Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Jan Peeters, Dinja van Liere, Patrick van der Meer
Op Horses and Dreams bood een bedrijf een extra prijs aan voor de combinatie die in de Grand Prix het beste achterwaarts was gegaan. Is dit een zinvolle manier om de dressuursport te promoten en commercieel aantrekkelijker te maken? Vind je het een leuk idee dat een combinatie iets extra’s kan winnen door als beste de uitgestrekte draf of de wissels om de pas te tonen? Of leidt dit alleen maar af van waar het bij dressuur werkelijk om gaat: de totale durchlässigkeit die niet toestaat dat één onderdeel wordt uitgelicht?
Van: Jan
Het komt meer tot zijn recht om het totaalbeeld uit te lichten dan één onderdeel. De harmonie en de ongedwongenheid moeten door de hele proef via de oefeningen tot uiting komen. Op L1- of L2-niveau moet men al achterwaarts laten zien. Achterwaarts of keertwendingen zijn goede gehoorzaamheidsoefeningen, maar in de Grand Prix ligt de moeilijkheidsgraad veel meer bij passage, piaffe, wissels om de pas, pirouette of appuyementen. Bij die onderdelen speelt gehoorzaamheid ook mee, alleen de ontwikkeling en kracht van het paard vervullen een belangrijkere rol. In het verleden hebben ze zelfs daarom de keertwending om de achterhand uit de Grand Prix gehaald, daarbij moest de proef korter worden. Datzelfde zou kunnen gelden voor het achterwaarts gaan. In de Spécial zit al geen achterwaarts meer. Achterwaarts is geen makkelijk onderdeel, maar de kwaliteit en de handigheid van het paard hebben hier ook invloed op. Het allerbelangrijkste van dit niveau is de harmonie, losgelatenheid, ongedwongenheid en rittigkeit. Geef een prijs voor de harmonieuze uitstraling en het totale beeld in plaats voor achterwaarts. Dus wie de beste balans of het harmonieuze beeld kan laten zien en dat heeft ook betrekking op de onafhankelijke zit van de ruiter. Je kunt dat een beetje vergelijken met de Kür op muziek, waar de harmonie in combinatie wordt gebracht met de muziek, zoals het afstemmen van de bewegingen van het paard en synchroon gaan. Als je daar een prijs voor geeft, licht je een heel ander aspect uit.
Van: Dinja
Ik vind dit een leuk extraatje voor de dressuursport. Zeker als je bedenkt dat bij het springen het prijzengeld vaak ook veel hoger ligt. Zowel voor de ruiter als voor het publiek wordt de sport interessanter als het prijzengeld omhoog gaat of als er extra prijzen bij komen. Een extra prijs dat door een sponsor is gefinancierd, is sowieso altijd leuk. Het is juist leuk voor de ruiter en interessant voor het publiek om één onderdeel of een paar onderdelen uit te lichten. Uiteindelijk word je toch wel beoordeeld op de gehele proef en de totale durchlässigkeit. In mijn ogen is bijna ieder onderdeel wel geschikt als extra prijs. Gehoorzaamheid, durchlässigkeit of souplesse komen in alle onderdelen naar voren naar mijn idee. Mij lijkt het goed om iedere wedstrijd een ander onderdeel uit te lichten, anders zijn er wellicht ruiters die alleen maar voor de ‘uitgestrekte draf-prijs’ rijden. Je wekt de oplettendheid van de kijker als je een onderdeel uit de proef extra uitlicht. Het is toch de bedoeling om het publiek scherp te houden zodat toeschouwers halverwege de proef niet in slaap vallen.
