Ian Millar heeft zich als een kameleon aangepast aan de springsport die door de jaren heen enorm geëvalueerd is. “Sinds mijn eerste Spelen in 1972 is er heel veel veranderd. We hebben nu een ander soort paard, een andere stijl van rijden. De parcoursen zijn geëvolueerd, het hindernismateriaal en we hebben veel meer wedstrijden tegenwoordig. Ik blijf het interessant vinden om alles te volgen. Als je niet mee gaat, haalt de tijd je in.”
Nadat teamgenoot Eric Lamaze vorig jaar Hickstead (v. Hamlet) verloor, heeft hij nu Derly Chin de Muze (v. Chin Chin) meegenomen. Een voorzichtige merrie met veel capaciteiten, maar met vrij weinig kilometers op de tellers. “Met Hickstead erbij was de kans op een medaille een stuk groter geweest”, is Lamaze eerlijk. “Het was bijzonder om hem in mijn carrière te hebben.
Eric Lamaze denkt nog vaak terug aan de tragedie. “Ik werd overrompeld door alle brieven, foto’s, tekeningen en steun die ik van over de hele wereld kreeg. Ik heb gedacht aan stoppen met rijden, maar hier zijn we dan. Dankzij de support van paardeneigenaren, die altijd achter me bleven staan. Ik hoop dat ik hier wat kan bijdragen met Derly Chin. Gelukkig is de eerste ronde voor het individueel klassement, voordat we aan het teamresultaat moeten bijdragen. We kunnen er dus rustig inkomen. Als voorbereiding heb ik haar op Spruce Meadows zoveel mogelijk laten zien.”
Teamgenoten zijn Jill Henselwood met George (v. Garant) en Tiffany Foster met de KWPN’er Victor (v. Elmshorn), die de gemiddelde leeftijd wat naar beneden halen.