmusync.com
– EQM system measures objectively, without taste, without emotion and helps the judges adjudicate.
– The interpretation of EQM’s objective data analyses is up to the judges, and so is their final verdict
– EQM system does not change anything in what were used to see in the freestyle, the combination performs, the spectators enjoy, the jury adjudicates and EQM measures invisably: making objective data analyses in real time.