“Sinds een half jaar ben ik lid van de Partij voor de Dieren. Daar heb ik twee redenen voor: ik onderschrijf een groot aantal van hun partijstandpunten en daarnaast wil ik op de hoogte blijven van de ontwikkelingen die er zijn rondom de paardensport. Wat leeft er in zo’n partij? Hoe kijken ze tegen de paardensport aan? Daar kun je alleen maar antwoord op vinden door er deel van uit te maken. Door te luisteren, het thema te bespreken, erover na te denken en zo dus je mening te vormen”, vertelt Karin Retera.
Wederzijdse verrassing
“Ik ben al naar meer vergaderingen van de PvdD geweest, zo ook naar de lezing van afgelopen maand in Den Bosch. Het was voor mij en Bianca Schoenmakers een wederzijdse verrassing elkaar daar die avond tegen te komen. We zijn in gesprek geraakt en hebben elkander in onze gedeelde mening gevonden. Daaruit is bij mij de gedachte ontstaan dat wij samen best wel eens een rol zouden kunnen spelen in het aangaan van die dialoog.”
Aanwezigheid een must
Retera: “Deze avond was toegespitst op het bedrijven van topsport met paarden, naar aanleiding van The Dutch Masters die – voor dat de maatregelen rond het coronavirus in werking traden – in maart plaats had moeten vinden in Den Bosch. Deze lezing stond in contrast met de meeste bijeenkomsten van de PvdD, waarop in de breedte, ook op globaal niveau, de positie en rechten van dieren bespreekbaar wordt gemaakt. Gezien ik trainer ben op topsportniveau was de aanwezigheid die avond voor mij een must.”
Gemoedelijke bijeenkomst
“Het was een gemoedelijke bijeenkomst. Er zijn geen extreme mensen met extreme standpunten. Het is een politieke partij en zo’n partij weet dat zij de dialoog moet voeren. Het merendeel van de aanwezigen bestonden uit hoogopgeleide mensen tussen de 30 en 40 jaar oud, waarvan je mag stellen dat zij goed op de hoogte zijn van wat er in de wereld speelt. En dat waren deze stuk voor stuk vriendelijke, toegankelijke mensen dan ook. Van extremisten was echt geen blijk. Bianca was initieel nog ietsje terughoudend om haarzelf die avond uit te geven als paardensporter, maar stak ook haar hand op toen lezer Willem Vermaat ernaar vroeg.”
Extreme standpunten
“Vermaat is dierethicus en filosoof. Hij heeft in Wageningen milieuwetenschappen gestudeerd en heeft zich naderhand toegelegd op dierethiek. De man heeft extreme standpunten, maar het is belangrijk om te weten dat het niet per definitie de standpunten van de PvdD zijn. Hij was uitgenodigd om een lezing te geven en zijn persoonlijke opvattingen te delen. En zijn verhaal… daar is geen speld tussen te krijgen. Hij begon zijn verhaal in brede zin. Hij vertelde hoe wij mensen – feitelijk ook dieren – met de algemeenheid met dieren om gaan.”
Geen speld
Retara: “Vermaat is van mening dat door de manier waarop wij dieren houden, we dieren de intrinsieke vrijheid ontnemen om te leven naar eigen aard. Dat doen we met honden, dat doen we met katten, koeien, varkens, met hamsters én met paarden. Daar kan niemand een speld tussen krijgen, ik ook niet. Het is een constatering. Maar dan komen de volgende twee vragen: vinden wij dit acceptabel? En hoe ver gaan wij hierin? Dat is waar de discussie ligt. En die dialoog moeten wij voeren.”
Paarden in de topsport
“Vanuit zijn brede verhaal, spitste Vermaat vervolgens toe naar de manier waarop wij paarden houden. Daarnaast beschreef hij hoe wij paarden gebruiken in de topsport. En ook daar kan niemand omheen: wij maken van het dier een topatleet, ter meerdere eer en glorie van onszelf. De vraag is: kan dit en hoe?”
Rug tegen de muur
“Mijn hart ligt bij de paarden en de paardensport. Ik wil er alles aan doen om daar een goede vertegenwoordiger voor te zijn. Ook naar deze organisaties toe. Om dat goed te kunnen doen, moeten we meer ‘evidence-based’ gaan trainen met onze paarden. We moeten kunnen bewijzen dat wat wij doen met paarden verantwoord is voor het dier. Daarin staan wij nu met onze rug tegen de muur, want we hebben veel te weinig. We kunnen blijven roepen dat we goed zijn voor onze paarden. Maar waarom zijn we er goed voor? Omdat we willen dat ze ons helpen om te presteren.”
