Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Fred van Straaten, Henk van den Broek, Cameron Nijhof
“De fokkerij kan het niet bijbenen”, zegt bondscoach Rob Ehrens in De Telegraaf. “Veel paarden worden op jonge leeftijd al voor veel geld door het buitenland weggekocht. Wij beschikken over een grote groep heel goede ruiters. Ze hebben alleen te weinig te rijden.” Moeten Nederlandse springfokkers zich dit aantrekken? En: hoe lossen we dit op?
Van: Fred
Dit moeten we ons zeker aantrekken. De sport zou zich duidelijker moeten profileren ten opzichte van iedere aanlegtest. Als stamboek is er de laatste tijd te veel gefocust op genoomindex en schoonheid. De uitslagen die ieder weekend te raadplegen zijn vertellen hun eigen verhaal. Een fokker ontkomt ook niet aan studeren, de mogelijkheden zijn tegenwoordig fantastisch, ieder paard, ruiter of concours is te vinden (HorseTelex) of te bekijken (ClipMyHorse). Het is dus niet alleen het stamboek, maar ook zeker de fokker die hierin zelf zijn verantwoording draagt en betere weloverwogen keuzes moet maken. De beoordeling van zowel hengsten als merries is in de jaren weinig veranderd. Er wordt nog steeds de vlag uitgestoken wanneer een geringe exterieurfout is gevonden. Heeft dit systeem ons alles gebracht of hebben we hierdoor ook de boot gemist? De hengstenkeuring was een groot feest met gepast grandeur, maar de publieke opinie gaat het testen van driejarigen vroeg of laat veroordelen. Het is ook gebleken dat een wat groter puberaal paard moeite heeft om als driejarige te vlammen. Maat, lengte en vermogen zou een jaar later uitstel ten goede komen en met gepast management blijven ze ook langer heel. Duurzaamheid en houdbaarheid moet niet alleen worden gezocht in het gebruik van oudere hengsten die dik en lang hebben gelopen, maar zeker ook die merries die sporten moeten beter worden gewaardeerd en hun genetische bagage op waarde geschat. Jonge hengsten uit uitzonderlijke lijntjes kunnen de aandacht krijgen en de generatie interval duidelijk verkorten.
Van: Henk
Het probleem ligt zeker niet bij de fokkers want er zijn wereldwijd genoeg goed springende KWPN-paarden. We staan niet voor niets zo hoog als stamboek. Het probleem ligt meer bij het feit dat jonge paarden vroegtijdig verkocht worden en dat veel paarden niet optimaal opgeleid worden waardoor ze zich niet optimaal kunnen ontwikkelen. We hebben te weinig goede ruiters die paarden kunnen opleiden. Daar ligt het grootste probleem. Het is de schakel tussen vier en acht jaar. Als talentvolle paarden niet onder het zadel van de topruiters komen te lopen, komen ze ook niet aan de top. Ruiters die veel internationale wedstrijden rijden, hebben geen tijd om jonge paarden op te leiden. De fokkerij heeft goed ingesprongen op de ontwikkeling van de sport. De sport is de laatste tien jaar heel erg veranderd. De toegestane tijd van het parcours is korter geworden. We hebben paarden nodig die van nature sneller zijn en meer reflex hebben. Daarmee loopt het KWPN zeker niet achter. We willen allemaal een toppaard fokken, maar die garantie heb je nooit. Het is ook net hoe goed een paard zich laat opleiden en hoe leergierig hij is. Dat bepaalt hoe ver hij komt. We zetten vaak vraagtekens bij vierjarigen die er op achtjarige leeftijd ineens staan omdat ze een goede opleiding hebben gehad. Het Springpaarden Fonds Nederland (SFN) werkt daaraan mee en koopt elk jaar een aantal goede paarden om ze te behouden en op te laten leiden.
