Van: De Paardenkrant
Aan: Jeroen Dubbeldam (wereldkampioen springen), Noëlle Nanning (directeur Jumping Amsterdam), Nicoline Raimond (coach)
De demonstratie zadelmak maken van Gert van den Hof op Jumping Amsterdam leidde tot veel discussie. Tegenstanders menen dat het erg dieronvriendelijk is en dat een paard er een trauma aan kan overhouden. Voorstanders en diverse ooggetuigen vinden dat het zeer overwogen gebeurt met veel oog voor het gedrag van het paard. Wat vind jij, is dit een leuk programmaonderdeel of hoort dat juist niet op zo’n evenement thuis?
Van: Jeroen
Ik kan heel positief zijn over Gert. Hij heeft mij enorm geholpen met De Sjiem toen ik daarmee de nodige problemen had. Hij is een ongelooflijke paardenman en het is zeker een verantwoorde manier hoe hij te werk gaat. Ik ken hem al meer dan twintig jaar en met mij heel veel professionele stallen. Ik zou niet iemand kunnen noemen die niet achter zijn methode staat. Gert weet waar hij mee bezig is. Ik heb al heel veel paarden in de sport uitgebracht die hij heeft aangereden.
Als ik zie hoe hij de paarden op zijn hand krijgt, dan moet je een speciale band hebben met paarden. Het is een kwestie van vertrouwen en duidelijk zijn. Dat is eigenlijk in de basis net zoals bij de opvoeding van kinderen of de africhting van honden. Met geweld of door pijn doen krijg je een paard nooit voor je, maar zal het paard zich tegen je keren. Je moet het paard op gemak stellen en op het juiste moment goed handelen. Je moet duidelijk zijn en dan hoef je daar echt niet heel lang over te doen. Ik denk dat het goed is om aan het publiek te laten zien hoe hij een paard zadelmak maakt in alle rust. Dat doet hij zeker verantwoord naar het dier toe en ik sta daar vol achter.
Van: Noëlle
We zijn jaarlijks op zoek om aan Jumping Amsterdam ook iets van entertainment en/of iets educatiefs toe te voegen. Soms zijn dat elementen die flitsend zijn zoals Lorenzo en nu hebben we gekozen voor een demonstratie zadelmak maken. We dachten dat veel mensen op de tribune nog nooit hadden gezien hoe je dat doet. We kennen Gert goed, hij doet dit al heel lang en we weten dat hij dat juist op een zeer diervriendelijke manier doet. Je zag in het begin dat het paard nog niet op zijn gemak was, maar gaandeweg rustiger werd. Dan laat Gert zien hoe je netjes kunt opstappen en juist géén rodeo krijgt. Het paard heeft geen bit in, alleen een halster om. Nadat hij het paard had bereden liep het los achter hem aan. Het zou dan zo weg kunnen rennen, maar deed dat niet. Ik denk echt dat dit een kwestie is van vertrouwen. We hadden ruim 180 aanmeldingen en daar hebben we samen met Gert er drie paarden van uitgezocht. Het paard op vrijdagavond was heel rustig, het paard op zaterdag was een dressuurpaard en wat rillerig, maar na twintig minuten had Gert hem helemaal rustig en vertrouwd gemaakt. Ik denk dat mensen die er veel commentaar op hebben de demo niet hebben gezien. Als het niet diervriendelijk was, hadden we nooit zo’n demonstratie laten zien.
Van: Nicoline
Paarden houden we voor ons plezier. Hun welzijn staat voorop! Mag je een paard pijn, angst, stress bezorgen omwille van onze doelen? Een paard wil overleven (veilig zijn). Als prooi- en kuddedier vlucht of vecht hij bij levensgevaar. Vlucht hij te laat, dan moet hij vechten en raakt sneller gewond. Vlucht hij te snel, dan verspilt hij te veel energie. Zijn overlevingskans verkleint! Daarom maakt hij constant kleine keuzes tussen vluchten, vechten of blijven staan. Pijn of geen pijn, stress of geen stress! Het paard leert zo supersnel hoe te overleven. Als we van dit principe gebruikmaken, noemen we dat netjes ‘wijken voor druk’. Gert gebruikt dit overlevingsmechanisme in zijn demonstratie. Dat heeft dus niets te maken met wederzijds vertrouwen!
Het jonge paard is alleen (!) in de grote piste. Hij heeft een halster om en wordt vastgehouden aan een touw dat zijn neus dichtsnoert als hij wegspringt. Hij wil af van de pijn en van de stress alleen te zijn. De goed getimede boodschap van Gert is onverbiddelijk; ‘blijf bij mij… Pijn, angst en stress gaan weg en je bent niet meer alleen’! Nadat het paard eerst pijn en stress ervaart sluit het zich uiteindelijk bij Gert aan. Waarom in tien minuten op een jong paard willen tijdens Jumping Amsterdam? Niet doen!
Deze [email protected] verscheen woensdag 5 februari in De Paardenkrant. Volgende week verschijnt een uitgebreid artikel met Gert van den Hof in De Paardenkrant.
Poll
Laden ...
