Van: De Paardenkrant
Aan: Joyce Heuitink, Hergen van Hall, Claartje van Andel
Enkele weken geleden stelden we op deze plaats het ‘één jurylid voor twee proeven-thema’ aan de orde. 716 bezoekers van Horses stemden vervolgens vóór het behoud van de tweede proef voor winstpunten, 81 stemmers wilden dit systeem afschaffen. Onder druk van de publieke opinie heeft het KNHS-wedstrijdplatform zijn voorstel inmiddels ingetrokken, maar een belangrijke reden waarom het platform met dit voorstel kwam, woekert nog steeds voort: sommige clubjes faciliteren hun leden door op eigen wedstrijden (steeds dezelfde) welwillende juryleden uit te nodigen, waardoor combinaties veel te snel promoveren. Hoe gaan we deze onsportieve toestand aanpakken?
Van: Joyce
Aan: allen
Ik denk dat het een goede zaak is dat de KNHS bij het oude systeem blijft. Veel organisaties kunnen twee proeven uitschrijven wanneer er relatief weinig deelname is. Dit maakt het bij veel deelnemers juist aantrekkelijk. Er zijn immers streken waar deze kleine wedstrijden veel voorkomen en je als deelnemer, wanneer je niet ver wil of kan reizen, weinig andere mogelijkheden hebt. Waarom zou je dan, als je de kans krijgt, geen tweede proef rijden? Zeker landelijk vind ik dat geen bezwaar. Vaak rijden we in het buitenseizoen immers ook twee proeven. Doe ik zelf ook af en toe.
Onsportieve toestand? Niet zolang er bijvoorbeeld voldoende met juryleden en de te jureren rubrieken wordt gerouleerd. De ene week de Z en de week erna de L jureren op dezelfde wedstrijdlocatie kan bij mij niet op veel bezwaar stuiten. Een frisse blik van een jury van buiten de club of kring moedig ik zeker aan. Persoonlijk probeer ik als jury de afwisseling er in te houden. Ik ben niet ieder weekend beschikbaar en als ik dan jureer, is de ene keer landelijk, pony’s of paarden en de andere keer Subtop in mijn geval een ideale combinatie. Zo blijf je scherp op ieder te jureren niveau. Verandering van spijs doet eten.
Van: Hergen
Aan: allen
Of er nu één of twee proeven uitgeschreven worden; feit blijft dat de geschetste situatie geen goede zaak is. Voor een wedstrijdorganisatie is het soms lastig om juryleden te vinden en het is soms gewoonte om bij dezelfde namen te beginnen met uitnodigen. Dat is te vaak zo en door de KNHS zou meer gestimuleerd moeten worden om te rouleren.
Ook als jurylid moet je bij het aannemen van jureren er rekening mee houden hoe vaak je jureert en welke klasse je aanneemt. Ruiters zijn ook blij met verschillende gezichten in het juryhok.
Per regio is een andere cultuur qua grootte/organisatie van wedstrijden en zal het probleem dus ook in meer of mindere mate aanwezig zijn. Daarbij wordt internationaal een klein groepje ruiters vaak door dezelfde jury beoordeeld, alleen zitten er dan meer juryleden aan de baan.
Misschien is een registratiesysteem van welke jury hoe vaak op welke plek jureert een oplossing voor dit probleem; in ieder geval wordt het dan inzichtelijker.
Van: Claartje
Aan: allen
Denken basisruiters er wel eens over na dat het in de Subtop gemeengoed is om voor één proef van huis te gaan? Vaak zijn Subtopruiters blij met die ene proef: ze kunnen zich voor honderd procent maximaal geven en hun paard optimaal laten gaan, zonder reserves achter de hand te houden voor een tweede proef.
Het niet eens meer ter tafel brengen van het voorstel om een tweede dressuurproef bij dezelfde jury niet meer voor punten te laten tellen, lijkt helaas op een herhaling van mislukte zetten om het wedstrijdniveau een positieve impuls te geven. Vorig jaar wilde het wedstrijdplatform de kwaliteit van de dressuursport al verhogen door én de klasse ZZ-Licht bij de basissport te trekken én te bevorderen dat er grotere rubrieken bij de basiswedstrijden zouden ontstaan, doordat niet alle wedstrijden alle klassen uitschrijven. Maar heeft dit tot kwaliteitsverhoging geleid? Er zijn nog steeds erg veel kleine wedstrijden met altijd dezelfde groep aan deelnemers – en vaak dezelfde juryleden – die zich liever helemaal niet meten aan anderen.
