Hoewel de proef van Charlotte Dujardin vele hoogtepunten kende, liep de amazone ook tegen een paar dure fouten aan. In de eerste uitgestrekte draf, die de merrie fenomenaal begon, sprong ze twee keer aan in galop, een fout die in de laatste uitgestrekte draf wederom voorkwam aan het eind van de diagonaal. Na de dubbel tellende pirouette naar rechts viel Freestyle in draf. De merrie heeft de kwaliteit om bovenaan te eindigen op kampioenschappen, maar mist nog de ervaring.
Ramel tussen Dujardin en Minderhoud
De Zweedse Juliette Ramel, die sinds kort niet meer bij Nicole Werner lest, zette een dijk van een Grand Prix neer met Buriel K.H. De Osmium-zoon stond er opvallend goed aan en er slopen geen fouten in de proef. Ramel, die nu net zoals haar zus Antonia wordt begeleid door Patrik Kittel, reed de uitgestrekte draf misschien wat behouden in. Ze kwam met ‘slechts’ 74,087% de ring uit.
Bijna 74% voor Dream Boy
De Grand Prix van Hans Peter Minderhoud en Glock’s Dream Boy leverde 73,870% op. Het enige onderdeel dat bij één jury een onvoldoende opleverde was het achterwaarts gaan. De juryleden waren vol lof over onder meer de ruim scharende drafappuyementen van de expressieve hengst, welke werden beloond met meerdere achten.
Expression
Kersvers Nederlands kampioen Diederik van Silfhout stuurde Expression naar 72,478%, waarmee hij goed was voor de vierde plaats. Van Silfhout stuurde de hengst keurig en foutloos door de ring, met de pirouette naar links als hoogtepunt. Hoewel Expression technisch goed piaffeert en passageert, mag hij daarin nog aan draagkracht winnen.
Van Baalen op vijf
Marlies van Baalen maakte de top vijf compleet met de Johnson-zoon Ben Johnson door een score van 70,761% te realiseren. Daarmee bleef ze een fractie voor op Daniëlle Heijkoop en Badari (v. Gribaldi).
Bekijk hier de video van Charlotte Dujardin en Mount St. John Freestyle:
Bekijk hier de video van Hans Peter Minderhoud en Glock’s Dream Boy:
Bekijk hier de video van Diederik van Silfhout en Expression:
Bron: Paardenkrant-Horses.nl
3 jonge grandprixpaarden waarvan er 2 netjes en rustig en met schwung door het lichaam (1 zelfs super) worden voorgesteld en 1 met veel druk en duidelijk niet ondertredende (maar zijwaartse) achterhand, terwijl het paard wel de kwaliteit heeft. Waarom wordt er geen onderscheid in punten gemaakt voor een correcte basisafrichting en een afgedwongen kunstjes africhting?