Van: De Paardenkrant
Aan: Nico Witte (paardenhandelaar), Matty Marissink (paardenhandelaar), Marian Dorresteijn (hengstenkeuringscommissielid)
De organisatoren van verschillende Duitse hengstenkeuringen hebben het longeren van de hengsten al toegevoegd aan hun selectietraject en op de Trakehner en de Deense hengstenkeuring kwamen de kampioenshengsten pas echt tot hun recht aan de longe. Is het tijd om ook op de KWPN Hengstenkeuring het longeren in te voeren?
Nico Witte:
Al jaren ben ik er voorstander van om longeren te integreren in het selectietraject en ik heb het via de VHO al een aantal keer aangekaart. Naar het schijnt ziet de Fokkerijraad de meerwaarde er niet van in. Ik vind dat je met longeren dichterbij het gebruiksdoel kan selecteren en meer informatie krijgt. Wanneer ik een jong, kostbaar paard wil kopen en ik zie het paard alleen los bewegen, dan krab ik mijzelf nog wel een keer achter de oren. Maar als ik zo’n paard aan de longeerlijn zie, krijg ik dusdanig veel informatie dat ik hem durf te kopen.
De hengstenkeuringscommissieleden zien de hengsten op de eerste bezichtiging al vrij bewegen. Wat is dan de toegevoegde waarde omdat op de tweede bezichtiging te herhalen? Maak daar drie longeerbanen in de hoofdpiste en zorg dat de paarden op uniforme wijze worden gelongeerd met een uniforme optoming en manier van bijzetten.
Door te longeren neem je andere paarden mee, want er zijn paarden bij waarvan je in de kooi denkt: dit is goed paard, die nemen we mee, terwijl ze er aan de longeerlijn niet op lijken. En er zijn paarden die zich juist opwaarderen. Daardoor heeft de selectiecommissie een veel beter beeld van de paarden die ze aanwijst.
Voor het publiek is het niet ‘geestdodend’, want het longeerwerk geeft veel informatie. Op buitenlandse hengstenkeuringen zie je dat het veel publiek trekt en als je drie paarden tegelijk longeert, duurt het ook niet langer. In Nederland zijn we altijd de eersten met vernieuwingen, maar hierin blijven we achter.
Matty Marissink:
Longeren geeft extra informatie. Dat zie je bijvoorbeeld op de Oldenburger Hengstenkeuring, die daardoor een stuk verbeterd is. Door te longeren kun je beter zien hoe een paard onder het zadel zal gaan lopen. Het komt meer overeen dan bij het vrij bewegen en geeft dus wat meer zekerheid.
Ik zou de eerste bezichtiging in de huidige vorm laten, maar op de tweede bezichtiging het longeren toevoegen als selectieonderdeel. Wel moet je de inzenders vooraf inlichten en regels en normen opstellen wat betreft het materiaal.
Bij een twijfelgeval kan het longeren net de doorslag geven. Het ene paard laat zich ook aan de longe niet zien, waardoor hij afvalt, terwijl een ander zich juist opwaardeert, waardoor je toch besluit zo’n paard te gaan testen. Je zou een gemiddelde moeten nemen en wanneer een paard daar boven of onder scoort, kan het doorslaggevend zijn. Het longeren moet je als onderdeel zien en het laten meewegen in het uiteindelijke besluit.
Marian Dorresteijn:
Het verrichtingsonderzoek, waarin de jonge hengsten beoordeeld worden op hun natuurlijke kwaliteiten, is het belangrijkste onderdeel in het gehele traject naar goedkeuring.
Het beleid van het KWPN is erop gericht om de kans om de juiste hengsten hiervoor te missen zo klein mogelijk te maken. Dat betekent dat de hengstenkeuringscommissie aan veel hengsten de kans geeft om zich te bewijzen in het verrichtingsonderzoek. Daarnaast kan er gebruik worden gemaakt van de herkeuring en de herkansing onder het zadel. Hengsten kunnen nu op elke leeftijd aangeboden worden op de KWPN Paardendagen. Ook nieuw is de mogelijkheid voor de eigenaren om de hengsten vrijwillig aan het KWPN-verrichtingsonderzoek te laten deelnemen, waarbij de hengsten natuurlijk wel aan de vastgestelde criteria moeten voldoen.