Kwaliteitsverbetering? Willen ruiters dat echt wel? Zij lijken er in het algemeen meer mee bezig te zijn met hoe ze zo snel mogelijk weer thuis kunnen zijn met maximaal puntenresultaat in de pocket, dan met iets anders. Ruiters die graag willen verbeteren in hun klasse behoren tot een uitzondering.
Ik kan maar één ding hopen: dat volgende voorstellen die op kwaliteit, het educatieve aspect en de sportontwikkeling gericht zijn niet al van de onderhandeltafel worden geveegd, voordat een kundige ledenraad en bestuur zich hier echt over kunnen buigen.
Deze [email protected] verscheen dinsdag 4 december 2012 in De Paardenkrant.
Poll
Laden ...
Allereerst even een reactie op de reactie van Claartje van Andel.
Ik zie nog steeds niet hoe men door maar 1 proef uit te schrijven de kwaliteit omhoog krijgt. Waarom zou ik of ieder ander ineens beter gaan rijden bij maar 1 proef?
Daarnaast vind ik het vergelijken van de basis en subtop niet correct. Over het algemeen is hier toch wel een lijn te trekken tussen hobbyruiter en (semi)professional. En ook bij de subtop zie ik regelmatig 2 proeven voorbij komen in de uitslagen.
Grotere rubrieken ben ik wel een voorstander van maar dan zie ik meer een oplossing in het samenvoegen van bijvoorbeeld de klasse L1 en L2 tot 1 L klasse en/of een betere afstemming van de wedstrijden in de regio per klasse.
Zelf was ik al vanaf mei jl. bezig om meer inzage te krijgen in het nu van tafel geveegde plan. Dit heb ik nergens kunnen krijgen of vinden. Op de website niets te vinden, bij de bijscholing wist men nergens van, telefonisch kreeg ik te horen dat men dit intern toch wel erg graag wilden. Wellicht verstandiger om dit in de toekomst anders/beter te communiceren/onderzoeken.
En dan nu mijn algemene reactie.
Is het niet tijd voor een bedrijfsmatigere begeleiding van de juryleden door de KNHS?
Voorzie de juryleden eens van managementinformatie zodat de individuele jury kan kijken of hij/zij nu juist boven of onder het landelijke/regio gemiddelde jureert qua totaal aantal punten maar ook per onderdeel.
Als uit deze informatie blijkt dat iemand meer dan gemiddeld op dezelfde locatie jureert en ook nog eens bovengemiddeld punt dan zou dat voor een manager (KNHS) direct aanleiding moeten zijn om het gesprek aan te gaan met haar medewerker (jury). In eerste instantie met de jury maar daarnaast ook met de vereniging die steeds dezelfde jury uitnodigt.
Haal uit deze managementinformatie als knhs dan de afwijkende juryleden uit en ga eens met deze mensen praten. Een soort functioneringsgesprek met een verbetertraject (indien nodig). Hoe gevoelig dit ook ligt, zorg dat er ook consequenties aan vast zitten als er geen verbetering wordt getoond.
Maar maak ook een rapportage voor de knhs organisatie zelf. Uit 1 op 1 gesprekken kan men ook als organisatie ook veel leren.
Dwing uw jurylid tot zelfreflectie maar pas deze methode ook bij uw interne organisatie toe.
Echter……
Bij de laatste selectie voor de vervolgcursus voor o.a. de M juryleden moesten de juryleden zelf voor een overzicht zorgen waar en wanneer men had gejureerd. Een eis was nl. dat men minimaal 20 x gejureerd moest hebben in de voorgaande 2 jaren. Helaas kon de KNHS deze informatie niet uit haar eigen databank tevoorschijn toveren.
Hieruit moet ik concluderen dat mijn hierboven omschreven wens/voorstel niet 1 maar wel 10 stappen te ver is.
En zo blijf ik vele anderen dus naar eer en geweten vele weekenden per jaar met plezier jureren met de kennis en tools die ons door de KNHS beschikbaar zijn gesteld.