Van: Cameron
Het tekort aan top GP-paarden (4 en 5*) is inderdaad een groot aandachtspunt, het geringe aantal combinaties in het Olympisch kader (vijf ruiters) is het bewijs. Zo zijn er de afgelopen jaren te weinig toppaarden behouden voor de Nederlandse sport waardoor we nu een smalle top hebben. Dit probleem kun je ten dele aan de fokkerij wijten. Fokkers en hengstenhouders moeten streng blijven selecteren om zo de kwaliteiten van de springpaarden naar een hoger niveau te loodsen. Nederland is een handelsland, veel kwaliteitsvolle paarden worden al jong naar het buitenland verkocht. Om dit probleem te verhelpen zijn er meer eigenaren en sponsoren nodig die het mogelijk maken toppaarden te behouden voor de Nederlandse ruiters. Maar dit aantal eigenaren is op dit moment te gering in vergelijk met een aantal andere ‘sterke’ landen die over een grotere groep toppaarden beschikken. Dit kan komen door beter fokkerijmateriaal te gebruiken en zo dus betere paarden te fokken. Het probleem is niet aan één bepaalde groep te verwijten. Door middel van het verbeteren van ons fokkerijmateriaal en het langer behouden van toppaarden door zowel fokkers als eigenaren, hopen wij het aantal kampioenschapspaarden in Nederland te kunnen vergroten. In een land met zoveel liefhebberij voor fokkerij en talentvolle ruiters moeten we dit samen kunnen realiseren.
Deze [email protected] verscheen woensdag 6 februari in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.
Poll
Laden ...
De fokker met een sport merrie wordt ook niet beloond ,maar 9 van de 40 doorverwezen hengsten dit jaar komen uit merries met een sport predicaat.
Bied maar niet een goed jong paard aan. Wordt je als fokker met weinig geld naar huis gestuurd. En vervolgens verkopen ze zelf die goede jongen paarden aan hun buitenlandse klanten. Als de handel in Nederland zelf goede paarden wil behouden wordt het tijd dat ze wat dieper in de buidel gaan tasten. Het gat is te groot omdat fokkers vaak die afzet niet hebben. Dus ook de handel zelf kiest voor het geld. De fokker valt niks te verwijten die mogen blij zijn als ze de uit de kosten zijn na verkoop. En het praatje van ja het paard heeft daar in training gestaan wel een jaar…..gaat ook niet op. Dan wordt er alsnog veel op verdiend. Maar die eerste vier vijf jaar nee die tellen zeker niet. Ik heb er geen medelijden mee.
Rob Ehrens maakt een terecht punt. Volgens mij ligt dat echter niet aan onze fokkerij. Ik denk dat onze fokkerij voldoende goede paarden brengt om onze topruiters van paarden te voorzien. De opleiding van deze paarden is zoals Henk ook aangeeft een aandachtspunt. Maar het echte probleem komt als de paarden goed opgeleid zijn en 7 jaar zijn. Deze paarden zijn waardevol en de opleider/eigenaar heeft er dan al veel tijd en geld ingestoken. Ik ben ervan overtuigd dat er echt wel eigenaren zijn die deze paarden willen houden voor de Nederlandse sport. Er zijn alleen heel weinig ruiters die op een gelijkwaardige manier willen/kunnen participeren in zulke paarden. Voor een gemiddelde particuliere eigenaar of handelaar wordt het aanhouden van zo’n paard dan een onverantwoord risico en zal de keuze tot verkoop snel gemaakt worden. Indien we hier een sleutel kunnen vinden dan denk ik dat een deel van de goede paarden behouden kunnen worden voor de Nederlandse topsport.
@Laurens Graper precies mijn gedachten. Als een gewone fokker met een gewone beurs een topper in de dop heeft om te rijden moet hij daar heel vaak diep voor in de buidel tasten. kosten die hij wellicht helemaal niet kan dragen, we weten allemaal wat een maandje training in een sportstal kost. Logisch toch dat hij dan veel sneller kiest voor de verkoop.
De waarde van de rol van de eigenaar van een topper in de dop en de waarde van de rol van ruiter/ opleider zou veel gelijkwaardiger moeten zijn. Nu zijn de kosten voor de fokker/ eigenaar in het opleidingstraject erg hoog, de ruiter neemt alvast een voorschot op de winst die mogelijk behaald kan worden en de fokker / eigenaar zou pas aan het eind van de rit mogen profiteren van een eventueel te behalen winst. Als het echt om de sport zou gaan, om het hoogst mogelijke te kunnen bereiken moet de ruiter ook bereid zijn om te investeren. En zou de ruiter juist de eigenaar dankbaar moeten zijn om zo’n paard te mogen rijden.
