Ga naar hoofdinhoud

Zinloos

Springpaarden op de Centrale Keuring, ik heb het altijd een slecht toneelstuk gevonden. Alle betrokkenen doen dan net alsof je zinvol springgefokte paarden op een rijtje kan zetten. Let wel: op grond van hun exterieur en bewegingen aan ’t touwtje! Het is een schijnvertoning, alleen de bovenbalkscore voor het springen voorkomt de totale willekeur.

Dressuurpaarden op een rijtje zetten, dat gaat prima. Iedereen weet hoe een goed dressuurpaard eruit ziet en hoe die moet lopen. Maar hoe moet een springpaard eruit zien? Jarenlang stonden Quick Star – een op de kop gebouwde pony – en Carthago – een kolossale karossier – gebroederlijk in de top tien van best verervende hengsten. I rest my case.

Kletskoek

Is er dan geen keuringsstandaard waar de KWPN-juryleden zich aan vast kunnen houden? Ik heb hem even gegoogeld, maar klikte gelijk op het rode kruisje toen ik daar las: ‘Maakt de hoogte van de schoft het voor een paard makkelijker of moeilijker om de gevraagde prestaties te leren en uit te voeren? Zo ja, dan staat in de keuringsstandaard hoe de ideale schoft eruitziet.’ Het zweet van plaatsvervangende schaamte brak me uit toen ik deze kletskoek las.

Geen logica

Ik weet ‘t, het staat zo gek, een Centrale Keuring zonder springpaarden. In Overijssel houd je dan nauwelijks een keuring over. Ik vraag mij af hoe erg dat zou zijn. Dan wekken we in ieder geval niet langer de schijn dat springpaarden zich zinvol op een rijtje laten zetten. En brengen we eigenaren ook niet meer in de waan dat ze het oneens kunnen zijn met een volgorde waar de logica per definitie aan ontbreekt.

Zwierig in z’n nakie

De leden van het KWPN willen kennelijk hun springpaarden – aan de hand dravend – op een rijtje gezet hebben. Ook al vind ik het zinloos, daar is niks mis mee. Als iedereen denkt dat de keizer prachtige nieuwe kleren aan heeft, dan mag hij van mij zwierig in z’n nakie lopen. Maar als iemand vervolgens gaat schreeuwen dat de koning geen verstand van mode heeft, dan wordt de schijnvertoning onaangenaam.

Halverwege vertrokken

Op de CK in Geesteren dacht een inzender dat hij er meer verstand van had dan Cor Loeffen, Henk Dirksen en Arnold Kootstra tezamen. Hij zette de beoogde kampioene op de wagen en vertrok halverwege de keuring. Daar heb ik een enorme hekel aan. Eigenaren gaan vrijwillig met hun paarden naar een keuring, ze vrágen feitelijk om het oordeel van de jury. Dat proces kent geen voorwaarden, juryleden geven onbelemmerd hun oordeel, inzenders hebben dat maar goedmoedig te accepteren.

Respect

Fatsoen en respect horen bij deelname aan de keuring. Ook als de zin daarvan twijfelachtig is.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur

[email protected]

Reageren? Dat kan hier.