Van: De Paardenkrant
Aan: Adelinde Cornelissen (dressuuramazone), Jan Cees van der Endt (Hackney-liefhebber), Frenk Jespers (jurylid en instructeur)
Op heel verschillende terreinen (dressuur, tuigpaardsport, keuringen) permitteren juryleden zich een eigen interpretatie van het reglement. Zo koos de dressuurjury van de Olympische Spelen in Londen voor ‘harmonie’ en kozen de juryleden op de Dag van het Gelderse Paard eerst voor ‘modern’ en later weer voor ‘klassiek’. Maar hebben juryleden wel wat te kiezen? Zijn zij een neutraal instrument in handen van een organisatie of mogen zij er wel degelijk een eigen mening op na houden?
Van: Adelinde
Juryleden behoren objectief te zijn tijdens hun beoordeling. Als ruiter/amazone en ook tijdens een keuring behoor je vooraf te weten waar je aan toe bent. Door onduidelijkheid ontstaat onbegrip en frustratie. Bovendien vindt het publiek er niks aan als ze niet snappen waar het over gaat.
Ik denk dat het belangrijk is dat er een duidelijk protocol komt, zodat het voor iedereen (ook de kijker op de tribune en thuis) duidelijk is wat er gevraagd wordt en hoe het eruit hoort te zien.
Kijk bijvoorbeeld naar de dressuur. Wat is de technisch juiste uitvoering van de getoonde oefening? Dit is niet eenvoudig, maar er zijn sporten waar ze een stuk verder zijn met de beschrijving van onderdelen en de waardering ervan, bijvoorbeeld turnen of kunstschaatsen.
Ik begrijp dat het ingewikkeld is om zaken vast te leggen, zeker wat betreft de Kür op muziek. Maar hoe kan een jury zowel technisch alle oefeningen beoordelen en alle artistieke onderdelen in de gaten houden? Het zijn nogal wat cijfers.
Is het een idee om – net als bij turnen – de oefening vooraf een punt voor moeilijkheidsgraad en choreografie toe te kennen? Er valt nog veel denkwerk te verrichten om de jurering zo objectief mogelijk te maken, maar voor eenieder moet vooraf duidelijk zijn wat er van hen verwacht wordt!
Van: Jan Cees
Juryleden dienen te allen tijde neutraal te zijn. Het weergeven van zijn persoonlijke beleving en waardering moet neutraal kunnen worden uitgedrukt in plaatsing en of punten. Een jurylid met eigen smaak en mening geeft juist helderheid van zijn kennis weer.
Iedere verrichting is weer een nieuwe en dient vanuit een blanco gedachte, zonder enige hindering van invloeden, opnieuw te worden beoordeeld. Kwalijker is juist het fenomeen ‘voorkennis’. Te vaak moeten we helaas constateren dat in diverse disciplines juist ‘onder invloed van’ de plaatsingen tot stand komen.
Organisaties en stamboeken hebben ieder hun eigen richtlijnen en fokdoelen. Binnen dat kader moet een jurylid zich kunnen vinden, maar wel zijn eigen mening er op na kunnen houden.
Van: Frenk
Reglementen zijn er om na te leven. Binnen deze reglementen is wel ruimte voor een eigen mening. Juryleden worden aangetrokken, omdat uit gegaan wordt van de kwaliteiten die zij hebben. Die kwaliteiten hebben ze vanuit hun eigen visie ontwikkeld, die erg belangrijk is.
Een jury werkt altijd binnen een jurycorps. Erg belangrijk is dat binnen dat korps net zo goed getraind en gediscussieerd wordt (hier ligt altijd de verbetering), als degene die zij moeten beoordelen traint. De spiegel en de scherpte is voor alle partijen even belangrijk.
De jury moet op zijn verantwoordelijkheden kunnen worden afgerekend. Ieder jaar een evaluatie is noodzakelijk om het niveau steeds weer naar een hoger plan te brengen. Een jurylid mag er dus zeker een eigen visie op na houden, deze is juist erg belangrijk, maar binnen het jurycorps moet veel worden getraind en gediscussieerd. Dat laatste gebeurt naar mijn idee nog te weinig.
Deze [email protected] verscheen woensdag 7 augustus 2013 in De Paardenkrant.
Poll
Laden ...
Ik denk dat het niet zozeer een kwestie is van “een eigen mening” er op na houden, maar dat het meer te maken heeft met hoe je eigen hippische opleiding heeft plaats gevonden, want uiteindelijk beoordeelt men toch vanuit díe basis, die eigen vorming en ervaring. Door welke bril heeft men leren kijken, wie waren hun leermeesters.
Diegenen die “modern” jureren hebben wellicht (helaas) niet een klassieke achtergrond, waar de richtlijnen van het Skala nog steeds de graadmeter zijn. Overigens zijn juist díe richtlijnen wel opgesteld in het regelement van de FEI.
Maar goed als je die klassieke opleiding niet hebt genoten (omdat je de pech had niet de juiste mensen op je pad te hebben gekregen), dan wordt er dus gejureerd vanuit hun eigen vorming en ervaring en krijg je dus automatisch andere uitgangspunten cq doelen.