Aannames
“Vermaat spitste zijn verhaal daar specifiek op toe. Daarmee kwam hij toe op het punt van aannames. Dat was jammer voor de geloofwaardigheid van zijn – tot op dat punt intrigerende – verhaal. Maar we moeten toegeven dat hij daarmee uiteindelijk niet meer de fout in gaat dan wij: wij baseren onze omgang met paarden immers ook op aannames.”
Echt te ver
“Zoals te verwachten toonde Vermaat een groot aantal foto’s van verschillende optomingen. Ik ben van mening dat hetgeen wat springruiters tegenwoordig in de paardenmond mogen hangen écht te ver gaat. Dat kan gewoon niet. Uiteraard kwamen ook de foto’s met bloed in de mond voorbij. Dat zijn extremiteiten, maar hij liet daarnaast ook foto’s zien van een paard met een stang-en-trens en een gesloten, schuimende mond. Een beeld wat wij allemaal prima vinden. Maar niet Vermaat. Hij lichte het als volgt toe: het paard heeft iets in zijn mond, de hersenen interpreteren dit als voedsel, waardoor zij de speekselklieren een seintje geven om speeksel te vormen. Het speeksel kan hij niet doorslikken en gezien het speeksel basisch is en normaliter het maagzuur neutraliseert, krijgt het paard volgens Vermaat om deze reden op de koop toe maagzweren. Allemaal door het bit, zo redeneerde hij. Wij als paardenmensen weten dat er een grote maagproblematiek speelt met sportpaarden. Onze aannames daarin zijn echter anders. Maar waar ligt daarin nou de waarheid? Probeer dat maar eens aan een niet-paardenmens uit te leggen.”
Geen wetenschappelijk artikel
“Vermaat liet ook een uitgeprepareerde wervelkolom zien, waarin duidelijk ‘kissing spines’ te herkennen is. Hij deelde zijn mening dat dit kwam omdat wij er als ruiter op gaan zitten. Tja. Bianca en ik hadden afgesproken dat we enkel zouden luisteren en de discussie daar niet aan te gaan. Ik kan namelijk wel gaan roepen dat het niet door die ruiter komt, maar ik heb geen wetenschappelijk artikel in mijn broekzak zitten dat bewijst dat het niet zo is. Zo waren er nog veel meer voorbeelden. En dat was heftig.”
Lulverhaal
“Je kunt helemaal niets staven. De manier waarop wij met zijn allen trainen is uit traditie. De gedachte ‘we hebben het altijd zo gedaan, dus het zal wel goed zijn’ sluit onze ogen. Die ogen moeten open. We moeten zélf met een nuchtere blik naar onze sport kijken en ons afvragen of dit eigenlijk wel kan. Wat wij normaal vinden, is helemaal niet normaal. Een goede vriendin van mij is directeur van een TBS-kliniek en vroeg mij eens waarom paarden nou zo lopen te schuimbekken. Als een van haar patiënten zo schuimbekt, dan is er iets goed mis. Ik legde haar uit dat het komt omdat het paard het bit afkauwt, omdat ‘ie zo ontspannen is. Zij vond het een lulverhaal, ze geloofde er ze hélemaal niks van. Maar wij nemen het aan. En daar ligt de crux.”
Nuance vinden
“Willen we een verandering aanbrengen, dan moeten we naar mijn mening beginnen bij de topsport: zij moeten het voorbeeld geven. Ik wil bij de PvdD luisteren wat zij van de sport vinden, maar we moeten ook binnen onze paardenwereld de nuance gaan vinden. Het houdt een keer op. Ik ben een paardenliefhebber, een toptrainer: het paard is een deel van mijn leven. Ik maak me zorgen als ik zie hoe we op een hengstenkeuring met die jonge dieren omgaan. Hoe we jonge, aanstormende Grand Prix-paarden met de benen langs de oren laten lopen. Het publiek staat op de banken: wij vinden het práchtig. Ik vind het niet gek dat een dierenrechtenorganisatie gruwelt. Het kan gewoon niet. In ons denken moet een omslag komen. We moeten dit de paarden niet aan willen doen: dat kunnen we simpelweg niet maken. We moeten naar onszelf kijken. Hoe kijken wij naar die paarden? We vinden het machtig mooi, maar er zijn mensen die vinden dat wij die paarden als trekpoppen rond laten lopen. Ons verhaal is op die manier onmogelijk aan een niet-paardenmens uit te leggen”, zegt Retara fel.
