“Het is nog een lange weg, maar inmiddels denk ik: ‘we komen nu toch wel heel dicht bij de Grand Prix in de buurt, ik ga er gewoon voor’. Giovanni gaat heel lekker in de Lichte Tour. De scores moeten nog verder omhoog, maar meestal loop ik tegen best ‘stomme’ fouten aan, waar nog ruimschoots aan te werken valt. Vandaag was dat ook het geval. Ze hadden het hier op concours hartstikke goed voor elkaar en je kon de paarden buiten afspuiten. Gio had dat nog niet gezien en kwam daar halverwege de proef ineens achter. Daardoor kregen we hier en daar wat slordigheden.”
Transformatie
Waar de amazone zich een half jaar geleden nog een ‘beginner met Alzheimer’ in de Subtop voelde, is ze inmiddels een stuk zekerder van haar zaak. “Gaandeweg word je steeds handiger en krijg je steeds meer inzicht. Wat ik bijvoorbeeld ook veel doe is ClipMyHorse kijken. Onlangs heb ik de Lichte Tour van Aken gekeken. Dat is dezelfde proef als ik rijd en je kan misschien wel heel veel lessen nemen, maar van andere mensen zien rijden leer je ook heel veel. Zo zie je dingen waarvan je echt denkt: ‘goh, moet ik die wissel op die manier rijden?”
Geen kaas van gegeten
Daar is volgens Scholten ook nog de grootste winst te behalen. “Ik ben altijd wel van het fijn rijden geweest, maar proefgericht rijden heb ik geen kaas van gegeten”, vertelt ze lachend. “Achteraf had ik daar veel eerder mee moeten beginnen. In een proef moet je exact rijden. Het is zonde om op ieder onderdeel een punt te laten liggen, omdat je zelf niet exact genoeg bent. Op die manier kunnen scores makkelijk omhoog.”
Nog even oefenen
Hoewel Scholten al meerdere keren de vraag kreeg of ze niet de overstap naar de Intermédiaire I wil maken, wil ze daar nog even mee wachten. “De Inter I is toch nog weer een stuk complexer dan de Prix St. Georges. Op zich loopt Gio de oefeningen goed door, maar alles moet heel precies en de aanleuning moet mooi stil zijn. Met Gio wil dat nog wel iets lastig zijn. Het is een heel elastisch paard. Hij komt hoog van de grond en swingt alle kanten op, maar daardoor krijg je wel sneller een keer een wiebeltje dan met een wat stijver paard.”
Grand Prix
Voor daarna heeft Scholten al wel een doel. “In de training thuis oefen ik wel eens wat eners en als ik tot zes achter elkaar kom denk ik: ‘nog een paar en dan zitten we aan de vijftien’. Daarnaast heeft hij veel talent voor de piaffe en hij heeft een super karakter. Laatst zijn mijn instructrice en goede vriendin Joyce Heuitink: ‘Nou Wendy, je kan maar zo eens gelijk hebben dat dit een goed Grand Prix paard wordt’. Ik hoef geen 70% in de Grand Prix te rijden, ik stel mezelf een iets haalbaarder doel.”
Laten verrassen
In Varsseveld had Scholten, die ook een aantal springpaarden onder het zadel heeft, een nieuw paard bij zich in het Z2: Nadisa van de Oudemolen WS (Jamal van de Heffinck x Cooper van de Heffinck). “Ik kocht haar als springveulen, maar eenmaal onder het zadel bleek ze daar eigenlijk te gevoelig en sensibel voor. Het laatste half jaar heb ik haar omgeturnd tot dressuurpaard. Tot drie weken geleden draafde ze nog heel gewoontjes, maar toen ik er op een gegeven moment een zweepje bij pakte en haar aantikte, zag ik opeens haar voorbenen aan haar neus voorbij gaan. Ik kan me daar echt door laten verrassen, ik had dat nooit voor mogelijk gehouden. Maar ik weet nu zeker dat dit m’n volgende Lichte Tour-paard wordt.”
Dubbele zege Frederike Gotink
Zowel in de Prix St. Georges als de Intermédiaire I kwam Frederike Gotink als winnares naar voren. In de Prix bleef ze met 66,47% twee procent voor op Scholten. In de Inter I kwam ze met Guess (v. Olivi) tot zelfs 67,28%. De tweede plaats was hier voor Karin Pettersson en Apple King K (v. Lovis Corinth), die 63,24% behaalde. In het ZZ-Zwaar werden beide proeven gewonnen door Liset Gaastra met Zep (v. Sir Sinclair), met 60,00% en 62,36%. In de Grand Prix was de zege voor Liseon Kamper-Bol en Dance Little Diamond (v. Valdez). Met 64,08% was ze net een fractie beter dan Mieke Naberink en Chesspoint (v. Westpoint).
Bron: Horses.nl