Moet de paardensport zo transparant mogelijk zijn?

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Jan Cees Vogelaar, Bianca Schoenmakers, Carla van Viegen

Twee weken geleden schreef Evy Kras, studente dier- en veehouderij HAS Den Bosch, een column met de titel ‘sojaburger’. Ze is van mening dat ‘de tofu-etende, verantwoorde sojaburger’ zich een negatieve mening heeft gevormd over de agrarische sector en zijn pijlen nu richt op de paardensector. Als paardenhouders moeten we transparanter zijn en de buitenwereld laten zien hoe prachtig onze sport is. Doen we dat inderdaad te weinig? Wat kunnen (of moeten) we doen om ‘het publiek’ weer aan onze kant te krijgen?

Van: Jan Cees

Evy heeft gelijk met haar stelling dat er vandaag de dag meer kritisch gekeken wordt naar de diverse vormen van dierhouderij. De kennis en de motivatie die deze kritische kijk vormgeven verschillen enorm. Van goed geïnformeerde en professionele organisaties zoals de Dieren Bescherming die op basis van kennis en wetenschappelijke inzicht het debat aangaan, tot de zich zelfbenoemde dierwetenschappers, die vanaf het zolderkamertje met het puntje van de tong tussen de tanden op social media met veel verbaal geweld en plaatjes hun eigen werkelijkheid het internet op slingeren. Die laatste vaak zonder al te veel kennis van zaken en of ervaring met het houden, verzorgen en trainen van paarden. Er is geen éénduidig recept om al die verschillende groeperingen en meningen op andere gedachten te brengen, los van het feit dat de meesten niet eens iets anders willen zien dan de eigen ‘waarheid’. Voor iedereen die actief is in de paardensector, is het goed om je continu bewust te zijn dat er figuurlijk, altijd over je schouder wordt meegekeken bij alle activiteiten die je onderneemt. Als Sectorraad Paarden werken we op verzoek van de dragende organisaties aan de invoering van het Keurmerk Paarden Welzijn. Dit keurmerk waarbij bedrijven een audit krijgen op tal van welzijn bepalende zaken, betekent een stap voorwaarts in de borging van het welzijn van paarden op professionele bedrijven. Goed doen en dat laten zien is één van de antwoorden op de stelling van Evy.

Van: Bianca

Ik denk dat we als paardensporters naast een voorbeeldfunctie ook een educatieve functie hebben. Dierenliefhebbers die niet direct bekend zijn met onze sport, kijken vaak raar aan tegen de dingen die wij doen. Velen hebben een verkeerd beeld van hoe wij omgaan met onze paarden. In dit beeld behandelen wij onze paarden slecht en zien wij ze alleen maar
als middel om te presteren. Ik denk dat het belangrijk is om tegengeluid te geven. Nodig zulke mensen eens uit op je stal, of nog makkelijker, laat de dingen op social media zien. Laat zien hoe, waarom en wat we doen met onze paarden, hoe gek we ermee zijn en wat voor mooi leven we ze bieden. Voor veel (spring)ruiters is dit onbekend gebied. De paardenwereld is een beetje een gesloten omgeving. Veel ruiters zijn wat conservatief in het gebruik van social media en kijken raar aan tegen mensen die het wel veel gebruiken, zoals ik. Maar ik denk dat we er niet meer omheen kunnen. De extreme dierenactivisten gebruiken het ook en krijgen daarmee mensen aan hun zijde. We zullen dan gewoon op een goede en eerlijke manier tegengeluiden moeten laten horen om het ongelijk van de activisten aan te tonen.

Van: Carla

Voor de Partij voor de Dieren heeft het welzijn van paarden de hoogste prioriteit en dat is in de paardensport niet altijd het geval. Ego en geld willen het paardenwelzijn nog wel eens in de weg staan. ‘Het paard heeft altijd gelijk.’ Je afvragen wat heeft het paard van mij nodig en niet alleen wat heb ik van het paard nodig. De Partij voor de Dieren wil dat er een Paardenbesluit komt waarin paardenwelzijn wettelijk wordt vastgelegd. Zoals de vijf vrijheden, zoals die voor alle dieren gelden, maar ook bijvoorbeeld het kunnen vertonen van natuurlijk gedrag, zoals sociaal contact, en minimaal een aantal uren per dag buiten vrij kunnen bewegen; voldoende ruwvoer en schuilmogelijkheden in de wei. Geen wedstrijden bij extreme temperaturen; geen uren tijdens wedstrijd op de wagen staan. Ook zou er meer toezicht op paardenwelzijn tijdens wedstrijden moeten komen en minder zware belasting van jonge paarden. We maken allemaal fouten, maar een eigenaar kan zich daarin verder verdiepen. Daardoor kun je de kleinste signalen van je paard leren kennen en duiden en kun je als mens ook van het paard leren, waardoor er een meer gelijkwaardige verhouding ontstaat. ‘Toon mij uw paard en ik zal zeggen wie u bent.’

Deze [email protected] verscheen woensdag 28 februari in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.

Poll

 Laden ...