Na een aanvraagprocedure die meer dan drie jaar heeft geduurd, is het Trakehner ras erin geslaagd te worden opgenomen in het Federaal Register van Immaterieel Cultureel Erfgoed. Het besluit van de Bondsregering is genomen op aanbeveling van het onafhankelijke Comité van deskundigen inzake immaterieel cultureel erfgoed van de Duitse Commissie voor UNESCO op 9 maart en is uniek in de Duitse paardensport.
Het Trakehner ras is het eerste paardenras en het eerste Duitse immateriële culturele erfgoed met een hippologische achtergrond. Met de Spaanse Rijschool in Wenen en de klassieke rijkunst van het Cadre Noir in Saumur zijn locaties van klassieke rijkunst met een eeuwenlange traditie al eerder door de Unesco erkend als immaterieel cultureel erfgoed.
Bijzondere aard van het ras
“De opname geeft uitdrukking aan de bijzondere aard van het Trakehner ras,” aldus het hoofd van de fokkerij en algemeen directeur van het Trakehner Verband, Lars Gehrmann. “De geschiedenis en de fokmethodologie van de zuivere fokkerij zijn tot op de dag van vandaag unieke verkoopargumenten van ons ras, dat niet alleen de traditie in ere houdt, maar ook altijd en innovatief naar de toekomst kijkt. Vandaag de dag produceert zij niet alleen moderne rijpaarden, maar is zij ook toekomstgericht met tal van educatieve aanbiedingen, actief jeugdwerk en openheid voor nieuwe leden.” Het handelsmerk van de edele Trakehner paarden, het “dubbele elandgewei” is bijna wereldwijd en zeker niet alleen bekend onder paardenmensen.
Drie eeuwen fokkerij
Het comité van deskundigen heeft uitdrukkelijk zijn erkentelijkheid betuigd voor de inzet waarmee het Trakehner fokkerij al drie eeuwen lang wordt beheerd en voor het documenteren en doorgeven van kennis en kunde. De commissie motiveerde haar positieve besluit ook met de open praktijk, de grensoverschrijdende uitwisseling en het uitgebreide educatieve en informatieve aanbod voor leden en publiek. Met de opname in het Federaal Register van Immaterieel Cultureel Erfgoed wordt de “Trakehner Fokkerij” op www.unesco.de/ike met tekst en beeld gepresenteerd.
Bron Spring-reiter.de
Het is alweer 42 jaar geleden dat ik de Trakehner in mijn hart sloot. Om het paard zelf, diens schoonheid, de bijzondere eigenschappen , het mens-gericht zijn… en ook om de boeiende, indrukwekkende, culturele geschiedenis van 3 eeuwen. En nu dan de UNESCO erkenning. Dit is een bijzondere moment voor mij… en we hadden Dalera al… soms glimlacht de dag, ondanks alle ellende om ons heen. Pffff…..
PS: dit is overigens het brandmerk van een van de zusterstamboeken van het Trakehner Verband. Het ‘officiële’ brandmerk heeft geen boog aan de onderzijde.
Het is mooi dat de UNESCO dit ras heeft op genomen want het is een bijzonder ras. De Duitse volbloed (was zijn bijnaam) speciaal gefokt voor de lichte cavalerie. Een wonderschoon paard dat voor de springsport minder geschikt was, maar voor de dressuursport fantastische producten gaf. Later waren een paar die wel konden springen. Door de schoonheid van dit paard en instelling, werd er weinig in het paard veranderd en dat maakt het zo interessant om met dit paard te fokken. De vorige schrijfster heeft terecht ervaringen met dit paard. Het wat langere pijpbeen en enorme achterhand, was dit paard uitstekend voor het terrein.