Op de KWPN-hengstenkeuring hebben we een collectie jonge dressuurhengsten in de baan gehad, waarvan er een aantal luid applaus kreeg. Vaak waren dat groot bewegende dieren die van het achterbeen afliepen en dat is nou net wat je niet wilt in de fokkerij en de sport.
Waar je in beweging in eerste instantie naar moet kijken is of er sprake is van takt, regelmaat, gedragenheid en balans. Ook al lopen de paarden groot, er moet balans zijn en er moet reactiesnelheid zijn in het onderbrengen van het achterbeen. Als ze zich voorover drukken, van het achterbeen af, dus met de schoft naar beneden, dan heb je een probleem.
Er moet bovendien coördinatie zijn in beweging tussen het achter- en voorbeen. Ik zie graag een paard met tritt, oftewel reactiesnelheid, in de benen. Die kun je groter en ruimer leren bewegen. Neem de olympische dressuurhengst Ferro als voorbeeld. Die heeft ook leren draven. Hij had zo veel balans in zijn galop dat de draf middels training beter is geworden. Wat hij van nature al wel had in draf was tritt.
Je kunt goed zien of een paard balans heeft. Sommigen zetten bij de eerste pas meteen aan en rijzen in de schoft. Je hebt er ook bij die eerst een aanloop nodig hebben. Er zou wat dat betreft meer voorlichting richting het publiek mogen komen over welke bewegingsvorm we nodig hebben in de fokkerij en sport.
Die voorlichting zou er ook tijdens de finales van de hengstencompetities springen en dressuur mogen zijn. De winnende hengst hoeft niet altijd het beste bij je merrie te passen. Nu bestaat het gevaar dat iedereen achter dezelfde hengst aanvliegt.
Als bijvoorbeeld een hengst fantastisch galoppeert maar beperkt stapt, geef dat dan heel duidelijk aan in de cijfers, is mijn idee, en vertel de fokkers op de tribune welke hengst hij het beste kan gebruiken om een bepaald onderdeel van zijn merrie te verbeteren.
Eén of twee deskundige personen met fokkerijachtergrond zouden op die momenten betere informatie aan de fokkers kunnen aanreiken.Ik denk dat je op deze manier de finales van de hengstencompetitie kunt omturnen tot zeer informatieve fokkerijavonden.
Johan Hamminga uit Elspeet is africhter, instructeur en jurylid
Deze opinie verscheen 12 februari 2010 in De Paardenkrant
En laat al die gewenste bewegingen nou verankerd in het echte Gelderse paard zitten dat het KWPN zo vakkundig om zeep probeert te helpen?
“…waarvan er een aantal luid applaus kreeg.”
Beste heer Hamminga, dat is nu precies het knelpunt… Wie ziet nu toch nog datgene wat u bedoelt? Het grote publiek meent dat zij deskundoloog op ieder paardengebied is geworden. Maar weinigen hebben inzicht in waar het werkelijk om gaat. Weinigen nemen de tijd om hun kennis te verbreden en hun oog te trainen.
Metname de keuringen en de dressuursport worden daar de dupe van. In deze snelle tijden heeft iedereen een snel oordeel klaar, zonder zich gedegen in te verdiepen in achtergronden. Even internetten, en de wijsheid is in pacht…
Alstublieft mijnheer Hamminga, start uw “informatieve fokkerijavonden” ! Het is ernstig nodig.
Eindelijk iemand die het met me eens is. Maar hoe moet het publiek het leren als zelfs de keuringscommissie het blijkbaar niet helemaal begrepen heeft? Diverse nakomelingen van voornamelijk Uphill en Vivaldi die door gingen hadden precies zo’n achterbeen…
helemaal eens met dit onderwerp.. ook in de jurywereld wordt het (zeldzame) klimmen of rijzen in de schoft niet of weinig beloond, gewoon omdat het jury oog er niet op gegraind is, het niet kent! het ondertredende achterbeen dat zijn energie doorgeeft naar de schoft/schouder partij.. dat moet behouden blijven in onze dressuurpaarden. maar ook in de trainingen/lessen loopt het daar dikwijls fout. een paard dat ‘het’ van nature wel heeft kan het vlug verliezen via beperkende of foute basisafrcihting.. hier wringt dikwijls het schoentje..
