Van: De Paardenkrant
Aan: Tineke Bartels, Wayne Channon, Katrina Wüst
Na de Olympische Spelen van Londen barstte ook in FEI-kringen de discussie over de beoordeling van de Kür op muziek weer los. In de loop van dit jaar houdt de FEI dan ook een testevenement om tot een betere beoordeling te komen. Daarbij wordt onder meer gekeken naar een objectievere beoordeling van het artistieke element en naar meer mogelijkheden om de moeilijkheidsgraad in het eindoordeel mee te laten wegen. Heb jij suggesties voor een betere beoordeling?
Van: Tineke
Het is een goede zaak dat hier nu aandacht voor is. Er zijn veel te veel Küren die er makkelijk uitzien, maar juist heel moeilijk zijn, en harmonieus worden uitgevoerd. De moeilijkheidsgraad van een Kür zou van tevoren moeten worden vastgelegd.
We kunnen in de paardensport veel leren van andere artistieke wedstrijdsporten, zoals de turnsport, synchroonzwemmen of schoonspringen. Bij het synchroonzwemmen zijn er twee jurypanels, waarbij één panel de technische waarde van een oefening beoordeelt, terwijl het andere panel het artistieke element jureert. Ik snap dat we dit niet volledig met de paardensport kunnen vergelijken, omdat in onze sport iedere combinatie veel gevarieerder is, maar dit is reden te meer om naar een meer objectieve beoordeling te streven.
Wanneer het over de moeilijkheidsgraad van een oefening gaat, zeggen mensen: ‘dat verschilt per paard’. Maar dat is geen maatstaf, uiteindelijk komt op die manier toch de topper naar voren. Het van tevoren berekenen van de moeilijkheidsgraad van een oefening is een goede stap in de richting van een objectievere beoordeling.
Van: Wayne
In de afgelopen drie jaar hebben we grote verbetering gezien in het jureren van de dressuur, maar we hebben nog steeds problemen met consistentie en objectiviteit. In theorie zou een proef dezelfde scores moeten opleveren, of deze nu op CHIO Rotterdam of in Wellington gereden wordt. De praktijk wijst echter anders uit; juryleden worden het zelfs tijdens één en dezelfde wedstrijd al niet eens over het resultaat van een ruiter. In zo’n professionele sport moet dit duidelijk verbeteren.
Als het probleem al zichtbaar is in de Grand Prix, het meest technische deel, dan is het nog erger tijdens de artistieke Kür. De artistieke scores lijken bijna willekeurig, of op zijn best simpelweg in het verlengde van de technische score, te worden uitgedeeld.
Het meest heldere deel van de Kür om vast te leggen is de moeilijkheidsgraad, en ik ben erg blij dat de FEI nu dit initiatief ter verbetering neemt. Ik heb hoge verwachtingen.
Van: Katrina
Ons systeem is goed, maar heeft meer structuur en standaardisatie nodig. Ritme en harmonie moeten blijven zoals ze zijn, en de kwaliteit van het paard en de correctheid van de presentatie reflecteren. De choreografie moet gesplitst worden in compositie (gebruik van de piste) en creativiteit.
De moeilijkheidsgraad hangt af van verschillende bewegingen, overgangen, combinaties, lijnen en een gepaste herhaling van losse oefeningen. Het is min of meer een technisch onderdeel en kan makkelijk worden gestandaardiseerd.
Eerste vereiste is dat ruiters, trainers en juryleden tot gelijke meningen komen over wat moeilijk is, in het algemeen en niet afhankelijk van ieders individuele paard. Voor ieder niveau zou een register met moeilijkheden moeten worden samengesteld, als hulpmiddel voor alle partijen. Echter, alle moeilijkheden hangen af van de correcte technische uitvoering ervan; vanzelfsprekend zullen fouten hierin het overvragen van het paard (welzijn!) reflecteren. De muzikale score zal voornamelijk moeten afhangen van het matchen van de muziek met de passen, maar ook hoe deze de bewegingen onderstreept en welke emoties deze oproept.
