Antwoord VoerVergelijk.nl
Het kan gevaarlijk zijn om aan te nemen dat paarden zelf prima weten wat ze wel en niet kunnen eten. Normaal gesproken leren ze dat van hun moeder, maar aangezien ze in de huidige manier van paarden houden niet worden blootgesteld aan allerlei bomen en struiken, valt er ook niet veel te leren. Verder bestaat de kans dat een paard dat dagelijks onvoldoende ruwvoer krijgt, elke mogelijkheid aangrijpt om iets van structuur binnen te krijgen, giftig of niet.
Giftige bomen zijn o.a. de walnoot, kastanje, beuk, rode esdoorn en kersen- en pruimenboom. Het beste is om een paard simpelweg geen toegang te geven tot takken, bladeren en vruchten van deze bomen. Eikenbomen zijn eveneens mild giftig, vooral de bladeren en eikels. Losse bladeren van de rode esdoorn zijn zeer giftig en opname is meestal fataal. Van de beuk zijn vooral de nootjes giftig. Naast deze bomen zijn de taxus en buxus veelvoorkomende struiken die zeer giftig zijn en waarmee ieder contact moet worden vermeden. Gemaaid gazongras is eveneens een risicofactor, omdat hierin endofyten (schimmels) kunnen zitten die gevaarlijke gifstoffen produceren.
Takken en bladeren van andere bomen en struiken, zoals de berk, wilg en druif zijn niet giftig. Ondanks dat is het af te raden om grote hoeveelheden aan een paard te geven. Takken en bladeren behoren niet tot het ‘normale’ dieet van een paard en kunnen daardoor soms toch problemen veroorzaken. Vooral takken bevatten bijvoorbeeld veel lignine, een niet-verteerbare vezel, die verstoppingen kan veroorzaken. Verder is van lang niet alle bestaande bomen en struiken onderzocht wat het effect is na opname door paarden. Voorzichtigheid is dus altijd geboden.
Lees meer:
Voorzichtig met eikels bij paarden
Gevaar van esdoornbladeren: Atypische Myopathie
Beheer van een paardenweide
Marike Jacobs, voerconsultantVoerVergelijk.nl