Van: Steven
Ik ben een tegenstander van scherpe bitten omdat het gebruik ervan vaak te maken heeft met onkunde. Mijn stelling
is dat er geen slechte mond bestaat. Het is de kunst om het paard te leren dat hij het bit accepteert en begrijpt. Het paard moet begrijpen dat een bit een motivatie is om af te kauwen en een goede ademhaling te krijgen, en dat kun je niet zonder bit bewerkstelligen. Een ophouding kun je ook alleen oefenen als een paard het bit begrijpt. Op het moment dat een paard een ophouding niet begrijpt, wordt hij sterk en dan wordt er vaak naar een ander bit gegrepen. Ik zou het niet erg vinden als bepaalde bitten niet meer worden toegestaan op concours. Er moet ook een bepaalde maatstaf worden gehanteerd wanneer het bit pijn doet, ook wanneer dit met een gewoon bit gebeurt. Dit zal moeilijk te beoordelen zijn, dus de handhaver moet daar genoeg verstand van hebben. Ik vind ook dat er in de lagere beginnersklassen niet met een scherp bit mag
worden gereden. De meeste jonge paarden hebben nog geen balans. Als een paard nog geen balans heeft en de ruiter wil toch schakelen, wordt dit gedaan door druk op het bit uit te oefenen. Als het paard dit niet kan (door onbalans of onbegrip) zal het paard dit niet begrijpen en krijg je vluchtgedrag en wordt hij zwaar op de hand. Op het moment dat een paard veel balans heeft, is men wel in staat om met een makkelijk bit te rijden.
Van: Janine
Als dressuurforum adviseren wij over het toestaan van harnachement, hulpmiddelen en ook bitten waarmee mag worden gereden op wedstrijden in Nederland. In principe volgen we hierin FEI. Indien wij een andere mening hebben, wijken we hier van af.
Zo is het op dressuurwedstrijden in Nederland mogelijk om tot en met Grand Prix zonder sporen en op alleen een trens te rijden. Ook kun je bitloos rijden tot de klasse Z. Beslissingen hieromtrent
worden gemaakt op basis van wetenschappelijk onderzoek of gedegen praktijkervaring. Op deze manier onderbouwd kunnen er dus wijzigingen plaats vinden. Sinds vorig jaar draait een pilottraject voor aanwezigheid van toezichthouders op dressuurwedstrijden, in navolging van het springen. Dit jaar hebben we die pilot uitgebreid met meer wedstrijden en de Subtopwedstrijden. Hoewel de toezichthouder al langer gereglementeerd is, zal er vanaf dit jaar in opleidingen worden voorzien. Een volgende stap is het vanaf volgend jaar invoeren van een toezichthouder op alle dressuurwedstrijden. Dat zal even wennen worden, maar uit het veld komen nu al positieve reacties. Al met al is er een basis, wat niet wil zeggen dat we niet openstaan voor feedback en ideeën. Neem daarvoor vooral contact op met de vertegenwoordiger uit je regio.
Van: Adrianne
Bij de KNHS en gelukkig ook bij vrijwel alle ruiters en menners staat het paard als happy athlete voorop.
Dat zie je terug in manier waarop omgegaan wordt met onze paarden. Op het gebied van bijvoorbeeld voeding, huisvesting, instructie en zeker ook harnachement wordt in de sector voortdurend nagedacht én de wetenschap gevolgd als het gaat over innovatieve ontwikkeling ten gunste
van de paarden. Als KNHS maken we regels voor in de wedstrijdsport en daar handhaven we op. De KNHS zal ingrijpen als duidelijk is dat bepaalde middelen ten koste gaan van paardenwelzijn. Dat geldt zeker voor de toegestane bitten en daar wordt op gecontroleerd. Met grote regelmaat staat dit onderwerp bovendien op de agenda van de diverse disciplinefora. Tegelijkertijd nemen we onze verantwoording als het over veiligheid voor paard én ruiter gaat. We houden rekening met de natuurlijke eigenschappen van het paard zowel in de wedstrijdsport als in het recreatief omgaan met paarden, zoals bijvoorbeeld tijdens het buitenrijden.
Deze [email protected] verscheen woensdag 12 februari in de Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af
Poll
Laden ...
Het paard stuurloos maken zoals Dier en Recht ons wil opdringen is vragen om grotere problemen. Een paard dat in de wei staat kan dodelijke ongelukken veroorzaken. Een paard dat bitloos gereden wordt kan dodelijk zijn. Het alternatief is op de neus te rijden (hackemore). Niet ieder paard is daar geschikt voor en kan leiden, bij verkeerde afstelling naar neus-afknelling (lucht te kort). Dat heeft Dier en Recht voor ogen want dat is bitloos rijden. Het paard moet een passend bit hebben. Het is onzin en niet wetenschappelijk bewezen dat een bit tegen het gehemelte drukt en dat dan bloed veroorzaakt. Dat bloed heeft een andere oorzaak en komt niet van het bit. Ik zal hier niet verder op ingaan. Natuurlijk moeten stuarts er op toe zien dat een bit passend is en dat de neusriem (of dat nou Duits is, of Engels is, met een sperriempje, niet te strak zit). Die regels zijn er al lang, ma.w. er is niets nieuws onder de zon.
Vraagje aan mevrouw Van Twist. Die toezichthouders gaan die iedereen controleren? Dat is wel essentieel om het het voor iedereen gelijk te maken; de enige voor iedereen eerlijke methode. De ene wel en de andere niet is fundamenteel onjuist!
