Ga naar hoofdinhoud

Hoort paard thuis in prijsuitreiking?

Van: De Paardenkrant
Aan: Nataly van Eykel (concoursorganisator), Anky van Grunsven (dressuuramazone), Jeroen Dubbeldam (springruiter)
In Rome verongelukten Maikel van der Vleuten en Verdi bijna in de prijsuitreiking. Maar er zijn meer voorbeelden van (bijna)ongelukken in dat ene onderdeel van een concours dat niks met de sport te maken heeft. Waarom hebben we dan nog steeds dat spektakel waar ruiters niet op zitten te wachten, waar het publiek bij wegloopt en waar het welzijn van de paarden bepaald niet bij gebaat is? Zullen we de prijsuitreiking in zijn huidige vorm maar afschaffen?


opi1- info@ foto 1 Nataly van Eykel (Large)Van: Nataly
Prijsuitreikingen zijn traditie. Bij iedere sport, op elk niveau zijn er prijsuitreikingen. Sport is tevens een emotie en met een prijsuitreiking sluit je dit af, dat is belangrijk. Daarbij zijn er partijen die belang hebben bij een prijsuitreiking. Dit zijn de ruiters, de bezoekers en de sponsoren. Op zo’n moment worden deze mensen en daarmee ook het paard in het zonnetje gezet; het geeft hen een gezicht.
Anderzijds hebben we natuurlijk ook te maken met het welzijn van het paard. Dit speelt een steeds grotere rol. Als organisatie spelen wij daarin ook een grote rol. Als het niet goed gaat is het belangrijk dat wij schakelen. Er is altijd veel muziek, licht en applaus. Mocht het niet goed gaan dan moeten wij op dat moment beslissen of bijvoorbeeld de muziek zachter moet of dat de speaker het publiek vraagt zachter te klappen. We moeten in ieder geval alternatieven gaan verzinnen waardoor het beter kan gaan. Ik zie namelijk de grotere wedstrijden, zoals CHIO Aken, de Europese Kampioenschappen of bijvoorbeeld de Wereldruiterspelen nog niet zonder een prijsuitreiking te paard.


Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl
Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl

Van: Anky
Ik heb in mijn carrière al heel wat dingen meegemaakt en aan een prijsuitreiking zijn altijd risico’s verbonden. Ik ben zelf herhaaldelijk de prijsuitreiking uitgegaan en dat was vaak omdat ik aanvoelde dat mijn paard te bang werd.
Daarbij worden de prijsuitreikingen ook steeds extremer. Als de prijsuitreiking buiten is, valt het over het algemeen nog wel mee, maar binnen staan er vaak veel lampen en harde muziek. Spring- en dressuurpaarden zijn over het algemeen sensibele paarden en niet elk paard is daar geschikt voor. Ik heb zelf altijd een speciaal prijsuitreikingpaard bij me, namelijk Nelson.
Je hebt natuurlijk paarden die er geen last van hebben, het verschilt per paard. Toch ken ik meer paarden die er wel last van hebben.
Ik vind niet dat de prijsuitreiking afgeschaft moet worden, maar er moet wel serieus naar gekeken worden. Misschien moeten we een prijsuitreiking voortaan in stap doen of alleen met de ruiter. In ieder geval moet een prijsuitreiking voor iedereen veilig zijn en daarom ben ik zeker voor een andere vorm.


Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl
Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl

Van: Jeroen
Een prijsuitreiking te paard is voor het publiek mooi, maar zoals de prijsuitreikingen nu zijn schaadt het naar mijn mening het welzijn van het paard. Het grootste stressmoment tijdens een wedstrijd is de prijsuitreiking. Op zo’n moment gaat het natuurlijk om het paard, dat snap ik, maar ik vind dat het meer een straf is voor zo’n dier dan een beloning. Daarbij duren op grote wedstrijden de uitreikingen ook nog erg lang. De paarden staan snel twintig tot vijfentwintig minuten te stressen. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, maar ik denk dat als je het de paarden zou vragen, er geen prijsuitreiking meer plaats zou vinden. We zouden daarentegen wel alternatieven kunnen bedenken. Zoals de ring binnen komen in stap of afstappen in de ring. Het zou al schelen als de prijsuitreikingen minder lang duurden. We moeten in ieder geval op zoek gaan naar datgene waar we de paarden het meest een plezier mee doen.

Deze Info@ verscheen woensdag 4 juni 2014 in De Paardenkrant.

Read in English here


Poll

Paard hoort niet in prijsuitreiking Lees meer

Laden ... Laden ...

