Van: De Paardenkrant
Aan: Karin Retera (jurylid, fokkerijraadslid, instructrice), Isabel van Gisbergen (dressuurpaardenfokster), Marian Dorresteijn (hengstenkeuringscommissielid dressuur, jurylid, fokster)
De topdierenartsen Jan Greve en Jacques Maree stelden in een aflevering van de serie ‘Trainen en heel houden’ dat er in aanlegwedstrijden voor jonge dressuurpaarden te veel nadruk ligt op ‘groot lopen’ (uitgestrekte gangen). Ze benadrukten de rol van hippische organisaties, maar vooral ook die van juryleden. Zij moeten in simpele oefeningen meer kijken naar achterbeengebruik. Zijn jullie het met Greve en Maree eens?
Van: Karin
Ik ben heel blij met deze serie en ik hoop dat De Paardenkrant nog meer artikelen van dergelijke kwaliteit in petto heeft. Ik ben het van harte eens met de mening van beide dierenartsen. Deze mensen zouden ingezet moeten worden om hun verhaal te doen op jurybijeenkomsten en trainersseminars.
Als ruiters, trainers en juryleden zich meer bewust worden van het functioneren van het paardenlichaam, zullen ze ook anders gaan denken over hetgeen ze kunnen eisen van een paard. Wat die uitgestrekte gangen betreft, is eigenlijk de draf het meest belastend. En het minst functioneel op de lange duur. Voor mij zouden de stap en galop een coëfficiënt mogen krijgen in de beoordeling. Dan stimuleer je ruiters om daar aandacht aan te besteden.
Een jong paard zou beoordeeld moeten worden op de natuurlijke balans, waarbij overgangetjes stap-draf-stap gevraagd kunnen worden. Want we moeten ook niet naar een situatie waarbij jonge paarden te veel terug gereden worden en naar een vorm van verzameling gebracht worden. Dat is net zo funest.
Van: Isabel
In grote lijnen ben ik het helemaal met de stelling eens, maar liever zou ik net zo veel aandacht aan het totale lichaamsgebruik van het paard willen zien, in plaats van enkel de focus op het achterbeengebruik.
Doordat de ruiters zich focussen op het groot lopen, zie je bijna altijd dat de paarden zich vasthouden in de rug. Dit gaat vervolgens ten koste van de verbinding, waardoor de lichtheid vaak ontbreekt. De Pavo Cup zou een beoordeling van aanleg moeten zijn voor het zwaardere dressuurwerk, en geen doel op zich. Het is belangrijk dat juryleden geschoold zijn in de sport.
En dan het liefst op een hoog niveau, zodat ze alle ins en outs van een dressuurpaard tot en met de top kunnen beoordelen. En uiteraard de daarbij behorende capaciteiten naar waarde kunnen inschatten.
Van: Marian
In ‘vroegere’ rijpaardennummers waren het vooral de uitgestrekte gangen die beoordeeld werden, maar in de beoordeling van de jonge paarden-proeven zoals de Pavo Cup gaat het vooral om de aanleg van een dressuurpaard. Hierbij zijn takt, regelmaat, balans, souplesse, vermogen om te schakelen en de rijdbaarheid de belangrijkste criteria. Het achterbeengebruik wordt hier zeker ook sterk in meegenomen!
Wat ik wel een aandachtspunt vind, is dat paarden met veel kwaliteit die veel aanbieden tegen zichzelf beschermd moeten worden. Deze paarden moeten tijd krijgen om sterk(er) te worden, zodat de spieren, banden, pezen en botten het werk aankunnen. Het is belangrijk dat de paarden thuis een goede basistraining krijgen waarbij de nadruk ligt op een goede opbouw van de training en een goede rust/werk-verhouding. De eigenaar is hier zelf verantwoordelijk voor.
