Daar gaan we: een paar dagen naar Oekraïne. En Joost mag het weten! Joost Siemerink gaat ongeveer twee keer per maand richting Oekraïne om lessen en begeleiding te geven aan de jeugd van stal Sport-Elite. Op Schiphol nog even met het thuisfront de laatste dingen regelen.
Irene Musienko van stal Sport-Elite haalt ons op van het vliegveld en zorgt voor een snelle citytrip naar Kiev. Daar is de vrolijke, wat dronken monnik die ons in sneltreinvaart wil rondleiden door en langs al het pracht en praal van de elfde-eeuwse Sint-Sofiakathedraal die nu dienst doet als museum en de Vladimirkathedraal waar plek is voor diverse varianten van het orthodoxe geloof.
En mooi is het zeker! Gelukkig heeft dit uitzicht de Russische bezetting doorstaan.
Dag 2
Op vrijdagochtend is er al vroeg volop bedrijvigheid op stal bij Irene. De eerste paarden vertrekken richting de wedstrijd. De stal is zoals alle huizen in de omgeving goed omheind en biedt plek aan 20 paarden. Een overdekte stapmolen, een prachtige binnenrijhal en een buitenbak horen ook bij de accommodatie.
Op een speciaal plekje buiten de omheining mogen de pony’s van de stal in de paddock. Ze hebben een sociale taak, want veel mensen uit de omgeving komen even langs om ze aaien.
Butenko Stable, een prachtige accommodatie waar twee dagen wedstrijd is. Bewaakt door diverse mannen die herkenbaar zijn aan de kakibroek, het zwarte t-shirt en een oortje. Echter gelukkig zonder zichtbare wapens. Ik voel me geen moment onveilig, het is beter beveiligd dan menig internationale wedstrijd dus.
De piste verkennen kan op vrijdag en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt. Ook Joost geeft nog wat tips aan zijn leerlingen en rijdt er 2 paarden.
Irene, ook betrokken bij de organisatie van de wedstrijd, heeft de Duitse parcoursbouwer Willi Schaffner van het vliegveld opgehaald. Hij kan aan de slag.
Eindelijk, terug op stal gaat Joost voor de foto het water in dat grenst aan de stal. Daar heeft hij zich de hele dag al op verheugd: de bescheiden toch wel wat macho man…
Aan het eind van de dag een BBQ op stal. Eerst krijgen wij als gasten te eten van de lekkernij en langzaam maar zeker schuift iedereen aan: ruiters, grooms en uiteindelijk ook de man die elke dag de stallen uitmest.
Dag 3
Het parcours is gereed voor de eerste wedstrijddag. Uitgebreid wordt de tijd genomen voor verkenning.
Joost doet zelf ook mee aan de wedstrijd. Met een officiële licentie van de KNHS staat zijn naam in het programma: wel wat raar geschreven in cyrillisch schrift…
Ja, Joost in actie. Hij laat een paar nette rondjes zien. Het publiek vermaakt zich de gehele dag lang de lijn.
Het is goed toeven op de wedstrijd waar op de tribune maar vooral in het sfeervolle restaurant diverse obers klaarstaan om je van lekker eten en drinken te voorzien. Daarachter boven de stallen bevinden zich de hotelkamers.
Dag 4
De ochtend na het ruiterfeestje is het pleintje alweer top in orde voor de tweede en laatste concoursdag. Hier is een heerlijk plekje in de schaduw als de hitte om de ring even te veel wordt…
Het trouwe publiek blijft de deelnemers aanmoedigen. Opvallend is dat er veel jongere ruiters meedoen en een grote groep oudere, maar dat de leeftijd tussen de 30 en 50 jaar amper vertegenwoordigd is. Als de Grote Prijs wordt verreden op 1,35 m-niveau verzamelen zich de clubleden van stal Sport-Elite op de tribune om hun favorieten aan te moedigen.
De prijsuitreiking: daar draait het vooral om. En daarmee worden twee mooie dagen paardensport voor jong en oud afgesloten.
Meer lezen over de paardensport in Oekraïne? Jacquelien van Tartwijk maakte ook een reportage in De Paardenkrant Extra. Bestel hier de online editie of hier de printversie.