Nog even verwijzend naar de “Harmonie” van bovenstaand artikel, zou ik nog dit op willen merken vwb de dressuur:
De harmonie, agv de óngedwongenheid en resulterend in Durchlässigkeit, is toch echt hét doel van de dressuur en zo staat het dus ook in de statuten van de FEI, die door juryleden nagestreefd dienen te worden!
Indien de moderne ruiter en/of jury daar moeite mee heeft dan zou er een discussie kunnen ontstaan over evt. een nieuwe benaming ipv dressuur, bijv. Showrijden.
Zónder harmonie geen dressuur!
Dus m.i. heeft de jury in Londen tijdens de O.S. het heel goed verwoord en heel correct gehandeld.
De jury mag zeker wel een eigen mening uiten in de beoordeling, alleen moet er gezorgd worden dat deze ‘eigen mening’ overeenkomt met de algemene voorschriften waarin beschreven staat hoe ‘de dressuursport’ een paard wil zien lopen, zodat er een rode draad terug te vinden is in alle beoordelingen. Openlijke discussies over de punten zou een grote toegevoegde waarde hebben voor de sport, in plaats van het eeuwige ‘gezeur’ over de puntenverschillen. Een goed jurylid is een jurylid die zijn eigen mening goed (en met kennis van zaken) kan onderbouwen…
Natuurlijk mogen en moeten juryleden een eigen mening hebben anders kun je net zo goed mensen opleiden die heel nauwkeurig de voorschriften en richtlijnen interpreteren. Elasticiteit en souplesse komen dan niet meer tot uiting evenmin als grove hulpen en teugelvoering.
Het zijn juist de hele goede juryleden die dit onderscheid kennen en in hun waardering tot uiting brengen. Naar mijn mening moet de lat veel hoger gelegd worden t.a.v.de kwaliteit van de juryleden.
Regelmatig rammelen de verschillen in de waardering. En ook blijkt bij heel veel juryleden een duidelijke voorkeur voor een bepaalde ruiter/ amazone en/of paardenras. Als je de uitslagen van alle deelnemers goed analyseert rollen de voorkeuren er zo uit.
Integriteit en kennis daar moeten de juryleden op worden geselecteerd. Nu domineren te vaak ego´s en frustraties!
De Paardenkrant zegt hierboven dat vele juryleden zich een “eigen interpretatie permitteren v.h. reglement”, de voorschriften vastgelegd door de FEI.
Is dat niet wat anders dan een eigen mening hebben/vormen op basis van je eigen hippische opvoeding, Roos en Theo, zoals jullie zeggen?
Zij stellen hierboven dus eigenlijk dat veel juryleden zich níet aan de reglementen zouden houden, dat zij er dus eigenlijk gewoon hun eigen draai aan geven. De Paardenkrant zegt nl. dat men “KOOS” (??) voor harmonie, modern en dan weer klassiek (??!!)
Of valt dit -zoals de Paardenkrant vraagt- wel degelijk onder het hebben van een eigen mening? Dat betwijfel ik.
Hoe langer ik er over nadenk hoe onlogischer ik de vraagstelling vind van de redactie van de Paardenkrant.
Om hun eigen voorbeeld te nemen, de dressuurbeoordeling tijdens de O.S. 2012 vwb de “keuze” van de juryleden, volgens de Paardenkrant:
6 Van de 7 juryleden (onder vuur genomen door Nederland naderhand) hebben harmonie laten zegevieren boven spektakel.
Daarmee hebben zij niets anders gedaan dan hun taak uitgevoerd, zoals de FEI van hen verwacht, voorschriften waaraan men zich dient te houden!
Hun persoonlijke mening was terug te vinden in de nuances van de te geven punten.
Slechts één land gaf een “eigen interpretatie van het reglement”, zoals de Paardenkrant dat stelt, nl. ……. Nederland …..!!
Ieder mens heeft recht op zijn eigen mening,ook juryleden hebben recht om hun eigen mening.Maar eens een jurylid plaats neemt in het juryhok is hij gebonden aan het reglement en de voorschriften van uitvoering.Vanaf dan is het hem niet meer toegestaan dit reglement en voorschriften naar zijn eigen mening te interpreteren.Zijn taak is duidelijk omschreven nml te punten volgens uitvoeringsvoorschriften van het reglement.Maar dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan,daarvoor heb je een eenduidig reglement en niet op verschillende manieren te interpreteren voorschriften nodig.
Die zijn er misschien wel,maar het hele plaatje is zo complex dat geen mens dit correct kan afhandelen met als gevolg dat de eigen persoonlijkheid en mening van elk jurylid (welliswaar ongewild) zal blijven mee spelen.Met tijd en boterhammen en goede opleidingen en de wil van de juryleden om tot de bijna perfecte jurering te komen zal dit beter en beter worden.
We zitten nu ook in een moeilijke periode waarbij sommige juryleden zich eerst hebben laten verleiden door extreem spectakel maar met zware fouten tegen het scala en dat zijn ze nu terug aan het rechtzetten.Dus we zullen nu nog wel een paar overlappingen zien tussen zogezegd modern en klassiek maar dit zal met de tijd niveleren.Eigenlijk hebben we de woorden modern en klassiek en de strijd tussen beiden niet nodig.Het gaat erover dat er paard gereden wordt in de wedstrijdring volgens het reglement en voorschriften van uitvoering. vr gr EC
Goed geschreven, Eddy Crul!