Van: Paardenkrant/Horses.nl
Aan: Jan Greve, Herman Jacobs en Bert Poppelaars
Het is tegenwoordig in de mode om veulens te laten springen. Sommige veulenveilingen promoten zichzelf door foto’s en video’s te gebruiken van spectaculair springende veulens. Dat lijkt ons geen goed voorbeeld, veilingen moeten deze vorm van promotie in het belang van het welzijn van de veulens achterwege laten.
Van: Jan
“Ik vind het op zich geen drama om een veulentje een klein sprongetje te laten maken, want dat doen ze uit zichzelf in de wei ook. In tegenstelling tot bijvoorbeeld auto’s, die slijten van gebruik, wordt een paardenlichaam beter door het te gebruiken. Met training maak je een paard sterker, maar dat hoeft absoluut niet als veulen al te gebeuren. En nog veel belangrijker, voor mij is het laten springen van veulens nul informatief. Mensen willen zo snel mogelijk weten of een springveulen talent heeft, maar dat is op deze manier niet in te schatten. Bij een dressuurveulen is dat veel makkelijker, want daarmee zit je met los bewegen dichter bij je gebruiksdoel. Bij een springveulen is de pedigree eigenlijk de enige zekerheid die je hebt. Zelf laat ik de jonge paarden springen als ze anderhalf jaar oud zijn, voorafgaand aan het tweede weideseizoen. Dan laat ik ze een paar keer springen, zodat je een eerste inschatting kan maken. Als ik een veulen ga kopen let ik erop hoe ze galopperen, of ze daarin balans hebben en ik zie graag dat ze van de moeder weg galopperen. Een sprongetje maken voegt voor mij dus niets toe, al zal het geen slijtageslag zijn wanneer het met verstand gebeurt.”
Van: Herman
“Laatst was ik op een Belgische veulenveiling waar ze van alle veulens springfoto’s en -video’s hadden gemaakt. De één sprong er nog hoger over heen dan de ander. Vaak springen veulens op de bluf, zeker wanneer er een mooi bloemstuk bij het hindernisje staat. Daardoor is het extra moeilijk een inschatting te maken, de meeste veulens rennen blind achter de moeder aan en vaak zijn er meerdere filmpjes nodig om er één goede sprong op te krijgen. Qua manier van springen kan het wellicht wel wat informatief zijn, maar het voegt voor mij weinig toe. Hier laten we de veulens nooit springen. Ik kijk er naar of een veulen atletisch is, hoe hij galoppeert, of hij lengte in zijn lichaam heeft en natuurlijk hoe hij gefokt is. Als dat allemaal in orde is, zal hij vast een goede sprong kunnen maken. Ook als veulen al, maar dat krijg je op die leeftijd toch nog niet bevestigd. Wij springen met jonge paarden soms als jaarling, meestal pas als tweejarige. En dan nog kan je er na één keer springen niets van zeggen. Je moet ze meerdere keren hebben zien springen en vooral de goede dingen daarvan onthouden. In de regel komt dat later weer terug, daar moet je op vertrouwen. Aan de andere kant zijn de beste vrijspringers zeker niet altijd de beste springpaarden onder het zadel, dus het blijft een moeilijk spelletje.”
Van: Bert
“Ik ben het eens met de stelling, het welzijn van de veulens moet op de eerste plaats staan. Zie trouwens deze trend in de Nederlandse veilingen niet terug. Als selecteur van de Prinsjesdag Veulenveiling willen we natuurlijk zoveel mogelijk informatie verzamelen van de veulens, maar het toevoegen van het vrijspringen van de veulens zou weer een aanzet zijn om dit te gaan oefenen en de belasting voor deze veulens zou veel te zwaar worden. Laat ons als selecteurs maar focussen op zaken zoals pedigree, moederlijn, sportgegevens en de correctheid van deze veulens en niet meegaan in deze trend.”
Deze [email protected] verscheen woensdag 6 september in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.
Poll
Laden ...