Het doel in de Nederlandse paardensport lijkt vaak niet het hoogst haalbare sportdoel te zijn maar het hoogste financiële gewin en dat gaat niet samen met medailles winnen.
BC-Stables
Om de merrie,s te houden en zo goede stammen te behouden, komt de fokker natuurlijk in financiele problemen. Ergens zal de kost betaald moeten worden. Opleiden is ook een lastig avontuur. Wij fokken met nakomelingen van een Reserve Kampioen Duitsland. De meeste paarden verdwijnen naar het buitenland, via de Handel. Er moet dus een ander verdienmodel gemaakt worden, sponsoren enz.
Als je een goed paard heeft en je wilt naar internationale 2 sterren enz kom je er niet tussen of je moet een tafel kopen dat kost dan veel geld dus het is alleen voor rijken daarom verkopen ze de goede paarden veel sneller
Petra slaat de spijker op z’n kop
Wat is het individuele doel van de fokker ? Wat is het budget van de fokker ? Hoe herken je een 5* veulen/paard als fokker ? Ben je verantwoordelijk voor het paardenbestand van een Nederlandse topruiter als fokker zijnde ? Als de fokker een 4*/5* paard wil fokken dan kan ik met zekerheid zeggen dat zoiets zelfs bij volle verstand bijna niet kan. De merries die zulke paarden aan de lopende band geven zijn op een hand te tellen. Hoe vaak zijn de dromen al uiteen gespat nadat de genen van een topmerrie en een tophengst waren samengebracht ? Fokken is bij de meeste fokkers gewoon gokken! Er wordt in Nederland zo verschrikkelijk veel gefokt dat er altijd wel iets talentvol rondloopt. De mensen in de handel bezitten het oog niet voldoende om een 5* paard te herkennen op 5-6 jarige leeftijd, dus vertrekt er een hoop naar het buitenland. Het voorbeeld is nog wel Hello Sanctos die stallen bij Nederlandse topruiters heeft gehad maar te licht werd bevonden en naar het buitenland vertrok. Een aantal punten kan de fokker in acht nemen willen ze een toppaard fokken ( naar mijn inzicht ) : begin met een merrie die graag springt, voorzichtig is en in de rijderij veel balans en een dragend vermogen in de galop heeft. Zoek daar een hengst bij die ” klikt ” met het karakter van de merrie. Dit is ontzettend moeilijk te bepalen! Goed fokken is niet simpelweg prestatiegenen bij elkaar zetten. Hengstenhouders hebben veel podium gekregen in de strengen jaren ’90. Heeft naar mijn mening weinig toegevoegd. Dit zijn mensen die even hard achter de mode van de dag aanlopen als de fokkers. Het zijn vooral de hengstenkeuringscommissieleden die al de jaren door te veel inferieure hengsten hebben gekeurd, waardoor de merriestapel verslechterd.
Graag ga ik even verder op mijn vorige reactie. De kop van dit artikel zegt stimuleren = ( in overheidstermen ) subsidiëren. Wie gaat dat betalen? Is daar niet het springpaardenfonds voor opgericht? Hebben zij niet gefaald? Zijn de selecteurs capabel? Is de enige Nederlander niet Jan Tops die veel geld voor een goed paard wil betalen? Willen de meeste handelaren niet voor een dubbeltje op de eerste rij zitten? Waarom zijn er zoveel rechtszaken tussen fokker/eigenaar en ruiter anderzijds ? Worden fokkers wel goed betrokken bij eventuele verkoop met een tussenpersoon? Worden fokkers/eigenaren wel op waarde geschat? Waarom lukt het de topruiters zelf niet om toppaarden te fokken ? Waarom vertrekt een groot gedeelte van de goede paarden naar het buitenland ? Waarom blijven de paarden waar de topruiters/hengstenhouders/handelaren veel van verwachten in Nederland staan maar als puntje bij paaltje komt de verwachtingen te hoog zijn gebleken ? Waarom kunnen we met z’n allen na tientallen jaren gedeelde kennis nog steeds de toppers er niet uitvissen op het juiste moment van hun sportcarriere ( 5-6-7 jaar ) ? Waarom is er geen platvorm om fokker en ruiter op gelijkwaardigheid ( beide kosten dragend open en transparant zonder juridische geschillen ) bij elkaar te brengen ? Waarom ligt de verantwoordelijkheid te veel bij de fokker en wil de ruiter in alles zijn voordeel halen ( maandkosten en startgeld voor de fokker, prijzengeld en een percentage bij verkoop voor de ruiter ) ? Zijn de subtop en topruiters niet zelf debet van het tekort aan toppaarden ?
