Maikel van der Vleuten brengt met Beauville Z hippische glans terug in Tokio

Waar het parcours van Santiago Varela gisteren in de individuele kwalificatie misschien wat te makkelijk voor de uitzonderlijke kwaliteit aan paarden die rondloopt op de Olympische Spelen, zette hij vandaag een opgave neer waar alleen de allerbeste paarden en de allerbeste ruiters (met een beetje geluk) over kwamen. Geen oneerlijke proef, maar wel een parcours dat de Olympische Spelen (en het extreme niveau) waardig is. En dat leverde fantastische sport op in Tokio.

Maikel van der Vleuten en Beauville horen bij die allerbesten

In maart van dit jaar blesseerde Van der Vleutens ervaren Dana Blue zich en daar lag de 33-jarige ruiter uit Someren nachten lang wakker van. Hij had al in zijn hoofd zitten dat Beauville Z hét paard voor Tokio zou zijn, maar de ruin is nog jong en mist eigenlijk nog ervaring voor zo’n kampioenschap. Toen gooide rhino ook nog roet in het eten van de wedstrijdplanning en twijfelde Van der Vleuten of hij de elfjarige zou kunnen klaarstomen voor Tokio.

In aanloop naar Tokio blijkt al dat Beauville het ondanks de ervaring wel gaat redden (in mei een derde plaats in de 4* GP van Valkenswaard, in juni een tweede plaats in Global Champions Tour GP in Valkenswaard en vervolgens nog dubbel nul in de landenwedstrijd in Rotterdam.

Op de Spelen wordt het even spannend in de kwalificatie (niet helemaal in ritme, paar keer wel heel erg naar links gesprongen), maar alles blijft liggen. Hoewel het er niet zo uit zag, is het ook nog supersnel. De vierde tijd in de kwalificatie. En dan begint ook de gedachte aan een eventuele (en voor Nederland zo gewenste) medaille. In de eerste omloop van de individuele finale wordt het de allersnelste tijd en als laatste starter in de barrage maakt Van der Vleuten het af. Hij komt niet voorbij aan de twee allerbeste paarden van de wereld van dit moment, maar haalt de rest wel in. En daarmee brons met een gouden rand.

Het beste paard van de wereld wint goud

Praktisch de hele wereld ging er van uit dat de door Willy Wijnen uit Berlicum gefokte 12-jarige Explosion W (v. Chacco-Blue) en de Brit Ben Maher individueel goud zouden winnen. En met die druk kan niet iedereen omgaan (zie: Simone Biles), Ben Maher wel. Maar hij hoeft ook niet alles zelf te doen, hij heeft een werkelijk uniek paard waarop hij vertrouwen kan.

Explosion W toonde op 5 juni (winst Valkenswaard GCT 5* GP) en 4 juli (winst Windsor 5* GP) al aan dat hij in topvorm is en in Tokio blijkt op 4 augustus opnieuw dat er gewoon niemand aan dit paard in topvorm voorbijkomen kan. De tijd van 37.85 sec. (een seconde sneller dan Maikel van der Vleuten, 38.9) is dik 7 seconden onder de toegestane tijd van 45 seconden. En een barragerit om van te watertanden: met grote galopsprongen en lappen lucht vloog Explosion W over de hindernissen. Het is lastig om te beschrijven wat voor enorme sprongen Explosion W laat zien en het springen er tegelijkertijd moeiteloos uit laat zien. Meters te vroeg afgezet: geen probleem. Een 180 graden wending: geen probleem. Eigenlijk is niks een probleem voor Explosion en daarmee is hij misschien wel één van de beste springpaarden ooit.

H&M All In weer naar zilver, Zweden alledrie in barrage

De door Bas Huijbregts gefokte 15-jarige H&M All In (v. Kashmir van Schuttershof) van Peder Fredericson is het enige paard dat bij Explosion in de buurt kan komen en dat doet hij ook met een tijd van 38.02 seconden. All In is niet zo spectaculair als Explosion, maar doet alles in perfectie. Ook moeiteloos, maar op een heel andere manier. Daarmee wordt het weer zilver, net zoals in Rio. All In is het eerste springpaard ooit dat twee zilveren individuele medailles wint op twee Spelen, en daar tussen zit ook nog individueel goud op het EK in Gothenburg (2017). Drie individuele medailles op drie kampioenschappen dus, uniek!