Overtuiging zó diep
“Ik weet dat er heel veel goedwillende paardenmensen zijn die me vragen waar ik het in vredesnaam over heb. Ze begrijpen het niet omdat de overtuiging dat men goed is voor zijn of haar paard zó diep zit. Onze sport moet bij de PvdD en bij de dierenrechtenorganisaties gedragen worden. Met Bianca en met andere topsporters en -trainers wil ik een verandering in perspectief te weeg brengen. Door vanuit de top te laten zien dat het anders kan, bereiken we niet alleen dierenrechtenorganisaties maar ook de liefhebbers met een paardje op pension. We moeten het voorbeeld geven. Als we de top om hebben, dan volgt de rest. Daar ben ik heilig van overtuigd.”
Meest schokkende
“Voorafgaand aan de lezing vroeg Vermaat wie er vóór de paardensport was. Bianca en ik staken onze vinger op en met ons nog een paar mensen. Daarna vroeg hij wie er tégen de paardensport is. Slechts een handjevol mensen stak hun hand op. Daarna vroeg hij wie neutraal was van mening: dat was de overgrote meerderheid. De man gaf zijn lezing van anderhalf uur. Na afloop inventariseerde hij weer. Hij vroeg opnieuw wie er vóór was: enkel nog Bianca en ik staken onze vingers op. Toen vroeg hij wie er tégen de paardensport is… en wat er toen gebeurde: de óvergrote meerderheid stak hun hand op. In anderhalf uur voorlichting heeft Vermaat een neutrale groep mensen omgevormd tot tegenstanders. Dat was voor mij het meest schokkende van de hele avond.”
Met man en macht voorkomen
“Er is eerder onderzoek gedaan naar in welke mate de paardensport wordt gedragen door de Nederlandse bevolking. Het merendeel stond daar neutraal tegenover. Maar wat er die avond in Den Bosch gebeurde bewijst dat, als wij nú niet het voortouw nemen, we die draagkracht verliezen. Dan wordt ook die groep mensen omgevormd en dan verliezen we deze strijd. Dat is iets wat we met man en macht moeten voorkomen.”
Bron: Bitmagazine
Prachtig geschreven mevrouw Karin Retera. Ben het 1000% met uw gedachtegang eens. Ik hoop dat u beseft dat er in de paardensport zoveel verkeerd gaat dat u op veel gevoelige tenen zult trappen om alle mistoestanden te benoemen of in vraag te stellen. Dat u de meeste van de zogenaamde topruiters en amazones noodgedwongen zult degraderen , dat u een zeer groot percentage van de paardenliefhebbers zwaar zult ontgoochelen als hun idolen (afgoden)van hun voetstuk vallen. Besef dat u zult moeten vechten tegen een sterke commerciële en rijke sector . Weet dat je deze uitdaging niet kunt laten kantelen in het voordeel van de paardensport (winnen) zonder de foute zaken in de paardensport exact te benoemen . Met half werk zult u niet slagen en zult u de paardensport niet redden.Maar weet ook dat er toch al wat paardenliefhebbers zijn die het wel snappen en die u zullen steunen. Ik wens u veel succes. EC
Goed Karin, dat je ook echt bent gaan luisteren naar wat er wordt verteld en niet onmiddelijk in de verdediging schiet over dat we onze paarden heus wel goed verzorgen en dat er niets aan de hand is. Het gaat precies over het stuk in hoeverre we een dier voor ons genot (consumptie) of plezier (huisdier, paardrijden) in willen zetten. Niets mis dat we dan ook eens kritisch naar onszelf kijken en onderzoeken waar de ruimte voor verbetering is. Daar wordt niemand slechter van. Misschien hebben we de buitenstaanders nodig om ons te wijzen op de dingen waar we aan gewend zijn geraakt. Wil niet zeggen dat we het met alles eens moeten zijn, maar laten we vooral met elkaar in gesprek blijven, zodat we van elkaar kunnen leren.
Word wakker Karin!
Hoe haal je het in je hoofd om de denkbeelden van deze club serieus te nemen, en denken dat je met hun kunt discussiëren!