Volledig eens met bovenstaande reacties !
RT, Laurens en Joop.
Ga grotendeels met Fred, Henk en Cameron in hun betoog mee.
Zolang het onroerend goed en de (vracht)wagen(s) belangrijker zijn dan de kwaliteit in de stal, zal dit niet veranderen.
De handelsgeest heeft Nederland gebracht waar we nu zijn. Dat verander je niet 123.
Het verwijt ligt zeker niet bij de fokker. Debet zijn het gehanteerde selectiesysteem, te jong en te intensief. Waardoor een aantal potentiële toppaarden niet tot hun recht komen. Het is net als een aardappel , elke keer als je iets doet wat niet hoort, haal je het schilmesje erlangs, net zolang tot je niets over hebt.
Volgens mij heeft het grotendeels te maken in de tijdspanne van het geïnvesteerde kapitaal. 10-15 jaar en daarbij het risico van de return on Investment.
Het gros van de fokkers verkoopt als veulen.
Hoe hoger het risico hoe minder participanten, heel natuurlijk gedrag.
Vandaar dat een fonds, gedeelde smart is halve smart, een uitstekend iniatief is voor mensen die niet alleen het risico willen lopen.
Wij proberen het zelf te doen, fokken, opfokken, opleiden en selecteren, tis een lange weg maar met geduld kom je een heel eind. Echter het internationale nivo is niet realistisch voor onze portomonee… en dan moet je keuzes maken.
Aan Sven: wat zijn de inkomsten van een ruiter dan als er geen maandkosten, startgelden, percentage bij verkoop gerekend mogen worden. Heeft die ruiter geen doorlopende kosten die betaald moeten worden zoals een accomodatie, onderhoud, transport, personeel, risico (arbeidsongeschiktheidsverzekering – erg kostbaar! maar noodzakelijk) Ik zou dat financiële plaatje dan wel eens willen zien.
Voor een fokker moet het niet alleen geld kosten, maar hij moet ook met passie kunnen genieten van zijn product zowel in training als in wedstrijden. Passie, waardering, erkenning zijn even goed geweldige gevoelens voor een fokker.
Soms zijn het kleine dingen zoals het vermelden van een fokker op startlijsten en niet alleen de ruiter en eigenaar.
En onze sportbond kan daar een verschil in maken o.a. door 1.50 rubrieken voor nationale ruiters op grote concoursen zodat combinaties kunnen doorgroeien en niet ineens in een diepe buidel moeten tasten om tafeltjes te kopen voor een startplek.
Ik denk dat de ruiters de hand ook in eigen boezem moeten steken.
Even een voorbeeldje van wat een paard een fokker kost als die hem bij een van de topruiters van Nederland stalt.
€1.000 stalling (of meer)
€1.000 concours
en dan nog wat bijkomende kosten zoals vervoer van en naar concours, smid, dierenarts enz.
En dan de KNHS.
€ 700,- paspoorten
€ 35,- registratiekosten per internationaal evenement.
gek hé dat de meeste fokkers dat niet kunnen betalen.
Er zou een systeem moeten komen zoals bij de advocatuur.
Iedere topruiter zou bijvoorbeel twee plaatsen moeten aanbieden tegen kostprijs. Uiteraard mits het paarden met aanleg betreft.