Voor de Zweden heeft dit zilver van H&M All In waarschijnlijk nog meer een gouden rand (en die gouden medaille kan ook zeker nog komen zaterdag met deze drie topcombinaties), want alle drie de Zweedse combinaties halen de barrage. En daarmee bestond de mogelijkheid om geschiedenis te schrijven op de Spelen: een compleet door één land gevuld individueel podium.

Dat werd hem niet, maar Henrik von Eckermann en Malin Baryard Johnsson komen er wel dicht bij met een een vierde en vijfde plaats. Henrik von Eckermann duikt in de barrage met King Edward (v. Edward) ook onder de 40 seconden (39,71 sec.) en Malin Baryard Johnsson komt uit op 40,76 seconden met H&M Indiana (v. Kashmir van Schuttershof). Daarmee is Baryard Johnsson wel de beste amazone en Indiana de beste merrie.

Als de Zweedse paarden zo blijven springen zijn ze één van de topfavorieten voor goud, maar tegelijkertijd zijn er op papier sterke teams die de dikke proef vandaag deels bespaard is gebleven (Team USA en Zwitserland onder andere).

Paul Schockemöhle en Wim Schröder hebben ongelooflijk werk geleverd met de Japanners

Een enorm compliment verdienen ook Paul Schockemöhle, Wim Schröder én natuurlijk ook de Japanse ruiters zelf. Die reden vandaag alledrie – en ook nog goed en stijlvol! – de individuele finale, en Daisuke Fukushima haalt ook de barrage nog met de door Paul Schockemöhle gefokte Chanyon (v. Chacco-Blue). Als eerste ruiter in de barrage zet hij een foutloze rit neer in 43.76 seconden. De tweede Japanner, Koki Sato komt – ook gezeten op een door Schockemöhle gefokt paard, Chilensky (v. Chintan), uit op een dertiende plaats na een springfout en een tijdfout in het basisparcours. De Franse Saphyr des Lacs (v. Mr. Blue), het paard van Eiken Sato, de meest ervarene van de drie Japanners, kan het basisparcours niet helemaal bolwerken en komt met zestien strafpunten over de streep.

Dante niet helemaal in goede doen, Houtzager wijt fouten aan zichzelf

Na de korte staking gisteren voor aanvang van de kwalificatie en nu een stop op het voorterrein lijkt Tokio de merrie Sterrehof’s Dante N.O.P. (v. Canturano) niet helemaal te passen. Marc Houtzager wijt twee springfouten aan zichzelf: “Ik maakte twee rijfouten. Eerst te groot naar de sloot, waardoor de fout op de steil erna ontstond. En bij die dubbel van triple bar en oxer had ik haar iets meer moeten ondersteunen. Als ik in de landenwedstrijd nou geen rijfouten maak, komt het goed.”

Op het scorebord kwamen 12 strafpunten plus eentje voor tijdsoverschrijding, goed voor de 21ste plaats.

Ongebruikelijke fouten voor Clooney

Ook regerend Europees kampioen Clooney (v. Cornet Obolensky) krijgt ongebruikelijke fouten aan de broek in Tokio. Met Martin Fuchs wordt de ruin, die ook tot de favorieten werd geteld in Tokio, zestiende (8 strafpunten).

Ongelooflijk zure stop voor Jerôme Guery op laatste hindernis

De regerend Europees kampioenen, de Belgen, zat het niet helemaal mee in de individuele finale. Het grootste ‘shitmoment’ was er voor Jerome Guery en Quel Homme de Hus: de hengst kwam zonder fouten door de proef maar weigerde op de laatste hindernis in het basisparcours.

Niels Bruynseels komt met Delux van T&L wat later dan gepland aan de start, maar komt niet ver. De twaalfjarige ruin weigert tot twee keer toe op hindernis vier, de wateroverbouwde oxer. 

De laatste Belg Gregory Wathelet lijkt met Nevados S (v. Calvados Z) goed op weg, maar krijgt halverwege een balk op de 1m66 hoge steil na de sloot (9e/4 strafpunten).

Bloedneus ontsiert finale

De eerste ruiter die zonder springfouten door het parcours van Santiago Varela komt is Cian O’Connor met Kilkenny. Hij wordt uiteindelijk met een tijdfout zevende (gedeeld met Scott Brash). De rit wordt ontsierd door een bloedneus en Kilkenny komt besmeurd met bloed over de streep. Velen vragen zich af waarom op hét evenement met de meeste exposure voor de paardensport de bloedregel niet wordt aangewend, maar de FEI legt aan Horses.nl uit dat een bloedneus geen reden is om de bel te luiden (lees hier meer).

Uitslag

Bron: Horses.nl