Zo zie je maar … je hebt kritiek op de traditionele paardenwereld-trainingsmethoden en het enige wat er gebeurt is dat de professionele mensen in de verdediging gaan, ze aan alle kanten door blaadjes als BIT en dit soort websites worden gesteund, nu zelfs weer door een artikel aan deze man te wijden, en alles blijft bij het oude !
Door de manier waarop de paardenwereld met dit soort dingen om gaat, gaat het nog ’s gebeuren dat er wetgeving moet komen om de paarden tegen de “paardenwereld’ te beschermen en verliezen we onze prachtige hobby ! Kom op mensen ! Er zijn allerlei studies en onderzoeken die bewijzen dat de “oude methoden” paarden veel stress geven ! Het gros van de paarden sneuvelt vroegtijdig door verkeerd gebruik en door stress gerelateerde ziekten ! Wanneer worden “we” is wakker …
@Abbie, kun je die voorlaatste zin “Het gros van…door stress gerelateerde ziekten !” met wetenschappelijke cijfers onderbouwen, of roep je dit puur vanuit je eigen gevoel?
Deze discussie blijft stof doen opwaaien en zeker door de reactie van Abbie wil ik toch reageren.
De afgelopen jaren heb ik veel verschillende paarden zadelmak zien maken. Meteen eraan toegevoegd, ik laat het over aan een ander want het is niet mijn cup of tea. Ieder zijn of haar talent.
Maar god wat kan ik mij ongelooflijk ergeren aan mensen zoals jij. Waarom? Ik zie paarden ook vroegtijdig sneuvelen door verkeerd gebruik. Door tergend lang dezelfde dingen te herhalen en te herhalen en te herhalen tot het dier totaal niet meer reageert en dus ‘vertrouwd’ ermee is en dan een klein dingetje veranderen. Dat is het doel.
Maar wat gebeurd er werkelijk? Getalenteerde, werk willende, leergierige paarden veranderen in narrige, chagrijnige of zelfs boze paarden door het gebrek aan uitdaging door hetzelfde eentonige saaie werk. Ze worden afgedaan als foute, levensgevaarlijke of zelfs geestenzieke dieren die vervolgens met veel geweld en pijn afgestraft worden voor hun ongewenste gedrag. De meer geduld men toont, de vervelender worden ze, maar erop gaan zitten en gewoon gaan rijden…. Nee, dat durft men niet meer als ze gezien hebben hoe zo een paard uit zijn stekker kan gaan.
Wat dan met deze paarden? Wanneer worden deze mensen eens afgestraft?
Wie heeft daadwerkelijk de demo gezien op Jumping Amsterdam? Meer dan de helft van de mensen die daar komen en van vertellen zijn dagjesmensen en hebben vaak niet eens paarden. En als ze die wel hebben valt die groep nog te onderscheiden in mensen met paarden en paardenmensen.
Wie heeft er nou daadwerkelijk ECHT verstand van? Ik vraag bij deze degenen die roepen het beter te kunnen zichzelf te profileren, te uiten en hun geld ermee te gaan verdienen! Je stal staat vast binnen no time vol.
Zadelmak maken gaat het best wanneer je een band hebt met het dier.
Dit vind ik de mooiste uitspraak gedaan door Sjef Janssen.
—————–
A lot of people don’t even know how to approach a horse, how he thinks and how he feels, how he should be handled, how to get a language together – they cannot even treat their dog well, how can they treat a horse well !!!
bron:
http://www.horsemagazine.com/thm/2010/07/an-interview-with-sjef-janssen/
Ik denk dat er te veel onwetende mensen zijn op zo’n evenement als Jumping Amsterdam, die als ze zoiets als zadeldak maken zien, er niets van begrijpen. En dus bakken met betweterig commentaar leeg storten. Daarom denk ik dat zadeldak maken het beste thuis kan gebeuren,niet omdat we iets te verbergen hebben, maar om dit soort discussies te vermijden. Want begrijpen gaan ze het toch niet.
Gert van het Hof is een echte vakman. Niemand die met zo veel rust snel een paard kan ‘temmen’.
Voor het paard maakt het geen verschil of hij in de RAI staat of in een manegehal, onder de indruk is hij toch wel. Door zijn onervarenheid zal hij een willekeurige binnenbak net zo spannend vinden als de ring op Jumping Amsterdam.
Gert brengt met zijn horsemanship, snel rust in het paard en kruipt erop. Hij is licht, lenig en heeft een balans als geen ander. Bovendien kan hij het paard geen pijn doen in zijn mond, omdat hij geen bit gebruikt. Door zijn snelle en goede manier krijgt het paard geen slechte ervaring en zal dus juist geen trauma oplopen zoals hier en daar beweerd wordt.
Natuurlijk is dit niet de enige manier, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden en soms is het inderdaad beter om wat meer tijd te nemen. Maar Gert is wel een van de weinige die hier echt een boekje over open durft te doen en zijn methode laat zien op een demonstratie. Men zou hier veel van kunnen leren als ze goed op zou letten. Maar men levert liever kritiek op iets wat hen vreemd is.