Deze [email protected] verscheen donderdag 2 mei 2013 in De Paardenkrant.
Poll
Laden ...
De scheidslijnen tussen objectief en subjectief zijn heel diffuus. De menselijke hersenen kunnen geen duidelijke scheidslijn trekken tussen wat we echt zien en wat we denken te zien. We zullen eerst eens moeten accepteren dat het menselijk oog niet 10 dingen tegelijk kan registreren. Dat het te traag is om bijvoorbeeld het eerste treetje van het “scala der ausbildung” namelijk de loepzuivere de takt in de beweging objectief en met precisie te onderscheiden van grotere of kleinere onzuiverheden. Ontkennen van dit gegeven heeft geen zin. In het verleden was de draf en rensport op het gehele Amerikaanse continent in beroering toen er iemand beweerde dat dravers in de draf een zweefmoment hadden. Door om de meter camera’s op te stellen werd het bewijs geleverd tot openbaring van bijna iedereen, dat er wel degelijk een zweefmoment bestond. Het menselijk oog is in 100 jaar echt niet verbeterd. Alleen nu ziet wel iedereen een zweefmoment, omdat we weten! dat het er is. We menen het nu zelfs te zien wanneer het er echt niet is!
Om de objectiviteit van de jurering te verbeteren zullen we het beperkte menselijk oog moeten ondersteunen. We kunnen daarbij lering trekken uit de jurering bij het schoonspringen, waarbij slow- motion beelden van de sprong behulpzaam zijn bij de jurering. Ook bij andere sporten gebruikt men dit in toenemende mate. Het zou dus absurd zijn om naast andere verbeteringen zoals voorgesteld , men van deze moderne hulpmiddelen geen gebruik zou gaan maken.
Sjaak Hoedjes
Enkele voorbeelden,
Wat betreft de artistieke beoordeling;
de muziek; overeenstemming bereiken omtrent de eisen / voorwaarden van een muzikale compositie.
a; de muziekcompositie dient op dit niveau een origineel product te zijn, d.w.z.speciaal voor deze kur gecomponeerd, waarbij men vanzelfsprekend niet gebruik mag maken van reeds bestaande melodieën of delen uit een reeds bestaande compositie van een andere componist. Dus er zou sprake moeten zijn een originele, authentieke en nieuwe muziekcompositie.
b; componisten de vrije hand geven voor wat betreft de keuze van muziekstijl. Die kan en mag variëren van alledaags, tot super modern of ‘mega’ klassiek en alles wat er tussenin verkeert. Om de creativiteit niet aan banden te leggen is een mix van muziekstijlen geoorloofd.
Ter Beoordeling;
a; de samenspraak van de uitgevoerde bewegingen en de muziek.
kernpunten hierbij; liep de timing synchroon? Werden accenten correct gevolgd of juist correct genegeerd? Bleef het uitvoerende duo ( de kür) met de bewegingen slaafs aan de structuur van de muzikale compositie, of durfde het uitvoerende duo ( de kür ) met de bewegingen op momenten ook in dialoog met de structuur van de muzikale compositie te gaan?
b ; artistieke waarden ten aanzien van de muziek in combinatie met de kür.
kernpunten hierbij; is er sprake van een inhoudelijke wisselwerking? Hebben de kür (het uitvoerende duo) en de muziek elkaar op een hoger plan weten te brengen, met andere woorden, was er sprake van een meerwaarde, van ‘magie’ , dus niet gewoon 1 + 1 = 2, maar 1 + 1 + 3!!!
c ; de respons van het publiek.
een enkel kernpunt;
Wisten ze het publiek in vervoering te brengen?
Wellicht een bijdrage?!