Ook van mij eerst even een reactie aan Claartje van Andel: Velen zijn met mij van mening, dat het afgeketste voorstel niet voldeed aan de kwalificatie “voorstellen die op kwaliteit, het educatieve aspect en de sportontwikkeling gericht zijn”. De conlcusie, die Claartje trekt, dat “ruiters die graag willen verbeteren in hun klasse tot een uitzondering behoren” vind ik ook zeer kort door de bocht. Ik kan mij niet onttrekken aan het gevoel, dat Claartje een erge voorstander was van het voorstel en nu verbolgen is over het feit, dat 89% van de wedstrijdruiters het niet met haar eens is! Laat ik duidelijk zijn: ook ik behoor tot die 89% en ik ben bijzonder blij dat dit onzinnige voorstel van tafel is. En die “kundige ledenraad” die is er toch voor de leden en niet voor de KNHS, of mis ik nou iets?
Dat er iets gedaan moet worden aan de scheefgegroei in de wedstrijdorganisatie, daar ben ik het mee eens. Maar daar zijn echt wel andere – en betere – oplossingen voor te vinden! Het begint met het goed opleiden en wellicht volgen van juryleden; hierover staat in eerdere reacties ook al het nodige. Daarnaast kan inderdaad een regel worden bepaald, waarin wordt vastgelegd dat een jury maar één keer per seizoen een bepaalde klasse mag jureren bij een vereniging. (De vraagstelling van de poll vind ik dus ook niet goed: het gaat niet om jarenlang; het gaat om hoe vaak per seizoen of wellicht per jaar). Daarnaast moet er een echt verbod komen op het jureren van leden van de eigen vereniging, familieleden of leerlingen en ook op het jureren van eigen paarden, of paarden die door het betreffende jurylid zijn of worden uitgebracht. Dit zou al een boel oplossen; probleem zal zijn de registratie en controle door de KNHS. Het concoursprogramma zal een aantal van deze ongewenste combinaties kunnen signaleren, maar niet alle. De ‘sociale controle’ en het beroep op de eigen verantwoordelijkheid van de juryleden zal mee moeten doen. Verder zullen er wellicht ook sancties moeten worden toegepast door de KNHS, zowel voor de organiserende verenigingen als voor niet meewerkende juryleden.
Ik zal de ontwikkelingen zeker met belangstelling volgen!
Feit blijf, diegene in het hokje geeft de punten! In de hoefslag is een serie geweest over de uitleg hoe er gepunt word per onderdeel. Als je dan ziet dat in londen tijdens de kur tot 4x toe een pirouette in 4 passen gedraaid word. Waarvan in deze uitleg gezegd word : de pirouette dient in 6 tot 8 passen uit gevoerd te worden, bij 5 passen kan het punt nooit hoger dan een 5 zijn, bij 4 of minder passen kan het punt nooit hoger dan een 3 zijn. Toch scoort deze combinatie in Londen boven de 80%. Zolang er van boven af niet gecontroleerd word, en de jurys ook onderling elkaar het handje boven het hoofd houden, verandert dit nooit! Als ik op een wedstrijd 2 combinaties zie waarvan ik de eerste beter vind, maar de 2de meer punten krijgt. Moet ik dat maar aan nemen want ik kan nergens de punten terug vinden en ook geen uitleg waarom deze jury vind dat de 2de combinatie beter was. Maar ook de KNHS kan dit niet terug vinden. Dus zoalang de jury enkel de eindscore door moet geven, en de proeven en beoordeling nooit maar dan ook echt nooit gecontroleerd word, laat staan gecontroleerd word wanneer een jury niet weet dat die gecontroleerd word. Dan verandert dit nooit en blijf je zowel jury’s hebben die veel te hoog punten, als jurys die te laag punten doordat ze zelf geen idee hebben waar het over gaat. Zet gewoon een webcammetje in ieder juryhokje en laat het willkeurig bij de KNHS controleren op wat er in de ring gebeurt en wat er op papier komt, dan ban je én het vriendjespolitiek een heel eind uit en kunnen ruiters ook een rechtvaardige discutie voeren in geval dat ruiter denken onterecht gepunt te zijn.