te veel paarden worden zo getraind dat ze hun hele leven met het kruis hoog lopen en een stekend fout gerciht show voorbeen door met trekkende hulpen hoofd en hals onnatuurlijk, kunstmatig en onvoorbereid omhoog te houden.
dus het is volgens mij een kwestie van combineren.. de hengstenkeuring, trainers, ruiters, juryleden.. alle hoofden moeten in dezelfde richting leren kijken en werken willen we dit niet verloren laten gaan in de paardensport voor de volgende generaties.
een oproep dus aan iedereen die het nog ziet, kent en voelt…
ik wil graag dressuurclinics/lessen geven hierover.. voor wie interesse heeft
Ghysels Yvonne
Misschien kan Johan Hamminga zelf deze informatie gaan geven tijdens de finales van de hengstencompetie?
Want het viel mij op dat deze competitie nu een wedstrijd is ‘wie kan het hoogste zijn voorbenen optillen?’. De hengsten die super in balans een foutloze proef afleggen verliezen het van de hengsten die de proef door zwabberen met hun hoeven tot aan hun neusgaten, als ik het even zo mag zeggen. Hoe meer front hoe beter, ook al gaat dit ten kosten van het gebruik van rug en achterhand.
Als deze hengsten bovenaan eindigen, dan is het toch niet gek dat je de mensen leert klappen voor een 2,5 jarige, die straks door deze manier van lopen dus ook de competitie gaat winnen?’
Groot bewegen is imponerend en ziet er machtig uit,kijk naar de Fries,de Andalusiër,de Hackney,het gelderse paard met evt verzwaarde ijzers ;-( (mennen)deze paarden scoren bij het publiek en zeker als er opzwepende muziek bij gedraaid wordt.
Men let dan niet op de achterhand ,alleen op het imposante gestamp,evt wapperend behang en rondvliegend schuim.
Ik zag eens een Fries in een Z-proef galopperen met de voorhand en de achterhand draafde er maar wat achteraan….de amazone kreeg een 8 voor het onderdeel galopperen!
De takt was ver te zoeken.
Het gereden zijn speelt dan geen rol meer kennelijk!
Dat was dan wel een hele aparte fries galoperen met de voorbenen en draven met de achterbenen
Hallo,
Weet u ook hoe ik in contact kan komen met de heer Hamminga ? Mijn dochter zou graag eens bij hem lessen.
Met vriendelijke groet, Helmi
Hallo.
Ik heb een vraag.
Zoals ik in al deze reacties kan lezen is er inderdaad veel onduidelijkheid over hoe een paard moet lopen.
Er wordt heel veel over gesproken, maar wat de 1 als goed ziet, ziet de ander als verkeerd.
Even op een rijtje:
Als een paard op de achterhand loopt.
Loopt hij toch met de achterbenen verder naar de grond toe (dragend op het achter been) dus lijkt het minder expressief TOCH?
De kont zakt als het ware.
Het hoofdt komt alleen omhoog door dat de achterhand zakt.
Waarom hoor je dan zoveel dat je je paard even omhoog moet tillen?
Waarom wordt het afgestrafd in de Z dressuur als je het rijtechnisch probeerd op te lossen.
Of is het zo dat je paard achter ook de benen ten alle tijde hoger moet optrekken?
In dit geval lijkt mij dat je paard dan in twee delen of met weg gedrukte rug loopt.
Of moet je paard de voor benen en achter benen op gelijke hoogte dragen?
Mijn voorkeur gaat uit naar een combinatie van nummer 1 en 3.
In de overgangen e extreme verzameling zakken en in de gewone en verzalmelde stap draf galop gelijke hoogte.
Dan heb je balans met wanneer je iets extreems vraagt piaf,uitgestrekte draf en galop en overgangen, je laat zien dat je paard zich klein kan maken en draagt.
Toch wordt de 1ste manier heel erg beloond in de sport.
De tendens dat heel veel ruiters dit proberen te evenaren door het hoofd omhoog te trekken (dus niet vanuit de schoft) en voor het plaatje gaan. Je ziet dan ook dat die paarden werkelijk niks doen in de achterhand.
Toch krijgen zij de hoogste punten.
Een voorbeeld iemand krijgt standaard tussen de 220 en 235 punten in de Z2 maar rijd nooit een winstpunt in het ZZlicht.
DIT MOET NIET MOGELIJK ZIJN.
Waar gaat het hier fout????????
Dit is de praktijk vandaag de dag.
Wie kan mij hier antwoord op geven of uitleg ?????