Er is voor de pvdd maar 1 waarheid, en dat is die van hunzelf!
Deze partij heeft als enig doel om de complete dierhouderij weg te vagen, en de bevolking te hersenspoelen!
Meest recente voorbeeld : De tweet van Esther ouwehand betreffende zoonosen van dd 15-3.
Daarnaast de verwevenheid tussen de pvdd en animal rights, waar warme contacten liggen met Erwin vermeulen (voorman animal rights en stalinbreker) en Peter jansen (vegan striker).
Alle reden dunkt me om deze club terzijde te schuiven en te bestrijden waar we kunnen.
Ik sluit me volledig aan bij mevrouw Retera. Ik heb al mijn gehele leven paarden en ga goed en paardvriendelijk met ze om, ook in de trainingen. Echter, ik blijf zoeken naar bewijs dat paarden het écht fijn vinden, dus ben eigenlijk constant in tweestrijd. Wij conditioneren de paarden zodanig, dat ze niet beter weten en gewoon omgaan met de dagelijkse gang van zaken. Ik denk dat mijn paarden beter worden van trainen en wedstrijden, maar ik weet t nooit helemaal zeker. Het wordt inderdaad tijd om de dialoog aan te gaan.
Onbekend, maakt onbemind. Dat loopt als een rode draad door dit artikel. Als de meerderheid van de aanwezigen geen mening heeft, betekend dat deze mensen niet weten waarom wij paarrijden en sport met deze dieren doen. Deze mensen en nog vele anderen moeten begrijpen dat paardensport zoals wij dat bedrijven, niks voorstelt tot hun lichaams- kracht. Excessen zijn er en die moeten worden uitgebannen en de vallen onder woord ethiek. Ethisch verantwoorde paarden sport is geen probleem. Wel moeten wij begrijpen dat Wageningen de bedenker is van de ellende en dierenleed in de Oostvaardersplassen. In dit soort instituten leeft het van Aannames en Geen Wetenschappelijk bewijs. Dat moeten deze hoogopgeleide mensen Ook Weten. Opvallend is dat de PvdD niet zichtbaar op de barricaden van dit dieren leed staat, maar wel een onwaarheid verkondigt dat een paard met een bit in zijn mond niet meer kan slikken.
Volgens mij wordt juist bij topsporters heel goed met de paarden omgegaan. Een paard is meestal slechter af bij een liefhebber of amateur. Juist die vermenselijken de dieren. houden ze op een klein kampje. doen alleen een uurtje per dag grondwerk met ze. laten ze lekker op stal omdat het zo koud is of heel even naar buiten met 4 dekens op. Iedereen kan tegenwoordig een paard houden. Alleen heeft die nieuwe dierenliefhebber helaas vaak weinig verstand van paarden. verder denk ik dat de dieren “in het wild” die verhongeren graag zouden ruilen met die goede stal bij een topruiter. Ik ben zelf amateursporter en doe mijn best mijn paarden gelukkig te houden. maar ik zou graag de faciliteiten van een topruiter willen hebben. als een topruiter zijn paard niet supergezond en gelukkig houdt, weet ik zeker dat een paard niet topsport kan bedrijven. Dan bedoel ik wel de echte top. Een prof zal er alles aan doen om zijn paard zoveel mogelijk paard te laten zijn; dus happy. Juist de mensen daar net onder; het overgrote deelHet zijn de amateurs die niet weten hoe ze problemen met paarden moeten oplossen en dan naar verkeerde middelen of aanpak grijpen. Naar onszelf blijven kijken is natuurlijk een heel goed ding. blijven verbeteren hoort erbij! goed werk Karin! bedankt dat je veel van ons vertegenwoordigd. blijven communiceren is de enige oplossing.
