Paardendierenarts Kevin Keegan van de Universiteit van Missouri (VS) heeft een objectieve methode bedacht om kreupelheid bij paarden te diagnosticeren. Hij ontwikkelde een systeem waarmee met behulp van sensoren kan worden vastgesteld of een paard in draf kreupel is.
Aangezien kreupelheid vaak als een klein probleem start en kan uitgroeien tot een gecompliceerde aandoening, is een vroegtijdige diagnose vaak belangrijk. Volgens Keegan is het een probleem dat het ontdekken van kreupelheid vrijwel altijd afhankelijk is van detectie met het blote oog. Sinds 1990 voert hij onderzoek uit naar objectieve meetmethodes. “We begonnen met een trainingsmolen en high speed camera’s. Dit werkte wel, maar was niet echt praktisch door onder meer de hoge kosten en de methode kon niet ‘in het veld’ gebruikt worden.”
Met een team van experts ontwikkelde Keegan een sensorsysteem waarvoor drie kleine sensoren – tussen de oren, boven de hoef van het rechtervoorbeen en boven de staart – bij het paard worden geplaatst. Deze sensoren registreren 200 metingen per seconde, terwijl het menselijke oog maximaal 20 bewegingen per seconde kan waarnemen. De resultaten zijn vervolgens te vergelijken met metingen van andere gezonde en kreupele paarden. Op deze manier wordt subjectieve interpretatie uitgesloten.
The National Science Foundation heeft inmiddels een beurs van 500.000 dollar (237.000 euro) beschikbaar gesteld voor de verdere ontwikkeling van de meetmethode. “Onze grootste uitdaging is nu het introduceren van het systeem bij dierenartsen”, aldus Keegan.
Bron: Horses.nl/Horsetalk.co.nz
Mooi systeem maar niet het enige. Het Pegasus systeem van ETB kan in alle gangen gebruikt worden en het paard hoeft niet in de buurt van het grondstation te blijven. Of het paard kreupel is geeft dit systeem dan niet aan, die diagnose blijft aan de dierenarts voorbehouden, maar het is daarentegen ook voor andere toepassingen dan kreupelheidsonderzoek te gebruiken
hier zaten wij op te wachten als paardeneigenaren, want wie zijn wij om een diagnostic te maken ook al zien wij dat er wel degelijk iets abnormaals is bij onze paarden, het zijn de “deskundigen” die ons de resultaten vh onderzoek geven en die dus ook kunnen profiteren van de situatie.
Dus..hoe beter en objectiver het onderzoek..hoe meer kans dat wij er met onze paarden wel uitkomen zonder dat we voor melkkoe worden gebruikt.
Het paard is er zeker mee geholpen als zijn problemen helder en zonder emoties zichtbaar worden gemaakt, hoewel…ik ben ook wel voor een beetje holistische aanpak..