Helaas waren er ook wat problemen met de muziekinstallatie. Zelf had ik daar geen last van, maar het is natuurlijk wel heel vervelend voor de ruiters in kwestie. Zoiets is echt domme pech en kan nu eenmaal gebeuren. De organisatie moet de kans hierop zo veel mogelijk verkleinen, maar helemaal te voorkomen is het niet. Het is zelfs eens gebeurd tijdens een wereldbekerwedstrijd en tijdens Olympische Spelen.
Zelf ben ik ambassadeur van Outdoor Gelderland en ik weet dat de organisatie zeker bereid is aanpassingen te doen om deelnemers en publiek tevreden te stellen. Een organisatie is nooit in staat het iedereen naar de zin maken, maar EQ International wil zeker luisteren naar suggesties om alles zo optimaal mogelijk te laten verlopen. Daarvoor is het van belang dat mensen niet alleen maar klagen, maar ook voorstellen doen. Een mogelijkheid is bijvoorbeeld om het NK dressuur als apart evenement te houden, zodat het echt een dressuurevenement wordt. Zo kunnen alle rubrieken in de hoofdring plaatsvinden, op tijdstippen dat meer publiek komt, zodat weer echt een NK-gevoel gecreëerd wordt.
De kür dient dan weer echt als afsluiting van het evenement, in plaats van dat daarna nog weer andere kampioenschappen verreden worden. Een dergelijke opzet lijkt mij heel erg leuk. Zo was het voorheen ook in Nijmegen en dat beviel uitstekend.
Wat betreft de hoge kosten: het is lastig voor een wedstrijdorganisatie om hier wat aan te doen. Er verdwijnen niet voor niets veel wedstrijden van de agenda omdat de organisatie het financieel niet meer kan bolwerken, een dergelijk evenement kost nu eenmaal veel geld. Hier ligt misschien wel een ondersteunende taak voor de KNHS weggelegd.
Dit jaar loopt het contract met Outdoor Gelderland af, maar ik hoop dat het NK volgend jaar wel weer gewoon in De Steeg kan plaatsvinden. Het is namelijk een prachtige en sfeervolle locatie.
De komende weken houden Hans Peter en ik ons bezig met de voorbereiding op het concours in Aken. Hier komen veel ruiters die hoogstwaarschijnlijk ook deelnemen aan het EK, dus is het een mooi moment om te zien waar we staan.
Edward Gal, dressuurruiter
Deze column verscheen vrijdag 24 juni 2011 in De Paardenkrant