Waarschijnlijk is het zadelmak maken in de vorm van openbare demonstraties niet meer van deze tijd, door het makkelijke gebruik van internet media. Mensen die eerst hun onbegrip nog persoonlijk uitte, doen dat nu online en vaak anoniem. Zo is het een stuk moeilijker om uit te leggen waarom iets gedaan wordt en al helemaal onmogelijk om een fatsoenlijke discussie te voeren met iemand die zijn gal spuugt op een manier die ze face to face uit fatsoen nooit zouden doen. Ik hoop dan ook op een goede duidelijke uitleg van Gert zijn kant in de Paardenkrant, want ik denk dat deze man zijn methode zelf als geen ander kan onderbouwen.
Als africhtingsstal maken wij tientallen paarden per jaar zadelmak voor onze klanten. In de ons aangeboden paarden is wel degelijk een verschil te merken in de opvoeding c.q. opfok die ze als jong paard hebben ervaren. Hier gaat al vaak een groot deel mis. Paarden die te weinig of geen aandacht krijgen en geen of te weinig contact hebben gehad met de mens. Als deze paarden bij ons op stal komen ben je in het begin alleen bezig met vertrouwen krijgen van deze “wilde” of “lastige” paarden. Paarden die nog nooit een halster hebben omgehad vraagt wel dedelijk enige tijd om de mens te kunnen vertrouwen. Paarden die als jong paard veel in handen zijn geweesd en een goede opvoeding hebben gehad, hebben in 99 van de 100 gevallen totaal geen probleem met zadelmak maken en rijdt je er zonder stress praktisch gelijk mee weg.
Trainingsstallen krijgen deze paarden in de meeste gevallen niet op stal. De “moeilijke” gevallen wel. Paarden waar men het zelf al heeft geprobeerd (vaak zonder te vertellen en zeker niet vertellen wat er allemaal al is mis gegaan. Via via kom je hier vaak later wel achter, de paardenwereld is zeer klein in deze.)
Als mensen bij je komen om een paard zadelmak te laten maken en ze hebben een jengelent kind of een ongehoorzame hond mee dan weet je al hoelaat het is en is het paard vaak gelijk aan het kind of de hond; verwent en mag alles. Opvoeden van een paard is gelijk aan het opvoeden van een kind of hond. Ze moeten duidelijk weten wat wel mag en wat niet en hier zeer consequent in zijn. Consequent is uiteraard niet het zelfde als afstraffen. Maar met alleen snoepjes geven en een aai over de bol leer je in de meeste gevallen niets. Uiteraard zijn er uitzonderings gevallen.
De methode die Gert gebruikt voor de meeste paarden geen probleem maar voor een heel angstig paard zou ik het niet aanbevelen en meer tijd geven om over de angst heen te komen.
Het probleem van het paard ligt in deze niet bij het zadelmak maken maar bij de opvoeding van het paard door de eigenaar.
Geef een paard in zijn eerste jaren voldoende aandacht en zadelmak maken is meestal geen probleem. Helaas zijn er ook paarden die net als kinderen boefjes zijn. Hier helpt alleen maar aaien echt niet en zal er wel opgetreden moeten worden.
Dat stuk van John Maarse ben ik het mee eens, alleen de vergelijking met de honden en kinderen gaat niet helemaal op.
In mijn geval ben ik strenger en consequenter met mijn paarden dan met mijn honden en kind. maar ja, overal heb je uitzondering op de regel.
Om de titelvraag te beantwoorden.Ikzelf zou zadelmak maken geen entertainment noemen en zadelmak maken wordt dus eigenlijk geacht geen onderdeel van een show te zijn. Een nieuwe manier van zadelmak maken zou ik wel educatief noemen en vind het dus aanvaardbaar dat dit op evenementen zoals Jumping Amsterdam (en andere)in het programma wordt opgenomen. Dat de echte reden wel een commercieel accentje heeft neem ik er graag bij want iedere paardenliefhebber moet de kans krijgen zulke zaken te zien.Als paardenliefhebber die met zijn paarden alles zelf heeft gedaan wil ik toch uitdrukkelijk mijn petje afnemen voor Gert van den Hof.Dit is in tegenstelling met de theoretische paardenliefhebbers een vakman van de praktijk en ik heb op geen enkele video zaken gezien die niet door de beugel kunnen.Ik hoop voor mr Gert dat het noodlot nergens toeslaat en als oude man wil ik hem volgende raad meegeven: Als je er zin in hebt doe zo verder maar schenk wat meer aandacht aan de veiligheid want gevaarlijke situaties in de video’s heb ik wel genoeg gezien.(is bij mij wel een beetje beroepsmisvorming).Het makkelijkste in de paardenwereld is kritiek geven op wat een ander doet.Ik zie terug een verkeerde trend evolueren in de paardensport,nml deze van de theoretische paardenliefhebber die alles en nog wat gaat bekritiseren om zijn of haar handeltje voordeel te bezorgen of gewoon om interessant te doen en er bij te horen.Natuurlijk zeggen deze liefhebbers veel zaken die juist zijn oa dat het welzijn van het paard voorop moet staan.Maar alle theoretische en zogezegd wetenschappelijk onderbouwde statements zijn wel geformuleerd door de mens met de nodige menselijke inventiviteit en soms fantasie.Geen enkel paard heeft mij ooit aangesproken en het plaatje duidelijk gemaakt.Verkiest het paard nu de methode van Gert of van Nicoline ??? Wie zal het zeggen??? Voor mij zijn beiden aanvaardbaar maar met een voorkeur voor deze van Gert.Ben het trouwens ook volledig eens met John Maarse,dit lijkt een man met praktijk ervaring.En ja voor een zeer angstig paard zou ik voor de manier van Nicoline of een langere weg kiezen.Alhoewel ik niet met zekerheid weet of de methode van Gert voor angstige paarden niet beter zou kunnen zijn.Dit zou zelfs best kunnen. Daarom vind ik de kritiek, en zeker de manier waarop,van Nicoline naar Gert toe op zijn zachts gezegd overdreven en eigenlijk niet gepast.