Retera is een ‘MOL’en probeert gezichtsverlies te voorkomen. Ze is gesnapt door Bianca. Bianca is een amusant persoon die leven in de paardenbrouwerij brengt maar zeer zeker niet de persoon die de opinie van de neutrale Nederlander onze kant op gaat laten kantelen. Dit moet op academisch niveau ! Paardendierenartsen die uitgebreid onderzoek hebben gedaan naar de problemen in de paardensport moeten dit gaan doen. Er is al onderzoek gedaan naar voeding bij paarden door dierenartsen alleen wordt hier niets mee gedaan, want de lobby van paardenbrokkenleveranciers is te invloedrijk ! (kijk eens naar: Australasian Equine Science Symposium door: Swanhall en collega’s plus Faculteit Utrecht ” zin en onzin over maagzweren” plus Heleen Davies ” spijsvertering en hoefgezondheid”). Ik wil benadrukken dat je de opinie moet beïnvloeden met deskundig bewijs en extremisme moet bestrijden met hartstocht, want met ” extreme ideologische activisten” kun je per defenitie niet in dialoog ! Die stoppen hun vingers in de oren en roepen heeeel hard: LALALALALALA als je met ze in gesprek wil gaan! De PvdD is zo’n extremistische partij die mensen als Vermaat extra podium geven om de “neutrale” mensen in hun extremistische kamp te trekken. Retera is een “mol” want zij is lid van deze partij en bied geen enkel tegengeluid want ze weet ook dat daar géén ruimte voor is bij deze partij. Ze zegt al meerdere keren aanwezig te zijn geweest maar wil of kan zich niet “bewapenen” met gedegen en academisch bewijs om tegengas te geven. Dit mens is onkundig of onwillend om de paardensportwereld in een positief daglicht te plaatsen. Als zij vind dat er géén speld tussen het verhaal van Vermaat te krijgen is wat doet ze dan op een paard en noemt ze zichzelf een toptrainer ? Wat is dit voor onzin om te wijzen naar springruiters en hun bitten terwijl de meeste rugproblemen voorkomen bij dressuurpaarden en het ” halsstrekken ” in de dressuurproef zelfs bij de prof’s niet goed uitgevoerd wordt op grandprix niveau! Puur omdat ze maar in een “houding” lopen. Retera is zéér zeker niet de persoon die de paardenwereld gaat helpen een positief imago te geven, want ze zit zelf op verandering te wachten. We zijn allemaal mensen met een mening, maar je mening opdringen heb ik een hekel aan. Wat ik nu zeg moet bij de lezers doordringen, let op………. Vermaat is zo’n geval en wil zijn MENING omzetten in beleid en PvdD moet daar voor gaan zorgen en als klap op de vuurpijl wordt een persoon in de vorm van Retera lid van deze partij en uitgerend zij moet dan de dialoog op gang brengen ? Zijn we helemaal gek geworden?
Super Karin!!!
Eindelijk nog iemand uit de sport die de actuele situatie onder ogen durft te zien ; die tot de conclusie komt dat er wat moet veranderen en voor haar mening durft uit te komen. Chapeau !!
Ik ben het helemaal eens met Karin.
Op de vrijdagavond van de hengstenkeuring even naar de livestream gekeken. Wordt een vierjarige hengst gepresenteerd; hals hoog, te kort in de hals en zo hectisch dat de tact helemaal uit de galop was. Nog nooit zoiets gezien! Jurylid mevr. Sanders vond het echter geweldig.
Iedereen behoort toch ook te weten dat wanneer de schuimvlokken in het rond vliegen dit wijst op veel te veel stress bij het paard. De kennis van de TBS kliniek heeft dus wel gelijk.
Over wetenschappelijk bewijs gesproken. Er zijn tientallen wetenschappelijke rapporten over de sterk negatieve gevolgen voor het paard van het aansnoeren van de neusriem. Dat is de grootste, zo niet enige reden dat paarden niet kunnen slikken, de kaak ontspannen en kauwen onder het rijden. En wie doet er wat aan? Precies, niemand! De KNHS heeft goede regels hieromtrent maar weigert het probleem rigoureus aan te pakken, omdat ze daar de ballen niet voor hebben. Dit ondanks het feit dat hun eigen reglement een te strakke neusriem beoordeeld als een geval van ‘wreedheid’. Dus gevallen van wreedheid rigoureus uitbannen is een brug te ver voor de KNHS. De FEI is nog erger. Die hanteren nog steeds, wetenschappelijk bewezen, ondermaatse normen inzake de neusriem en controleren hier ook niet op. Ze zeggen van wel, maar ik heb er het afgelopen jaar op gelet en heb nog nooit een FEI steward die z’n vinger tussen de neusriem probeerde te wringen zoals het Stewards Manual vereist!
Onze enige hoop is rijden zoals het HOORT!
Dat betekent dat voldoen aan de vereisten van art401 FEI, ook verwoord in het ‘scala der ausbildung’ , ‘conditio sine qua non’ zijn om ethisch en moreel verantwoord te rijden. Deze principes moeten weer op het schild gehesen worden en bovenaan de prioriteitenlijst komen van elke ruiter, instructeur, jurylid en official!!!