19 reacties op “Hoort paard thuis in prijsuitreiking?

  • Yvonne Meijer

    Aanpassen de prijsuitreiking. Meestal duurt het inderdaad lang en is er heel veel lawaai. Nergens voor nodig. Ben wel voor een prijsuitreiking te paard. Het gaat tenslotte om paardensport!

  • Rob Nijland

    Ik denk dat we de paarden moeten beschermen tegen de stress/angst van de prijsuitreikingen. Het gaat er allemaal steeds extremer aan toe. Mensen stampen op de grond, joelen, fluiten, flitsende lichten en keiharde muziek. Er komen nog net geen vuvuzela’s aan te pas. We willen allemaal de voetjes van de vloer zien, dat dit onder behoorlijke stress/angst bij het paard gaat, daar staat bijna niemand bij stil.

  • Marina Meijer

    Prijsuitreiking hoort erbij! Maar van mij mag het zonder paard. Het is voor veel paarden een stressmoment en kan een traumatische ervaring zijn. Bovendien zijn er ook weinig wedstrijden in de regionale sport waar een prijsuireiking te paard zijn. Een kwestie van gewenning voor een angstig paard wordt het dan ook niet. Een podium waarop de ruiters worden gehuldigd vind ik persoonlijk mooi en genoeg.

  • Ronald Faber

    Te paard en met minder spektakel, of niet te paard en dan mag de fanfare en de bierkar langs komen…
    Het is aan de organisatie om dit te bepalen, maar zoals het nu gaat op de grote indoor concoursen kan echt niet meer.

  • R

    Prijsuitreikingen met de huidige paarden is gewoon waanzin. De meeste toeschouwers verlaten de tribunes vooraleer de prijsuitreiking gedaan is, en de weinige toeschouwers die blijven scheppen er blijkbaar genoegen in om ruiter en paard op te jagen door overmatige aanmoedigingen (stampen op de ijzeren- of houten tribune). Samen met de lichtshows en de meestal bombastische muziek genoeg reden om het paard over de ‘rooie’ te jagen. Half of soms helemaal losgeslagen paarden door de piste te zien vliegen kan m.i. niet als leuk ervaren worden.

  • Edsko Takens

    Je wint de prijs als combinatie en als zodanig dien je m.i. de prijs dan ook te krijgen, dus met paard. Maar … dat hoeft niet persé onder het zadel. Dat moet de ruiter zelf maar aangeven. Een ander punt is natuurlijk wel dat een beetje stabiel karakter ver te zoeken is bij sommige paarden en dat heeft ook weer z’n uitwerking op amateurpaarden. Want iedereen wil een kopie van de winnaar. Daar mag in de fokkerij wel meer op gelet worden. Er zijn immers ook toppers die wel stabiel zijn.

  • M.W.A. SCHALKEN

    Betreft: De prijsuitreiking op concours.

    Alleen de beste drie binnen laten komen.
    En ook bepaalde afstand houden tijdens de uitreiking.
    Want je heb te maken met verschillende soorten paarden.

    Mgr,
    M.W.A. SCHALKEN

  • Margriet Markerink namens Paardenwaarden

    Dat paarden zo edelmoedig zijn om zich eindeloos te laten trainen, een paardonwaardig leven te leiden (geen kuddeleven, van hot naar her worden gesleept in trailers, trucks, vliegtuigen), een wedstrijdring in te stappen die gelijkenis vertoont met het hol van een troep leeuwen, daar op muziek te dansen dan wel springen en mensen aan prijzen te helpen middels hun sportieve prestaties, brengt al meer dan genoeg stress met zich mee. Prijsuitreikingen zijn er ten behoeve van mensen; paarden geven er niets om. Daarom: laat de winnende ruiters glimmen en glanzen in de arena met veel ego-strelende retteketet er omheen en gun de paarden hun rust.

  • Barbara Klaver, Delfgauw

    De prijsuitreiking kan toch ook gewoon zonder de paarden erbij, zoals op de Olympische Spelen? Dat ererondje te paard wordt met die hittepitjes van tegenwoordig inderdaad veel te stressvol. Ik zit elk jaar te genieten bij Jumping Amsterdam maar houd mijn hart af en toe vast bij de prijsuitreiking als er weer eens een paard bijna een bloembak inspring. Helemaal niet nodig toch.

