Antoinette Falandt werkte na het voltooien van haar schoolopleiding een jaar bij John Swaab en reed in die tijd haar eerste wedstrijden. De donkerbruine Jarwo kreeg ze in 1996 onder het zadel, toen hij pas vijf jaar oud was. “Jarwo heeft mij gemaakt tot wie ik ben. Hij heeft me naamsbekendheid gegeven en ik kan geen specifiek moment benoemen dat het meest speciale moment was, ieder moment had iets speciaals”, vertelt Falandt.
Moeilijke periode
Jarwo werd in 2015 op 24-jarige leeftijd ingeslapen. “Dat was echt één van de moeilijkste periodes in mijn leven. Jarwo is voor een heel groot deel van m’n leven bij me geweest, haast van puber tot volwassen vrouw met een zoontje. Op een gegeven moment moet je als het niet langer gaat een beslissing maken. Dat was voor mij echt een heftige periode. Wat trouwens niet wil zeggen dat ik in tussentijd niet heb genoten van de andere paarden.”
Keuzes
Op dit moment staat de paardensportcarrière van Falandt op een laag pitje. “Ik rijd sinds twee jaar niet meer en geef ook geen lessen. Twee jaar geleden ben ik door omstandigheden gedwongen te stoppen met de paardensport”, vervolgt Falandt. “Ik ben van de één op de andere dag gestopt. Soms moet je keuzes maken. De liefde voor de paarden is er nog steeds en dat gevoel gaat ook nooit meer weg, maar nu heb ik gekozen voor mijn zoontje. Ik heb zelf alles mogen doen, met de grootste dank aan mijn ouders, en ik zou mezelf niet meer in de ogen kunnen kijken als ik niet hetzelfde voor mijn zoontje deed.”
Eeuwig dankbaar
Falandt benadrukt hoe ontzettend belangrijk haar vader is geweest. “Mijn vader, Gerard, was mijn allergrootste fan en sponsor. Helaas is hij twee maanden geleden, na een lange ziekteperiode, overleden. Hij reikte mij de handvaten aan en gaf me alle mogelijkheden. Mijn vader had hart voor de paarden en ik ben hem voor altijd en eeuwig dankbaar.”
Sterker dan gedacht
Terugkijkende op haar carrière betwijfeld Falandt of ze wel genoeg genoten heeft. “Mensen zeggen altijd: ‘geniet ervan’. Je denkt dat je dat doet, maar als je achteraf terugkijkt denk je: ‘had ik nou maar nog meer genoten’. Ik heb gelukkig alles gedaan zoals het kwam.” Falandt sluit echter niet uit ooit weer in het zadel te stappen. “Nu zijn de mogelijkheden en tijd er niet en wil ik genieten van mijn zoontje, maar ik sta overal voor open. Verleren doe ik het niet en eens een dergelijke keuze moeten maken laat je ook wel inzien dat je sterker bent dan je dacht.”
Bron: Paardenkrant-Horses.nl