Aanvullend hierop, of je dan 1 of 2 proeven mag starten en of een jury altij dezelfde wedstrijden of klasses doet maakt dan niks meer uit!
Het zou niet mogen gebeuren dat op een 5 daagse wedstrijd 5 dagen achter elkaar dezelfde jury steeds dezelfde klasse en dus ook nog eens dezelfde combinaties in de ring kan krijgen!!!
Als het niveau van de sport omhoog moet helpt dit echt niet mee.
Mijn idee is dat het tijd wordt om in de basiswedstrijdsport de regel te wijzigen waardoor je met 10 winstpunten een klasse hoger mag starten, maak daar maar 20 punten van, hoeveel combinaties hebben voldoende zelfkennis en blijven thuis door oefenen totdat ze op het niveau van de gevraagde proef kunnen rijden?
Daar wordt ik als jury af en toe moe van, waarom moet het allemaal zo snel, waarom is de gemiddelde leeftijd van de paarden in Nederland 7 jaar????
Dirk Willem Rosie had laatst al een stuk over het jonge (wedstrijd) paard, hij heeft helemaal gelijk, een 4 jarige hoort eigenlijk niet in een wedstrijdring thuis, die moet gewoon lekker rechtuit kunnen lopen en daardoor meer in balans komen waardoor het sowieso makkelijker wordt om eens wat oefeningen te gaan rijden en het dier als 5 jarige een keer in de sport uit te gaan brengen.
Dus op naar de 20 winstpunten!!!
Als 1 jury maar 1 proef had mogen beoordelen voor punten dan denk ik dat het rijden bij “eigen” juryleden alleen maar toe zou nemen. Hier in de omgeving zijn pensionstallen die regelmatig wedstrijden organiseren, waar veel van de eigen klanten starten. Deze klanten hebben vaak geen trailer en rijden alleen thuiswedstrijden. Voor klanten van zo’n stal zou het geen probleem zijn. Want dan wordt er toch gewoon 2 dagen in het weekend een wedstrijd gehouden. De klanten gaan toch rijden en rijden dan gewoon op de 2e dag een 2e proef. Als het op dezelfde dag zou kunnen zouden ze in ieder geval 2 verschillende proeven moeten rijden. Maar gelukkig is dit van de baan.
Als vereniging organiseren wij 1x per jaar een wedstrijd. Wij zien graag juryleden die een 3 en een 8 durven te geven in een proef als dat nodig is. Dat geeft voor de ruiter meer duidelijkheid en meer voldoening dan een 5 voor een slecht onderdeel en een 6 voor een goed onderdeel. Wij nodigen per proef 2 juryleden uit. Van een jurylid weten wel dan wel hoe die jureert en als tweede jury proberen we een jury te zoeken die in de streek niet bekend is. Soms pakt dat goed uit en soms slecht. De slechte juryleden komen op een zwarte lijst en die nodigen we nooit meer uit. De goede van de onbekende juryleden schuiven door en vragen we een tweede keer met een andere voor ons onbekende jury. Zo proberen wij als vereniging ook een signaal af te geven om eens verder te kijken dan juryleden uit de buurt. Het enige nadeel is dat we een paar keer hebben gehad dat een jurylid niet op kwam dagen en ook niet te bereiken was. Op dat moment hebben we wel even terug moeten grijpen naar een jurylid die nog aanwezig was of die uit de buurt kwam. Maar dat waren dan wel noodgevallen.
Toch kan ik wel begrijpen dat organisaties vaak teruggrijpen naar juryleden uit de buurt, want dat drukt de kosten van de wedstrijd. Van een jurylid kun je niet verwachten dat hij z’n agenda vrij houdt en op de hoogte blijft van alle ontwikkelingen en dan nog even komt jureren en voor al z’n eigen kosten opdraait.
Ik denk dat we als leden van de KNHS wel moeten eisen van de KNHS dat de KNHS beter bijhoudt wie waar jureert en hoe vaak. Als leden dragen we veel af aan de KNHS en moeten we ons aan alle regels houden (terecht), maar dan mag wel verwacht worden dat de administratie op orde is. Zeker nu wedstrijdgevende verenigingen de KNHS zo’n vracht werk uit handen nemen doordat alles gedigitaliseerd is.