Gewoon mijn mening vr gr EC.
Veel paarden bij Gert zullen al een historie meenemen, waarin het paard al enigzins is versterkt in ongewenst of zelfs gevaarlijk gedrag. Dan is het toch maar fijn dat er ruiters als Gert zijn die het kunnen oplossen. Ook op het oog paardvriendelijkere methodes zoals van M. Roberts hebben tegenstanders die het learned helplessness noemen. Als we kunnen kiezen is problemen voorkomen beter als ze moeten oplossen en vanaf jong goed de baas zijn helpt. Ik vrees alleen dat veel mensen dat ‘baas’ zijn al een probleem vinden.
Nicoline, als Gert van het Hof in de reacties al een vakman wordt genoemd, ben jij echt een prof op het gebied van paarden. Je hebt het zo goed verwoord, dat hier niets aan toe te voegen is. Dit in tegenstelling tot alle argumenten die nodig zijn om de demonstratie van Gert goed te praten.
Mijn man en ik maken al 30 jaar paarden zadelmak, er van uit gaande dat een paard aan een touw netjes meeloopt doen we er dan gemiddeld 2 weken over, van het moment dat een paard aan een halster de bak wordt rond geleid (oh jee, weet je zeker dat ik hier op dit witte zand kan lopen???) tot dat mijn man er los mee op een drafje door de bak hobbelt. De ene wat sneller, de andere wat langzamer, de kunst is om aan het paard te zien of het die dag een een volgend stapje verwerken kan, ik houd ze losjes aan de longe, en zie aan het paard wat mogelijk is en geef die info aan de ruiter door. We gebruiken altijd een opstapblokje op de rug te ontzien, de eerste stapjes vooruit zijn soms lastig omdat het paard de ruiter dan voelt zitten, 2 a 3 stapjes, weer halthouden en ontspannen is dan het devies. Wij hebben nooit wildwest tafarelen, het gaat er eerder wat sukkelig aan toe. De paarden komen eerst lekker op de wei, zodat de grootste haast er van af is. In alle jaren is het maar bij 2 paarden niet gelukt. Voor wie wil kan ik het hele stappenplan wel mailen.
Het is jammer dat Horses enkel het zadelmak maken op de RAI uit het artikel in het Parool licht en voorbijgaat aan de discussie die de schrijfster na het zadelmak maken aan de orde stelt. Het is met name deze discussie die van een veel grotere invloed op de publieke opinie is. Zij schrijft verder:
“Discussie
De trainingsmethoden binnen de paardensport staan de laatste jaren ter discussie. Na het zadelmak maken volgt voor veel paarden nog een leven met zware, dagelijkse trainingen. Tijdens die trainingen vinden stevige correcties plaats met sporen, bit en zweep. ‘Doe wat je gevraagd wordt’ is steeds het motto. De paarden die door de zware selectie komen, verworden tot geperfectioneerde sportrobots, waar het publiek zich aan mag vergapen. Laten we het over de paarden die afvallen maar niet hebben.
Verbazingwekkend dat we dit allemaal voor zoete koek slikken. Ons inleven in dieren die net als wij pijn kunnen ervaren en emoties hebben, is kennelijk nog niet zo makkelijk. Wat mij betreft mag dit dierencircus wegblijven uit onze stad! En Rabobank, let op je tellen! Jullie gaan als financier van dit soort volksverlakkerij opnieuw vet de mist in.”
Super vakman, Gert durft ten overstaan vanhet publiek te laten zien hoe je met paarden omgaat. Geen gekke fratsen, geen hulpmiddelen what you seebis what you get.
Werden alle paarden maar zomzadelmak gemaakt dat zou heel wat paarden
Eed voorkomen.
Gert chapeau !
Vingerhoedskruid
Wat mij opvalt is dat steeds meer mensen, steeds vaker naar (natuurlijke)verklaringen proberen te zoeken. Vroeger was het heel normaal om medicijnen uit de natuur te halen, bijvoorbeeld vingerhoedskruid(Digitalis Purpurea) dat als specifieke stress-verminderende hartmedicijn(Digoxine) diende. Toen de wereldbevolking groeide plukten de bloem -en kruidenplukkers wat ze plukken konden, maar ze konden niet zoveel plukken, zodat iedereen genoeg had, toen is Digoxine ontwikkeld. De grootste “natuurlijke vijand” van de vingerhoedskruid is de schoffel. Ik denk dat er veel mensen zijn, die niet bewust(!) zijn van de eigenschappen en over kennis beschikken wat betreft vingerhoedskruid.