Elk selectiesysteem heeft voor- en nadelen en in de Fokkerijraad is het onderwerp longeren inmiddels besproken. Dit heeft er echter niet toe geleid om het beleid ten aanzien van de selectie te wijzigen.
Mijn mening hierin is dat we vooral niet moeten stimuleren om het voortraject nog zwaarder te maken voor de jonge paarden en dat de milieufactor zeker geen grotere rol moet gaan spelen. Volgens mij hebben we het longeren niet nodig om de juiste hengsten in het verrichtingsonderzoek te krijgen.
Deze Info@ verscheen woensdag 19 maart 2014 in De Paardenkrant.
Poll
Laden ...
De hengsten worden klaargemaakt voor de keuring aan de lounge, dus lijkt het me maar meer dan normaal om ze dan ook zo eens te presenteren. Maar al te vaak gaan de handen op elkaar voor ( niet functionele) grootbewegers.
Het is voor de nog geen driejarige paarden te hopen dat de ledenraad voet bij stuk houdt en zich niet laat misleiden of verleiden door de zoveelste modegril die zich bij de sportpaarden voordoet.
Een gebalanceerde beweging van paard heeft alles met een functionele bouw van doen. Zolang men die kenmerken niet definieert, ook in Duitsland niet, krijgen we steeds meer met een niet rationele manier van beoordelen bij de paarden te maken.
Een amper driejarig paard moet nu bijgezet aan de longe laten zien hoe goed het met een naar beneden en onnatuurlijk geforceerd hoofd laten zien hoe hij als een nietmachientje met zogenaamde snelle achterbenen rondgejakkerd kan worden. Want dat zou meer informatie opleveren. Over welke informatie blijft men het antwoord wijselijk schuldig.
Wat moeten onze voorouders toch onthand zijn geweest dat zij zonder al die tegenwoordige poespas en een jargon die de lading al lang niet meer dekt wel konden zien wanneer een paard zich met een dalende achterhand zuiver in balans kon voortbewegen en dat ook nog voor alle hogeschooloefeningen haarfijn met het blote oog zagen en nauwkeurig in de huidige FEI-reglementen wisten te definiëren.
Een paard dat in vrijheid niet aan deze expliciete kenmerken voldoet, zal dat ook bijgezet niet doen. Daarmee worden de niet functionele kenmerken in de bouw nog meer verdoezeld en zal de uitval van goede gebruikspaarden alleen maar groter worden.
De beide onderstaande video’s laten zien waarom het ene paard (video 1)dankzij zijn functionele bouw en zonder de nadelige invloeden van een hoge niet dalende achterhand, die de huidige Volbloeds in de sportpaarden gebracht hebben, wel in balans, met een groot zweefmoment en met “schwung” kan bewegen en de andere niet.
http://www.youtube.com/watch?v=3RQw07ElICs
http://www.youtube.com/watch?v=yxkNawKquIY
Het enige argument om het longeren niet toe te voegen- zo lees ik – is dat we het voortraject niet onnodig moeten verzwaren. Verzwaren? Hoezo? Tom Goethals zegt volkomen terecht: hengsten worden klaar gemaakt voor de keuring juist aan de longe. En in tegenspraak met de stelling van Marjan Dorrestein dat de juiste hengsten wel geselecteerd worden voor het verrichtingsonderzoek zijn de feiten dat de olympisch kampioen Valegro wel is aangeboden en niet genomen en vervolgens nooit meer ingestroomd. Het zelfde geldt voor het allerbeste springpaard ter wereld Big Star. Deze is ook nooit meer ingestroomd. En als ik dan die jonge hengsten met de staart op de rug door de kooi zie vliegen denk ik: wat is nu de echte beweging wanneer ze ontspannen zijn. Knappe man of vrouw die dat kan bepalen.Die hebben dan blijkbaar zo’n glazen bol bij de hand. Met longeren kan je veel meer rust in een paard brengen. Het paard wordt uitgenodigd zich te ronden, waardoor er meer balans en takt in de beweging ontstaat. En het al of niet hebben van deze factoren is wel degelijk heel belangrijk om mee te nemen in de selectie .
Nico Witte en Matty Marissink slaan dus de spijker op zijn kop.
Sjaak Hoedjes
Bergen NH