Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Machteld van Dierendonck, Maaike van Rijn en Jan Wybe Schurer
Na eigen onderzoek maakte de stichting Dier&Recht bekend dat het volgens hen niet best gesteld is met het welzijn van paarden op manegebedrijven in Nederland. Volgens de Sectorraad voor Paarden en de FNRS zijn er inderdaad dingen die beter kunnen, in de hele sector, maar valt het mee en wordt er bovendien aan gewerkt. Zelf reguleren is al jaren het devies. Wordt het echter geen tijd dat er, nu blijkt dat er toch echt misstanden zijn, duidelijke wetgeving komt?
Van: Machteld
Ik doe een project in Vlaanderen om het welzijn van paarden op maneges/pensionstallen te verbeteren en kom zowel wenselijke als (zeer) onwenselijke situaties tegen. Een vrijwillig voor het Keurmerk PaardenWelzijn (KPW) aangemelde 5-sterren FNRS-manege in Nederland haalde ruime onvoldoendes voor rantsoen, beweging en sociaal contact (dus geen keurmerk). KPW is op dit moment het meest valide en betrouwbare meetinstrument dat er is. Het KPW is onder andere ontstaan omdat de sector niet serieus met de WelzijnsMonitor Paardenhouderij aan de gang ging. Het KPW is in november door de SRP overgenomen, er wordt gewerkt aan de opschaling, maar het gaat wel erg langzaam. Ik ben niet tegen goede, realistische of uitdagende wetgeving. Het geeft mensen – die vaak intrinsiek tegen verandering zijn – vaak toch de stok achter de deur om de goede kant op te gaan. Bovendien geldt wetgeving voor alle bedrijven, ook de ongeorganiseerde. Maar ik zie nog meer in een zelf gereguleerde verplichting tot vergroting van kennis over wat waarom voor het paard belangrijk is. En daarna de ondernemer helpen om weerstand/barrières op te lossen. Niet tegen de ondernemer, maar voor het paard.
Van: Maaike
Dierenwelzijn is een belangrijk item en elke serieuze manegehouder is hier binnen zijn mogelijkheden dagelijks mee bezig. Niet voor niets heeft de FNRS het dierenwelzijn als apart item opgenomen in de sterrenkeuring, gebaseerd op de gids voor goede praktijken. De sector zelf is druk bezig met het opzetten van een welzijnslabel, gebaseerd op wetenschappelijke inzichten. Zelf ben ik geen voorstander van wettelijke regelgeving omdat dit een logge, rigide en vaak onpraktische manier is om dingen af te dwingen en wetten niet snel kunnen inspelen op nieuwe ontwikkelingen of inzichten. Wel is het de hoogste tijd dat we als professionele manegehouders proactief laten zien wat we allemaal doen voor het welzijn van onze paarden. Maar ook dat ruiters (en hun ouders) zien wat voor extra werk en investeringen dit meebrengt. Zij moeten bereid zijn hiervoor meer te betalen, zodat we ook echt in dierenwelzijn kunnen investeren en het kaf van het koren kunnen scheiden. We moeten in ieder geval als manegehouder én paardensector voorkomen dat de publieke opinie zich tegen ons keert. Anders eindigen we straks in een maatschappij waarin de omgang met (huis)dieren, zoals paarden, helemaal uit onze levens én die van onze kinderen verbannen wordt. Dat lijkt mij zeker geen gezonde ontwikkeling. Noch voor het paardenwelzijn als het menselijk welzijn.
Van: Jan Wybe
Misstanden zijn in een sector die met levende wezens werkt natuurlijk nooit goed te praten. Kreupele paarden of paarden met (zadel)drukkingen inzetten voor lessen mag niet voorkomen! Of de problemen werkelijk zo groot zijn als de stichting Dier&Recht doet voorkomen durf ik te betwijfelen, ik kom jaarlijks op een behoorlijk aantal professionele paardenbedrijven en bij particulieren verdeeld over de gehele sector en durf te stellen dat bij veel paardenhouders het welzijn van de paarden hoog in het vaandel staat! Dit moeten de KNHS, brancheorganisaties en paardenbedrijven ook beter uitdragen denk ik. Omtrent welzijn goede en uitvoerbare regels en wetgeving maken is niet gemakkelijk zo niet ondoenlijk gezien de vele factoren en combinaties hiervan die van invloed zijn op het welzijnsvriendelijk houden en omgaan met paarden. Bovendien zullen de regels, controles en handhaving dan ook voor eenieder, dus zeker ook de kleinere paardenhouder, moeten gaan gelden. Ik zie hier in de praktijk, gezien de vele plaatsen waar een of meerdere paarden gehouden worden, weinig of niets van terechtkomen. Overigens zijn veel paardenhouders de laatste jaren al veel bewuster bezig met het welzijn van hun dieren. Samen met goede scholing, voorlichting en het streng aanpakken van excessen moeten we het welzijn binnen de paardenhouderij goed kunnen waarborgen.
Deze [email protected] verscheen woensdag 25 april in De Paardenkrant. Nog geen abonnee? Sluit dan hier een (online) abonnement af.
Poll
Laden ...