Vraag: Deze vraag heeft betrekking op het naderende weideseizoen. Helaas is het voor mij niet mogelijk om mijn paard een wei te bieden met gras dat speciaal op hem is aangepast, het is een koeienweide. Ik ben mij ervan bewust dat dit niet ideaal is, maar de boer wil het niet veranderen en laat mij dat ook niet doen. Het paard verhuizen is ook geen optie, dus dan maar roeien met de riemen die ik heb. Mijn vragen luiden als volgt: Hoe kan je een paard het beste inscharen? En werkt een muilkorf/graasmasker echt?
Antwoord: Nederlandse weilanden zijn vaak ingezaaid met graszaadmengsels voor ‘productiegras’: snelgroeiend gras, rijk aan eiwit en energie en met weinig structuur, geschikt voor melkgevende koeien. De grassoort die het meest voorkomt in deze weilanden is (Engels) raaigras. De productiviteit van dit gras hangt ook samen met de bemesting. Een hoge stikstofgift zorgt voor een hoge productie.
Voor paarden is dit gras om dezelfde redenen minder geschikt; het is te rijk aan energie en eiwit en biedt te weinig structuur. Grazen op zulke ‘rijke’ weilanden kan een grotere kans geven op het ontstaan van hoefbevangenheid. Hoog productief gras kan onder bepaalde omstandigheden namelijk ook hoge gehaltes fructaan bevatten. Lees meer over suikers in gras: https://www.voervergelijk.nl/kennisbank/114/suikers-in-gras.
Helaas is het niet altijd mogelijk om een weiland in alle opzichten geschikt te maken voor paarden. Bovendien zijn niet alle paarden even gevoelig voor rijk gras. Toch is wel altijd aan te raden een speciaal graszaadmengsel voor paarden (met een laag percentage raaigras) te gebruiken en ook de bemesting aan te passen. Te weinig bemesting zorgt voor een gebrek aan voeding voor de plant en daardoor verhoogde fructaangehaltes. Te veel bemesting verhoogt het energie- en eiwitgehalte, wat eveneens ongewenst is. Lees meer over het beheer van een goede paardenweide.
De overgang van het ene rantsoen naar het andere, of dat nu van stal naar weide is of van de ene weide naar de andere, dient altijd langzaam te gebeuren. Vooral de darmflora in de dikke en blinde darm van het paard heeft tijd nodig om zich aan te passen aan de nieuwe samenstelling van het rantsoen. Plotselinge overgangen in het rantsoen kunnen leiden tot hoefbevangenheid, koliek en diarree.
Inscharen kun je dus ook het beste langzaam opbouwen. Begin bijvoorbeeld met een half uur tot een uur per dag en bouw dat in ongeveer twee à drie weken uit naar een hele dag. Is het gras erg rijk en wil je voorkomen dat je paard grote hoeveelheden gras naar binnen werkt, dan kan een graasmasker helpen. Verder is het aan te raden om voorafgaand aan en na weidegang op stal grofstengelig hooi of stro te voeren, om het gebrek aan structuur in het gras te compenseren.
Het is ook aan te raden om het paard van het krachtvoer af te halen als je hem gaat inscharen in een rijke weide. Dit vermindert de hoeveelheid opgenomen energie en eiwit. Vitaminen en mineralen kunnen worden aangevuld met een volledig supplement of vitaminekoek. Houd de conditie van je paard altijd scherp in de gaten als hij op de wei staat. Wordt hij te dik, kort dan de graastijd in, gebruik een graasmasker en/of geef het paard meer beweging.
NB. Raaigrassoorten kunnen in zeer droge periodes een schimmel (de endophyt Neotyphodium lolii) bevatten die het zogenaamde raaigraskramp kan veroorzaken. In Nederland komt raaigraskramp relatief weinig voor, maar het is wel een aandachtspunt bij aanhoudende droogte. Raaigraskramp geeft rhino-achtige neurologische symptomen, maar is in de meeste gevallen niet fataal.
Lees meer:
Column: Voermanagement op pensionstallen
Vraag: Is het verstandig mijn paard voedingssupplementen te geven?
Marike Jacobs, Voerconsultant VoerVergelijk.nl
Klik hier voor alle artikelen van VoerVergelijk.nl.