En hebben die controleurs ook allemaal een ‘meetinstrument’ bij zich waarmee ze dus elk paard controleren?
Ik heb van jullie begrepen dat een paard dat met de mond open loopt als een ernstige fout wordt gezien. Kunnen zulke paarden nog boven de 60% scoren? Zo ja, is er voor de ruiters weinig reden iets te veranderen aan hun rijstijl.
Mevrouw Van Waardenberg moet nodig eens een aantal wedstrijden gaan bezoeken dan zal ze zien dat er bitter weinig happy athletes te zien zijn. Ter informatie mevrouw van Waardenberg, het gaat er niet om wat u vindt; een athlete is pas happy onder het zadel als voldaan wordt aan alle eisen van art 401 FEI.
Vraagje aan Dhr. Sjak Arts.
Wat moet de toezichthouder volgens U doen wanneer hij een combinatie beoordeeld, die de essentie van de rijkunst toont door de afwezigheid van alle ongewenste krachten en spanningen,
Wat zich uit in de lichtheid, ongedwongenheid, gehoorzaamheid en harmonie van beweging van het paard, en in een soepele ontspannen zit en lichte teugelvoering van de ruiter, zodat het paard de indruk geeft uit vrije wil te doen wat de ruiter van hem vraagt.
Doch, het “meetinstrument” wat de afstand tussen de hoge neusriem en het neusbeen meet, kan er niet tussen omdat de hoge neusriem aangesloten zit (niet aangesnoerd!) Graag uw mening.
Ik ben het geheel eens met @JanJonas.
Zelf reed ik het liefst met een hackemore, maar zoals Jan al aangeeft is helaas niet ieder paard daar geschikt voor en is er dus geen ander alternatief dan een bit in de mond.
Het verplichten om alle paarden bitloos te rijden is vragen om grote ongelukken.
Aan Frans Behrings.
In zo’n geval zoals u beschrijft is het absoluut onnodig de neusriem strak te doen.
De toezichthouder moet gewoon het reglement toepassen; dus verzoeken de riem losser te doen en als er geen ruimte is diskwalificeren. Dus iedereen controleren.
Uit de tekst van Steven Veldhuis: “Ik zou het niet erg vinden als bepaalde bitten niet meer worden toegestaan op concours”.
Volledig mee eens. Als je ziet met wat voor een ” ijzerwinkel” er door sommige ponyruiters in de B en L wordt gereden, daar kun je grote vraagtekens bijzetten. En regelmatig betreft het dan ook kinderen van ouders die zich prima hebben bewezen in de sport. En zij zouden zich toch zeker moeten kunnen vinden in een andere zin uit de tekst van Steven:
“Ik ben een tegenstander van scherpe bitten omdat het gebruik ervan vaak te maken heeft met onkunde”.
De handen aan de teugels bepalen hoe scherp een bit werkt. Dus terugwerken met de handen zou dan zwaarder gestraft moeten worden, in ieder geval geen voldoendes opleveren…
Dier&recht is het niet te doen om het bit ! Begrijpen jullie allemaal wel dat het doel van dier&recht is, om uiteindelijk de paardensport te gaan verbieden ?! Het zou me niets verbazen als deze instantie via omwegen financieel een klein handje geholpen wordt door Soros. Net zoals extinction rebellion en andere politiek links-extreem activistische groeperingen. Die Soros koopt invloed in de EU en universiteiten kortom een gevaarlijk iemand die zijn extreem links idealisme probeert te planten in de samenleving.
@Sven, je hoeft je geen moment zorgen te maken om Dier & Recht want dat is een machteloos clubje met nul invloed. Ze toeteren veel maar daarmee houdt het ook gelijk op.
We moeten de paardensport verbeteren omdat we dat zelf willen, nergens anders om.
En niemand weet beter wat goed en fout zit in onze sport dan de betrokkenen zelf.
Het ongecontroleerde ruk- en trekwerk moet paal en perk gesteld worden. En wel op ieder niveau. Als je sommige “hooggewaardeerde” ruiters ziet, springen je de tranen in de ogen. En waar is het beste moment om dat te bestraffen. Juist op wedstrijden. Zorg ervoor, dat jury’s zulk wangedrag gaan bestraffen en we zij al een heel stuk verder.
Kunnen de paardrn na een Grand Prix proef eerst even uitlopen vóor ze gecontroleerd worden?
Ik vind het naar te zien dat ze moeten stilstaan terwijl ze nog trillen van de sportieve prestatie. Kan dat niet op het imrijterrein enkele minuten later?
Ik sluit met aan bij de voorgaande reacties. Ik zie bar weinig happy athletes op de b-z wedstrijden. Veel onregelmatigheden in beweging, open monden, veel te strakke en te lage neusriemen. Zolang de jurys daar niet ingrijpen, blijft dit gewoon voort bestaan. Let wel: alle topruiters liggen al onder een vergrootglas, maar juist op deze ruiters, waar nog de meeste onervarenheid is, moet toezicht worden gehouden.
Ik zie allemaal reacties die gaan over het “engelse” rijden. Nergens lees ik iets over het “western” rijden. Zelf schrik ik me rot als ik zie hoe daar wordt gereden. Dat gaat vaak met vreselijk veel getrek en geruk aan het bit.