Natuurlijk ligt op wedstrijden een belangrijke taak voor de jury om toe te zien dat de paarden op een manier worden voorgesteld die past bij de leeftijd. Als je een talentvol paard hebt, is het misschien heel aantrekkelijk om overal aan mee te doen, maar een goed management is een must om te zorgen dat het paard niet overvraagd wordt. Doe heel gedoseerd aan wedstrijden mee, zodat je het paard heel houdt en een goede basis meekrijgt voor een hopelijk succesvolle sportcarrière!
Deze [email protected] verscheen woensdag 3 juli 2013 in De Paardenkrant.
Poll
Laden ...
Helemaal eens met Yvonne.
Hoe oud wordt een gemiddeld rijpaard ook al weer? Hoe zou dat nou komen? Ik ben het dus eens met de dierenartsen die hun vraagtekens zetten bij het betere strekwerk.
Weet dat er in het verleden vaak bij wedstrijden bestgaand rijpaard/pony werd gehouden. Onze instructeur zei toen al dat als je je paard of pony kapot wilde rijden dat je daaraan mee moest doen
Ik heb een groot los paard 1.83 van net 7jr.L2
Bij de dressuur wedstrijden krijg ik bij het wijken vaak te horen moet meer,maar het paard kan dat nog helemaal niet in zijn lijf verwerken,
dit zelfde is bij de middendraf als ik hem dan voluit laat strekken maakt hij maar 2a3 zuivere passen i.v.m. hij gewoon nog niet sterk genoeg is om de hele diagonaal vol te houden en bij een groot paard met ruime gangen zie je de onregelmatigheden natuurlijk nog veel beter.
mijn instructrice adviseert dan ook op wedstrijd niet te groot te wijken dat komt later wel goed,
eerst regelmatigheid met goede takt,en vertouwen met je paard opbouwen.
dus ik neem de 5 nu maar even voor lief onze tijd komt nog wel!
Yvonne Ps: als er middendraf wordt gevraagd = dat dus geen uitgestrekte draf dan zou de jury dus moeten afstraffen i.v.m dat niet werd gevraagd!
en over de rug lopende paarden(ontspannen)lopen zuiver en taktmatig en ruimer dan die opgeprikte rug weg drukkende arme paarden.(dus ik sta als een blok achter jou!)
Heel fijn deze aandachtspunten ik ben het er helemaal mee eens ook het bovenin lopen met veel druk/groot lopen en ga zo maar verder maar zo lang als je voor selecties voor jonge paarden aan deze dingen moet voldoen voor punten te krijgen zul je dit blijven houden ook al wil je het niet! Als de jury deze dingen zou afstraffen kun je in een korte tijd hele grote stappen maken en houd je het voor paard en ruiter veel vriendelijker en plezieriger(minder blessures). Gr S.GUBBELS.
Ben het eens met de uitspraken hiervoor. Maar is dit niet een beetje achter de feiten aanlopen? Deze kennis is er toch al lang en moet ook zeer zeker bij de huidige juryleden aanwezig zijn ! Van het verruimen alleen worden we niet genoeg wijzer. Het is toch altijd al hoe die zijn lichaam kan en wil laten bewerken en wat biedt hij je op dit moment al aan. Wat M. Dorresteijn zegt is heel belangrijk. Hoe hou je talent heel, terwijl je ze toch in de baan moet kunnen laten zien.
Inderdaad yvonne, er moet eens wat meer naar het paard in totaliteit gekeken worden I,p,v wat mooi is ! Ik zie liever een ontspannen paard, wat soepel door zijn lijf loopt, die aan de hulpen is , gehoorzaam op lichte kleine hulpen rustige ruiters die weten wat ze doen! Tegenwoordig word alles opgepompt , en in elkaar getrokken ! En als het niet vlamt in de proef ( vooral b) word je nog afgestraft ook! Dit heeft allemaal niks met rijden of geven om het paard te maken, dit zijn ook de paarden die vaak lopen te staken, nageeflijkheids problemen hebben enz, ze moeten teveel wat ze lichamelijk en tussen de oortjes nog niet kunnen verwerken.