Enigzins verbaasd lees ik bovenstaande item. Gaan we nu werkelijk discusieren over 1 of 2 proeven kunnen en mogen rijden? Uiteindelijk is het de ruiter (cq combinatie) die zich zelf tegen komt als hij te snel overgaat naar de volgende klasse. Ik denk dat je die verantwoordelijkheid bij de ruiter zelf neer moet leggen. Ik vind wel dat de accamodatie toegerust moet zijn voor wedstrijden met 2 proeven. Ik kom immers ook tegen dat er kosten wat kost 2 ringen worden uitgelegd met als resultaat dat jonge paarden met 7 a 8 paarden tegelijk op een stukje van 20 x 20 vierkante meter moeten losrijden, en dat is denk ik niet in het belang van de ruiter cq paard.
Maar laten we het probleem nu eens bij de kern aanpakken, de kwaliteit van de jury’s. Uiteraard snap ik dat het veel vrijwiliggerswerk is of voor een kleine bedrage, maar dan nog.
Als ik zie dat er bijvoorbeeld bij een selectiewedstrijd in de klasse Z maar 1 jurylid zit of juryleden hun eigen pupillen jureren, dan kan ik wel betere discussies bedenken voor het KNHS-wedstrijdplatform.
KNHS-wedstrijdplatform
Geacht collega jurylid Claartje van Andel,
U zult net als wij ongetwijfeld kennis hebben genomen van de commotie die in de media is ontstaan over het voornemen dat één jurylid de tweede dressuurproef van een combinatie niet meer voor winstpunten zou mogen beoordelen.
De Stichting Hippische Juryleden is niet tegen verandering mits dit leidt tot verbetering en dit laatste staat ter discussie. Daarnaast kan deze maatregel uitgelegd worden als een motie van wantrouwen ten opzichte van het huidige jurycorps.
Het lijkt ons derhalve zeer wenselijk dat u uitlegt wat u met deze voorgenomen wijziging beoogt en wat uw feitelijke onderbouwing is.
Voorzitter SHJ
Is het niet een idee om de deelnemers een beoordelingslijst, gelijk aan die van de jury, tijdens de inschrijving te doen toekomen. Deze lijst moet vervolgens direct na de uitvoering van de proef ook door de ruiter/amazone zelf ingevuld worden. Deze ‘eigen beoordeling’ wordt naast de beoordeling van de jury gelegd. Wijkt de ‘eigen beoordeling’ te veel af van de beoordeling van de jury (naar boven of naar beneden)dan kan men hier consequenties aan verbinden door bijvoorbeeld een puntenvermindering in werking te stellen. Hiervoor kan een percentagesysteem bedacht worden. Een en ander om bij de deelnemende ruiter/amazone een duidelijke, eerlijke en opbouwende eigen feedback te ontwikkelen ten gunste van een realistischer zelfbeeld. Wellicht worden jury’s hierdoor geprikkeld om zich nog meer in te spannen voor een zo zuiver mogelijke jurering!? Mocht er bij iemand sprake zijn van bijzonder extreme verschillen in de algehele puntenwaardering, dan zou men desgewenst bijvoorbeeld binnen een maand een geschillencommissie kunnen oproepen en raadplegen.
Ik ben het mee eens dat men juy s niet te lang op dezelfde plaats moet laten jureren.
Ik had een goed dressuur paard verkocht,en vroeg na een twee tal jaren aan de koopster ,hoe gaat het,ik rij Z1 dressuur ,maar kreeg tevens te horen ,dat bepaalde jury s dit paard niet graag zagen lopen ,en ze daar nooit een winstpunt haalde.Beetje vreemd,want elders loopt ze wel in de winstpunten.Ik heb dit een tijdje gevolgd,en navraag gedaan,het bleek inderdaad zo te zijn,dat bepaalde jury s haar geen punten gaven,terwijl paarden die volgens anderen een mindere proef reden,hoger gescoord hadden,wat blijkt desbetreffende jury gaf aan enkele amazone s prive les.Is triest dit te moeten concluderen,maar ook hier word alweer bevestigd ,wat we al 30 jaar zeggen,bij dressuur ben je afhankelijk van degene die erzit,mag hij jou ,of niet.Bij springen kun of kon je het zien ,een balk is een balk ,en nul rondje ,ja daar kan niemand omheen.Men moet gewoon eerlijk zijn,en geen eigen belang gaan kweken.Hoop eidelijk eens dat er wat aan gedaan word,en men het onder ogen inziet,dat het wel degelijk waar is.En dan heb ik het alleen over landelijke wedstrijden.