Misschien denkt U: ben ik terecht gekomen op de site ‘Tuinieren doet u Zo’ of misschien denkt u..ik lees een stukje in het vakblad voor de Homeopathie, oeps verkeerde site(?) en waarschijnlijk kijkt u nu naar de link van het internet-adres link(s)bovenaan op het beeldscherm. Er zijn waarschijnlijk ook mensen die niet naar de link kijken, maar verder lezen en zich afvragen wat de relatie is tussen het krachtige, maar elegante paard en het mooie, gekleurde vingerhoedskruid. Nou.. die is er niet, of toch wel? Het is bekend dat een paard een wezen is, net als vingerhoedskruid. Een Paard is een dier en vingerhoedskruid is een plant. Het is bekend dat paarden planten eten, maar ze eten geen vingerhoedskruid, want (paarse-) en alle andere gekleurde vingerhoedskruid zijn giftig in pure vorm. De bloemen van de plant worden ook wel ‘pis-potjes’ genoemd, persoonlijk vind ik de bloemen meer op een Vlaamse patatzak lijken. Omdat de bloemen Digoxine bevatten en omdat, dat geen combinatie is met patat hebben ‘ze’ denk ik toch maar voor een andere naam gekozen. Het paard zal dit altijd herkennen (lees:ruiken), maar u kunt met een gerust hart een paars-kleurige sjabrak kopen. Naar alle waarschijnlijkheid zal hij of zij het sjabrakje of een ander paars-gekleurd object niet op-eten.
Op Jumping Amsterdam was de (sfeervolle) aankleding tot in de puntjes verzorgd. Voor ontspanning hebben mensen en dieren aangename omgevings-factoren nodig.
U zag 2 hoofdkleuren; de kleuren Blauw en Paars. De kleur Paars is voor velen een mooie en krachtige kleur, net als het Paard een mooi en tegelijk een krachtig dier is. Perfectie bestaat niet, maar toch is een Paard met de oerkracht en elegantie als combinatie perfect. Het woord Paard lijkt op het woord Paars, een Paard kan ultra-violet en de aura-laag bij mensen waarnemen die wij niet kunnen zien. Paarden zien de “kleuren” wit en zwart, denk bijvoorbeeld aan de witte markering of de waterplas op het zwarte asfalt. De reden dat Paarden op dat moment schrikachtig zijn is omdat roofdieren, waaronder de sneeuw-jachtluipaard en de wolf een grijze vacht hebben en grijs is een mengeling van zwart(asfalt) en wit (markering). De benaming van het stress-verminderende medicijn Digoxine en de Paars ogende kleur ‘Indigo’ lijken op elkaar. Purpurea (van Digitalis Purpurea) lijkt op het Engelse woord ‘Purple’ wat Paars betekend. De boarding van de Vip-Tribune leek af en toe Blauw-achtig te zijn, afhankelijk van de kunst-licht(inval). Indigo is een mix-kleur van Blauw en Paars, een soort tussenkleur. Indigo heeft als (psychologisch) kleur de eigenschappen: Een evenwichtige hoeveelheid Indigo(licht) verlost (Paarden) van angst, omdat het omgezet word naar spirituele zelfbewustheid (centrum van innerlijke kracht en rust), mits dat de samenstelling van het Indigo-licht in evenwicht is) Geloofd u niet in spiritualiteit of kunt het woord, als betekenis niet in de juiste context plaatsen? Dat hoeft ook niet, dat wou en kon ik ook niet, totdat ik 3 jaar geleden een jongen van 20 jaar uit het Overijsselse Vroomshoop moest begraven. Na de begravenis ging ik met zijn werkgevers even iets drinken en ik liep een ronde over het erf voor wat afleiding. Ik dacht dat ik buiten liep, maar ik had de deur die toegang gaf tot de Paardenstal, geopend en ik stond op de drempel van de Paardenstal en het erf. Op het moment dat ik daar stond werd ik als het ware wakker en ik stond daar met de deur open en ik had zicht op 4 paarden. Op dat moment voelde ik een koude deken over mij heen. Het was als een koude magneet en met een koude “deken” liep ik onbewust, bewust tegelijk richting de paarden, de kou overtrof alle koude rillingen en kippenvel-momenten die ik in m’n hele leven bij elkaar heb gehad. Het was zo koud dat ik een nieuwjaarsduik nu associëer met een onbewoond eiland, inclusief cocktail, palmboom en mezelf in een hangmat, genietend van de warme zon. Ik liep naar Jelle, een jong paard van met een schofthoogte van 1.67. Op het moment dat ik de staldeur opende kwam hij naar mij toe en drukte met zijn neus en mond in het gebied tussen mijn linker borst en linker schouder, toen moest ik wel janken en niet een beetje ook. Toen ik een half uur later met een droog gezicht zonder tranen naar mijn werkgever ging waar ik elke ochtend 24 paardenboxen uit moest mesten gebeurde precies hetzelfde. Ik liep naar de stalbox om het zaagsel vlak te maken, want Present loopt rondjes in de stal en er was al een behoorlijke hoefslag te zien. De anders zo drukke Engelse Volbloed Present deed precies hetzelfde als een half uur daarvoor in de paardenbox van Jelle. Dezelfde plek, tussen mijn linkerschouder en linkerborst, ook net als Jelle 15 tot 20 seconden lang en ook hij blies, net als Jelle met 1 lange ademteug al zijn warme adem op die specifieke plek. Die koude deken verandere in een warme deken, ik heb nooit zoiets weer ervaren, terwijl ik altijd, in m’n hele leven samen met Paarden en Pony’s in de box stond, tijdens het uitmestten. Een Chakra is een centrum van energie. De specifieke plek waar ik het net over had zit in de buurt van de Blauwe Chakra(keel) en die staat in directe verbinding met de Paarse Chakra(hoofd). 