  • jos wouters

    Vandaag de dag met prijsuitreikingen,meestal bij indoor nog de schijnwerpers op het paard ,de rest van het licht uit,een hoop mensen op de tribune,s .Applaudiserende mensen,iedereen van de sponsoren met paard op de foto.Dit alles kan ook zonder paard,ruiters te voet.Dan vind ik het storend dat bij internationale wedstrijden,ook de muziek en speaker hard staan,en bij elk foutloos rondje nog eens lekker een kort music stukje opzetten en vaak hard ook.
    Met onze bloederige paarden ,en dure paarden is dit uit de tijd.

  • Wendy van den Barselaar

    Als het nu zelfs al riskant wordt bij het doorgaans nuchtere springen….. Natuurlijk verschilt het enorm per discipline, denk aan indoor marathons of endurance, maar het moet inderdaad anders. Er zijn maar weinig gelukkige paarden atleten te zien, bij prijsuitreikingen. Ook de meeste mensen zijn niet oprecht ontspannen: ruiters, amazones, degene die de prijzen uitreiken en ook dat deel van het publiek, dat de spanning bij de paarden en betrokkenen ook wel voelt en ziet. Echt lekker zorgeloos uit je dak gaan en de overwinning vieren, dat doe je alleen als je weet dat het paard gelukkig is, meestal dus hooi kauwende op de trailer of in stal, bij paardenvriendjes. Daardoor zie je ook nooit een herhaling van het oprechte geluk en de waanzinnige blijdschap bij deelnemers, zowel rijder als paard, zoals je dat ziet bij het einde van een proef of op de finishlijn. Dan is vaak de mens gelukkig en het paard gelukkig. Terwijl je dat vaak wel ziet, en ook behoort te zien, bij prijsuitreikingen van andere sporten. Dan is de prijsuitreiking echt een feestje, en dat is goed voor iedereen, ook de sponsors. Op regionale concoursen zie ik het trouwens al steeds vaker zonder paard.

    Dus inderdaad, tijd voor verandering!

  • eddy crul

    Als ik de titelvraag theoretisch moet beantwoorden dan zeg ik volmondig ja.Ik argumenteer waarom.Inderdaad is het de combinatie die de prestatie levert maar het paard is de echte atleet die de uitzonderlijke prestatie levert.Natuurlijk moet je als ruiter kunnen rijden,maar voor een mens is dit geen uitzonderlijk prestatie dat een bijna goddelijke waardering verdient.Alhoewel het paard geen flauw benul heeft van wat die prijsuitreiking betekent,kan een ruiter/amazone volgens mij zowel geestelijk als moreel maar volledig tevreden zijn als hij/zij aan het paard de nodige waardering kan betuigen.Misschien voor velen moeilijk te begrijpen maar het gaat hier om de band dat de ruiter en of eigenaar met zijn paard heeft.Een ruiter amazone die op de prijsuitreiking staat en alleen aan zichzelf denkt en alle eer onterecht voor zichzelf opeist is volgens mij verkeerd bezig.Trouwens als men de geleverde prestatie van de ruiter afzonderlijk en van het paard afzonderlijk evalueert dan slaat de balans zwaar door ten voordele van het paard.Als ruiter zou ik mij niet goed voelen geëerd te worden voor een prestatie die mijn partner grotendeels heeft geleverd,zonder dat mijn partner er bij is.Dus ook geen ander paard. Maar ja, zoals veel zaken op deze wereld zijn de prijsuitreikingen een verkeerde trend gaan volgen en heeft niemand van de verantwoordelijken deze verkeerde trend gestopt.Met als gevolg dat de prijsuitreikingen uitgegroeid zijn tot een flauw circusnummer dat niets meer te maken heeft met het essentiële van een prijsuitreiking.Praktisch moet ik dus zeggen dat het mij niet meer kan schelen of ze het met of zonder paard doen.De echte emotionele en ideologische bedoeling van de paardensport is er al lang niet meer.Waarschijnlijk verdrongen door het grote geld.Ik vind dit zeer jammer. VR Gr EC

  • NamreH

    @ Ed Crul: top gesproken.

    Waar ligt nu het probleem bij de prijsuitreikingen? Bij de organisatoren van het “spektakel”.
    Dus waar ligt de oplossing? Bij de organisatoren van de diverse evenementen.
    Zo lang er paarden in de ring aanwezig zijn dienen geluid- en lichteffecten met de grootste terughoudendheid gebruikt te worden. Dus geen licht uit, spot aan. Geen dreunend muziekgeschal,
    een normaal microfoonvolume voor de voice-over en als men het dan niet kan verstaan dient men enige stilte in acht te nemen. Publiek dient gemaand te worden slechts te applaudisseren als in het theater.
    Probleem opgelost.