Aan Paulien, als geen van beide partijen elkaar financieel tegemoet kunnen komen dan klopt het dus dat paardensport meer en meer een rijkelui aangelegenheid gaat worden. Als je topsport wil bedrijven dan heb je goede paarden nodig maar de fokker heeft het geld niet om ze aan te houden. De topruiter heeft het geld niet om ze aan te schaffen, te leasen of te huren. Dan ben je dus afhankelijk van sponsoren die affiniteit hebben met de paardensport. Misschien hebben we daar wel te weinig van.
Wat heeft het eigenlijk voor zin om een goede aan te houden? Sorry dat ik het zeg, maar voor dat stelletje met zichzelf ingenomen mensen van een ruitervolk ga je toch geen risico lopen dat ze je paard gaan beoordelen. Neem nou als voorbeeld Silvana HDC. Ik had de fokker gebeld in 2000 en hij vroeg 30.000 gulden en moest maar komen kijken want Emiel Hendrix zou met klanten de week daarop komen. Dat geld had ik niet op mijn jonge leeftijd dus ben ik op zoek gegaan naar iets anders. 7 jaar later ziet m’n vrouw dat paard in de uitslagen met Jos Lansink in het zadel. Een half jaar later een groot artikel met Lansink en zijn paarden in een paardenblad. Volgens deze topruiter had Silvana niet het laatste erin ( sprong foutloos 1.50 maar goed)dus stond te koop, sponsoren van Kevin Staut denken daar heel anders over en schaffen dat paard aan. Kevin Staut heeft na Silvana nooit meer zo’n goed 1.60 paard gereden!!! Hetzelfde geld voor Hello Sanctos die door verschillende Nederlandse topruiters is geprobeerd. Hickstead liep hier in de buurt maar weinig mensen zagen er wat in. Wietvot, Luidam, Whinny Jackson, Presley Boy en zo veel anderen hebben allemaal 1.60 gelopen maar de Nederlanders zagen er niets in of hadden de vraagprijs er niet voor over. Waarom vind Ehrens dat de Nederlandse fokkers een topper moet aanhouden? Weet de fokker eigenlijk zelf wel wanneer het fokproduct een topper is? Ook de ruiters kunnen een topper in spe niet herkennnen en die zouden het moeten weten! Ik denk dat je als fokker een statement maakt wanneer je jouw topper gratis ter beschikking stelt aan mensen zoals Jessica Springsteen en die dochter van Gates. Waarom moeten zij voor een topper diep in de buidel tasten en moeten de Nederlandse ruiters het allemaal gratis worden aangeboden? Wat is dat voor onzin, zoiets verwacht je toch niet van een bondscoach ?
Beste Sven,
Ik denk dat het zeker zin heeft om een goed paard aan te houden. Het is moeilijk te zeggen of een goede 7 jarige later ook een goed 1.60m paard wordt. Sterker nog, dat weet je eigenlijk nog niet eens zeker als het paard 1.50m loopt. Op zich is dat ook niet zo relevant. Naar mijn mening moet je een manier creëren waarop de fokker/eigenaar in eerste instantie als het paard 7 jaar een deel van zijn investering contant kan maken. Daarnaast moet je een verdeelsleutel maken over de kosten in het vervolg. Op het moment dat dan blijkt dat een paard toch net niet dat laatste stapje kan maken dan is zo’n paard mits goed opgeleid toch goed te verkopen. Zowel de fokker/eigenaar als de ruiter kunnen dan iets over houden. Met dat geld zou je een volgende samenwerking dan weer kunnen financieren. Noodzakelijk hiervoor is wederzijds respect en vertrouwen ook op het moment dat het even niet gaat zoals gehoopt.
Los van bovenstaande ben ik met Paulien eens dat er ook een rol ligt bij de sportbond. Die zou meer waardering mogen geven aan de eigenaren en sponsoren die nu al een paard aanhouden voor de topsport. Die waardering is samen met de passie en het plezier dat ze er aan beleven de reden waarom ze het doen.
Het probleem is heel eenvoudig op te lossen en dan zal je zien dat de beste paarden, maar ook de beste ruiters zullen zegevieren. Het is dan ook geen rijke lui sport meer.