2 Paarden, 2 kleuren, 2 Chakra’s, Blauw en Paars. Net als op Jumping Amsterdam, net als de aanwezige kleur Indigo, de mix tussen Blauw en Paars. Indigo staat onder andere voor: zelfvertrouwen, openheid, her-progammeren en de stimulatie om kennis te vermeerderen. Dat zou ideaal zijn om een Paard zadelmak te maken in de RAI, inclusief publiek die amper te zien is voor het Paard, door een Paarse waas (licht). De (Paarse)verlichting zorgde ervoor dat er nauwelijks of geen schaduw te zien was bij de hindernissen, boarding(bak-rand) en andere objecten. In de paarden-kudde zijn er altijd externe natuurlijke factoren, dus dat gene wat van buitenaf komt, zoals roofdieren; een roedel Wolven en een Sneeuw-jachtluiPaard. Daardoor neemt de stress toe en dan word bij het Paard endorfine aangemaakt, zodat het Paard de energie en kracht heeft om te vluchten. Endorfine word onder invloed van de zon en Ultra-Violet-tinten (die wij niet konden waarnemen in de RAI) aangemaakt. Er waren 2 externe factoren die Paarden in een kudde op de steppe wel waren tegen gekomen en tijdens Jumping Amsterdam niet; de rustieke belichting met al zijn positieve eigenschappen die een waas vormde over het de publiek die dus voor de Paarden niet of nauwelijks te zien waren. Ten tweede; Er was niet of nauwelijks schaduw te zien door de speciale verlichting. Als een Paard schrikt van een schaduw, dan is dat omdat het Paard constant alert is en endorfine aanmaakt bij een schrik-reactie of (hoge) alertheid. Schaduw is grijs, de mix van wit(markering op de weg) en zwart(waterplas op zwart asfalt die ze niet kunnen taxeren. Een Wolf is grijs, een Sneeuwleopard is grijs. Maar die waren er niet in de RAI, want er was geen schaduw! Dus het is onzin van de bovenste plank dat ze bloot stonden aan overmatig stress of stress in welke vorm dan ook!!
Terugkomend op de eigenschappen van de kleur blauw met betrekking tot Jumping Amsterdam.
De psychologische eigenschap van Blauw: Oer-symbool Blauw; dan denk je aan water, en de Steppe waar het Przewalkski Paard graast, als symbolool onder het Blauw van de hemel en de kou. Het unieke van Jumping Amsterdam is dat het niet neigde naar kou, maar naar warmte en sfeervolle saamhorigheid. Blauw staat voor zekerheid, iets waar elk Paard behoefte aan heeft. Zekerheid betekend rust. Zekerheid in een kudde betekend het allerbelangrijkste voor een Paard. Als er geen duidelijke of geen rang-orde is voor een Paard, dan krijgt een Paard overmatig veel adrenaline en het stresshormoon cortisol binnen en heeft het drang op 350 graden op zich heen te kijken en dan krijgt een Paard stress of een trauma(de overmatige hoeveelheid stress). De kudde waarin de rang-orde (nog) word bepaald of er zijn schommelingen, die kudde is kwetsbaar voor factoren als Roofdieren.
Gert van den Hof doet precies wat er in een kudde gebeurt, tot in de detail.
Hij is consequent voor een Paard en daarmee biedt hij zekerheid. Een rangorde is zekerheid voor een Paard en rang-orde betekend duidelijkheid en bescherming tegen externe (natuurlijke) factoren. Dus daarmee is de stress-factor weg. Op het moment dat Gert van den Hof een Paard zadelmak maakt doet hij dat zo consequent en snel mogelijk, want als het te lang duurt en de kudde dus te lang zonder of zonder duidelijke rangorde uit de pas/ formatie her en der lopen, zijn ze een potentieel doelwit en prooi voor roofdieren!
Gert van den Hof heeft vaak een Blauwe jas aan en de psychische kernbegrip van de kleur Blauw is:
Acceptatie verplichtingen (van het bestaan)
Behoud van de traditionele hiërarchie (psychische functie)
Realiteits-bewustzijn en plichtbesef (psychologische uitwerking)
Psychologisch gebied (de gewetendheidsfunctie)
Behoefte aan zekerheid (psychologische drijfveren)
Dit is waar de Methode van Gert van den Hof voor staat, dat is waar Paarden voor staan en dat is waar Paarden, met de bijbehorende rang-orde behoefte aan hebben.