Ik ben ervan overtuigd dat wanneer een paard mentaal en fysiek fijn ontspannen is en los door het lijf, op z’n eigen benen loopt, ook dierenactivisten hiermee kunnen leven en de grote neutrale groep Nederlanders zullen dit ook mooi vinden om naar te kijken. Omdat harmonieus bewegen, zoals bij ballet, gewaardeerd wordt.
We moeten dit niet doen om de activisten tegemoet te komen, maar omdat het onze morele plicht is als ruiter!
Het voldoen aan die vereisten van het scala is ook het voldoen aan het doel en de algemene beginselen van het rijden, de rijkunst, de dressuur.
Als je deze beginselen overboord hebt gegooid zoals nu in de wedstrijdsport overwegend het geval is, wat hou je dan nog over? Bitter weinig!
We geven nu dus zelf al de tegenstanders van onze sport alle munitie om, inderdaad terecht te ageren.
Karin heeft ook gelijk wanneer ze stelt dat de overtuiging het goed te doen bij de meeste ruiters zo diep zit dat men blind is geworden voor de misstanden. Dit vaak ook door gebrek aan kennis en inzicht.
Eddy Crul heeft ook gelijk dat het niet eenvoudig gaat worden een zo zelf ingenomen groep te veranderen.
Karin u hebt in mij een medestander om het leven van onze paarden ook onder het zadel aangenaam en fijn te maken. Aan de slag!
De paardensport, (eigenlijk bedoel ik springsport want voor mij is dat het enige hippische onderdeel dat ik leuk vind), is per definitie geen diervriendelijke sport. Dat ontkennen is bij voorbaat al de wedstrijd verliezen.
Het is niet diervriendelijk om een paard een praam op te zetten.
Het is niet diervriendelijk om een paard met metalen pinnen in de ribben te prikken.
Het is niet diervriendelijk om een paard met een zweep te slaan.
Het is niet diervriendelijk om een paard met een ketting om de kaak te rijden.
Zolang we dit niet gaan aanpakken en uitroeien zal de strijd om de gunst van Jan Publiek altijd verloren worden.
Ik moet constateren dat meneer Sven en BB ziende blind zijn. Als je van mening bent dat er geen misstanden in de paardensport bestaan en we louter ‘happy athletes’ in de ring zien bezit je echt niet het vermogen objectief en onbevooroordeeld de realiteit onder ogen zien. U moet begrijpen dat zolang een “happy athlete” in de ring meer uitzondering dan regel is niet alleen iedere activist recht van spreken heeft, maar dat het dan tevens voor ons paardensport liefhebbers vrijwel ondoenlijk is de grote neutrale groep Nederlanders die nu niet voor noch tegen de paardensport is ervan te overtuigen, bewijzen dat de paarden het naar de zin hebben als wij er op zitten.
Dat is voor onze sport van levensbelang. Wat als 80% van de bevolking tegen de paardensport is? Dat is het probleem wat Karin hier zo eloquent heeft aangekaart Sven en BB. Een dialoog met de tegenstanders en tevens onze eigen rijkunstige normen en waarden in ere herstellen is de ENIGE oplossing om onze sport toekomst bestendig te maken!!!
Complimenten!!
Een enkel punt ter overweging. U start met “ We moeten de dialoog aan durven gaan”. Ik hoop dat u met ‘we’ de voor- en tegenstanders bedoelt. Dialoog: Een dialoog is een gesprek tussen verschillende mensen, waarin een vrije gedachtenwisseling plaatsvindt, wat tot nieuwe inzichten leidt bij de betrokkenen.
Mijn advies: ga eerst met elkaar in gesprek en probeer boven tafel te krijgen of dit is wat beide partijen willen!
Dank aan mw Retera voor haar open en genuanceerde opstelling. U heeft me aan het denken gezet, zeker wat betreft het schuimen van de mond. Inderdaad, wij zitten vol aannames… net als mensen vroeger die ervan overtuigd waarin dat de aarde plat was. Je kon ervoor vermoord worden als je iets anders zei. Helaas zijn er nogal wat lieren in de paardenwereld die net zo furieus het ‘ plat zijn van de aarde’ verdedigen. ‘Omdenken’ is hard nodig in onze paardenwereld, dus dank voor uw aanzet.
