Ga naar hoofdinhoud

Fokkers(on)geluk

VeulenMijn collega-dierenarts heeft nogal wat te verduren met de paardenfokkerij. Als hobbyfokker werd hij twee jaar geleden geconfronteerd met een verkeerde ligging van het veulen in zijn merrie. Hij is werkzaam in de rundergeneeskunde en verstaat dus z’n mannetje bij verlossingen. Maar bij de betreffende merrie lag het veulen in de zogenoemde ‘hundesitzige lage’. Deze ligging is soms echt dramatisch en niet op een normale wijze te verlossen. Helaas moest ook in dit geval het veulen, dat inmiddels overleden was, met een draadzaag worden verlost. Het jaar erna is de merrie niet meer drachtig geworden.

Mijn collega besloot om het paard te ruilen tegen een drachtige merrie en dit jaar was het wachten op de nieuwe geboorte. Toen de merrie aan de tijd was, werden we allemaal op de hoogte gesteld en in verhoogde staat van paraatheid gebracht. De verlossing van dit veulen verliep wat zwaar, maar er kwam een levend veulen ter wereld. Blij liep mijn collega even naar binnen om de merrie wat te laten rusten. Hij zag echter op de camera in huis dat de merrie niet goed was en rende terug naar de stal. De merrie had erg bleke slijmvliezen en stierf binnen enkele minuten. We overlegden telefonisch wat te doen en het lukte om nog twee liter biest uit de merrie te krijgen. Mijn collega startte op met de biest en kunstbiest en ging bellen met de Nederlandse veulencentrale.

Ik stond versteld van de werking van het systeem van de veulencentrale, die 24 uur per dag bereikbaar is. Direct kwam de eerste merrie beschikbaar, maar zij accepteerde het veulentje niet en ging terug. Merrie twee kwam en er gebeurde hetzelfde, ondanks het gebruik van parfum en enige sedatie. Merrie drie stond nog aan de nageboorte en deze is om het veulen gehangen waarna een goede merrie-veulen binding is ontstaan. Na dit slapeloze weekeinde is mijn collega nu in ieder geval de trotse bezitter van een mooi veulen. Met dank aan de veulencentrale en iedere fokker die hieraan meewerkt om bij ongeluk toch nog enig geluk te realiseren.

Drs. Gerrit Kampman, dierenarts bij Dierenkliniek Den Ham
Deze column verscheen zaterdag 4 juni 2011 in De Paardenkrant

2 reacties op “Fokkers(on)geluk

  • hetty

    Ook in België loopt de veulencentrale prima.
    Twee jaar geleden was mijn merrie bevallen maar de voetjesblaas was niet gescheurd. Haar even 10 minuten niet in de gaten gehouden. En een birthalarm die niet was afgegaan.
    We hebben toen direct de veulencentrale van BWP geraadpleegd en naar een moederloos veulen gezocht. Een paar uur later stond er een veulen bij onze merrie. We hadden gelukkig de placenta bewaard en hadden het veulen daar helemaal mee ingewreven. Onze merrie is 5 maanden een heel zorgzame pleegmoeder geweest. Daarbij is ook nog een mooie vriendschap ontstaan tussen ons en de eigenaars van het veulen.

  • Anita

    Jawel, dit lezend maakt weer wat emoties los. Bij ons stierf een kerngezonde 23 jarige merrie na een vlekkeloze bevalling 14 uur na de geboorte van het veulen. Voor onze ogen stond zij tevreden te eten, begon te drentelen, te zweten storte neer -leek toen even stabiel- kwam overeind, en storte even later opnieuw neer ging in shock en was binnen 10 minuten van gezond naar overleden. Diagnose: bij terugkrimpen van de baarmoeder welke na 14u ongeveer in de versnelling gaat, is een ader die het veulen gevoed heeft losgelaten vd baarmoederwand waardoor de merrie doodbloedde. Gewoon pech omdat dit ook jonge merries kan gebeuren. Veulencentrale gebeld en tel.nrs v merrie eigenaren gehad waarvan het veulen gestorven was. Het veulen was een groot KWPN veulen en wij werden in contact gebracht met de eigenaren van 1.36m hoge Pimpeltje uit Grollo waar de nageboorte nog op stond. Wij met het veulen erheen, enkele uren geprobeerd met overhaar heen de vliezen van het eigenveulen. We hadden het net opgegeven, toe Pimpel het drinken toch nog net aan toe liet. We hebben haar toen mee mogen nemen om thuis nogmaals te proberen. Het veulen achter een shutje voor in de trailer. Pimpel met haar neus er boven. Thuis bij het afladen gingen andere paarden te keer. En of Pimpel op dat moment besloot het veulen als het hare te accepteren …. [merries met veulen staan veel hoger in de hierarchie immers] Pimpel was vervolgens een TOP pleegmoedertje die het veulen 8 maanden gezoogd heeft. Flink voeren dat deden wij haar wel en zij heeft er niets van geleden, ging werkelijk met een melkfabriek uier terug naar Grollo en eveneens werderom drachtig.
    NB het veulen was met 3 mnd reeds flink groter dan Pimpel zelf. Dit ter illustratie dat een gezonde kleine merrie, m.b.t. melkgifte gewoon in de behoefte vh veulen voorziet klein of groot !
    En ook is er tussen ons eigenaren nog steeds nu en dan contact.

Reacties zijn uitgeschakeld.