De International Dressage Riders Club (IDRC) en de International Dressage Trainers Club (IDTC) hebben in september een open brief geschreven aan het FEI-bestuur en de FEI-welzijnscommissie en daarmee een flinke discussie veroorzaakt. Het gaat om het volgende: de IDRC en de IDTC pleiten voor het behouden van de verplichting van een dubbel bit (stang- en trens) en sporen in de Grand Prix. De FEI denkt na over het loslaten van die verplichting.
De brief werd op de website van de IDRC en de IDTC gepubliceerd op 17 september, maar weer verwijderd toen de Britse website Horse&Hound op 30 september een artikel plaatste met de kop: ‘Controversieel voorstel over stang- en trens en sporen zorgt voor veel discussie’. Via de cache van google is de open brief nog wel te lezen.
Draagt niet bij aan welzijn
In de brief die werd ondertekend door Linda Keenan (secretaris-generaal IDTC) en Klaus Roeser (secretaris-generaal IDRC) wordt de volgende redenatie gebruikt om tegen het loslaten van de stang- en trens-verplichting en de sporenverplichting te zijn.
Volgens de IDRC en de IDTC draagt het loslaten van die verplichting niet (wetenschappelijk bewezen) bij aan het welzijn van paarden in de sport en is het symboolpolitiek. “[…]Wij zijn van mening dat noch het dubbele bit, noch de sporen een welzijnsrisico vormen voor paarden en er bestaan voldoende controles om misbruik ervan te voorkomen. Het optioneel maken van deze twee uitrustingen zou geen positief effect hebben op het welzijn van het paard […]”, aldus de twee clubs.
Symboolpolitiek
Volgens de twee clubs zou het afschaffen van de verplichting symboolpolitiek zijn, de geloofwaardigheid van de FEI (en de paardensport) aantasten én daarbij zijn de dressuurruiters en -trainers bang dat het afschaffen van de verplichting op lange termijn nog meer munitie geeft aan activisten.
Bovendien vinden de IDRC en de IDTC de suggestie dat de ene discipline meer gecontroleerd moet worden op welzijn dan de andere vals en misleidend.
Vredesoffer
“Hoewel het misschien verleidelijk is om deze uitrustingen optioneel te maken als een ‘vredesoffer’ aan critici in de hoop dat ze ervan overtuigd zullen zijn, is die benadering onjuist en naïef. Maar wat nog belangrijker is, toegeven aan onrechtvaardige of onwetende kritiek is praktisch en ethisch verkeerd.”
“Het zou oneerlijk en cynisch zijn om onder het mom van paardenwelzijn een regel in te voeren die geen positief effect heeft op het welzijn van paarden. Het zou de geloofwaardigheid van de FEI als een door principes en wetenschappelijke inzichten geleide organisatie verminderen. Simpel gezegd zou het een irrationele beslissing zijn. Verder zou het, zoals bij de meeste compromissen, negatieve langetermijneffecten hebben, aangezien het de ongegronde kritiek zou onderschrijven die nog meer ongegronde aanvallen zou aanmoedigen.”
“Hoewel het misschien lastig is om ongegronde aanvallen te ondergaan, is de enige echte verdediging om vast te houden aan het gebruik van objectief wetenschappelijk bewijs om regels vast te stellen met betrekking tot welzijn. Dit is de enige manier waarop de FEI haar integriteit kan bewaren en blijk kan geven van ‘good governance’. Verder dringen we erop aan dat bij het overwegen van welzijnsmaatregelen de opties worden geëvalueerd in de context van alle FEI-disciplines. Om te suggereren dat de ene discipline meer gecontroleerd moet worden met betrekking tot welzijn dan de andere, is misleidend en onjuist.”
Vergadering met welzijn als hoofdthema
De brief mag dan verwijderd zijn (vanwege de discussie), binnenskamers willen de IDRC en de IDTC nog verder praten over dit thema. De jaarlijkse vergadering, gepland op 17 oktober op Hof Kasselmann, heeft welzijn als hoofdthema (‘Horse Welfare and what it means for the sport and to all relevant groups’).
Hoedjes
Dit is niet de eerste keer dat dressuurruiters een verandering van het reglement proberen tegen te houden. De conservatieve IDRC probeerde in 2020 ook om de dressuurhoed te redden. Daarmee had de club geen succes, vanaf 2021 zijn dressuurhoedjes niet meer toegestaan.