  • Elly Elzinga

    Dus.. Een parcours van 1.60m springen is ok, maar een rondje in galop is een probleem? Waar zijn we toch mee bezig, ik zie het probleem niet. Zet de radio op stal af en toe goed hard, doe rare dingen met de paarden. Dat kan al bij grondwerk en als dat goed gaat ook bij het rijden. Vraag vrienden / familie / mensen op stal om bij de training te komen kijken en rare dingen te doen. Klappen, rondrennen, weet ik veel wat. Ik heb nu al een aantal paarden gehad, en niet één die raar gedaan heeft bij een prijsuitrijking. Maar je moet er natuurlijk wel iets voor doen, het komt niet zo aanwaaien. Men legt zoveel waarde op de dressuurtraining van een paard, maar zulke dingen zijn net zo belangrijk. Het is veel beter om met een paard te rijden welke niet van alles schrikt en er dan als een gek vandoor rent (ook dat kun je ze met grondwerk leren, rustig blijven als er iets is in plaats van exploderen), niet alleen bij een ereronde maar ook thuis of in het parcours / dressuurproef. En ik ben ervan overtuigd dat bijna ieder paard dit kan leren. Heb je toch een uitzondering die niet vertrouwd is in de ereronde? Wees dan gewoon zelf zo verstandig om dit aan te geven. Met de ereronde op zich is niets mis, het ligt over het algemeen puur aan de training van de paarden.

  • Wendy van den Barselaar

    Even een reactie op nummer 14, want die vind ik in dit geval enigszins ongepast. Natuurlijk kunnen en moeten paarden getraind worden, maar ergens ligt de grens. De aanleiding voor dit voorstel is een bijna ongeval van een zeer ervaren combinatie. De suggestie in reactie nr 14 aan professionals om de radio aan te zetten op stal en wat familie en vrienden gek te laten doen, getuigd m.i. van weinig kennis en respect.
    Daarnaast, wat is het nut van zo veel commotie creëren? Je krijgt er niet meer publiek door, het publiek vraagt zich nu toch af waar organisatoren mee bezig zijn. We vragen topsport van de dieren, laat ze dan zo happy mogelijk zijn, dan zijn de mensen daar omheen dat ook. Pech voor de liefhebbers van veel rumoer, maar paarden voelen zich nu eenmaal meestal prettiger in wat kalmere situaties. Hoe verder je daar vanaf gaat, hoe slechter het uiteindelijk gaat met de sport.

  • esther

    Ik heb toch al best wat paarden gereden en er zat er 1 tussen die alleen brave dodo de prijsuitreiking meeliep. Verder werd het mij te heet onder de voeten dus ik kwam gewoon zonder paard

  • Laura

    Zoals je vaak in Frankrijk op grotere wedstrijden ziet: Tijdens de prijsuitreiking iemand die met een megagroot dienblad vol fruitige hapjes langs de paarden wandelt. Op die manier is het leuk voor de paarden en halen ze plezier uit de prijsuitreiking ipv stress. En de kermis eromheen wordt dan in verband gebracht met die beloning, waardoor ze dat ook als positief gaan ervaren.

  • cvo

    Te paard prijs uitreiking is wat hoort bij de sport beiden atleten moeten gehuldigd worden. Maar waarom 10 paarden naar binnen laten komen en 1 voor 1 een strik aan het hoofd hangen door 5 officials gefeliciteerd worden en een speech die veel te lang duurt. Waardoor dus het publiek ook gaat weglopen.

    Waarom niet gewoon de beste 3 of 5 naar binnen de strikken al aan het hoofd gehangen voor de piste in gaan. Een persoon die tijdens de binnenkomst wat verteld over de sponsor van de rubriek en de winnaar en dan een rondje rijden dit is een lang wachtend stres moment voor de paarden. De paarden ondertussen een beloning geven in de ring. Daarvoor moet de organisatie zorgen in de vorm van wortels of appels.

  • Marlies Heller

    Als de volumeknop van de omroep en de muziek drastisch terug zou worden gedraaid, ben je al een hele stap in de goede richting. Het is bij verschillende in de baan zijn die onervaren zijn.
    Ik blijf altijd zitten bij prijsuitreikingen omdat ik een goede prestatie heel erg waardeer maar ik kan me de afkeer van ruiters en paarden voor het geluidsgeweld goed voorstellen en dat kan best heel wat tandjes minder.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.