De oplossing is: verlaag de hoogte van de sprongen van 1.60 m naar 1.20 m en het probleem is opgelost.
Laurens, jou verhaal betrek je op jouw eigen paard en eigen ervaring. Het zou kunnen dat jij niet voor jouw paard gekozen hebt maar voor de persoon van Dubbeldam. Jij zegt dat je een bant moet opbouwen met de topruiter in wederzijds respect. Dan wordt het knap lastig om dat paard weg te halen bij zo’n ruiter als je in de gaten hebt dat je paard niet op de juiste plek staat !( ik zeg niet gelijk dat het misschien in jouw geval is) Maar ondertussen heeft de ruiter zich wel voor de helft ingekocht. Daar sta je dan als fokker/eigenaar! In het geval van Silvana gaat het dan om erg veel geld en talent wat er te grabbel wordt gegooid! Dat risico willen de meeste fokkers/eigenaren niet lopen.
Wij hadden een heel erg goed paard met talent voor veel meer die als 7 jarige op 1.35 niveau foutloos liep bij ons en als 3 jarige helemaal goed op rontgen. Vorig jaar verkocht aan een groot paardenman voor een x bedrag. Vervolgens moest hij opnieuw gekeurd worden en bleek 1 foto een 3tje te zijn.
Vervolgens bied de koper een 5e van het eerder afgesproken geld. We zaten niet in de positie om hem verder aan te houden dus we hebben het grote verlies genomen. Inmiddels springt het paard op 1.40 niveau en lijkt hij een regelrechte topper te worden (zoals wij al wisten).
In dit geval vinden wij dat wij niet geeerd zijn als fokker en alle kosten die wij gehad hebben om hem op te leiden je kan gerust zeggen dat er geprofiteerd is van in welke positie wij zaten.
Beste Sven,
Mijn eigen ervaring is niet de reden dat ik gereageerd heb. Het is wel een voorbeeld van hoe het zou kunnen. In mijn situatie heb ik inderdaad voor de persoon van Jeroen gekozen. Vooral omdat hij het traject samen aan wilde gaan met mij. Mijn eerste reactie(3e onder dit artikel) was dus ook gericht aan de ruiters om ervoor te zorgen dat er een gelijkwaardige situatie ontstaat. Daarbij heeft ook iedere fokker/eigenaar zijn eigen idee over welke ruiter bij zijn paard past. Op het moment dat je de samenwerking aan gaat dan kies je voor die ruiter of amazone. Het paard naar een andere ruiter/amazone brengen gaat dan alleen nog als je het daar samen over eens bent. Volgens mij is dat de kern van samenwerken. Los hiervan ken ik uiteraard ook heel veel voorbeelden waar het niet goed is gegaan. Om in de toekomst voldoende goede paarden in Nederland te houden moeten we het naar mijn mening beter samenwerken.
Alie. Dat jullie niet in de positie waren om het paard verder te houden, daarvoor moeten toekomstige eigenaren zich voor verantwoorden?
De hele paardenbranche zit klem in de belangenverstrengeling. Neem nou de keuringen, veilingen of het mogen starten op internationale wedstrijden. Het is een bepaalde club ,paardenmensen, die de dienst uitmaken in Nederland. Hoor je hier niet bij dan doe je niet mee.
Om hier een verandering in te krijgen zou men het hele selectie systeem om moeten gooien. Niet meer selecteren op naam ruiter/eigenaar, maar het paard selecteren vanwege zijn kwaliteiten. Een paard kan zich kwalificeren door middel van zijn resultaten.
Hiermee zijn de kansen voor iedereen gelijk. Een amateur ruiter met een goed paard krijgt de kans om mee te mogen doen op internationaal niveau.
Een semi-prof/prof ruiter, die graag mee wil doen op hoog niveau, moet actief op zoek naar een kwaliteitsvol paard.
Uiteindelijk bepaalt het paard het succes van de ruiter en is het paard het boegbeeld voor onze sport. (Totilas, Big Star, de Sjiem, Salinero enz.)