@Olympus
Allereerst klopt u betoog m.b.t. het zweefmoment in de draf historisch niet. In die tijd waren er wel degelijk mensen die zagen dat de draf een zweefmoment had. Alleen de mensen die het voor het zeggen hadden, meenden dat dit niet in het geval was en dus ging die mening de geschiedenisboeken in. Net als de mening van de pausen die proclameerden dat de aarde rond was en wie anders durfde te beweren, werd tot de brandstapel veroordeeld. Terwijl de Griek Eratosthenes van Cyrene (276 v Chr.) zelfs de omtrek van de aarde al had vastgesteld en Galileo een kleine tweeduizend jaar later nog in de ban werd gedaan omdat ook hij beweerde dat de aarde rond was.
In 1260 verschijnt aan de hand van Graf von Bollstädt, onder het pseudoniem van Albertus Magnus, het boekwerk “Liber de animalibus” dat in 1404 in het Duits verschijnt onder de titel: “Von Falken, Hunden und Pferden”.
Het eerste hoofdstuk wijdt Albertus Magnus aan de beoordeling van het paard. In dit hoofdstuk wordt voor het eerst in Europa gewag gemaakt van de verhoudingen bij een paard. Terwijl hij ook de waarde van de balans en het zweefmoment al benadrukt.
De tijden zijn ook nu nog niet veranderd. Ook nu zijn er mensen die bijvoorbeeld het verhaal van de lange voorbenen nooit geloofd hebben omdat de bedenkers helemaal niet nauwkeurig kunnen aangeven hoe lang de voorbenen dan wel moeten zijn en derhalve volstrekt voorbijgaan aan de functionele waarde van de lengte van de voorbenen. De domkoppen hebben het echter, net als vroeger voor het zeggen, en dus zullen de lange voorbenen de geschiedenisboeken in gaan als zou iedereen deze disfunctionele afwijking onderschrijven. Niets is minder waar.
De slow motion heeft dan ook enkel zin als eerst de uitvoeringen, zoals die werkelijk volgens de FEI-regels moeten zijn, worden vastgelegd zodat aan de hand van deze vaste referentie een objectieve beoordeling gemaakt kan worden.
Zolang nu echter de rollkürgereden paarden nog steeds hoge scores krijgen voor een piaffe die niets met een voorwaartse draf op plaats zonder zweefmoment van doen heeft maar slechts wat spastische, zijwaartse bewegingen zonder een dalende achterhand maken die voor een piaffe moeten doorgaan, is er nog veel werk aan de winkel.
Natuurlijk kan de jurering van de Kur objectiever en beter.Als we er van uitgaan dat iedere deelnemende combinatie het RECHT heeft correct en objectief gejureerd te worden dan kunnen we alleen maar vaststellen dat we daar al niet in slagen in de gewone proeven en dat het bij de Kur nog veel erger is.Het is goed te lezen dat men naar verbetering zoekt maar ik vrees dat het hopeloos is.Toch heb ik enkele suggesties.
1/maak het systeem voor de juryleden eenvoudiger.Zoals het nu is kan het menselijk brein en het menselijk waarnemingsvermogen dit niet aan.Of geef de juryleden meer middelen.
2/maak duidelijke beschrijvingen voor hetgeen men in de ring wil zien,en geen summiere beschrijvingen die vatbaar zijn voor interpretatie.
3/Gezien het artistieke gedeelte van de Kur en het muziekale deel niet te omschrijven zijn kan het ook niet gejureerd worden.Dus geef alleen punten op het technisch gedeelte,
4/De moeilijkheidsgraad moet op een andere manier bepaald of afgeschaft worden.
5/Tracht een systeem te vinden waarbij het niet meer mogelijk is punten te geven op de naam van de ruiter/amazone of paard of trainer van de combinatie die binnen komt, maar enkel op wat de combinatie in de ring laat zien..Supervisie met onmiddellijke correctie.
Hoe correcter er punten kan gegeven worden hoe beter voor onze sport en hoe eerlijker de prijzen kunnen verdeeld worden.
vr gr