Ga naar hoofdinhoud

Helpen dressuurruiters hun eigen sport om zeep?

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Rien van der Schaft, Patrick van der Meer, Claartje van Andel

Afgelopen weekend hebben we een groot deel van de dressuurtop weer in actie gezien. Vrij uniek, want zo vaak verschijnen de meeste dressuurruiters niet in de baan. In Nederland lijken alleen het NK en CHIO Rotterdam nog verzekerd te zijn van deelname van de dressuurtop. Het gevolg is dat veel wedstrijdorganisaties dressuur maar helemaal van hun programma halen. En hoe interessant is het nog voor sponsors als de ruiters zich zo weinig laten zien? Met andere woorden: helpen dressuurruiters hun eigen sport om zeep door nauwelijks meer van het erf af te komen?


Van: Rien

Rien van der Schaft, Bondscoach dressuurFoto: Arnd Bronkhorst/ www.arnd.nl

Ik heb niet het gevoel dat de dressuursport minder aantrekkelijk wordt doordat de ruiters zich te weinig laten zien, dat valt wel mee. Ik ben voorstander van het regelmatig – maar ook met mate – inzetten van paarden. Naar iets toe werken en dan weer af laten vloeien. Je kunt in onze sport de boog niet altijd gespannen houden. Dat doet trouwens een springruiter als Harrie Smolders ook. Alleen hebben springruiters meestal wat meer paarden tot hun beschikking. Het opleiden van een dressuurpaard neemt nu eenmaal meer tijd in beslag. Dit jaar laat de Nederlandse top Aken niet schieten omdat we ons daar niet willen laten zien, maar omdat de planning ten opzichte van het NK niet goed is. Drie dagen Aken, dan enkele dagen rust en vervolgens op het NK weer aan de bak, dat kan voor sommige paarden teveel zijn. Ik denk dat we straks weer in de gelukkige omstandigheid komen, dat ruiters als Patrick van der Meer, Hans Peter Minderhoud en Diederik van Silfhout meer paarden op Grand Prix-niveau tot hun beschikking krijgen waardoor ze met het ene paard naar het ene moment en met het andere paard naar het andere moment kunnen toewerken.


Van: Patrick

Patrick van der Meer, A-kaderlid dressuur Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl

Ik weet niet of dat zo is. Volgens mij zijn alle mooie internationale wedstrijden in de dressuur helemaal uitverkocht. Van sommige agenda’s worden er dressuurwedstrijden afgehaald maar dat gebeurt niet in extreme mate. Bij de Subtopwedstrijden klagen ze misschien over te weinig inschrijvingen. Dit komt doordat er weinig structuur inzit hoeveel wedstrijden er worden georganiseerd en waar ze worden gehouden. Er zijn misschien maar enkele dressuurruiters die weinig wedstrijden rijden. Het gaat ook niet alleen maar om Nederlandse dressuurruiters. Er zijn ook maar weinig buitenlandse dressuurruiters die hiernaar toekomen. Een hoop dressuurruiters willen gewoon een beetje de weg bewandelen die het meest positief is naar een kampioenschap toe of een grote wedstrijd. Iedereen bereidt zich op zijn eigen manier voor op wedstrijden. Zoiets kun je niet zomaar veranderen. Je kunt ruiters toch moeilijk verplichten om te starten. Daarnaast lopen de paarden bij dressuur gewoon minder wedstrijden dan bij springen. Ik vind overigens wel dat grote namen zich verantwoordelijk moeten voelen om onze sport uit te dragen maar dat is niet altijd mogelijk. Niet ieder paard kan het hele jaar door wedstrijden lopen. Er zijn dressuurpaarden die je gewoon secuurder in moet zetten.


 Van: Claartje

Claartje van Andel, hippisch journalist

Ja, afgelopen weekend verschenen Edward Gal, Madeleine Witte-Vrees en Patrick van der Meer op de Wereldbekerfinale dressuur in Parijs aan de start, terwijl andere (Sub)topruiters hun paarden nationaal uitbrachten. Na het internationale concours in Nieuw en St. Joosland opnieuw een druk buitenweekend voor dressuurruiters. Het is mij eerlijk gezegd niet opgevallen dat dressuurruiters steeds minder starten, ze zijn wel minder dan springruiters of eventers gewend om paarden op lager niveau als oefening een keer te starten. Dat is best jammer, maar brengt ook de waanzinnige populariteit van bepaalde ruiters met zich mee. Edward Gal kan er van meepraten. Wie in Nieuw en St. Joosland was, heeft de rijen zien staan om een glimpje van Olympisch kampioene Charlotte Dujardin op te vangen. Relaxt je nieuwe paard laten wennen aan wedstrijdomstandigheden is er dan niet meer bij. Ook op oefenwedstrijden starten dressuurruiters liever op hoger niveau, dan meer ontspannen met minder druk op de ketel een keer in een lagere klasse. Wat mij wel opvalt, is dat in de basiswedstrijdsport ècht minder wordt gestart. De laatste tijd ben ik twee keer gevraagd als jury en weer afgezegd, omdat er te weinig deelname was. Is wedstrijd rijden voor veel ruiters te duur? Maar dat is weer een andere vraag.

Deze Info@ verscheen woensdag 18 april in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.


Poll

Dressuurruiters helpen eigen sport om zeepLees meer »

Laden ... Laden ...

Eén reactie op “Helpen dressuurruiters hun eigen sport om zeep?

  • E van Lierop-Schouten

    Ik denk dat de wedstrijden niet aantrekkelijk worden gemaakt met bv de prijzen. Iemand die van ver moet komen en inschrijfgeld moet betalen mag blij zijn als hij/zij met een beetje winst naar huis mogen gaan. Het prijzengeld in de nationale dressuur is belabbert. En degenen die geen sponser heeft en alles zelf moet bekostigen gaat niet nog meer kosten maken om ergens te gaan rijden voor een strik en een bekertje. De organiserende verenigingen moeten eerst zien dat ze wat meer geld ter beschikking stellen. Ik ben er van overtuigd dat als wedstrijden qua prijzen aantrekkelijk worden gemaakt dat er meer mensen op af komen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.