Ik jureer zelf regelmatig, weet niet hoe het komt, maar de meeste combinaties ben ik aan het eind van de wedstrijd kwijt. Alleen hele goede of combinaties waar iets apart gebeurt, onthoud ik.
Heb gelukkig altijd een eigen schrijver mee, die goed kan schrijven. Als een combinatie na de wedstrijd wat wil weten, kan ik dat aan de hand van het protocol wel weer boven halen en uitleg geven. Rijd zelf ook en merk inderdaad dat er juryleden zijn die een bepaald beeld bij een combinatie hebben en daar weinig van afwijken.
Het zou al goed zijn als er eens wat gedaan wordt aan juryleden die hun eigen lesklanten beoordelen.
Nou is dat iets wat van 2 kanten moet komen, het komt nog wel eens, zeker in het buitenseizoen, dat je op de wedstrijd van ziet welke ring je hebt. Heb het afgelopen zomer al een keer meegemaakt, dat een jurylid zijn ring moest ruilen, wat in dat geval lukte. Kan me voorstellen dat het met een Z-ring vaak wat ingewikkelder wordt.
De startlijst van te voren naar de jury sturen en op de startlijst bekend maken, welke jury de ring beoordeelt, zou een oplossing zijn. Mij maakt het niet uit, zeker als ik een ‘vreemde’ jury zie, vind ik het leuk om te starten. Als ruiter heb je ook een verantwoordelijkheid, zie je dat je instructeur jureert, dan moet je maar gaan overleggen, wie een stap terug doet.
Als jury vind ik dat de KNHS wel wat meer ondersteuning mag geven. Als de KNHS het jury niveau en daarmee de basis op een hogr niveau wil brengen, moet ze daar zelf ook aan mee werken.
Heb dit jaar mijn Z bevoegdheid gehaald, aan de manier waarop het examen verlopen is, heb ik een erg vieze smaak aan overgehouden, gewoon slecht georganiseerd.
Ik weet als jury ook niet alles en zou bv. graag eens een keer met een ervaren jurylid een aantal verschillende proeven willen bekijken. De bijscholing vind ik te grootschalig, zeg niet dat ze niet nutig zijn, maar ik heb de behoefte aan meer. Bv. met maximaal 20 mensen en met de opnamen op de DVD die gemaakt zijn voor de nieuwe dressuurproeven of opnamen die op een wedstrijd (kampioenschap) gemaakt zijn.
Het probleem met steeds slechte punten bij een bepaalde jury of gejureerd worden door de eigen instructeur zou al een eind opgelost kunnen worden als de KNHS organisaties verplicht stelt om voor het sluiten van de inschrijfdatum de juryleden per proef bekend te maken.
Veel mensen met friezen, tinkers, haflingers en soms gewoon bepaalde aftekeningen bij een paard, hebben regelmatig te maken met juryleden waarbij ze van tevoren al weten dat ze voor niks op wedstrijd gaan. Als deze mensen de mogelijkheid hebben om af te melden zonder dat ze inschrijfgeld kwijt zijn, zou dat voor die mensen al heel wat frustratie schelen. Daarbij gaan organisaties ook zien dat ze te weinig deelnemers hebben met dat bepaalde jurylid en worden de slechte juryleden vanzelf ook niet meer gevraagd.
Ik heb ook wel eens een goede proef gereden en net geen verlies, bij navraag bleek dat de jury paarden met 4 witte benen niet mooi vond. Ik was wel een paar uur aan het poetsen en wassen geweest. Heb inschrijfgeld betaald, had een paard dat knap gek kon doen en zich eindelijk eens een keer gedroeg en dan is dat wel een grote dooddoener.
Als de KNHS dit zou gaan verplichten, zie ook vanzelf dat bij organisaties waar “eigen” juryleden zitten de deelname terugloopt en komt er gewoon een “natuurlijke” schifting.
Het feit dat er ruiters zijn die bepaalde juryleden narijden zul je wel nooit vanaf komen, maar laat ze maar. Eerlijk duurt het langst.