Ga naar hoofdinhoud

Vijf Michelinsterren voor Saint-Lô

De Paardenkrant-Horses.nl Hengstenshowtest 2017 Vorig jaar om deze tijd blies een stevige westenbries me naar Gerd Sosath. Nu woei het uit het noorden en raakte ik in Saint-Lô verzeild. Hengsten kijken in Frankrijk is niet bepaald balsem voor de ogen, maar de Pommes mit Bratwurst kon ik tenminste inruilen voor een tournedos saignant met gekonfijte artisjokken.

Koffie & Cake

Wat ben ik in een compleet andere wereld terecht gekomen zeg! Bij mijn eerste buitenlandse dienstreis stond ik vorig jaar min of meer voor een dichte deur. Op z’n Duits waren alle kaarten op voorhand al uitverkocht en zat iedereen netjes op zijn gereserveerde plekje, in de Pôle Hippique van Saint-Lô is het gewoon aanschuiven geblazen. Ook als de 2000 zitplaatsen vergeven zijn, kunnen nieuwe bezoekers gewoon naar binnen, dat rotzooit gezellig dwars door elkaar.

’s Ochtends zijn er wat voorbereidende schermutselingen. Tot razernij van de speaker komen er lukraak wat hengsten voorbij. ‘Wie is dat?’ ‘Geen idee, Action Breaker misschien?’ ‘Nee joh, die is bleker, volgens mij is het Montender’.

Aan een lang touw of longe, bij voorkeur bokkend en steigerend, paraderen de grote namen voorbij, van draven hebben ze nog nooit gehoord. Voorbrengers in hun bepaald niet opgedofte daagse kloffie, de dresscode lijkt een wit pak met rode stropdas te verbieden.

Het heilige middaguur

Dan slaat het in Frankrijk heilige middaguur. ‘We leggen de presentatie stil, we gaan eerst eten’, meldt de speaker.

Koffie & Cake ontbreekt op de Salon des Étalons de Sport, maar als buitenlandse gast mag ik wel aanschuiven voor een fabuleuze lunch van drie Michelinsterren-klasse. De dopamine stroomt nog steeds rijkelijk uit mijn voorhoofdskwab als ik terugdenk aan dat toetje met chocola en noten.

Zes sterren voor gastvrijheid!!!

Parkeren & Plassen

Het voordeel van een staatsstoeterij is dat het volk er gratis op zijn eigen terrein mag parkeren. De immense Haras National (waar het hippisch centrum Pôle Hippique naast ligt) is prachtig gerestaureerd, wie 1000 kilometer rijdt om een stel hengsten voorbij te zien rommelen, kan op z’n minst zijn culturele plicht doen en even die prachtige oude gebouwen bezichtigen.

De mannelijke bezoekers kunnen dan maar beter een dikke eik in het park opzoeken, de plee in Pôle Hippique is verstopt. Dames staan er in een lange rij.

Toch, vanwege de toeristische trekpleister, vier sterren voor infrastructuur.

Rondje voor de fokkers

Het door Tineke Bartels (in haar Jazz-tijd) bedachte ‘rondje voor de fokkers’ kennen ze niet in Normandië. ‘Bokken voor de fokkers’ is meer op z’n plaats. Wat een chaos! Wijlen John Swaab zei al dat de Fransen op een heel eigen manier met paarden omgaan, nou, inderdaad! Het is meer een soort Montessori-school waarbij alle kinderen hun natuurlijke drang tot zelfontplooiing kunnen botvieren. Wil jij steigeren en klauwen met je voorbenen? Ga je gang, de longe is lang genoeg. Sommige hengsten worden een soort van gelongeerd, anderen door 100 meter-sprinters in rengalop voorgesteld. Dat er geen bloed vloeit mag een wonder heten.

Heel leuk – voor degenen onder ons met Frans in hun middelbare school-pakket – zijn de interviewtjes die met alle eigenaren van de hengsten worden gehouden. Terwijl de hengst in kwestie met zijn voorbrenger aan het klooien is, vertelt de fokker, eigenaar of ruiter een interessant en informatief verhaal waar fokkers echt hun voordeel mee kunnen doen.

Opa’s van de sport

Rabiate verkorters van het generatie-interval trekken in Saint-Lô de haren uit het hoofd. De ene na de andere opa van de sport dingt naar de gunst van de duizenden belangstellenden. Diamant de Semilly, Contendro I, Topinambour, Lamm de Fetan, Quite Easy, Quantum, Romanov, Catoki, For Feeling, Balou du Ruet, hoe ouder, hoe mooier, vinden de Fransen.

En zelfs bij het goedkeuren van hun jonge hengsten bedrijven ze nog archeologie. Ding Dong Courcelle, vier jaren jong, stamt bijvoorbeeld af van de overleden Air Jordan uit een naoorlogse moeder van Alme x Sans Souci.

Volle mep

Het eren van toppers als Diamant, Contendro, Canturo en Baloubet du Rouet – en de centrale positie die daarbij toekomt aan de fokkers van deze cracks – verleidt mij tot het toekennen van de volle mep aan Michelinsterren:

*****

Bron: Paardenkrant-Horses.nl

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.