Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Teun Platenkamp, Jacob Melissen, Elaine Pen.
Het klinkt een beetje cru, maar aan het eind van het eventingseizoen kunnen we de balans opmaken. Dit jaar zijn er vijf ruiters en amazones overleden in de cross country. Nog afgezien van de paarden die zijn overleden is dat een getal dat tot nadenken stemt. Terwijl er de afgelopen jaren toch echt wel de nodige veiligheidsmaatregelen zijn genomen. Moeten we maar gewoon accepteren dat deze tak van sport jaarlijks vijf mensenlevens telt?
Van: Teun
Elke sporter die door paardensport overlijdt, is er één te veel. In onze sport horen paarden en ruiters niet te overlijden. Alle paardensportorganisaties onder de paraplu van de FEI zijn planmatig bezig om de ernstige risico’s beheersbaar te maken. Dat neemt niet weg dat je ongelukken nooit voor honderd procent kunt uitbannen. We hebben de verplichting om er alles aan te doen om de risico’s, die de sport met zich meebrengt, te managen. De sport is daar de laatste tien jaar al mee bezig. Hindernissen zijn veiliger gemaakt door technische oplossingen zoals MIM-clip, Safety-pin en Breekboom. Naast deze technische oplossingen spelen ruitervaardigheden en de training van de eventingpaarden een belangrijke rol. De eventingsport is wereldwijd enorm gegroeid met als gevolg een grote toename aan starts. Door deze groei zijn de risico’s vergroot en is het noodzakelijk om het safety management goed op orde te hebben. Zowel de parcoursbouwers, de ruiters als de officials moeten over de juiste kennis, kunde en vaardigheden beschikken om paarden een optimale kans te geven in een cross. Cultuurverschillen met betrekking tot het bedrijven van sport met paarden hebben ook tot gevolg dat men soms anders aankijkt tegen ernstige ongevallen.
Van: Jacob
Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl
We mogen dat zeker niet accepteren of als een voldongen feit zien. Maar je moet ook weten dat er één zaak in het leven zeker is: van leven ga je dood. Iedereen moet zich ervan bewust zijn dat eventing een sport is met een zeker risico. Dat betekent dat we er steeds alles aan moeten doen om de sport zo veilig mogelijk te maken. Het is echter een utopie om te denken dat we de risico’s volledig uit kunnen bannen. Iedere tak van sport heeft zijn risico’s, dus óók iedere tak van de paardensport. Als je ontkent dat eventing risico kent, pas dan ben je gevaarlijk bezig. Toch mogen we best iets relativeren. Over hoeveel eventingwedstrijden praten we wereldwijd en hoeveel starts kent iedere wedstrijd. Ga er eens vanuit dat in iedere wedstrijd 25 hindernissen staan. Als je dat met elkaar vermenigvuldigt, kom je op een ongelooflijk aantal sprongen. Ik vraag me dan ook af of vijf dodelijke ongevallen relatief gezien een hoog aantal is. Misschien is het aantal dodelijke ongevallen slechts 0.000001% van het aantal jaarlijks gemaakte sprongen. Maar dan nog is iedere dode er één te veel. Ik denk dat ondanks de wereldwijde popularisering van de eventing het aantal fatale slachtoffers in de eventingsport procentueel gezien zelfs is gedaald. Mijn moeder zei altijd: als je wilt dat je niks overkomt, moet je in je bed blijven liggen en dan nog kun je er doorheen zakken.
Van: Elaine
FOTO PAARDENKRANT / TAMARA VAN DE KROL
De ruiters, de FEI en de wedstrijdorganisaties accepteren dit ook niet. Iedere keer dat er iets ernstigs gebeurt, wordt er via Facebook ook met grote verbazing en verdriet gereageerd. Het is verschrikkelijk. Ik ben hierdoor al twee bekenden kwijtgeraakt. Je hoort geen levens te verliezen, maar er gebeuren ook zoveel ongelukken bij recreatieruiters, dressuurruiters en op maneges. Je werkt namelijk met levende dieren. Vroeger was dit al het geval binnen onze sport, alleen waren we er toen helemaal niet mee bezig wie er in Amerika, Rusland en Nieuw-Zeeland verongelukten. Door social media wordt alles veel groter gemaakt. Nu is de impact groter. Als er nu écht méér ongelukken gebeuren, is dat een goede reden om naar oplossingen te zoeken. We moeten alleen niet insinueren dat er niks aan gedaan wordt. Het is ook de taak van de ruiters om het parcours goed in te schatten. Ik ben al een aantal keer hard gevallen en heb al de nodige blessures opgelopen. Maar ik zou stoppen wanneer ik mijn sport gevaarlijk of onveilig vind. Ik rijd nog steeds met vol vertrouwen en plezier een cross. Eventing is een stoere en gave sport. Je kunt onze sport een beetje vergelijken met de Formule 1.
Deze Info@ verscheen donderdag 13 oktober in De Paardenkrant. Geen abonnee van De Paardenkrant? Sluit dan hier een (online) abonnement af.
Poll
Laden ...