Ga naar hoofdinhoud

Moet de paardenwereld de PvdD serieus nemen?

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Bianca Schoenmakers, Jacob Melissen, Arie Hoogendoorn

Het standpunt van de Partij voor de Dieren over paardrijden bracht veel discussie teweeg. Paardenmensen buitelden over elkaar heen om de partij van Marianne Thieme te veroordelen. Maar is het wel allemaal onzin wat de PvdD verkondigt? Moeten we een politieke partij, die in de Tweede Kamer is vertegenwoordigd en daarin na de verkiezingen waarschijnlijk ook zal terugkeren, niet serieus nemen? Is alles wat wij nu met paarden doen verantwoord? Of kunnen we ons huiswerk nóg beter doen?


Van: Bianca

Bianca Schoenmakers, springamazone.
Foto: Paardenkrant/ Tamara van de Krol

Zowel in de paardensport als in de veehouderijsector spelen er problemen met betrekking tot openheid van zaken. Dit soort doelgroepen neemt de Partij voor de Dieren niet serieus omdat die zich slecht verdiept in de standpunten en onwaarheden uitspreekt. Maar als sector heb je natuurlijk wel te maken met een heel grote achterban van stadsmensen die hét vak niet verstaan, gek zijn op dieren en de standpunten van PvdD voor waarheid aannemen. Aangezien de PvdD standpunten ter sprake brengt die dit soort mensen aanspreken. Wij moeten als sector dus goed opletten hoe wij naar de buitenwereld willen overkomen. Dit kunnen we oplossen door open te zijn en te laten zien wat we doen en de discussie aan te gaan met de mensen die paardensport zielig vinden. Maar wij kunnen bepaalde zaken misschien ook anders aanpakken. Door de ogen van een leek doen wij binnen onze sport waarschijnlijk dingen die niet door de beugel kunnen. Als sector moeten wij daar rekening mee houden. Via social media is namelijk alles zichtbaar zover we dat zelf laten zien of anderen dat doen. We moeten altijd kritisch naar onszelf blijven kijken, anders maken we onze sport kapot. Als we de kritiek niet kunnen ontkrachten, zul je moeten veranderen. Je blijft altijd meningsverschillen en onenigheden houden, maar je moet wel met elkaar blijven communiceren. We liggen toch onder een vergrootglas.


Van: Jacob 

Jacob Melissen, hippisch journalist.
Foto: Arnd Bronkhorst / www.arnd.nl

Ik kan mij vinden in de visie van de PvdD dat veel sportpaarden op een te jonge leeftijd gemakkelijk te zwaar belast kunnen worden. In bijna alle takken van sport begin je met een brede basis en houd je slechts een klein groepje over die het zwaarste werk aan kan. Daarom heet het ook topsport. Persoonlijk haat ik het idee dat we een partij voor de dieren in de Tweede Kamer hebben, maar in mijn ogen vervullen hun vaak vage ideeën wel de rol van gids. Er is niets mis mee als we ons zelf de vraag stellen of de reglementen die we hebben opgesteld naast faire sport ook welzijn dienend zijn voor het paard. Dat paarden vroeger langer mee gingen en ouder, wel twintig tot dertig jaar werden, is een fabel. Uit onderzoek blijkt dat de paarden die rond 1900 in New York voor omnibussen liepen een levensverwachting hadden van twee jaar. Uit datzelfde rapport blijkt dat de paarden die in de steden trekarbeid verrichten eens in de 150 kilometer ten val kwamen. Voor mijzelf geloof ik dat we in Nederland welzijn dienender met paarden en pony’s omgaan dan ooit tevoren. Misstanden vinden mijn inziens eerder hun oorsprong in sociale oorzaken dan in moedwil. Daarom zullen we als sector alert moeten blijven. Het spreekwoord van de rotte appel heeft nog steeds niets aan waarde verloren.


Van: Arie 

Arie Hoogendoorn, teamveterinair springpaarden.
Foto: Lonneke Ruesink

Ik weet zeker dat wij tegenwoordig als sector de stem van een politieke partij niet mogen negeren. Hoogstwaarschijnlijk doen wij niet álles verantwoord. Voor de paardensector is het zaak om de straat schoon te houden en dit punt van kritiek uit handen te nemen. Bovendien kan dat voor ons de mogelijkheid scheppen om alle zaken met betrekking tot dierenwelzijn in te richten, zoals wij denken dat haalbaar en goed is. We moeten ervan uitgaan dat heel veel mensen dierenliefhebbers zijn van allerlei soorten huisdieren, wat vaak gepaard gaat met een hoog knuffelgehalte, waardoor ze een andere kijk hebben op de manier van paarden houden. Daarin moeten we wel realistisch blijven. Een paard woont nou eenmaal niet in de huiskamer. Als sector moeten wij dus zelf kunnen bepalen wat belangrijk is voor het paardenwelzijn. Ook voor internationale hippische sportorganisaties blijft dit een belangrijk punt. Als we de zaken aanpakken en verbeteren waarvan we zelf vinden dat het zin heeft, geven we een goed signaal af aan alle mensen. Meestal horen wij dit soort geluiden niet omdat het bedrijven van sport met paarden een erg professionele tak is van het hele paardengebeuren in Nederland. Hobbymatig gebeurt er ook veel. Het Shetlandertje dat om de hoek in een weitje loopt is net zo belangrijk.

Klik hier om een reactie achter te laten

Deze Info@ verscheen woensdag 8 maart in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.

 

 


Poll

Paardenwereld moet PvdD serieus nemen Lees meer »

Laden ... Laden ...