Bron: IDRC/IDTC/Horses.nl
Waarom zouden sporen en stang en trens nodig zijn een goede ruiter of amazone kan zonder sporen en stang en trens we rijden een paard met kuit been en lichaams houding zo niet dan moet je maar beter leren paard rijden ik zie heel veel mistanden op dit gebied en ik ben een paarden liefhebber werk er in en als die 2 dingen weg zijn is er voor de activisten niets meer en heb plezier en vakmanschap in de paarden
Waarom zou je het niet aan de ruiter/amazone overlaten hoe de optoming is … sommige paarden hebben nu eenmaal te weinig ruimte voor S&T of lopen gewoon het fijnst op alleen een trensje. Het is vervolgens aan de juryleden om te beoordelen of de geleverde prestatie voldoet aan de vereisten. Problem solved lijkt me.
Wat zouden paarden ervan vinden? Geen sporen meer. Geen stang en trensbit meer? Hen wordt wederom niks gevraagd. Ze hebben t maar te ondergaan. Stakkers.
Hoezo is dat verplicht? En wat zegt t over ruiters dat zij deze aversieve middelen nodig hebben?
Een bit is net zo scherp als de ruiterhand. Dit adagium geldt nog steeds. Dus stang&trens en sporen staan paardenwelzijn niet in de weg!
“Auf blanker kandare “ is het summum van de Rijkunst!
Stang&trens zijn dus niet het probleem! Het tolereren door juryleden van aangesnoerde neusriemen, te strakke kinkettingen en in elkaar getrokken paarden met open monden in combinatie met het hoog waarderen van stress en hectiek zijn de oorzaak.
Door een paard op een ‘zacht’ trensje in de houding te trekken is hij echt niet beter af!
“….is de enige echte verdediging om vast te houden aan het gebruik van objectief wetenschappelijk bewijs om regels vast te stellen met betrekking tot welzijn. Dit is de enige manier waarop de FEI haar integriteit kan bewaren en blijk kan geven van ‘good governance…”
Dan begrijp ik niet goed waarom de FEI nog steeds een neusriemregel hanteert die absoluut niet conform is aan wetenschappelijke (ISES) rapporten. De neusriemregel die bij de FEI nu in gebruik is een welzijnsfarce voor de bühne.
De ISES neusriemnorm draagt enkel bij aan het welzijn indien er strikt wordt gehandhaafd èn de jury een open mond bestraft.
Reglementair is bij de KNHS een te strakke neusriem wreedheid.
Waarom zijn die aansnoer neusriemen dan nog toegestaan? En al dat ‘beschermde’ vilt en wat er nog meer tussen geklemd wordt? Dat is toch volstrekt overbodig wanneer ruiters zich aan de regels houden.
De IDTC en IDRC hebben hier het grootste gelijk van de wereld; symboolpolitiek!
Uiteindelijk heeft Sjak Arts gelijk, maar waar vind je tegenwoordig nog een ruiter die met lichte teugeldruk rijdt? Die moet je met een lampje zoeken. Nee, de paarden moeten allemaal een halshouding hebben alsof ze minstens Z2 lopen, liefst vanaf het moment dat ze net onder het zadel zijn. En de meeste juryleden belonen dit helaas met hoge punten. Het zou geinig zijn om ruiters met zo’n teugeldrukmeter te laten rijden, en bij overschrijding van een bepaalde waarde ze de baan uit te sturen. Kijken wat er dan nog overblijft.
Ik heb het altijd raar gevonden die verplichting, laat ieder de keus. Wat ik ook raar vind is dat de beste, diervriendelijke hulp, namelijk de stem van de ruiter, niet gebruikt mag worden. Je mag t/m de L2 dus meppen en porren met zweep en sporen in een proef, maar een vriendelijke klik met je tong of hup, hop of wat dan ook uitsprek mag dan weer niet. Als we kinderen zouden opvoeden met een zweep spreekt iedereen er schande van en bij paarden vindt men het gewoon.
Misschien is het een idee om de ruiters, die met een trens in het Z en hoger te belonen met 5% extra punten. Mits er gewoon vriendelijk gereden wordt. En ….. de zweep in alle rubrieken toe te staan. Hoe vaak zie ik dat paarden en pony’s thuis even ”scherp” aan het been geslagen en of geschopt worden. En dan desnoods een kleine punten aftrek voor het rijden met zweep.
Als een paard de hogeschooloefeningen niet op een trens kan doen, is er iets mis met opleiding. Dat weten de pleitbezorgers ook en daarom willen ze deze status behouden.
Er wordt thuis geoefend met stang en trens. Dat is wat mij zorgen baart, er is geen controle. Laten we de “onwetende” ruiters leren om hun paard anders te zien. Er zijn legio “trainers” die paarden eigenaren kunnen laten voelen, zien, hoe het ook kan. Daar moeten we in investeren. Steeds maar weer opnieuw. Wedstrijdsport kan prima maar niet meer zo als al jaren wordt gedaan. Loslaten en opnieuw beginnen uit liefde voor je paard. Het kan!