Moet KNHS gedragscode juryleden handhaven?

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Anne-Claire Bongers, Stephan Wensing, Lynne Maas
Tweederde van de juryleden heeft de KNHS-gedragscode getekend. Dit houdt in dat zo’n duizend juryleden níet hebben getekend. Wat moet de KNHS in de ontstane situatie doen? Afscheid nemen van een aanzienlijk deel van het jurykorps? Dit lijkt alleen al op praktische gronden lastig. Bovendien zou de KNHS het grote aantal niet-ontvangen gedragscodes kunnen beschouwen als een signaal. Moet de KNHS voet bij stuk houden? Of water bij de wijn doen?

Van: Anne-Claire
Als jurylid was ik verbaasd dat ik een brief ontving waarin ik een zogenoemde gedragscode moest ondertekenen. Echter, het is niet de gedragscode zelf waar ik verbaasd over was, waarom moeten we dit tekenen? Dit weten we toch allemaal? Sociale media neemt een belangrijke vorm in en het is goed als de neuzen allemaal dezelfde kant opstaan. Als jurylid sta je achter de KNHS en ben je ooit aan de opleiding begonnen om je te ontwikkelen en een bijdrage te leveren aan de hippische sport. Je bent je er bewust van dat je een voorbeeldfunctie hebt. Kortom, het is dus heel normaal in mijn ogen. Dat tweederde getekend zou hebben, wil naar mijn idee niet zeggen dat een derde tegen is. Simpelweg dat post misschien minder goed functioneert dan wij hopen. Digitaliseren is het sleutelwoord voor de KNHS, gewoon eenvoudig via MijnKNHS in laten vullen. Daarbij moet het wellicht gewoon omgekeerd worden, je moet alleen de KNHS schriftelijk op de hoogte stellen als je het er niet mee eens bent. Iedereen kiest er zelf voor om KNHS-jurylid te worden, ik kan me namelijk niet herinneren dat ik met het mes op de keel gedwongen ben.

Van: Stephan
Karl Marx is de grondlegger van het communisme: iedereen gelijk. Helaas is deze vorm vaak totalitair en worden de mensen er juist slechter van.
De opgelegde gedragscode is een vreemde eend in de bijt. In het onderwijs moeten kinderen in het voorkomende geval een pestcontract ondertekenen, waarin ze beloven iemand nooit meer te pesten. Volwassen juryleden moeten nu een contract ondertekenen, waarin ze beloven geen ‘lelijke’ dingen te zeggen over ‘de partij’. Alsof juryleden erop uit zijn om dit wel te doen en alsof – als dit al gebeurt – er geen middelen zijn om hier tegen op te treden.
De inhoud van de gedragscode getuigt van weinig respect voor de hersencellen van de official. Het verenigingsrecht voorziet in voldoende mogelijkheden om ontspoorde officials aan te pakken. Bovendien is de gedragscode in de praktijk volstrekt onwerkbaar. Als voorbeeld verwijs ik naar artikel 4.2 en 4.3: “Een official maakt niet te eigen bate gebruik van verkregen informatie en houdt geen informatie achter”.
Het nadeel van dit soort open normen is dat deze in de praktijk onuitvoerbaar zullen zijn. De KNHS probeert zich hier nog uit te redden door te bepalen dat in gevallen waarin de gedragscode niet voorziet, een bespreking plaats vindt. ‘Ja en dan?’, vraag ik mij af.
Ik vind het contract verwerpelijk, vooral omdat dit gefinancierd is door de leden. Dat geld had beter gebruikt kunnen worden voor belangrijke zaken. Het had de KNHS gesierd om de officials te verzoeken dit contract te ondertekenen. Waarschijnlijk had dit dan niet tot zoveel weerstand geleid.
Ten slot vind ik het jammer dat de KNHS, die zich op andere terreinen zo fantastisch profileert, met deze actie de plank flink mis slaat.

Van: Lynne
Toen ik de brief van de KNHS ontving, verbaasde ik me erover dat ik een gedragscode moet ondertekenen. Want het lijkt me voor een jurylid toch niet anders dan normaal? Ik ben vergeten om dit formulier in te vullen, want ik heb het verschrikkelijk druk gehad. Het zou me niks verbazen als meer mensen het formulier vergeten zijn. Ik begrijp de KNHS echter wel. Je kunt bepaalde dingen niet maken. Ik heb een keer meegemaakt dat ik als eigenaresse van een paard me uitte op Facebook en me achteraf pas realiseerde hoe hard dat aankwam voor het desbetreffende jurylid. Je bereikt gewoon heel veel mensen op Facebook. De volgende keer doe ik dat dus niet meer, want ik wil deze persoon daar niet mee belasten. Als er emotie bij komt kijken, maak je weleens fouten.
Ik vind wel dat je in principe altijd je mening moet mogen geven. Ik ben een Grand Prix-dressuuramazone, instructrice en jurylid en daardoor begrijp ik dit verhaal van verschillende kanten. Je moet kunnen relativeren, maar je moet ook opletten dat je andere mensen niet kwetst en dat is soms moeilijk. Als je daarover twijfelt, kun je je mening beter doorslikken. Respect naar elkaar toe ontbreekt nog weleens in de paardenwereld.

Deze [email protected] verscheen donderdag 16 juni 2016 in De Paardenkrant. Geen abonnee van De Paardenkrant? Sluit dan hier een (online) abonnement af.

Poll

 Laden ...