Als Gert van den Hof een clinic zadelmak-maken weggeeft, loopt hij op het voor-terrein eerst een aantal rondes met het Paard die hij even later zadelmak-maakt. Hij loopt rondes, zodat het Paard de omgeving in zich op kan nemen, waaronder de geuren. Als hij in de piste is, dan is de longeerlijn aan het halster van het Paard bevestigd. De longeerlijn dient (Gert van den Hof) de Dominante Alpha Merrie. Deze Merrie bepaald de route om bijvoorbeeld naar een stroompje te gaan waar ze als kudde overheen moeten springen of om te drinken. Als er gevaar is dan is er de Alfa merrie die de leiding neemt en de route bepaald (longeerlijn). Word er gestopt om water te drinken, dan zegt Gert van den Hof halt, of we gaan weer verder naar een stukje gras, Gert van den Hof bepaald de tempo en wanneer/ waar het Paard naartoe gaat, net als de Alfa merrie dat voor de andere Paarden bepaald.
Dan heb je de longeer-sweep. De longeer-zweep dient als drijfmiddel. Het (op)drijven gebeurt door de opdrijfhengst, die ook wel..oke vooruit (speciaal voor de feministes) Harem-hengst word genoemd. Deze hengst “loopt” achter in de kudde en is de meest dominante hengst van de kudde. De hengst blijft altijd tussen zijn galopperende kudde en de roofdieren. De kudde is zo sterk als het langzaamste Paard en als een Paard langzaam is, zijn ze als kudde kwetsbaar. Op dat moment vind er een correctie plaats doormiddel van een beet en dit is tevens de functie van een zweep, de gouden regel is dat de correctie binnen 3 seconden word uitgevoerd. Dat is voor Paarden de definitie van consequent zijn. Een Paard maakt binnen 3 seconden een analyse van elke type situatie dan ook. Gert van den Hof is in het begin de Alfa-merrie, zijn assistent (met longeerzweep) is de Drijfhengt. Op het moment dat Gert van den Hof op het Paard gaat zitten begint de rang-orde en als hij de rang “geaccepteerd” heeft gaan ze zo snel mogelijk naar een stroompje om te drinken. Op dat moment is Gert 2 in 1; Aandrijven/ aansporen als een drijfhengt. Er ligt een omgevallen boom op de route, springen. Er ligt een object op de route; uitwijken, gebroken lijntje, halve volte, pas op wolven, nu afbuigen! (hele volte). Als Gert van den Hof zegt ik ga over de hoefslag door de hoeken, dan is de hoefslag de route van de Leider, de Alfa. Als Gert van den Hof op de hoefslag zit en er ligt een grote zwerfkei of ander object op de hoefslag dan wijkt hij uit en geeft hij impuls, opdracht en leiding om de binnenbocht te nemen. Als er gecorrigeerd moet worden, is dat omdat sommige Paarden niet in de rangorde lopen en dan zijn ze als los zand kwetsbaar of een Paard lager in de rang loopt voor een Paard die dominanter is, volgt een correctie. Dan is er een vrouw die graag met een scheidsrechtersfluitje en met een bordje Ethisch verantwoord?? in een kudde wil rond lopen en ze heeft met de pen scheidsrechters-academy in Zeist mee heeft genomen een klaagbrief heeft geschreven. Gert van den Hof doet het niet goed; Welzijn etc. Gert van den Hof heeft een vaste hoefsmid die er 2 keer in de week is, waarvan 1 op een vaste dag is, een osteopaat die (nieuwe) Paarden checked en hij laat ze allemaal een keer na-lopen, zodat ze letterlijk in hun vel zitten. Hij zorgt met behulp van bitten (tot maximaal 20 verschillende) dat het Paard fijn te rijden is, wendbaar is en dat het bit voor het Paard fijn in de mond ligt. Als er dan nog geen vooruitgang in zit, dan is Gert van den Hof de eerste die een gebitsverzorger voor het Paard laat komen, om te kijken wat het probleem is(bijv scherpe kies) Wat Gert van den Hof doet is de na-bootsen in de meest pure vorm. De na-traject van de Paarden en de opleiding na dag 1 voorkomt verstoring in de rang-orde (lees:schommelingen) en hij is daarbij consequent als in de kudde. De aantal meest brutale Paarden in Nederland loopt synchroom met dat van de wereldwijde Paarden-populatie, de 5% meest dominante Paarden.De overige Paarden bij Gert van den Hof komen zijn onzeker en hebben stress (onduidelijke of geen rangorde) met gevolg dat ze voor hun gevoel kwestbaar zijn voor externe natuurlijke factoren. Dat is het stukje natuurlijke bewustwording die mensen nog wel eens vergeten door schaamte voor het natuurlijke in het algemeen. Het sleutelwoord voor een verklaring is (natuurlijke) bewustwording De aantal pogingen (en tijdsduur) die brutale Paarden (geen confrontaties gehad) bij Gert van den Hof willen bewerkstelligen, doormiddel van verstoring van de rang-orde, lopen synchroom met dat gene wat er in de kudde gebeurt, de 5% meest brutale kwa-jongens én dames (daar zul je ze hebben) de feministes. Ik rond snel af(!)
