Voor het afvoeren van paardenmest maakt een manege nu kosten. De mest wordt verwerkt tot compost of op het land uitgereden. Een Duits ingenieursbureau heeft – met subsidie van het Nederlands-Duitse samenwerkingsverband Euregio – bekeken of er een bruikbare aanpak mogelijk is.
Ingenieur Tobias Peselman erkent dat het eigenlijk helemaal niet zo bijzonder is om paardenmest als brandstof te benutten. “In de Middeleeuwen werd het in deze streken ook al als brandstof gebruikt. De woestijnbewoners in het noorden van Afrika doen dat nog steeds met de mest van hun dromedarissen.”
Jaarlijks vijf ton mest
De ingenieurs maakten een inventarisatie met de gegevens van 52 Nederlandse en 43 Duitse paardenhouders. Peselman: “Elk paard is goed voor vijf ton mest per jaar.” De paardenmest, waar meestal veel stro in zit – maar ook houtsnippers, moet gedroogd worden en tot briketten geperst. Een kwart van de energie in die briketten is nodig voor het drogen, de rest kan daarna bijvoorbeeld in een kachel worden verbrand voor verwarming.
Energiewaarde
Het proces is op verschillende bedrijven uitgevoerd met mobiele droog- en persinstallaties. Daar kwam uit dat elke kilo mest een halve kilo aan droge brandstof oplevert. Daarvan is driekwart van de energiewaarde te verkopen.
Lucratief alternatief
Volgens de ingenieurs is er een rendabele werkwijze mogelijk vanaf zestig paarden. Die poepen ongeveer 300 ton mest uit. De droog- en persinstallatie kost 200.000 euro, de kosten zijn 21.000 euro per jaar. Daar staat een opbrengst van 62.000 euro per jaar tegenover. Ingenieur Peselman: “We hebben conservatief berekend, maar de terugverdientijd is ongeveer vijf jaar. Paardenmest is op deze manier een lucratief alternatief voor het gebruik van aardgas.”
Bron: Gelderlander
Dit is toch al heel lang bekend
Weer zonde van de kosten van het onderzoek. In derdewereldlanden wordt mest gedroogd in de zon en dan gebruikt om op te koken. Hoezo beschaving en ontwikkeld?