Van: Patrick
Een prijs voor het beste achterwaarts gaan, heeft niet echt een meerwaarde voor de sport. Ik wil niet direct zeggen dat het niets vertelt over de geredenheid, maar het is geen maatstaf voor hoe een paard écht gereden is. Volgens mij willen deze mensen de basisafrichting promoten door middel van een prijs. Op zich is daar niets mis mee. Het achterwaarts gaan is alleen geen toonbeeld van een goed gaand paard of een onderdeel dat écht typeert dat een paard goed gereden is. Het leidt af van waar het werkelijk om gaat in onze sport. Het wil namelijk niet zeggen dat het paard dat het beste achterwaarts gaat, het beste over de rug loopt of het beste getraind is. Als je het beste geschoolde paard een prijs wilt toekennen, breng je dat niet naar voren als je een prijs geeft voor het achterwaarts gaan. Voor onze kijksport is het achterwaarts gaan een vervelende onderbreking. Tijdens de proef is het niet iets moois om naar te kijken. Als je mensen wilt stimuleren door een extra prijs toe te kennen, geef dan een prijs dat echt gerelateerd is aan de Grand Prix. Op L-niveau wordt al om achterwaarts gevraagd. Je kunt zo’n prijs beter bij de basiswedstrijden weggeven. En geef op Grand Prix-niveau een prijs die Grand Prix gerelateerd is, dus voor de piaffe, passage, pirouettes of de wissels om de pas.
Deze [email protected] verscheen woensdag 3 mei in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.
Poll
Laden ...
Extre prijzen voor specifieke onderdelen kan de sport inderdaad aantrekkelijker maken. De huidige dressuursport mist het noodzakelijke show-element waardoor het ook voor leken aantrekkelijk en interessant wordt. Andere sporten zoals tennis, kunstschaatsen, dansen hebben dat eerder onderkend en hiertoe hun sport aangepast. De Dressursport is hier ook aan toe. Er is geen spanningsveld. Iedereen weet ongeveer van te voren wie tot de eerste 5 gaan behoren. En dat is al tientallen jaren zo.
Er zou meer onderscheid moeten zijn tussen de Grand Prix en de Kür op muziek. Inhoudelijk is er nauwelijks onderscheid. Dezelfde saaie outfit, de zelfde optoming, technisch gelijkwaardig etc etc.
Hier is een wereld te winnen. Kleding vrij, harnachement vrij en de proef vrij. De lat moet hoger gelegd worden. De rijkunst van vele ruiters is hoger dan in de Kür vertoond wordt. Kijk naar het nivo in Spanje, Frankrijk, Portugal, de Balkan, Zuid-Amerika, waar op het niveau van de hoge school wedstrijden gereden worden. Het ultieme kenmerk van de klassieke rijkunst is rijden met een hand op een stang i.p.v.stang en trens. Waarom mag en kan dit niet getoond worden? Groeten met een compliment en een levade tonen als de combinatie die beheerst. Er is nog een wereld te winnen. De FEI moet de proeven niet maken maar de ruiters en amazones. Daar zit het probleem. Ook in de sport moet klantgericht gedacht worden. Wat willen de ruiters en het publiek. Daar gaat het om. Jan Tops heeft dat goed begrepen en de dressuursport moet dat voorbeeld volgen.
Leuk idee, al denk ik dat het voor het publiek beter te volgen is als het netjes recht en vierkant halt houden beloond wordt, want daar ontbreekt het nogal eens aan in de (sub)top.
Zolang de juryleden niet op 1 lijn zitten en verschillende verwachtingen van een proef hebben, heeft een extra prijs voor mij zeker geen toegevoegde waarde. Durchlässigkeit… leuk woord maar er zijn nog teveel juryleden die hier niet naar jureren. De sport moet leuk zijn voor ruiter en paard een extra prijs is leuk maar maakt het voor mij echt niet meteen leuker. Duidelijke richtlijnen die dan ook nog echt nageleefd worden door de juryleden, zodat ik weet waar ik aan toe ben en gericht kan trainen, daar word ik pas echt blij van !