Als een Paard dominanter wil zijn en boven een ander wil staan dan stijgeren ze en slaan ze met de voorbenen. Hoe hoger de hoeven en hoofd, des te dominanter, daarom bijten ze elkaar in de benen. Dan is er nog die vrouw met de brief. Zij gaat op de knieën zitten en het Paard staat boven haar. Dan geeft zij een opdracht (dwingt het af in ieder geval). Ze zit daar en laat het been van het desbetreffende Paard op haar schouder rusten. Maar.. een dominant Paard geeft een Paard die lager in de rang staat opdrachten en niet andersom! Mister Ed, het pratende Paard van TV zou erom lachen. Ik zeker niet. Het is zo tegenstrijdig als het maar kan. En wat die onduidelijke rang-orde doet heb ik hierboven minimaal 1 keer vermeld. Wat ik ook al eens eerder heb vermeld is dat PaardenSport heel belangrijk is, het is de een eerlijke krachts-meting zonder wapens en met de wetten van de natuurlijke kudde. Op het moment van de krachts-meting/wedstrijd). Het welzijn van sport(paarden) hier en dat van paarden op de steppe zijn niet te vergelijk. Misschien denkt mevrouw dat Mister Ed, het pratend paard van tv is gepromoveerd tot gebitsverzorger en dat hij daar op de steppe en bij de Oostvaardersplassen controles en behandelingen uitvoerd. Wat betreft de opmerking: paardensport gaat om prestatie-drang, geld; Wat is uw mening over het afscheid van Opium? Wat is uw mening over de Nederlandse topruiters die hun Paard sparen? Toen er een oudere parkours-hulp in de weg liep en Gert van den Hof de poging en het lijntje voor de hindernis af moest breken, was hij, hoe serieus en professioneel hij ook is erom moest lachen, opnieuw probeerde, het jonge Paard vertrouwen bleef geven, ook al heerste er teleurstelling en hij wist op dat moment dat hij samen met het paard als combinatie buiten de prijzen zou vallen. Toch blijft hij optimistich belonen, als een Paard fout(en) maakt. Ik zeg altijd hoe belangrijker de Paardensport, des te meer tussen-stations. Vroeger was er maar 1 tussen-station, toen werden Paarden als vee gezien. Dankzij de Nederlandse Paardensport expertise eten duizenden Paarden in China geen vismeel en bamboe (meer). Daar is geen kennis voor nodig, maar dat zegt wel hoe kortzichtig mensen zijn en dat veel mensen de natuur in zichzelf kwijt raken, dat ze niet meer voorzich zelf kunnen denken. Met zulke figuren als U, mevrouw zijn we straks weer terug af (qua gedachtengang), terwijl nu juist Paarden steeds meer als Atleten worden gezien en andere Paarden met ieder zijn eigen Karakter, zelfbewustheid en Kwaliteit, op welke niveau dan ook. Met alle respect voor de GroenLinks (stem het zelf ook) en Positieve Energie, maar.. Misschien moet U eens promoveren tot geiten-wollen-sokken-dragende boomknuffelaar van het Vondelpark die naast de boom hete kastanjes africht. De pot verwijt de ketel. In die pot kunt u de kastanjes laten poffen en als u niet genoeg heeft gehad… Om de hoek bij het China-town hebben ze vast nog wel wat vismeel en bamboe over voor u.
U haalt de (Top)Paardensport-sponsor Rabobank erbij. Paardensport. Manipuleert u (uw) paarden ook zo? U probeert op deze manier mensen naar u toe te trekken, omdat u weet hoe mensen naar de docu London hebben gekeken. Alleen mensen met een analytisch vermogen en mensenkennis van een pantoffeldiertje hebben dit niet door.
Mijn respect voor U als persoon is Below Zero.
U toont nog meer drang naar macht dan de Russen op schier-eiland De Krim.
Het verschil tussen Gert van den Hof en U is dat de Paarden bij Gert van den Hof hem na 1 keer rijden volgen als leider, bij u heerst er onduidelijkheid en macht. Ook wel Wanbeleid binnen een Kudde genoemd.
Met Vriendelijke Groet en bedankt, Daniël
Gisteren de reactie van Gert van den Hof gelezen in de Paardenkrant.
Ik heb hem ook een aantal keren tijdens de rondjes educatie in Ermelo gezien en vind hem heel goed in de benadering van de paarden, hij kijkt echt naar de reactie van het paard zelf en speelt super in op wat hij ziet (dominant, of juist niet, etc.). Echter, Jumping Amsterdam is qua publiek niet te vergelijken met Ermelo of iets als Horse Event, waar – zeker tijdens de rondjes educatie in Ermelo – het educatieve element voorop staat. Het publiek op Jumping bevat ook pure leken die absoluut geen kaas hebben gegeten van het eerste stadium van de africhting en ik vraag me op basis daarvan af wat je er mee opschiet om een demonstratie van zadelmak maken hier als ‘showelement’ op te voeren.
Ik geef toe, ik heb het niet gezien dus ik weet niet hoeveel achtergrondinformatie tijdens dit onderdeel gegeven is, maar ik zou het hier niet geprogrammeerd hebben.