“Schokkend” om te lezen dat iemand als Karim Retera lid is van de PvdD. Een partij waarbij alleen hun eigen visie telt en zelf nergens voor openstaat. Maar ondertussen wel groot voorstander is van de OVP waar grootschalig dierenleed legaal is. De paardensport zal zeker bij zichzelf ten rade moeten gaan en we kunnen niet ontkennen dat niet alles diervriendelijk is, maar de PvdD zal hier zeker geen bondgenoot in zijn! We zijn gewoon een makkelijke sector om aan te pakken, net als de agrarische sector. Dat er duizenden honden, katten, cavia’s, konijnen, vogeltjes enzovoort dagelijkse in kleine ruimte zitten is minstens zo erg, maar hier is geen specifieke doelgroep aan te koppelen!
Ik ben het geheel eens met iedereen die stelt dat de Partij Voor De Dieren geen bondgenoot is in deze aangezien die partij louter met leugens en bedrog komt.
Zelfs as-we-speak staat er op hun site te lezen dat sportpaarden gemiddeld 8 jaar oud worden, daar waar ze vroeger 18 tot 20 werden.
https://www.partijvoordedieren.nl/standpunten/paardrijden
Zolang ze zich van dat soort valse propaganda en fake news bedienen is die club compleet onbetrouwbaar en geen serieuze (gespreks)partner.
Sjak Arts, je begrijpt niet wat ik schrijf. Je komt met een hoop emotionele onzin en onderbouwd niets. Je vind een hoop en vind jezelf de persoon om te beoordelen wat een ander wel of niet goed doet. Het is maar jouw mening, maar daar gaat de paardenwereld niet naar luisteren. Ik heb niets gezegd over gelukkige atleten, wat ik wel heb gezegd is dat die Retera niet de juiste persoon is om de paardensport te vertegenwoordigen. Als de PvdD een extremist uitnodigd en met een hoop niet onderbouwde argumenten het draagvlak wil laten kantelen dan weet je zeker dat deze partij het niet om paardenwelzijn te doen is. Ik vraag me dan ook af wanneer Retera of Bianca met het nieuws komen dat de andere kant van het verhaal ook evenveel media aandacht heeft gekregen en ruimte bij de PvdD. Ook neem ik mensen niet serieus als ze over keuringspaarden beginnen…….. , heb je wel eens paard met een hoop bravoure door de wei zien gaan ? Ga jij dat paard dan vertellen dat ie dat niet mag ? Blijkbaar zijn er mensen in de paardenwereld die verandering willen maar weten nog niet hoe ze die veranderingen gaan bewerkstelligen. Daar is in de paardenwereld ook niet veel draagvlak voor denk ik. Ik zou zeggen begin bij jezelf en geef het goede voorbeeld: verkoop het hele paardenspul en ga meedoen met het PvdD geluid!
Bianca Schoenmakers en Karin Retera zouden er goed aan de hand in eigen boezem te steken. Paardenmensen moeten juist de dialoog met de critici uit de eigen gelederen aangaan maar die mijden ze als de pest. Nu doen ze voorkomen alsof alleen de externe dierenactivisten iets tegen paardrijden zouden hebben en dat binnen de eigen wereld alles koek en ei is. En dat is het juist net niet. De huidige moderne paardenwereld lapt de RIJKUNST en de daarop afgestemde FEI/KNHS regels aan de keurig opgepoetste laars. Nu doet zich het merkwaardige fenomeen voor dat ruiters die hun paard wel volgens de regels voorstellen door de incompetente juryleden worden afgestraft. De omgekeerde (paarden) wereld. Daar gaat de kritiek van de insiders over en die krijgen geen podium bij de officials, de juryleden en de hippische pers want dan komen de door hen gecreëerde schadelijke mistoestanden en het met de voeten treden van de regels, waar de dierenactivisten helemaal geen weet van hebben, aan het licht. Die discussie probeert men in de moderne paardenwereld op alle manieren, waarbij de censuur veelvuldig wordt toegepast, te mijden.
Tsja, hoeveel paarden heb ik al niet afgevoerd zien worden en uit hun lijden verlost vanwege hoefkatrol. Of ze mogen, bij geluk, nog een paar jaar in een wei staan ergens. Nee echt geweldig die dressuur ‘sport’. En ontspannen aan een bit kauwen, dat is idd een kletsverhaal.