Een sport richt zich in principe steeds naar de liefhebbers van de sport. Dressuur is één van de sporten waar het bijna niet mogelijk is leken te overtuigen om dressuurliefhebber te worden. Want om van dressuur te kunnen genieten moet men weten waar het over gaat en dit is verduiveld meer dan ingewikkeld.Ik durf er hier zelfs geen percentage op plakken hoeveel dressuurliefhebbers het zelfs niet weten. ((Hoe komen die dan terecht in de dressuurfamilie ? Maar dit is een andere discusie.)) Het is dan ook een illusie dat men veel leken zal kunnen overtuigen om naar de dressuur te komen kijken. Alle trukken van de foor zullen dan ook tevergeefs zijn om de dressuur te redden en ze zullen in sommige gevallen de dressuur nog belachelijker maken. Er is maar één mogelijkheid om de dressuur te redden en daarover heb ik hier al meerdere malen mijn mening geschreven. De drijfveer achter de dresuursport moet rijkwaliteit zijn en eerlijke corruptvrije jurering. We moeten af van de idoolcultuur en de misplaatste pretentie.We moeten af van de bescherming van een klein idolengroepje.We moeten af van alle vriendjespolitiek. Wie het beste rijdt in de ring moet winnen. Idolen die 70 % verdienen moeten geen 90% krijgen. Maar helaas, zolan de commercie de bovenhand heeft zal de dressuur zich steeds blijven reduceren tot een klein elitegroepje. Zij die incasseren en die andere grote meelopersgroep die betalen. vr gr EC
Volgens mij wil deze sponsor wat duidelijk maken.
Zeg nou eerlijk, welke grandprix ruiter kan er nog een fatsoenlijke achterwaarts laten zien? Die zijn op één hand te tellen.
Beste Patrick van der Meer, volgens mij zegt het niet fatsoenlijk achterwaarts kunnen gaan wel degelijk iets over de juiste manier van africhting.
Dressuur is saai. Heel saai. Heel, heel saai. Tenzij je zelf meedoet of een dichtbije dierbare.
Helaas is dat een feit.
De verschillende commentaren op deze pagina geven verschillende redenen aan waarom en ook ideeën om het te verbeteren.
Dressuur ziet er zo ouderwets uit met die idiote middeleeuwse pakken en met die kachelpijp op de kop. Zo ziet SPORT er toch niet uit? Ben het met de suggesties van Brekelmans eens. Álles om de sport leuker, flitsender en interessanter te maken.
Dinja’s voorstel om iedere keer een ander onderdeel apart te belonen is ook leuk. Dat maakt het spannend voor deelnemer en toeschouwer en brengt een nieuw competitie element mee. Hier kan het publiek wat mee, want het is een (of twee) onderdeel waar je je duidelijk op kunt richten. Minder vaag dan ‘de algemene harmonie of durchlässigkeit’.
Gewoon experimenteren. Leve de verandering die de boel wat flitsender maakt.
Ernest van Loon was zijn tijd al ver vooruit, hij trad n.l. met zijn olympiade paarden op in het circus!
Als er een extra prijs uitgereikt gaat worden, dan vooral voor het achterwaarts! Het is niet allen een basisoefening, het is (op GP niveau) vooral een Prüfstein voor Durchlässichkeit en Versammlungsbereitschaft (het gaan zitten op de achterhand) en tegelijkertijd toch voor de hulpen blijven en zuiver diagonaal terug treden (veel paarden gaan wel achterwaarts, weinig paarden gaan er bij zitten en blijven diagonaal im Tritt).
GP ruiters leggen te vaak hun zwaartepunt op Piaffe, Passage, Pirouetten en de eners (daar kan gescoord worden).
Goed achterwaarts gaan, gaat vaak op weg naar de GP verloren net zoals een goede stap en (rustig) vierkant halt houden.
Ben het met u eens mr Conrad Beck. Maar dit is volgens mij geen reden om een prijs te geven voor bvb achterwaarts gaan. De punten worden gegeven per lijn van het protocol.En het resultaat is de som van die lijnen en daarvoor dient de jury.Dit is normaal jureren en daar heeft de jury het nu al moeilijk genoeg mee. Extra prijzen moeten dus niet gegeven worden door het normale jury systeem. Als een goed betalende sponsor nu een extra prijs wil geven daar zou nog kunnen over gepraat worden vanwege het commercieel belang. Alhoewel dit volgens mij ten zeerste moet afgeraden worden. Want deze extra prijzen zullen de dressuur nog meer tot een klucht verheffen dan dat ze nu al is. Gewoon mijn mening.vr gr EC