Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Alex van Silfhout, Elaine Pen, Emile Hendrix
Elf landen, waaronder Nederland, Duitsland en Frankrijk, stemden tegen destijds. Maar het nieuwe format voor de Olympische Spelen vond toch doorgang en wordt nu getest. Met slechts drie ruiters per team kunnen er meer landen meedoen, maar door de nieuwe opzet is de dressuurfinale niet voorbehouden aan de beste combinaties en missen we straks topcombinaties uit de traditionele paardenlanden. De FEI koos globalisering boven sport met de allerbeste ruiters en paarden. Eeuwig zonde of logisch besluit?
Van: Alex

We moeten ervoor zorgen dat topsport wel topsport blijft. De besten moeten op de plaats komen waar ze horen. Uiteindelijk gaat het om topsport en niet om de massa die mee kan doen. Ik vind wel dat je opkomende landen een kans moet geven want door deelnamen aan grote concoursen en succesjes wordt de sport daar wel omhoog getrokken.
Het wordt een beetje een subjectieve toestand. Ten eerste loten ze op Wereldranglijstvolgorde. Als ruiter kom je hoger op de Wereldranglijst te staan als je in het voortraject naar de Olympische Spelen toe veel wedstrijden rijdt en daardoor punten haalt. Om eerlijk te zijn is dat bedenkelijk en niet iets positiefs omdat het ruiters uitnodigt om hun paarden meer te belasten dan nodig is.
Het is een soort loterij. Als je ruiters in groepen laat rijden, mag de beste van de groep door naar de finale. Wanneer een middelmatige combinatie gunstig wordt geloot en in een hele slechte groep terechtkomt, zou diegene kunnen winnen met een veel lager percentage en meteen in de finale komen. Terwijl de besten, die eigenlijk in de finale horen, niet aan de bak komen. In Verden hebben ze ook zo’n soort systeem gehanteerd bij het WK Jonge Dressuurpaarden. Er zaten toen combinaties in de finale die er uiteindelijk niet hoorden. Zo kan de sport toch niet bedoeld zijn. Het wordt er niet eerlijker op. De uitslagen worden subjectiever.
Van: Elaine

Voor alles is iets te zeggen, daarom vind ik dit geen makkelijk onderwerp. Op het moment dat er meer landen de mogelijkheid krijgen om zich te kwalificeren, kunnen ze zich sneller selecteren met drie ruiters dan met vier. Voor de groei van de sport is het uiteindelijk wel goed. Ik begrijp wel dat goede landen minder ruiters mogen sturen die goed zijn. Zo’n situatie heeft zich wel vaker voorgedaan. Er mochten altijd maar vier goede ruiters naar een kampioenschap, ook al beschikte een land over zes goede ruiters.
Voor sterkere landen wordt het moeilijker gemaakt maar ik weet niet of dat slecht is. Kleine landjes moeten soms vechten tegen hele grote landen. Voor de spirit van het land is het niet slecht als iedereen meer zijn focus heeft op het team dan op individueel belang omdat er toch zoveel sterke ruiters zijn. Een van de belangrijkste dingen is dat de paarden er niet onder lijden.
Misschien blijkt in de toekomst wel dat er nog wat haken en ogen aan vastzitten. Ik moet wel wennen aan dit format. Je kunt bijvoorbeeld gewoon een springconcours rijden ook al heb je niet gecrosst. De regels maken dat mogelijk. Er is nog maar één wedstrijd geweest waarbij iedereen ervaring heeft kunnen opdoen, dus het moet nog even inzakken. Je kunt pas zeggen of het een goed of slecht idee is als het langer in gebruik is.
Van: Emile

Ik ben hier nooit een voorstander van geweest. Ik vind het een slechte regeling en het komt het welzijn van het paard niet ten goede. Volgens de FEI komt dit door het IOC. Toch heb ik het vermoeden dat de FEI dit zelf heeft bedacht, want ze hadden deze regeling ook graag willen doorvoeren in de Nations Cup. Dat is alleen niet gelukt. In het verre verleden is al eerder voorgekomen dat het team uit drie ruiters bestond maar dat is daarna weer veranderd.
Als de FEI of het IOC kiest voor meer vlaggen moeten ze niet kiezen voor meer teams met drie ruiters. Ik had eerder gekozen voor één of twee teams minder en voor een aantal extra individuele ruiters van verschillende landen. Van elk land, de beste ruiters van heel de wereld. Je had dan twee dingen getackeld. In dat geval hadden ze het welzijn van de paarden beter beschermd en de globalisering een steuntje in de rug gegeven. De opkomende paardenlanden hebben er überhaupt moeite mee om een team samen te stellen dat het niveau aankan.
Als de FEI eenmaal iets heeft bedacht, zullen ze het niet graag weer terugdraaien. Bij de Nations Cup-series hebben wij al eerder meegemaakt dat er meer dan acht teams waren en ze willen nu weer terug naar acht. De Wereldruiterspelen is hier ook een goed voorbeeld van geweest.
Deze Info@ verscheen woensdag 19 juni in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.
Poll

Bijna alles in het FEI en de nationale federaties is oneerlijk. Eén op sportief vlak oneerlijke regel erbij of eraf zal de zaak niet meer maken. Voor iemand die het goed meent met de pure zuivere ruitersport is deze ganse federatie toch niet meer aanvaardbaar en zeker niet in de discipline dressuur. Hopeloos. vr gr ec
Hier worden ver reikende beslissingen genomen door mensen die klaarblijkelijk al lang bodemcontact hebben verloren…
Anderzijds is het zeker bij dressuur zo dat er meer punten voor de naam dan voor de prestatie worden gegeven. Al is iemand nog zo goed, degene van naam en faam krijgt de punten. Dat is zowel nationaal als internationaal zo. Iemand die zijn paard netjes rondstuurt, waarbij je kunt zien dat het paard echt een happy athlete is, wordt niet zo goed beloond als iemand die bij de gevestigde orde hoort met een paard dat met zijn voorbenen wappert en van achteren niks doet. De besten horen bovenaan te staan, maar ik heb daar vaak mijn twijfels bij. Landelijk durven juryleden geen openlijke kritiek op ruiters van zgn topstallen te hebben en worden ze voor een slecht uitgevoerde oefening beduidend hoger beloond dan iemand zonder bekendheid. Puur omdat de juryleden bang zijn dat ze de confrontatie niet aankunnen.
Het is heel normaal dat de mindere goden ook een plek hebben op de Olympische Spelen. Met deze regel loopt de paardensport weer een beetje in de pas bij de rest van de sporten.
Het excuus dat niet alleen de besten meedoen is een drogexcuus want dat gaat op voor iedere sport.
Het was sowieso van de gekke dat je een slecht resultaat weg mocht strepen.